Treść:

• Czy żeń-szeń jest dla ciebie dobry?
• Jakie są potencjalne korzyści żeń-szenia?
• Czy istnieje różnica między herbatą z żeń-szenia a innymi formami?
• Jakie są zagrożenia i skutki uboczne żeń-szenia?

Dwa rodzaje żeń-szenia działają na różne sposoby, aby poprawić energię, odporność i zdrowie serca.
Żeń-szeń to chińska roślina lecznicza, która historycznie była stosowana w Azji i zyskuje popularność w innych częściach świata.

Niektórzy twierdzą, że może zwiększać energię, czujność i pamięć, a także pozytywnie wpływać na poziom cukru we krwi, trawienie, zdrowie serca i funkcje odpornościowe.

Brzmi zbyt dobrze, by mogło być prawdziwe, prawda? Przyjrzyjmy się więc bliżej tym twierdzeniom i dowiedzmy się nieco więcej o żeń-szeniu od licencjonowanego akupunkturzysty i praktyka tradycyjnej medycyny chińskiej Thuy (Kim) Nguyen, DAOM, LAc.

Czy żeń-szeń jest dla ciebie dobry?

Nie daj się zwieść słowu "zioło" - żeń-szeń jest również bardzo silny i należy go stosować ostrożnie.
Dwa podstawowe rodzaje żeń-szenia leczniczego należą do rodzaju roślin Panax. Żeń-szeń azjatycki (zwany również żeń-szeniem chińskim lub koreańskim) jest silniejszą wersją. Żeń-szeń amerykański jest łagodniejszy. Obie odmiany rosną w górzystych regionach Chin i Ameryki Północnej.

Jakie są potencjalne korzyści żeń-szenia?

Aby zrozumieć korzyści zdrowotne związane z żeń-szeniem, warto zapoznać się z podstawami medycyny chińskiej. Tradycyjna medycyna chińska (TCM) kładzie nacisk na dobre samopoczucie całego organizmu. Jest ona postrzegana jako uzupełnienie (ale nie zamiennik) medycyny konwencjonalnej.

"Tradycyjna medycyna chińska wierzy, że w organizmie istnieją energie yin i yang" - wyjaśnia dr Nguyen. "Yang to energetyzujący ogień w ciele, a yin to odżywczy płyn".
Te dwie energie są ze sobą powiązane i mogą się wzajemnie odżywiać lub wyczerpywać. Zabiegi medycyny chińskiej często koncentrują się na równoważeniu energii yin i yang w organizmie - a żeń-szeń może wpływać na obie.

Mówi się, że azjatycki żeń-szeń jest bardziej jang, co oznacza, że może zapewnić zastrzyk energii. Żeń-szeń amerykański jest uważany za nieco bardziej jin, który uspokaja.

"Żeń-szeń azjatycki zwiększa energię i witalność" - mówi dr Nguyen. "Dzieje się tak, ponieważ tonizuje lub wzmacnia qi(chi), czyli energię życiową. W chińskiej medycynie ziołowej żeń-szeń azjatycki nazywany jest "królem ziół", ponieważ tonizuje wszystkie ważne narządy".

Żeń-szeń amerykański ma wiele tych samych wartości "siły życiowej" co żeń-szeń azjatycki, ale w bardziej subtelnej formie. "Żeń-szeń amerykański jest bardziej odżywczy, kojący i relaksujący niż żeń-szeń azjatycki" - kontynuuje.
Potencjalne korzyści zdrowotne żeń-szenia obejmują:

Zwiększa czujność i funkcjonowanie mózgu

Oba rodzaje żeń-szenia mogą pomóc mózgowi dobrze pracować - tylko na różne sposoby, mówi dr Nguyen.
Wzmacniające działanie żeń-szenia azjatyckiego może pomóc zwiększyć czujność i koncentrację. (W jednym z niewielkich badań z udziałem osób przyjmujących dawki koreańskiego czerwonego żeń-szenia odnotowano potencjalny wzrost funkcji poznawczych). Naukowcy zauważyli również, że potrzebne są dalsze badania).
"Odżywczy" efekt amerykańskiego żeń-szenia może z kolei poprawić pamięć, myślenie i rozumowanie, mówi dr Nguyen. Jednak w tym przypadku również potrzebne są dalsze badania.
Żeń-szeń jest często łączony z innymi ziołami w preparatach przeznaczonych do poprawy sprawności umysłowej.

Poprawia zdrowie serca i krążenie krwi

Energetyzująca jakość azjatyckiego żeń-szenia może zwiększyć krążenie krwi i poprawić zdrowie serca. Naukowcy od dawna badają potencjalną wartość tego zioła w leczeniu problemów zdrowotnych, takich jak wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie) i funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego.
Wyniki badań sugerują potencjał tego zioła, jeśli chodzi o poprawę zdrowia serca, ale efekt ten nie jest jasno zrozumiany ani zweryfikowany.
Istnieją również pewne dowody na to, że żeń-szeń może leczyć zaburzenia erekcji (ED), stan, który utrudnia osiągnięcie lub utrzymanie erekcji. Problemy z przepływem krwi do penisa często przyczyniają się do zaburzeń erekcji, więc zdolność żeń-szenia do poprawy krążenia może pomóc wzmocnić erekcję.
Żeń-szeń może być również korzystny jako leczenie wspomagające dla osób z anemią.

Pomaga w trawieniu i produkcji cukru we krwi

Według dr Nguyen, tradycyjna medycyna chińska wiąże żeń-szeń z poprawą funkcji śledziony i żołądka oraz poprawą trawienia (należy pamiętać, że w tradycyjnej medycynie chińskiej termin "śledziona" nie odpowiada dokładnie narządowi określanemu tą samą nazwą w medycynie konwencjonalnej).
Żeń-szeń może również regulować poziom cukru we krwi, co czyni go potencjalnie przydatnym dla osób z cukrzycą. Badania przyniosły jednak sprzeczne i sprzeczne wyniki - fakt ten utrudnia rzeczywiste kliniczne wykorzystanie żeń-szenia.
Jeśli przyjmujesz leki obniżające poziom cukru we krwi, dr Nguyen zaleca skonsultowanie się z lekarzem przed zastosowaniem żeń-szenia ze względu na możliwe powikłania. Połączenie żeń-szenia i leków obniżających poziom cukru we krwi może potencjalnie zbytnio obniżyć poziom cukru we krwi. Podczas gdy niewielkie spadki poziomu cukru we krwi zwykle nie stanowią problemu, bardzo niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia) może być niebezpieczny.

Wspomaga funkcje odpornościowe

Związek między żeń-szeniem a lepszym funkcjonowaniem układu odpornościowego jest od dawna dobrze znany. "Ich działanie tonizujące qi wzmacnia zdolność do zwalczania chorób" - mówi dr Nguyen.
Dodaje, że żeń-szeń azjatycki ma silniejszy wpływ na układ odpornościowy niż żeń-szeń amerykański. Badania pokazują, że przyjmowanie obu rodzajów żeń-szenia może zmniejszyć prawdopodobieństwo przeziębienia. Jeśli już się przeziębisz, przeziębienie może być krótsze i mniej dotkliwe.
"Żeń-szeń może również tonizować płuca i wzmacniać je" - kontynuuje dr Nguyen. "Może być dobry dla osób cierpiących na kaszel lub astmę".

Zwiększa poziom energii

Jak wspomniano wcześniej, azjatycki żeń-szeń w szczególności zwiększa energię yang w organizmie i zwiększa poziom energii fizycznej.
Żeń-szeń może mieć również zastosowanie jako środek zwalczający zmęczenie. Przegląd badań naukowych z 2021 roku wykazał poparcie dla stosowania żeń-szenia w leczeniu zmęczenia związanego z rakiem. (Raport nie zawierał zaleceń dotyczących dawkowania i wskazywał na potrzebę dalszych badań).
Ze względu na potencjalne wsparcie, jakie oferuje żeń-szeń, dr Nguyen nie zaleca stosowania zioła z innymi stymulantami (takimi jak kofeina lub niektóre leki). "Połączony efekt może sprawić, że będziesz zbyt rozdrażniony" - mówi.

Czy istnieje różnica między herbatą z żeń-szenia a innymi formami?

Różne formy żeń-szenia zapewniają różną moc zioła. "Herbata z żeń-szenia jest najsłabszą formą żeń-szenia" - podkreśla dr Nguyen. "Czysty sproszkowany żeń-szeń w tabletkach jest najsilniejszą formą".
Ale nawet herbata z żeń-szenia może być dość silna, jeśli jest w postaci czystego proszku lub wykonana z surowego żeń-szenia. Dlatego przed zażyciem jakiegokolwiek rodzaju żeń-szenia należy skonsultować się z lekarzem.

Ryzyko i skutki uboczne żeń-szenia

Czy istnieją powody, dla których należy zachować ostrożność podczas przyjmowania żeń-szenia? Zdecydowanie tak. Po pierwsze, rządowy nadzór nad suplementami diety nie jest tak ścisły, jak w przypadku leków na receptę lub bez recepty dostępnych w aptekach lub na półkach sklepowych. W związku z tym trudno jest dokładnie określić jakość i stężenie przyjmowanego preparatu.
Najlepiej jest również zachować ostrożność, jeśli

• masz wysokie ciśnienie krwi. Żeń-szeń może podnosić ciśnienie krwi u niektórych osób.
• Przyjmujesz leki rozrzedzające krew. Żeń-szeń ma właściwości przeciwpłytkowe i przeciwzakrzepowe. Jeśli przyjmujesz leki rozrzedzające krew, porozmawiaj z lekarzem przed przyjęciem żeń-szenia.
• Osoby cierpiące na cukrzycę. Żeń-szeń może zbytnio obniżyć poziom cukru we krwi, jeśli przyjmujesz leki na cukrzycę.
• Przyjmujesz jakiekolwiek leki pobudzające, suplementy diety lub inne substancje. Połączenie żeń-szenia z kofeiną lub innym środkiem pobudzającym może powodować uczucie roztrzęsienia, problemy z zasypianiem, a nawet kołatanie serca.

Możliwe skutki uboczne żeń-szenia obejmują:

• Zawroty głowy.
• Ból głowy.
• Zwiększona produkcja śluzu.
• Bezsenność.
• Obniżony poziom cukru we krwi.
• Zmiany menstruacyjne.
• Nudności.

Niezależnie od stanu zdrowia, dr Nguyen nie zaleca długotrwałego przyjmowania żeń-szenia w jakiejkolwiek postaci. Najlepiej jest dawać organizmowi przerwy ze względu na moc zioła i potencjał silnego działania.
"I skonsultuj się ze swoim lekarzem przed zażyciem jakiegokolwiek leku ziołowego" - podkreśla. "Leki ziołowe to nie to samo co żywność. Wszystkie mają skutki uboczne i mogą być bardzo silne".

Treść:

• Jakie są korzyści zdrowotne kefiru?
• 9 popartych badaniami korzyści zdrowotnych kefiru
• Wnioski

Kefir jest szeroko promowany ze względu na swoje korzyści zdrowotne. Oto badania, które to potwierdzają.

Jakie są korzyści zdrowotne kefiru?

Kefir, podstawowy pokarm w wielu kulturach na całym świecie, stał się niezwykle popularny w społeczności zajmującej się zdrowiem naturalnym.
Jego wysoka zawartość składników odżywczych i probiotyków sprawia, że jest on bardzo korzystny dla trawienia i zdrowia jelit. W rzeczywistości wiele osób uważa go za bardziej pożywny niż jogurt.

9 popartych badaniami korzyści zdrowotnych kefiru

1. Kefir jest fantastycznym źródłem wielu składników odżywczych

Kefir pochodzi z części Europy Wschodniej i Azji Południowo-Zachodniej. Jego nazwa pochodzi od tureckiego słowa "kefir", które oznacza dobre samopoczucie po jedzeniu
Jest to sfermentowany napój tradycyjnie wytwarzany z mleka krowiego lub koziego.
Powstaje poprzez dodanie ziaren kefiru do mleka. Nie są to ziarna zbóż, ale ziarniste kolonie drożdży i bakterii kwasu mlekowego, które z wyglądu przypominają kalafior.
Przez około 24 godziny mikroorganizmy w ziarnach kefiru namnażają się i fermentują cukry w mleku, zamieniając mleko w kefir. Ziarna są następnie usuwane z płynu i mogą być ponownie użyte.
Innymi słowy, kefir jest napojem, ale ziarna kefiru są kulturą startową, która jest używana do produkcji napoju.
Bakterie kwasu mlekowego w ziarnach przekształcają laktozę w mleku w kwas mlekowy. To sprawia, że kefir smakuje kwaśno jak jogurt, ale ma rzadszą konsystencję.

Jedna filiżanka niskotłuszczowego kefiru zawiera:

• Białko: 9 gramów
• Wapń: 24% dziennego spożycia (DV)
• Fosfor: 20% dziennego zapotrzebowania
• Witamina B12: 29% dziennego zapotrzebowania (DV)
• Ryboflawina (B2): (B2B): 25 % DV
• 7 % DV
• Witamina D: 12 % DV

Ponadto kefir ma około 104 kalorii, 11,6 gramów węglowodanów i 2-3 gramy tłuszczu, w zależności od rodzaju użytego mleka.
Kefir zawiera również szeroką gamę związków bioaktywnych, w tym kwasy organiczne i peptydy, które przyczyniają się do jego korzyści zdrowotnych (1Credible source).
Bezmleczne wersje kefiru mogą być wytwarzane z wody kokosowej, mleka kokosowego lub innych słodkich płynów. Nie mają one jednak takiego samego profilu odżywczego jak kefir na bazie mleka.

PODSUMOWANIE

Kefir to fermentowany napój mleczny, który jest hodowany z ziaren kefiru. Jest bogatym źródłem wapnia, białka i witamin z grupy B.

1. Kefir jest silniejszym probiotykiem niż jogurt

Niektóre mikroorganizmy mogą przynosić korzyści zdrowotne po spożyciu.
Mikroorganizmy te, znane jako probiotyki, mogą wpływać na zdrowie na wiele sposobów, wspomagając trawienie, kontrolę wagi i zdrowie psychiczne.
Jogurt jest najbardziej znanym pokarmem probiotycznym w zachodniej diecie, ale kefir jest w rzeczywistości znacznie silniejszym źródłem.
Ziarna kefiru zawierają do 61 szczepów bakterii i drożdży, co czyni je bardzo bogatym i zróżnicowanym źródłem probiotyków, choć różnorodność ta może się różnić.
Inne fermentowane produkty mleczne są wytwarzane ze znacznie mniejszej liczby szczepów i nie zawierają drożdży.

Podsumowanie

Kefir może zawierać do 61 różnych mikroorganizmów, co czyni go znacznie silniejszym źródłem probiotyków niż wiele innych fermentowanych produktów mlecznych.

1. Kefir ma silne właściwości antybakteryjne

Uważa się, że niektóre probiotyki zawarte w kefirze chronią przed infekcjami.
Obejmują one probiotyk Lactobacillus kefiri, który jest unikalny dla kefiru.
Badania pokazują, że ten probiotyk może hamować wzrost różnych szkodliwych bakterii, w tym Salmonella, Helicobacter pylori i E. coli.
Kefiran, rodzaj węglowodanu obecnego w kefirze, ma również właściwości antybakteryjne.

PODSUMOWANIE

Kefir zawiera probiotyczne bakterie Lactobacillus kefiri i węglowodan kefiran, które chronią przed szkodliwymi bakteriami.

1. Kefir może poprawić zdrowie kości i zmniejszyć ryzyko osteoporozy

Osteoporoza charakteryzuje się pogorszeniem stanu tkanki kostnej i stanowi poważny problem w krajach zachodnich. Jest szczególnie powszechna u starszych kobiet i znacznie zwiększa ryzyko złamań.
Zapewnienie odpowiedniego spożycia wapnia jest jednym z najskuteczniejszych sposobów na poprawę zdrowia kości i spowolnienie postępu osteoporozy.
Kefir z pełnego mleka jest nie tylko doskonałym źródłem wapnia, ale także witaminy K2, która odgrywa ważną rolę w metabolizmie wapnia. Wykazano, że suplementacja witaminą K2 zmniejsza ryzyko złamań nawet o 81%.
Ostatnie badania na zwierzętach powiązały kefir ze zwiększoną absorpcją wapnia w komórkach kostnych. Prowadzi to do poprawy gęstości kości, co powinno pomóc w zapobieganiu złamaniom.

PODSUMOWANIE

Kefir z mleka jest doskonałym źródłem wapnia, a kefir z pełnego mleka zawiera również witaminę K2. Te składniki odżywcze mają znaczące korzyści dla zdrowia kości.

1. Kefir może chronić przed rakiem

Rak jest jedną z głównych przyczyn śmierci na świecie. Występuje, gdy nieprawidłowe komórki w organizmie rosną w niekontrolowany sposób, na przykład w guzie.
Uważa się, że probiotyki zawarte w fermentowanych produktach mlecznych zmniejszają wzrost guza poprzez stymulację układu odpornościowego. Jest więc możliwe, że kefir może zwalczać raka.
Tę ochronną rolę wykazano w kilku badaniach przeprowadzonych w probówkach.
Jedno z wcześniejszych badań wykazało, że ekstrakt z kefiru zmniejszył liczbę ludzkich komórek raka piersi o 56%, podczas gdy ekstrakt z jogurtu zmniejszył tę liczbę tylko o 14%.
Należy pamiętać, że przed wyciągnięciem ostatecznych wniosków należy przeprowadzić badania na ludziach.

PODSUMOWANIE

Kilka badań przeprowadzonych w probówkach i na zwierzętach sugeruje, że kefir może hamować wzrost komórek nowotworowych. Jednak żadne z obecnych badań nie dotyczyło ludzi, więc potrzebne są dalsze badania.

1. Probiotyki zawarte w kefirze mogą pomóc w różnych problemach trawiennych

Probiotyki, takie jak kefir, mogą pomóc przywrócić równowagę przyjaznych bakterii w jelitach.
Dlatego też są one bardzo skuteczne w leczeniu wielu form biegunki.
Ponadto wiele dowodów sugeruje, że probiotyki i żywność probiotyczna mogą łagodzić wiele problemów trawiennych.
Należą do nich zespół jelita drażliwego, wrzody spowodowane zakażeniem H. pylori i wiele innych.
Z tego powodu kefir może być przydatny w przypadku problemów trawiennych.

PODSUMOWANIE

Probiotyki takie jak kefir mogą leczyć kilka form biegunki. Mogą one również prowadzić do poprawy różnych zaburzeń trawiennych.

1. Kefir ma niską zawartość laktozy

Popularne produkty mleczne zawierają naturalny cukier zwany laktozą.
Wiele osób, zwłaszcza dorosłych, nie jest w stanie prawidłowo rozkładać i trawić laktozy. Stan ten nazywany jest nietolerancją laktozy.
Bakterie kwasu mlekowego w fermentowanych produktach mlecznych - takich jak kefir i jogurt - zmieniają laktozę w kwas mlekowy, dzięki czemu produkty te zawierają znacznie mniej laktozy niż mleko.
Zawierają one również enzymy, które mogą pomóc jeszcze bardziej rozłożyć laktozę.
Dlatego kefir jest ogólnie dobrze tolerowany przez osoby z nietolerancją laktozy, przynajmniej w porównaniu do zwykłego mleka.
Należy pamiętać, że możliwe jest przygotowanie kefiru w 100% bez laktozy przy użyciu wody kokosowej, soku owocowego lub innego napoju bezmlecznego.

PODSUMOWANIE

Kefir ma niską zawartość laktozy, ponieważ zawarte w nim bakterie kwasu mlekowego wstępnie strawiły laktozę. Osoby z nietolerancją laktozy często mogą pić kefir bez problemów.

1. Kefir może łagodzić objawy alergii i astmy

Reakcje alergiczne są spowodowane reakcjami zapalnymi na niektóre pokarmy lub substancje.
Osoby z nadwrażliwym układem odpornościowym są bardziej podatne na alergie, które mogą wywoływać schorzenia takie jak astma.
W badaniach na zwierzętach wykazano, że kefir tłumi reakcje zapalne związane z alergiami i astmą.
Potrzebne są badania na ludziach, aby lepiej zbadać te efekty.

STRESZCZENIE

Ograniczone dowody z badań na zwierzętach sugerują, że picie kefiru może zmniejszać reakcje alergiczne.

1. Kefir można łatwo przygotować w domu

Jeśli nie masz pewności co do jakości kefiru kupionego w sklepie, możesz z łatwością przygotować go w domu.
W połączeniu ze świeżymi owocami, kefir stanowi zdrowy i smaczny deser.
Ziarna kefiru są dostępne w niektórych sklepach ze zdrową żywnością i supermarketach, a także w Internecie. Należy pamiętać, że ziarna kefirowe do napojów mlecznych i bezmlecznych różnią się od siebie.
Można również znaleźć wiele wpisów na blogach i filmów, które uczą wytwarzania kefiru, ale sam proces jest bardzo prosty:

1. Umieść 1-2 łyżki stołowe (14-28 gramów) ziaren kefiru w małym pojemniku. Im więcej ich użyjesz, tym szybciej wykiełkują.
2. Dodaj około 2 szklanek (500 ml) mleka, najlepiej organicznego. Mleko od krów karmionych trawą zawiera większe ilości beta-karotenu i witaminy A. Pozostaw 1 cal (2,5 cm) wolnej przestrzeni na górze pojemnika.
3. Jeśli chcesz uzyskać gęstszy kefir, możesz dodać odrobinę pełnotłustej śmietany.
4. Zamknij szczelnie i pozostaw w temperaturze pokojowej na 12-36 godzin. To wszystko.

Kiedy zacznie wydawać się grudkowaty, jest gotowy. Po delikatnym odcedzeniu płynu pozostaną oryginalne ziarna kefiru. Możesz teraz umieścić ziarna w nowym pojemniku z odrobiną mleka i proces rozpocznie się od nowa.
Jest smaczny, pożywny i wysoce zrównoważony.

PODSUMOWANIE

Możesz łatwo zrobić domowy kefir używając ziaren kefiru i mleka.

Podsumowanie

Kefir to zdrowa sfermentowana żywność o konsystencji porównywalnej do jogurtu pitnego.
Produkt ten jest tradycyjnie wytwarzany z mleka mlecznego, ale dostępnych jest również wiele wariantów bezmlecznych.
Badania sugerują, że wzmacnia on układ odpornościowy, pomaga w problemach trawiennych, poprawia zdrowie kości, a nawet może zwalczać raka.
Zacznij od kefiru już dziś i w pełni wykorzystaj ten smaczny kwaśny napój.

Treść:

• Co dzieje się z ciałem, gdy zaczynasz pić więcej wody?
• Jak długo trwa wypłukanie organizmu wodą?
• Co się stanie, jeśli będę pić tylko wodę i żadnych innych napojów?
• Ile wody powinienem pić każdego dnia?
• Dlaczego oddaję tak dużo moczu, gdy piję wodę?
• Co się stanie, jeśli przez tydzień będziesz pić tylko wodę?
• Czy picie wody powoduje wysuszenie skóry?
• Jak odtruć organizm za pomocą wody
• Korzyści płynące z picia wody rano na czczo
• Podsumowanie

Korzyści płynące ze spożywania wody są naprawdę niezwykłe i czynią z niej eliksir życia. Nawodnienie jest niezbędne do utrzymania procesów zachodzących w organizmie, zwiększenia jasności umysłu i promowania ogólnego dobrego samopoczucia. W tym poście przeanalizujemy 10 przekonujących argumentów przemawiających za uczynieniem dużej ilości wody priorytetem w codziennej rutynie.

1. Utrzymuje poziom nawodnienia: Picie wystarczającej ilości wody pomaga utrzymać równowagę płynów w organizmie, co reguluje temperaturę ciała, ułatwia trawienie i utrzymuje stawy w dobrym stanie.
2. Kontrola wagi: Spożywanie wody przed posiłkami może zmniejszyć głód i zwiększyć spalanie kalorii, co pomaga w utracie wagi.
3. Sprawnośćumysłowa: Odwodnienie może wpływać na funkcje poznawcze i emocje. Odpowiednie nawodnienie zwiększa uwagę, pamięć i koncentrację.
4. Zwiększa wydajność fizy czną: Nawodnienie przed, w trakcie i po ćwiczeniach poprawia wydajność fizyczną, zmniejszając zmęczenie i zwiększając wytrzymałość.
5. Promienna skóra: Nawodnienie chroni skórę przed wysuszeniem, matowieniem i pierwszymi oznakami starzenia, zwiększając jej elastyczność.
6. Zapobieganie kamieniom ner kowym: Picie wystarczającej ilości wody może pomóc zmniejszyć ryzyko bolesnych kamieni nerkowych poprzez zmniejszenie stężenia minerałów w moczu.
7. Łagodzenie zaparć: Zaparcia można złagodzić, pijąc dużo wody, która również zmiękcza stolce i sprzyja regularnym wypróżnieniom.
8. Zdrowie układu moczowego: Płyny pomagają usuwać toksyny i zarazki z układu moczowego, zmniejszając prawdopodobieństwo wystąpienia wyniszczających infekcji pęcherza.
9. Kontrola ciśnienia krwi: Utrzymanie zdrowego ciśnienia krwi zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia nadciśnienia tętniczego poprzez promowanie odpowiedniego nawodnienia.
10. Ogólne samopoczucie: Wystarczająca ilość wody pomaga organizmowi wchłaniać składniki odżywcze, ułatwia oczyszczanie i poprawia ogólny stan zdrowia i energii.

Korzyści płynące ze spożywania wystarczającej ilości wody dotyczą wszystkich aspektów życia sportowców, studentów i pracowników biurowych. Jeśli priorytetowo traktujesz nawodnienie, które jest podstawą dobrego zdrowia, możesz stać się bardziej świadomy, bardziej aktywny i zdrowszy. Wznieś kieliszek za te 10 niesamowitych korzyści płynących z utrzymania zdrowego poziomu nawodnienia.

Co stanie się z Twoim ciałem, gdy zaczniesz pić więcej wody?

Rozpoczęcie picia większej ilości wody może mieć głęboki wpływ na organizm i ogólne samopoczucie. Przyjrzyjmy się niezwykłym przemianom, które zachodzą, gdy nawodnienie staje się priorytetem:

1. Lepsze nawodnienie: najbardziej zauważalną poprawą jest zwiększone nawodnienie. Narządy, tkanki i komórki otrzymują niezbędną wilgoć, której potrzebują, aby funkcjonować jak najlepiej.
2. Zwiększony poziom energii: Odpowiednie nawodnienie może pomóc w walce ze zmęczeniem. W miarę upływu dnia zauważysz, że masz więcej energii i świadomości.
3. Kontrola wagi: Picie większej ilości wody może zmniejszyć uczucie głodu i ryzyko przejadania się. Pomaga również rozkładać tłuszcz, który został zmagazynowany w celu uzyskania energii.
4. Zdrowa skóra: poprawi się zarówno tekstura, jak i koloryt skóry. Zmniejszając zmarszczki i suchość, nawodnienie pomaga osobie wyglądać pięknie i młodo.
5. Zdrowie układu trawiennego: trawienie może przebiegać płynniej, jeśli pijesz więcej wody. Zmiękczenie stolca zmniejsza ryzyko zaparć i ułatwia wypróżnianie.
6. Funkcjonowanienerek: Picie wystarczającej ilości wody wspomaga zdrowie nerek. Kamicy nerkowej można zapobiegać dzięki skutecznemu usuwaniu przez nerki odpadów i trucizn z krwiobiegu.
7. Lepsza koncentracja: Zmniejszone funkcje poznawcze i mgła umysłowa mogą wynikać z odwodnienia. Picie większej ilości wody poprawia jasność mózgu, pamięć i koncentrację.
8. Zrównoważony nastrój: Stabilność nastroju jest związana z nawodnieniem. Możesz zauważyć zmniejszenie częstotliwości wahań nastroju i drażliwości.
9. Silniejsza odporność: Zwiększone spożycie wody może pomóc w usuwaniu toksyn z organizmu i poprawić skuteczność układu odpornościowego.
10. Lepsza wydajność fizyczna: Niezależnie od tego, czy nie jesteś sportowcem, ale nadal lubisz być aktywny, picie większej ilości wody pomoże Ci osiągnąć lepsze wyniki i zwiększyć wytrzymałość.
11. Zrównoważona temperatura ciała: Utrzymanie odpowiedniego nawodnienia jest niezbędne do regulacji temperatury ciała. Dzięki temu będziesz w stanie lepiej tolerować wysokie lub niskie temperatury.
12. Mniej bólów głowy: Bóle głowy są często spowodowane odwodnieniem. Spożywając więcej wody, można zmniejszyć częstotliwość i nasilenie tych nieprzyjemnych epizodów.
13. Lepsze zdrowie nerek: Nawodnienie wspomaga pracę nerek, ułatwiając filtrowanie odpadów i zapobiegając tworzeniu się kamieni nerkowych.
14. Zdrowe włosy i paznokcie: Wyższe spożycie wody może prowadzić do zdrowszych i mocniejszych paznokci.
15. Zrównoważone ciśnienie krwi: Utrzymanie odpowiedniego poziomu ciśnienia krwi zmniejsza ryzyko nadciśnienia i jest możliwe dzięki odpowiedniemu nawodnieniu.

Kiedy zaczynasz pić więcej wody, w Twoim organizmie zachodzi wiele korzystnych zmian. To prosty, ale skuteczny krok, który możesz podjąć, aby poprawić swoje zdrowie i samopoczucie. Podnieś więc kieliszek i świętuj niesamowite zmiany, które zachodzą, gdy nawodnienie staje się Twoim priorytetem.

Ile czasu zajmuje wypłukanie organizmu wodą?

Ilość wody potrzebnej do wypłukania organizmu zależy od wielu zmiennych, takich jak aktualny stan nawodnienia, masa ciała i poziom aktywności. Chociaż nawodnienie jest kluczem do ogólnego stanu zdrowia, oto podstawowy harmonogram określający, kiedy efekty większego spożycia wody zaczną działać:

1. Efekty krótkoterminowe (w ciągu kilku godzin):
• Nawodnienie: Picie wody od razu pomaga osobom odwodnionym. W ciągu kilku godzin zauważysz poprawę gładkości skóry, mniejsze pragnienie i więcej energii.
• Trawienie: Nawodnienie ułatwia trawienie. W ciągu kilku godzin możesz zauważyć mniej zaparć i płynniejsze wypróżnienia.
• Nastrój i koncentracja: Picie dużej ilości wody może poprawić nastrój i jasność umysłu. W krótkim czasie możesz poczuć się bardziej skoncentrowany i świadomy.
2. Efekty średnioterminowe (dni do tygodni):
• Regulacjawagi: Zwiększone spożycie wody może pomóc w kontroli wagi przez wiele dni do tygodni. Tłumi głód i wspomaga mechanizmy spalania tłuszczu w organizmie.
• Zdrowie skóry: Lepsze nawilżenie skóry skutkuje większą elastycznością i bardziej promiennym wyglądem. Zmniejsza się suchość skóry i widoczność zmarszczek.
• Funkcja ner ek: Aby zobaczyć pełny wpływ na funkcję nerek, może być konieczne utrzymanie nawodnienia przez kilka tygodni. Toksyny i produkty przemiany materii będą skutecznie usuwane z krwi przez nerki.
• Zdrowie układu trawiennego: Regularne picie dużej ilości wody może pomóc poprawić trawienie i zmniejszyć ryzyko bólu brzucha.
3. Efekty długoterminowe (od miesięcy do lat):
• Ogólny stan zdrowia: Długotrwałe nawodnienie jest korzystne dla ogólnego stanu zdrowia. Zmniejsza ryzyko niektórych zaburzeń zdrowotnych, kontroluje ciśnienie krwi i zwiększa wydajność układu odpornościowego.
• Wydajność fizy czna: Utrzymanie odpowiedniego nawodnienia może pomóc sportowcom i osobom aktywnym osiągnąć trwały wzrost wydajności fizycznej i wytrzymałości.
• Jasność umysłu: Długotrwałe nawodnienie zwiększa korzyści płynące z lepszej pamięci, stabilności umysłowej i wydajności poznawczej.
• Kontrola wagi: Regularne nawadnianie organizmu, zwłaszcza w połączeniu ze zbilansowaną dietą i regularnymi ćwiczeniami, może mieć znaczący wpływ na kontrolę wagi w czasie.
• Zdrowe starzenie się: Konsekwentne nawadnianie może pomóc w utrzymaniu młodej skóry, zdrowia stawów i ogólnej witalności wraz z wiekiem.

Chociaż są to przybliżone dane dotyczące czasu, należy pamiętać, że ludzie różnie reagują na większe spożycie wody. Kluczem jest uczynienie z nawodnienia regularnego nawyku i spożywanie wystarczającej ilości wody, aby zaspokoić zapotrzebowanie organizmu. Z czasem organizm odwdzięczy się lepszym zdrowiem i samopoczuciem, jeśli zwrócisz na to uwagę.

Co się stanie, jeśli będę pić tylko wodę i żadnych innych napojów?

Wybór picia wyłącznie wody i unikanie innych napojów może mieć zarówno pozytywny, jak i negatywny wpływ na zdrowie. Oto kilka kluczowych kwestii:

Pozytywne skutki:

1. Nawodnienie: Woda jest najlepszym naturalnym środkiem nawilżającym. Utrzymanie idealnego poziomu nawodnienia ułatwia wybór wody zamiast napojów zawierających cukier lub kofeinę.
2. Kontrola kalorii: Woda jest doskonałym wyborem, jeśli próbujesz kontrolować lub zmniejszyć spożycie kalorii, ponieważ nie zawiera kalorii.
3. Poprawa trawienia: Woda pomaga w trawieniu, rozpuszczając cząsteczki jedzenia i ułatwiając przechodzenie odpadów przez układ trawienny.
4. Zdrowa skóra: Odpowiednie nawodnienie pomaga usunąć zanieczyszczenia i utrzymać elastyczność skóry, co może promować zdrowszą i piękniejszą skórę.

Negatywne skutki:

1. Spożycie składników odżywczych: Jeśli pijesz tylko wodę, możesz nie otrzymywać wystarczającej ilości ważnych składników odżywczych. Twoje ciało potrzebuje pewnych witamin i minerałów, które znajdują się w innych płynach, takich jak mleko, sok lub napoje wzbogacone.
2. Różnorodność i smak: Unikanie wszystkich innych napojów w celu oszczędzania wody może Cię znudzić i sprawić, że będziesz mniej doceniać jedzenie.
3. Aspekty społeczne i kulturowe: Ograniczenie się do picia wody może ograniczyć udział w wydarzeniach społecznych, w których napoje są ważną częścią doświadczenia.
4. Kofeina i korzyści: Wykluczenie wszystkich napojów oznacza utratę potencjalnych korzyści płynących z napojów takich jak herbata ziołowa (relaks) lub zielona herbata (przeciwutleniacze).
5. Elektrolity: napojebogate w elektrolity mogą być niezbędne do utrzymania równowagi w pewnych okolicznościach, na przykład podczas intensywnego wysiłku fizycznego.

Równowaga jest kluczem:

Chociaż codzienna dieta powinna składać się głównie z wody, zwykle zaleca się zrównoważone podejście do zdrowia. Należy spożywać różnorodne napoje, aby zapewnić sobie szeroki wachlarz smaków i składników odżywczych.

Nie zapomnij zwracać uwagi na swoje ciało. Często zasygnalizuje ono, że potrzebujesz czegoś innego niż woda, np. zmiany smaku, uzupełnienia elektrolitów lub kofeiny. Ostatecznym celem jest utrzymanie zdrowej, przyjemnej i zrównoważonej relacji z napojami, która wspiera ogólne samopoczucie.

Ile wody powinienem pić dziennie?

Optymalna ilość wypijanej dziennie wody zależy od wielu czynników, takich jak wiek, płeć, poziom aktywności, klimat i ogólny stan zdrowia. Chociaż zasada "8x8" - około dwóch litrów - jest ogólnie przyjętym zaleceniem, może nie być odpowiednia w każdej sytuacji. Oto bardziej kompleksowe podejście:

1. Twoje ciało ma wbudowany mechanizm, który sygnalizuje, że potrzebuje wody: pragnienie. Zwracaj uwagę na sygnały swojego ciała i pij, gdy jesteś spragniony.
2. Weź pod uwagę indywidualne czynniki:
• Poziom aktywności: Jeśli jesteś aktywny fizycznie, będziesz potrzebować więcej wody, aby zastąpić płyny utracone w wyniku pocenia się.
• Klimat: przy gorącej i suchej pogodzie należy zmienić spożycie wody, ponieważ pot może powodować zwiększoną utratę wody.
• Ciąża i karmienie piersią: Kobiety karmiące piersią lub kobiety w ciąży potrzebują dodatkowych płynów, aby utrzymać swoje zmieniające się ciała i zapewnić odżywianie nienarodzonym dzieciom.
3. Należy kierować się kolorem moczu: Mocz o jasnożółtym kolorze zwykle wskazuje na odpowiednie nawodnienie. Mocz w kolorze bursztynowym lub ciemnożółtym może wskazywać na odwodnienie.
4. Ocena stanu zdrowia: Zgodnie z zaleceniami lekarza, pacjenci z pewnymi schorzeniami, takimi jak kamica nerkowa lub infekcje dróg moczowych, mogą wymagać przyjmowania większej ilości płynów.
5. Postaw naróżnorodność: Nie zawsze potrzebujesz tylko wody, aby zaspokoić swoje zapotrzebowanie na płyny. Warzywa, owoce i inne napoje pomogą utrzymać ogólne nawodnienie organizmu.
6. Uważaj naspożycie sodu: Diety bogate w sól mogą wymagać picia dodatkowej ilości wody, aby zachować równowagę. Z drugiej strony, diety niskosodowe mogą wymagać mniej.

Należy pamiętać, że hiponatremia lub nadmierne nawodnienie może być również niebezpieczne, więc staraj się nie przyjmować więcej wody niż potrzebuje Twój organizm, zwłaszcza jeśli jest to krótkotrwałe.

Najlepszym sposobem działania jest dalsze zwracanie uwagi na sygnały organizmu, dostosowywanie spożycia wody do sytuacji i szukanie pomocy medycznej, jeśli masz konkretne obawy. Indywidualne doradztwo jest często najlepszym podejściem, aby upewnić się, że przyjmujesz odpowiednią ilość wody w określonych okolicznościach, ponieważ wymagania dotyczące nawodnienia mogą się znacznie różnić w zależności od osoby.

Dlaczego oddaję tak dużo moczu, gdy piję wodę?

Częste zwiększanie spożycia wody może skutkować wielomoczem lub potrzebą częstszego oddawania moczu. Zjawisko to często wskazuje na optymalne i wydajne funkcjonowanie organizmu. Oto główne powody, dla których picie wody może prowadzić do zwiększonego oddawania moczu:

1. Naturalne działanie moczopędne: Ponieważ woda ma naturalne działanie moczopędne, wspiera organizm w eliminowaniu odpadów i nadmiaru substancji, głównie poprzez mocz. Proces filtrowania i wydalania tych substancji przez nerki jest wspierany, a nawet wymagany przez picie wody.
2. Równoważenie poziomu płynów: organizm może utrzymać równowagę płynów poprzez spożywanie większej ilości wody. Informuje to nerki, że dostępna jest wystarczająca ilość płynów dla różnych procesów zachodzących w organizmie, w tym eliminacji odpadów.
3. Stan nawodnienia: Kolejną oznaką odpowiedniego nawodnienia jest częste oddawanie moczu. Wskazuje to, że organizm dość skutecznie metabolizuje przyjmowaną wodę.
4. Regulacja temperatury ciała: Twoje ciało wykorzystuje pot do regulacji temperatury, szczególnie podczas intensywnej aktywności lub upałów. Woda uzupełnia płyny utracone w wyniku pocenia się, zapewniając chłód. Wreszcie, mocz usuwa nadmiar płynów.
5. Okres dostosowawczy: Jeśli właśnie zwiększyłeś spożycie wody, dostosowanie się organizmu może zająć trochę czasu. Początkowo może wystąpić częstsze oddawanie moczu, ponieważ organizm dostosowuje się do nowego schematu, ale zwykle mija, gdy organizm przyzwyczaja się do zwiększonego spożycia płynów.
6. Podstawowe problemy zdrowot ne: Częstsze oddawanie moczu może czasami wskazywać na podstawowe problemy zdrowotne, w tym cukrzycę, infekcje dróg moczowych lub nadreaktywność pęcherza. Jeśli wraz z częstym oddawaniem moczu odczuwasz ból, dyskomfort lub inne niepokojące objawy, koniecznie zgłoś się do lekarza.

Ogólnie rzecz biorąc, częste oddawanie moczu po wypiciu wody wskazuje, że organizm skutecznie pozbywa się odpadów i utrzymuje prawidłową równowagę płynów w organizmie. Jednak w przypadku dyskomfortu lub niepokoju najlepiej skonsultować się z lekarzem, aby wykluczyć wszelkie podstawowe schorzenia.

Czy picie wody wpływa na moje włosy?

Tak, istnieje silna korelacja między wystarczającą ilością wody w organizmie a dobrym stanem włosów. Woda jest niezbędna do utrzymania zdrowia i wyglądu włosów, choć nie jest panaceum na wszystkie problemy z włosami. Dowiedz się, jak picie wody może wpływać na włosy:

1. Nawodnienie dla wzrostu włosów: Około 25% włosów to woda. Utrzymanie wystarczającego nawilżenia jest niezbędne do wspierania rozwoju włókien włosów. Włosy, które są kruche i łamliwe z powodu odwodnienia mogą rosnąć wolniej.
2. Zatrzymywanie wilgoci: dobrze nawilżone włosy są mniej podatne na wysychanie i łatwe łamanie. Utrzymując równowagę wilgoci skóry głowy i włosów w ryzach, picie wystarczającej ilości wody pomaga zapobiegać takim problemom jak rozdwajanie się końcówek i suchość.
3. Zdrowa skóra głowy: Zdrowe włosy wymagają dobrze nawilżonej skóry głowy. Odwodnienie może skutkować łuszczącą się i suchą skórą głowy, co może powodować łupież i inne zaburzenia, które mogą utrudniać rozwój włosów.
4. Transferskładników odżywczych: woda jest wykorzystywana do przenoszenia składników odżywczych do mieszków włosowych. Picie wystarczającej ilości wody zapewnia, że ważne elementy, takie jak witaminy i minerały, docierają do korzeni włosów, poprawiając w ten sposób ich zdrowie i witalność.
5. Elastyczność włosów: Odpowiednie nawodnienie przyczynia się do utrzymania elastyczności włókien włosów. Ta elastyczność jest niezbędna, ponieważ zapobiega łatwemu łamaniu się włosów podczas stylizacji i czesania.
6. Bardziej lśniące włosy: Dobrze nawilżone włosy mają zazwyczaj wbudowany połysk i blask. Odwodnione włosy mogą wydawać się pozbawione życia i matowe.
7. Zapobieganie wypadaniu włosów: Chociaż odwodnienie może nie być jedyną przyczyną, może zaostrzyć inne warunki, które prowadzą do przerzedzenia lub wypadania włosów. Utrzymanie odpowiedniego nawodnienia promuje ogólnie zdrowe włosy.

Bardzo ważne jest, aby pamiętać, że chociaż dostarczanie wystarczającej ilości wody ma kluczowe znaczenie dla zdrowia włosów, właściwa pielęgnacja włosów obejmuje więcej niż tylko picie wody. Inne elementy, takie jak zbilansowana dieta, delikatne techniki pielęgnacji włosów i ograniczenie narażenia na szkodliwe czynniki (takie jak chemikalia lub nadmierne ciepło) również wpływają na zdrowe i atrakcyjne włosy.

Podsumowując, utrzymanie zdrowia włosów i zachowanie ich piękna można łatwo osiągnąć poprzez picie wystarczającej ilości wody. Spożywanie wody stanowi solidną podstawę dla ogólnego zdrowia włosów, choć nie rozwiąże każdego problemu związanego z włosami.

Co się stanie, jeśli przez tydzień będziesz pić tylko wodę?

Chociaż woda jest niezbędna do przetrwania, jeśli będziesz pić tylko wodę przez tydzień bez spożywania jakichkolwiek innych pokarmów lub płynów, twoje ciało może ponieść poważne i potencjalnie niebezpieczne konsekwencje. Oto, czego możesz się spodziewać:

1. Niedobór składników odżywczych: jeśli spożywasz tylko wodę, pozbawiasz swój organizm ważnych składników odżywczych, których potrzebuje do funkcjonowania. Witaminy, minerały, białka, lipidy i węglowodany potrzebne do ogólnego stanu zdrowia, naprawy tkanek i produkcji energii nie będą dostępne.
2. Osłabienie mięśni: brak masy mięśniowej i osłabienie mięśni mogą wynikać z diety ubogiej w białko. Białko jest niezbędne do utrzymania zdrowych mięśni.
3. Wyczerpanie energii: Twoje ciało nie będzie miało źródła energii, jeśli nie będzie przyjmować kalorii z pożywienia. Może wystąpić ostre osłabienie i wyczerpanie.
4. Zaburzeniatrawienia: Układ trawienny może zostać zaburzony przez nagłe zmniejszenie spożycia błonnika i pokarmów stałych, co może powodować zaparcia i dyskomfort.
5. Brak równowagi elektrolitowej: Potencjalnie niebezpieczny brak równowagi elektrolitowej może wynikać ze spożywania wyłącznie wody i unikania pokarmów bogatych w elektrolity. Możliwe objawy obejmują skurcze mięśni, nieregularne bicie serca, a w skrajnych sytuacjach drgawki.
6. Osłabiony układ odpornościowy: Twój układ odpornościowy może być osłabiony z powodu braku diety, co sprawia, że jesteś bardziej podatny na choroby i infekcje.
7. Problemy z włosami i skórą: Niedobory żywieniowe mogą mieć negatywny wpływ na skórę i włosy. Skóra może stracić promienną witalność, a włosy mogą stać się łamliwe.
8. Zmiany metaboliczne: Ponieważ nie zużywasz tyle energii, twoje ciało może przejść w tryb oszczędzania energii, a metabolizm może spowolnić. Może to utrudnić utrzymanie zdrowej wagi lub zrzucenie zbędnych kilogramów.
9. Skutki psychiczne: Długotrwały post może powodować niestabilne nastroje, pobudzenie i trudności z koncentracją.
10. Odwodnienie: Jeśli pijesz tylko wodę, aby utrzymać nawodnienie i nie jesz, jesteś bardziej narażony na odwodnienie, ponieważ woda nie zawiera elektrolitów potrzebnych do utrzymania równowagi płynów.

Podsumowując, nie jest dobrym pomysłem próba życia na samej wodzie przez tydzień, ponieważ może to być dość niebezpieczne dla zdrowia. Aby upewnić się, że bezpiecznie spełniasz wymagania żywieniowe swojego organizmu, przed wprowadzeniem jakichkolwiek modyfikacji diety należy skonsultować się z lekarzem lub wyszkolonym dietetykiem. Składniki odżywcze potrzebne dla optymalnego zdrowia i dobrego samopoczucia znajdują się w zróżnicowanej, dobrze zbilansowanej diecie.

Czy picie wody wysusza skórę?

Spożywanie wody jest niezbędne dla dobrego ogólnego stanu zdrowia, w tym zdrowej skóry. Samo picie wody nie naprawi w magiczny sposób zwiotczałej lub opadającej skóry, mimo że nawodnienie ma wiele zalet, w tym lepsze zdrowie skóry. Dowiedz się, jak nawodnienie wpływa na zdrowie skóry tutaj:

1. Nawodnienie i elastyczność skóry: Elastyczność skóry jest utrzymywana dzięki odpowiedniemu nawodnieniu. Skóra wygląda zdrowiej i pełniej, gdy jest odpowiednio nawilżona. Może to zmniejszyć widoczność zmarszczek i drobnych linii.
2. Produkcja kolagenu: Kolagen: Jednym z białek niezbędnych do utrzymania jędrności i struktury skóry jest kolagen. Spożywanie wody sprzyja produkcji kolagenu. Woda jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania kolagenu, a odwodnienie może powodować jego rozpad.
3. Usuwanietoksyn: spożywanie wody pomaga organizmowi wypłukiwać szkodliwe toksyny. Skuteczne usuwanie toksyn z organizmu może pomóc skórze wyglądać na czystszą i zdrowszą.
4. Zmniejszenie suchości: Sucha i szorstka skóra jest częstym objawem odwodnienia. Spożywając wystarczającą ilość wody, można złagodzić suchość skóry, nadając jej bardziej elastyczny i gładki wygląd.
5. Równoważenie produkcji oleju: Utrzymanie odpowiedniego nawilżenia może pomóc kontrolować produkcję oleju w skórze. Skóra może nadmiernie kompensować produkcję sebum w celu utrzymania nawilżenia, co może prowadzić do powstawania wyprysków trądzikowych. Możesz utrzymać bardziej zrównoważony poziom oleju, pijąc dużo wody.

Nawodnienie jest kluczem do zdrowia skóry, ale jędrna, młoda skóra wymaga czegoś więcej niż tylko nawilżenia. Inne elementy, takie jak zbilansowana dieta bogata w witaminy i przeciwutleniacze, stosowanie ochrony przeciwsłonecznej w celu zapobiegania uszkodzeniom spowodowanym promieniowaniem UV oraz skuteczna pielęgnacja skóry, również mają duży wpływ na zdrowie i wygląd skóry.

Jeśli martwisz się obwisłą lub luźną skórą, szczególnie z powodu utraty wagi lub wieku, udaj się do dermatologa lub specjalisty od pielęgnacji skóry. Mogą oni zapewnić spersonalizowane porady i zabiegi, takie jak środki nawilżające, serum lub procedury medyczne, w celu rozwiązania unikalnych problemów skórnych. Należy pamiętać, że kompleksowe podejście jest często najskuteczniejszą metodą uzyskania i utrzymania zdrowej, młodo wyglądającej skóry. Na zdrowie skóry wpływa wiele zmiennych.

Jak detoksykować organizm za pomocą wody

Usuwanie toksyn i zanieczyszczeń z organizmu nazywane jest detoksykacją lub w skrócie detoksem. Woda jest niezbędna w tym organicznym procesie detoksykacji. Tutaj dowiesz się, jak możesz wykorzystać moc wody do wspomagania detoksykacji organizmu:

1. Pozostań nawodniony: spożycie wody musi być wystarczające dla wszystkich procesów zachodzących w organizmie, w tym detoksykacji. Odpowiednie nawodnienie pomaga wątrobie i nerkom skutecznie usuwać odpady i toksyny. Dzienne spożycie wody powinno wynosić co najmniej 8 szklanek (64 uncje), ale indywidualne potrzeby mogą się różnić.
2. Woda z cytryną: Wypij szklankę ciepłej wody z cytryną na początek dnia. Przeciwutleniacze i witamina C zawarte w cytrynach wspomagają pracę wątroby. Działają one również jako łagodny środek moczopędny, wspomagając wydalanie toksyn z moczem.
3. Herbaty ziołowe: Herbaty ziołowe, które promują detoksykację, obejmują herbaty imbirowe, zielone i z mniszka lekarskiego. Zielona herbata jest bogata w przeciwutleniacze, które promują ogólny stan zdrowia, podczas gdy herbata z mniszka lekarskiego jest znana ze swoich właściwości oczyszczających wątrobę. Herbata imbirowa ma właściwości przeciwzapalne i trawienne.
4. Post wod ny: Niektórzy ludzie decydują się na krótki post wodny jako bardziej dokładną technikę detoksykacji. Podczas postu wodnego, zwykle pod nadzorem lekarza, nie spożywa się nic poza wodą przez z góry określony czas. Ważne jest, aby zachować ostrożność podczas postu, nie jest on przeznaczony dla wszystkich.
5. Woda infuzowana: przygotuj wodę infuzowaną, dodając do niej plasterki owoców (np. ogórka, cytryny, limonki), zioła (np. miętę, bazylię) lub nawet przyprawy (np. cynamon, imbir). Dodatki te mogą poprawić smak wody i zapewnić dodatkowe korzyści zdrowotne.
6. Zwiększona potliwość: Picie wody może zapobiegać zwiększonej potliwości podczas ćwiczeń, co pomaga regulować temperaturę ciała. Pocenie się to kolejna metoda, dzięki której organizm pozbywa się toksyn, więc detoksykacja jest wspomagana przez regularne ćwiczenia i odpowiednie nawodnienie.
7. Odpowiednie nawodnienie podczas choroby: organizm może potrzebować więcej płynów, gdy jesteś chory, zwłaszcza jeśli masz gorączkę lub infekcję, aby pozbyć się toksyn. Aby pozostać nawodnionym i pomóc organizmowi w procesie gojenia, upewnij się, że przyjmujesz wystarczającą ilość wody.
8. Filtrowana woda: Aby pozbyć się zanieczyszczeń i nieczystości z wody z kranu, pomyśl o zakupie filtra do wody. Woda, która jest klarowna i czysta pomaga lepiej w detoksykacji.

Należy pamiętać, że organizm naturalnie przechodzi proces oczyszczania każdego dnia. Woda może pomóc w tym procesie, ale nie jest cudownym lekarstwem na każdy problem zdrowotny. Jeśli rozważasz rozpoczęcie bardziej rygorystycznego programu detoksykacji lub masz jakiekolwiek szczególne obawy zdrowotne, skontaktuj się z lekarzem lub wykwalifikowanym dietetykiem w celu uzyskania spersonalizowanej porady. Pomogą oni opracować strategię, która będzie bezpieczna i pozwoli osiągnąć zamierzone cele.

Korzyści płynące z porannego picia wody na pusty żołądek

Rozpoczęcie dnia od wypicia szklanki wody na pusty żołądek może mieć kilka pozytywnych skutków dla zdrowia i ogólnego samopoczucia:

1. Nawodnienie: organizm jest naturalnie odwodniony po nieprzespanej nocy. Woda pomaga nawodnić komórki i ożywić organizm, dlatego należy pić ją z samego rana.
2. Poprawa metabolizmu: Picie wody z samego rana może przyspieszyć metabolizm. W konsekwencji ułatwia to efektywne spalanie kalorii w ciągu dnia, co może pomóc w kontroli wagi.
3. Wypłukujetoksyny: Woda pomaga organizmowi pozbyć się odpadów i zanieczyszczeń, jednocześnie dostarczając energii do układu trawiennego. To jak poranne oczyszczanie narządów wewnętrznych.
4. Wspomaga trawienie: Picie wody podczas opróżniania żołądka może wspomóc trawienie, przygotowując żołądek na przyjęcie pokarmu. Ułatwia rozwój kwasów żołądkowych, które są niezbędne do rozkładania żywności.
5. Łagodzi zaparcia: Jeśli często cierpisz na zaparcia, wypróbuj tę poranną rutynę. Woda wspomaga częste wypróżnianie i zmiękcza odpady.
6. Czystsza skóra: Czystsza skóra może być wynikiem wewnętrznego nawodnienia. Może to zmniejszyć widoczność zmarszczek i drobnych linii oraz pomaga utrzymać elastyczność skóry.
7. Czujność i energia: Zmęczenie i utrata koncentracji mogą być spowodowane odwodnieniem. Wypicie szklanki wody sprawi, że poczujesz się bardziej czujny i gotowy na cały dzień.
8. Wspomaga pracę nerek: Picie dużej ilości wody pomaga nerkom skutecznie filtrować odpady. W rezultacie kamienie nerkowe i inne problemy związane z nerkami mogą występować rzadziej.
9. Wspomaganieodchudzania: Według niektórych danych, picie wody przed śniadaniem pomaga regulować apetyt i zmniejsza prawdopodobieństwo przejadania się podczas pierwszego posiłku w ciągu dnia.
10. Ogólne dobre samopoczucie: Utrzymywanie odpowiedniego nawodnienia jest niezbędne dla zdrowia. Wszystkie funkcje organizmu zależą od prawidłowego funkcjonowania, w tym krążenie krwi i regulacja temperatury.

Wyrób sobie nawyk wypijania szklanki ciepłej wody lub wody o temperaturze pokojowej zaraz po przebudzeniu, zanim cokolwiek zjesz, aby dobrze rozpocząć dzień. Możesz zacząć odczuwać korzyści płynące z picia wody z samego rana, gdy twoje ciało z czasem przyzwyczai się do tej rutyny.

Podsumowanie

Nie można wystarczająco podkreślić korzyści płynących ze spożywania wystarczającej ilości wody. Woda jest niezbędna dla ludzkiego zdrowia na wiele sposobów, w tym do poprawy funkcji umysłowych i fizycznych oraz zapewnienia odpowiedniego nawodnienia. Jest niezbędna dla kilku procesów zachodzących w organizmie, takich jak trawienie, krążenie i detoksykacja.

Wypicie szklanki wody z samego rana, gdy nie jesteś głodny, może mieć niewielki, ale znaczący wpływ na codzienną rutynę. Ułatwia trawienie, przyspiesza metabolizm i usuwa toksyny z organizmu. Z czasem możesz zauważyć zmiany w ogólnej witalności, energii i zdrowiu skóry.

Ważne jest również, aby pozostać dobrze nawodnionym przez cały dzień, więc nie chodzi tylko o poranki. Każda osoba ma inne zalecane dzienne spożycie wody w zależności od wieku, wagi i poziomu aktywności fizycznej. Ogólnie jednak obowiązuje zasada "8x8", która zaleca spożywanie ośmiu lub więcej szklanek wody o pojemności 2 litrów dziennie.

Należy pamiętać, że chociaż picie zbyt dużej ilości wody może mieć negatywne skutki, ma również wiele pozytywnych korzyści. Kluczem jest zachowanie równowagi i zwracanie uwagi na sygnały pragnienia wysyłane przez organizm.

Gdy uczynisz ten korzystny nawyk częścią swojej codziennej rutyny, wkrótce zaczniesz czerpać korzyści z utrzymywania odpowiedniego nawodnienia. Podnieś szklankę i niech każdy łyk wznosi toast za poprawę zdrowia.

Treść:

• Czym jest sucha skóra?
• Jakie są objawy suchej skóry?
• Co powoduje suchość skóry?
• Jak diagnozuje się suchość skóry?
• Jak leczy się suchą skórę?
• Jak mogę zapobiegać suchości skóry?
• Czego mogę się spodziewać, jeśli mam suchą skórę?
• Inne często zadawane pytania
• Wnioski

Sucha skóra powoduje, że skóra ma szorstką teksturę, ponieważ nie ma wystarczającej ilości wilgoci. Suchość skóry jest bardzo powszechna.
Termin medyczny określający suchą skórę to kserodermia. Suchą skórę można leczyć w domu, stosując środki nawilżające. Jeśli suchość skóry nie ustępuje lub powraca, należy skonsultować się z dermatologiem.

Czym jest sucha skóra?

Sucha skóra to skóra, która nie ma wystarczającej ilości wilgoci, aby zachować uczucie miękkości. Termin medyczny określający suchą skórę to kserodermia. Kseroza to bardzo sucha skóra. Sucha skóra objawia się szorstkimi płatami skóry, które mogą się łuszczyć lub wyglądać na łuszczące się. Sucha skóra może powodować swędzenie (świąd) lub nie. Silnie wysuszona skóra może pękać i krwawić.

Jakie są rodzaje suchej skóry?

Rodzaje suchej skóry obejmują:

• Kontaktowezapalenie skóry: Kontaktowe zapalenie skóry występuje, gdy coś wchodzi w kontakt ze skórą, powodując podrażnienie lub reakcję alergiczną. Skóra może być sucha, swędząca i zaczerwieniona, a także może pojawić się na niej wysypka. Przykłady obejmują metalową biżuterię (nikiel), kosmetyki, środki czyszczące lub leki.
• Egzema: Egzema to grupa chorób skóry, które powodują czerwone, suche, wyboiste i swędzące plamy na skórze. Ciężkie formy mogą powodować pękanie skóry, co zwiększa podatność na infekcje. Ta powszechna choroba skóry może być nasilana przez czynniki drażniące, alergeny i stres.
• Łojotokowe zapalenie skóry: Sucha skóra głowy może być wynikiem łupieżu u dorosłych lub ciemieniuchy u niemowląt. Łojotokowe zapalenie skóry może również powodować suche, łuszczące się plamy na twarzy, klatce piersiowej oraz w wewnętrznych fałdach rąk, nóg lub pachwin. Rzadziej może również wpływać na pępek (pępek). Ten rodzaj zapalenia skóry występuje, gdy organizm reaguje na normalne drożdże rosnące na skórze.
• Stopa sportowca: Stopa sportowca może przypominać suchą skórę na stopach, ale jest wywoływana przez grzyby. Kiedy ten grzyb rośnie na ciele, nazywany jest "grzybicą". Osoby cierpiące na grzybicę stóp mogą mieć suchą, łuszczącą się skórę na podeszwach stóp.

Kogo dotyczy suchość skóry?

Sucha skóra jest powszechna i dotyka prawie każdego w pewnym momencie życia. Możesz być bardziej narażony na suchość skóry, jeśli:

• Mieszkasz w suchym lub zimnym klimacie.
• Często pracujesz na zewnątrz.
• Często myjesz ręce.
• Masz inne schorzenia, takie jak alergie.
• Masz 65 lat lub więcej.

Jak sucha skóra wpływa na moje ciało?

Sucha skóra zmienia teksturę skóry z miękkiej na szorstką. Może to powodować swędzenie skóry lub zmianę jej koloru w stosunku do normalnego odcienia. Możesz mieć suche plamy, które są małymi obszarami suchej skóry, lub sucha skóra może wpływać na większy obszar skóry. Sucha skóra jest zwykle nieszkodliwa i powoduje jedynie tymczasowy dyskomfort do czasu nawilżenia skóry kremem nawilżającym.

Silnie wysuszona skóra jest delikatna i łatwo się łuszczy lub pęka, co może przekształcić się w bolesne owrzodzenie. W przypadku bólu skóry spowodowanego suchą skórą należy postępować ze skórą tak, jak w przypadku urazu lub rany, aby zapobiec infekcji.

Jakie są objawy suchej skóry?

Objawy suchej skóry obejmują skórę, która jest

• Popękana.
• Szorstka: - Na skórze widoczne są ślady zadrapań.
• Napięta.
• Łuszcząca się.
• Łuszcząca się.
• Swędzenie.
• Jaśniejszy lub ciemniejszy niż normalny odcień skóry lub czerwony do fioletowego.

Jeśli masz bardzo suchą skórę, może pojawić się na niej wysypka. Wysypka może mieć małe, przypominające pryszcze guzki, może swędzieć, puchnąć lub mieć inny kolor niż otaczająca skóra, zwykle od czerwonego do fioletowego. Termin medyczny określający tę wysypkę to zapalenie skóry, które jest innym terminem określającym obrzęk i stan zapalny skóry.

Gdzie na ciele mogę mieć suchą skórę?

Sucha skóra może pojawić się w dowolnym miejscu na ciele, ale najczęstsze miejsca to

• Dłonie.
• Nogi.
• Twarz.
• Łokcie.
• Wokół ust.
• Genitalia.
• Nogi.

Skąd mam wiedzieć, czy mam suchą skórę?

Możesz sprawdzić, czy masz suchą skórę w domu, lekko przesuwając paznokciami po skórze. Upewnij się, że nie naciskasz na skórę paznokciami i nie drapiesz jej. Ten test sprawdza się dobrze na dłoniach lub stopach, gdzie skóra ma dużą powierzchnię. Podczas wykonywania tego testu przyjrzyj się swojej skórze, aby sprawdzić, czy się łuszczy. Łuszcząca się skóra jest oznaką suchości skóry. Może wyglądać jak drobne płatki śniegu lub kurz. Możesz nawet zobaczyć jasny ślad na skórze, który przypomina linię na tablicy, na której wykonałeś ten test.

Co powoduje suchość skóry?

Brak wilgoci w warstwach skóry powoduje suchość skóry. Niektóre z czynników powodujących suchość skóry obejmują:

• Wiek: Wraz z wiekiem gruczoły łojowe wytwarzające wilgoć w skórze wysychają. Powoduje to, że tłuszcz i kolagen (elastyczność) w skórze również wysychają, co prowadzi do ścieńczenia skóry. Jest to naturalna część procesu starzenia się organizmu.
• Klimat: temperatura otoczenia może wpływać na nawilżenie skóry. Klimaty, w których brakuje wilgoci, takie jak klimat pustynny lub zimny klimat z silnymi wiatrami, powodują suchość skóry. Stan suchej skóry często pogarsza się zimą, ale sucha skóra może występować przez cały rok.
• Warunki zdrowotne i genetyka: Jeśli urodziłeś się z genami, które sprawiają, że jesteś bardziej podatny na suchą skórę lub masz schorzenia, które powodują suchość skóry jako objaw, możesz być bardziej narażony na suchość skóry. Choroby prowadzące do suchości skóry obejmują alergie, egzemę, cukrzycę i choroby nerek.
• Zawody: niektóre zawody mogą prowadzić do suchości skóry, zwłaszcza jeśli pracujesz na zewnątrz, z chemikaliami lub często myjesz ręce. Zawody, które zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia suchej skóry, obejmują pracowników służby zdrowia, fryzjerów i rolników.

Jak diagnozuje się suchość skóry?

Suchą skórę można łatwo zdiagnozować na podstawie jej wyglądu. Lekarz zdiagnozuje suchość skóry po zebraniu kompletnego wywiadu medycznego, przeprowadzeniu badania fizykalnego i uzyskaniu innych informacji na temat objawów.
W zależności od nasilenia objawów, lekarz może zlecić wykonanie badań w celu wykrycia schorzeń powodujących suchość skóry, takich jak

• Test alergiczny w celu zidentyfikowania substancji wywołujących reakcje alergiczne.
• Badania krwi w celu wykrycia problemów, takich jak cukrzyca lub choroby nerek.
• Biopsja skóry lub próbka tkanki w celu zbadania egzemy lub innych chorób skóry.

Jak leczy się suchość skóry?

Leczenie suchej skóry koncentruje się na nawodnieniu lub przywróceniu skórze wilgoci. Leczenie suchej skóry może obejmować

• Stosowanie środków nawilżających: środki nawilżające są główną formą leczenia większości rodzajów suchej skóry. Wygładzają i zmiękczają suchą skórę, zapobiegając jej pękaniu i przywracając jej naturalną barierę ochronną. Środki nawilżające występują w postaci maści, kremów, balsamów i olejków i zawierają składniki takie jak emolienty, które łagodzą i nawilżają skórę oraz kwas hialuronowy, który zwiększa nawilżenie skóry.
• Przyjmowanie leków: jeśli masz bardzo suchą skórę, która swędzi lub jest podatna na pękanie, lekarz może przepisać miejscowe sterydy, które działają w celu zmniejszenia obrzęku (stanu zapalnego) skóry, który powoduje wysypkę i swędzenie. W ciężkich przypadkach odpowiednie mogą być leki doustne lub wstrzykiwane.

Jaki rodzaj kremu lub środka nawilżającego jest najlepszy dla suchej skóry?

W przypadku skóry suchej dostępnych jest kilka różnych kremów nawilżających. Wybierając krem nawilżający do skóry suchej, szukaj produktów, które:

• Nie mają perfum.
• Nie zawierają składników prowadzących do odwodnienia skóry, takich jak alkohol izopropylowy, alkohol benzylowy lub siarczany.
• Zawierają składniki zatrzymujące wilgoć, takie jak wazelina, kwas hialuronowy, lanolina lub oleje mineralne (emolienty).
• Zawierają składniki przyciągające wilgoć do skóry, takie jak gliceryna.
• Zapobiegają swędzeniu (steryd hydrokortyzonowy).
• Zapewniają ochronę przeciwsłoneczną (filtr przeciwsłoneczny) z SPF.
• Są przeznaczone dla dotkniętego obszaru skóry (twarz vs. ciało). Możesz potrzebować więcej niż jednego kremu nawilżającego do różnych części ciała.

Wybierając krem nawilżający, pamiętaj, że Twoja skóra jest wyjątkowa, a produkt, który działa na kogoś innego, może nie być najlepszy dla Ciebie i Twojej skóry. Lekarz lub dermatolog może pomóc Ci wybrać produkty do pielęgnacji skóry przeznaczone dla Ciebie i Twojej suchej skóry.

Kto leczy suchą skórę?

W przypadku nawracającej suchości skóry lub schorzenia, które jest objawem suchej skóry, lekarz pierwszego kontaktu może zalecić wizytę u dermatologa w celu leczenia suchej skóry. Dermatolog to lekarz specjalizujący się w zdrowiu skóry.

Co powinienem jeść lub pić na suchą skórę?

Niektóre pokarmy i napoje mogą usuwać wodę z organizmu i powodować odwodnienie. Unikaj pokarmów i napojów, które zawierają

• Alkohol.
• Kofeinę.
• Cukier.
• Sól.

Czy istnieją skutki uboczne suchej skóry?

Nieleczona lub bardzo sucha skóra może powodować jej pękanie i krwawienie. Otwarte rany lub skaleczenia powstałe w wyniku tych pęknięć narażają organizm na zarazki, które mogą powodować infekcje. Rzadko, sucha, swędząca skóra może wskazywać na poważniejszy problem zdrowotny, taki jak cukrzyca lub choroba nerek.

Jak radzić sobie z objawami suchej skóry?

Najlepszym sposobem radzenia sobie z objawami suchej skóry jest jej nawilżanie. Najlepszą porą dnia na nałożenie kremu nawilżającego na skórę jest:

• Po przebudzeniu rano.
• Wieczorem przed pójściem spać.
• Po prysznicu lub kąpieli, gdy skóra jest wilgotna.

Jak mogę zapobiegać suchości skóry?

Możesz zapobiegać suchości skóry w domu:

• Oczyszczając skórę delikatnym, nawilżającym, bezzapachowym środkiem myjącym niezawierającym mydła.
• Ciepłe (nie gorące) kąpiele lub prysznice.
• Radzenie sobie ze stresem, który może nasilać egzemę i inne choroby skóry powodujące suchość skóry.
• Minimalizowanie ekspozycji na słońce, które powoduje odparowywanie olejków i wilgoci ze skóry.
• Nawilżaj skórę zaraz po kąpieli, gdy jest wilgotna.
• Osusz skórę miękkim ręcznikiem.
• Zapobieganie odwodnieniu.
• Rzucenie palenia, ponieważ nikotyna wysusza skórę.
• Używanie nawilżacza w celu zwiększenia wilgotności powietrza w domu.

Czego mogę się spodziewać, jeśli mam suchą skórę?

Większość ludzi może skutecznie leczyć suchą skórę, stosując codziennie krem nawilżający i podejmując proaktywne kroki, takie jak minimalizowanie narażenia na wysokie temperatury i inne czynniki drażniące. Dobrym pomysłem jest dbanie o suchą skórę ze względu na ogólny stan zdrowia. Szorstka, sucha skóra może być niewygodna, a jeśli skóra jest zbyt sucha, może stać się popękana i spierzchnięta, co czyni ją bardziej podatną na infekcje.

Inne często zadawane pytania

Dlaczego moja skóra jest tak sucha, mimo że ją nawilżam?

Może być wiele powodów, dla których skóra jest sucha nawet po użyciu balsamu lub kremu nawilżającego, w tym:

• Używany przez Ciebie krem nawilżający zawiera składniki, które nie są odpowiednie dla Twojego typu skóry, w tym alkohol izopropylowy, alkohol benzylowy lub siarczany.
• Zbyt częste mycie skóry lub używanie zbyt gorącej wody, co może prowadzić do wysuszenia skóry.
• Nie nawilżasz wystarczająco skóry w ciągu dnia.
• Używasz niewłaściwego rodzaju kremu nawilżającego dla swojej skóry. Używaj gęstego kremu nawilżającego na noc i lekkiego kremu nawilżającego w ciągu dnia.
• Termin ważności kremu nawilżającego minął.
• Sucha skóra jest objawem choroby podstawowej lub stanu, który wymaga leczenia lub terapii.

Jeśli masz problemy z leczeniem suchej skóry, porozmawiaj ze swoim lekarzem lub dermatologiem.

Wnioski

Sucha skóra może wyglądać na szorstką i łuszczącą się, swędzieć i być niewygodna. Na szczęście sucha skóra powoduje niewiele długotrwałych problemów. Chociaż jest to zwykle stan przewlekły, z suchą skórą można sobie bardzo dobrze radzić. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o tym, jak zapobiegać suchości skóry i jak ją łagodzić. Jeśli suchość skóry jest spowodowana innymi schorzeniami, takimi jak egzema, lekarz może przepisać leki i udzielić wskazówek dotyczących leczenia tego schorzenia.

Treść:

• 7 korzyści zdrowotnych wody kokosowej
• Wnioski

Woda kokosowa może być bogatym w składniki odżywcze sposobem na nawodnienie organizmu. Może być korzystna dla zdrowia, w tym dla serca i nerek.

W ostatnich latach stała się modnym napojem.

Oprócz tego, że jest naturalnie słodka i nawadniająca, woda kokosowa jest wypełniona kilkoma ważnymi składnikami odżywczymi, w tym minerałami, których wiele osób nie otrzymuje w wystarczającej ilości.

7 korzyści zdrowotnych wody kokosowej

1. Dobre źródło kilku składników odżywczych

Orzechy kokosowe rosną w klimacie tropikalnym na drzewach o naukowej nazwie Cocos nucifera i są botanicznie uważane za owoce.

Woda kokosowa to płyn znajdujący się w środku młodego, zielonego kokosa. Pomaga ona odżywiać owoc. Gdy kokos dojrzeje, co zajmuje około 10 do 12 miesięcy, część płynu pozostaje, podczas gdy reszta dojrzewa w twardy biały miąższ znany jako mięso kokosowe.

Woda kokosowa zazwyczaj pochodzi z młodych orzechów kokosowych w wieku około 6-7 miesięcy, chociaż można ją również znaleźć w dojrzałych owocach. Przeciętny zielony kokos dostarcza około 1/2-1 filiżanki wody kokosowej.
Woda kokosowa zawiera 94% wody i bardzo mało tłuszczu. Nie należy jej mylić z mlekiem kokosowym, które powstaje poprzez dodanie wody do startego mięsa kokosowego. Mleko kokosowe zawiera około 50% wody i jest stosunkowo bogate w tłuszcz.

Jedna filiżanka (240 ml) zawiera również 60 kalorii:

• Węglowodany: 15 gramów
• Cukier: 8 gramów
• Wapń: 4% dziennej wartości
• Wapń: 4% dziennej wartości
• Fosfor: 2 % DV
• Potas: 2,5 % DV: 15 % dziennej dawki

Podsumowanie

Woda kokosowa to płyn znajdujący się w młodych orzechach kokosowych i jest naturalnym źródłem kilku ważnych minerałów.

2. Może mieć właściwości przeciwutleniające

Wolne rodniki to niestabilne cząsteczki wytwarzane w komórkach podczas metabolizmu. Ich produkcja wzrasta w odpowiedzi na stres lub uszkodzenia.
Gdy wolnych rodników jest zbyt wiele, organizm przechodzi w stan, który może uszkodzić komórki i zwiększyć ryzyko chorób.
Badania na zwierzętach wykazały, że woda kokosowa zawiera substancje, które mogą pomóc zmodyfikować wolne rodniki tak, aby nie powodowały już szkód.

W jednym z badań z 2012 roku, szczurom z insulinoopornością na diecie wysokofruktozowej podawano wodę kokosową. Aktywność wolnych rodników zmniejszyła się, podobnie jak ciśnienie krwi i poziom insuliny.
Inne badanie z 2014 r. wykazało, że uszkodzone wątroby szczurów wykazały znaczną poprawę w zakresie stresu oksydacyjnego po leczeniu wodą kokosową w porównaniu z wątrobami, które nie były leczone.

Trzecie badanie z 2016 roku wykazało korzyści płynące ze stosowania ekstraktu z wody kokosowej u szczurów karmionych dietą wysokotłuszczową. Woda kokosowa nie tylko pomogła obniżyć markery cholesterolu, ale także wykazała "skuteczność przeciwutleniającą".

Chociaż badania te są interesujące, należy zauważyć, że do tej pory nie przeprowadzono żadnych badań z udziałem ludzi i mocy przeciwutleniającej wody kokosowej, a każde z badań na zwierzętach wykorzystywało różne dawki i parametry.

Podsumowanie

Woda kokosowa zawiera przeciwutleniacze, które okazały się korzystne w badaniach na szczurach i myszach, ale brakuje badań na ludziach.

3. Może pomóc obniżyć poziom cukru we krwi u osób z cukrzycą

Badania wykazały, że woda kokosowa może obniżać i poprawiać inne wskaźniki zdrowotne u zwierząt z cukrzycą.

W badaniu z 2015 r. szczury z cukrzycą, którym podawano wodę kokosową, utrzymywały lepszy poziom cukru we krwi niż grupa kontrolna. To samo badanie wykazało również, że szczury leczone wodą kokosową miały niższe poziomy , co wskazuje na lepszą długoterminową kontrolę poziomu cukru we krwi.
Nowsze badanie przeprowadzone w 2021 r. z udziałem szczurów z cukrzycą również wykazało, że woda kokosowa obniżyła poziom glukozy we krwi.
Potrzebne są dalsze badania, aby potwierdzić te efekty u ludzi.

Jednak kolejną dodatkową zaletą wody kokosowej pod względem poziomu cukru we krwi jest to, że jest ona dobrym źródłem, które może podnosić i obniżać poziom cukru we krwi u osób z cukrzycą typu 2.
Mając to wszystko na uwadze, ważne jest, aby pamiętać, że woda kokosowa zawiera węglowodany (które są rozkładane na cukry w organizmie), więc jeśli żyjesz z cukrzycą lub stanem przedcukrzycowym, skonsultuj się z lekarzem lub dietetykiem przed włączeniem jej do diety.

Podsumowanie

Badania na zwierzętach z cukrzycą sugerują, że woda kokosowa może poprawiać kontrolę poziomu cukru we krwi, ale należy przeprowadzić więcej badań z udziałem ludzi.

4. Może zapobiegać powstawaniu kamieni nerkowych

Picie wystarczającej ilości płynów jest ważne dla zapobiegania kamicy nerkowej.

Chociaż zwykła woda jest dobrym wyborem, dwa małe badania sugerują, że woda kokosowa może być jeszcze lepsza.
Powstają one, gdy wapń, szczawiany i inne związki łączą się, tworząc kryształy w moczu. Kryształy te mogą następnie tworzyć małe kamienie. Chociaż niektórzy ludzie są bardziej podatni niż inni, kamienie nerkowe dotykają około 12% światowej populacji.
W badaniu przeprowadzonym w 2013 roku na szczurach z kamieniami nerkowymi, woda kokosowa zapobiegała przywieraniu kryształów do nerek i innych części układu moczowego. Zmniejszyła również liczbę kryształów powstających w moczu.
W badaniu z 2018 r. z udziałem ośmiu osób naukowcy odkryli, że woda kokosowa zwiększyła wydalanie potasu, chlorków i cytrynianów u osób bez kamieni nerkowych, co oznacza, że woda kokosowa może pomóc przepłukać system i utrzymać niskie prawdopodobieństwo wystąpienia kamieni.

Ponieważ jedno badanie dotyczyło zwierząt, a drugie jest tak małe, należy przeprowadzić znacznie więcej badań nad korzyściami wody kokosowej w zmniejszaniu ryzyka wystąpienia kamieni nerkowych.

Podsumowanie

Wczesne badania sugerują, że woda kokosowa może pomóc w zapobieganiu kamieniom nerkowym poprzez zmniejszenie tworzenia się kryształów i kamieni. Konieczne są jednak dalsze badania - w szczególności z udziałem ludzi.

5. Może promować zdrowie serca

Picie wody kokosowej może pomóc zmniejszyć ryzyko.

We wcześniejszym badaniu z 2008 roku naukowcy karmili szczury dietą bogatą w tłuszcze i cholesterol. Jednej z grup podawali również wysokie dawki wody kokosowej (4 ml na 100 gramów masy ciała).
Po 45 dniach grupa otrzymująca wodę kokosową miała obniżony poziom cholesterolu i podobne działanie obniżające poziom cholesterolu do tych stosowanych w celu obniżenia poziomu cholesterolu.

Należy pamiętać, że była to bardzo wysoka dawka. W kategoriach ludzkich byłoby to równoważne spożyciu 91 uncji (2,7 litra) wody kokosowej dziennie przez osobę ważącą 150 funtów (68 kilogramów).
Badanie z 2005 roku sugeruje, że woda kokosowa może również korzystnie wpływać na obniżenie ciśnienia krwi u osób z nadciśnieniem tętniczym, ale konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań w tym obszarze.
Jednym z powodów, dla których woda kokosowa może obniżać ciśnienie krwi jest jej imponująca zawartość potasu (500 mg potasu w 8 uncjach). Wykazano, że obniża on ciśnienie krwi u osób z wysokim lub prawidłowym ciśnieniem krwi.

Podsumowanie

Chociaż istnieją pewne dowody na to, że woda kokosowa może być korzystna dla zdrowia serca, należy przeprowadzić więcej badań na ludziach.

6. Korzystne po długotrwałym wysiłku fizycznym

Woda kokosowa może być idealnym napojem przywracającym nawodnienie i uzupełniającym elektrolity utracone podczas ćwiczeń.

Są to minerały, które odgrywają kilka ważnych ról w organizmie, w tym utrzymują prawidłową równowagę płynów. Do najważniejszych elektrolitów należą potas i sód.

Ponieważ woda kokosowa zawiera elektrolity, takie jak potas i magnez, kilka badań wykazało, że może ona być bardziej korzystna niż woda do nawadniania organizmu po wysiłku fizycznym.
Jedno z niewielkich badań przeprowadzonych w Brazylii w 2014 roku wykazało nawet, że woda kokosowa poprawiła wydajność ćwiczeń lepiej niż woda lub napój sportowy w bardzo upalny dzień.

Podsumowanie

Woda kokosowa skutecznie uzupełnia płyny i elektrolity po wysiłku fizycznym. Jest porównywalna do innych napojów dla sportowców.

7. Pyszne źródło nawodnienia

Naturalna woda kokosowa jest lekko słodka o łagodnym orzechowym smaku. Ma również stosunkowo niską zawartość kalorii i węglowodanów.

Jest najświeższa prosto z owocu, ale jeśli nie jesteś w stanie zapełnić lodówki świeżymi kokosami, na półkach sklepowych jest dziś wiele marek wody kokosowej.

Pamiętaj tylko, aby przeczytać składniki, aby upewnić się, że otrzymujesz 100% wody kokosowej. Niektóre pakowane marki mogą zawierać dodatek cukru.

Możesz użyć tego tropikalnego płynu jako bazy do koktajli, budyniu, polewy lub zastąpić nim zwykłą wodę, gdy tylko masz ochotę na odrobinę naturalnej słodyczy.

Podsumowanie

Wodę kokosową można pić bezpośrednio z zielonych kokosów lub kupować ją w butelkach. Unikaj marek z dodatkiem cukru, substancji słodzących lub aromatów.

Podsumowanie

Woda kokosowa to pyszny, naturalny napój pełen elektrolitów, który może korzystnie wpływać na serce, regulować poziom cukru we krwi, poprawiać zdrowie nerek oraz zapewniać świeżość i nawodnienie po treningu.
Chociaż potrzeba więcej kontrolowanych badań na ludziach, aby potwierdzić wiele z tych właściwości, dotychczasowe badania są zachęcające.

Jeśli chcesz zacząć popijać ten tropikalny napój, na półkach lokalnego sklepu spożywczego powinny znajdować się różne marki.

Treść:

• Co to jest ananas?
• 10 najlepszych korzyści zdrowotnych ananasa
• Czy ananas jest bezpieczny dla każdego?
• Czy ananas jest ogólnie zdrowy?

Ananas jest pełen błonnika, witamin i minerałów, ale jego "cudownym składnikiem" jest enzym zwany bromelainą.

Co to jest ananas?

Ananas (Ananas comosus) to tropikalny owoc znany ze swojego kultowego kształtu - kuli słodkiego, soczystego miąższu otoczonej twardą, podzieloną na segmenty skórką, zwieńczoną kępką kolczastych zielonych liści. Owoc jest w rzeczywistości zbiorem kwiatów, z których każdy ma własne oczko skupione wokół centralnego rdzenia, który dojrzewa przez trzy lata.

Ananas jest zdrowy:

• Źródło przeciwutleniaczy
• Dłuższa ochrona antyoksydacyjna
• Przydatne źródło błonnika
• Może pomóc w trawieniu
• Może wspomagać wchłanianie żelaza
• Może wspomagać gojenie po urazach
• Może pomóc złagodzić objawy zapalenia stawów
• Może wspierać odporność
• Może wspierać układ sercowo-naczyniowy
• Może wspomagać przeciwzapalne choroby jelit

Profil odżywczy ananasa

80 g świeżego ananasa dostarcza:

• Zawiera: 33 kcal / 141 KJ
• 0,3 g białka
• 0,2 g tłuszczu
• 8,1 g węglowodanów
• 1,3 g błonnika
• 128 mg potasu
• 10 mg witaminy C

Niezależnie od tego, czy wybierzesz ananasa świeżego, czy z puszki, porcja 80 g wlicza się do pięciu dziennych porcji, ale jeśli zdecydujesz się na odmianę z puszki, wybierz produkt bez dodatku cukru. Jedna filiżanka (150 ml) niesłodzonego ananasa, ale należy pamiętać, że zawiera on dużo cukrów, które zaleca się ograniczać.

10 najlepszych korzyści zdrowotnych ananasa

1.Źródło ochronnych przeciwutleniaczy

Ananas jest użytecznym źródłem ochronnych związków roślinnych, zwłaszcza flawonoidów, znanych jako przeciwutleniacze. Ich regularne spożywanie może zmniejszyć ryzyko wystąpienia niektórych przewlekłych schorzeń, w tym zawału serca, cukrzycy i raka.

2.Długoterminowa ochrona antyoksydacyjna

Pozyskiwanie ochronnych związków roślinnych (przeciwutleniaczy) z pokarmów takich jak ananas, które są również bogatym źródłem nierozpuszczalnego błonnika, związków takich jak flawonoidy, wydaje się być

3.Przydatne źródło błonnika pokarmowego

Bogate w błonnik owoce, takie jak ananas, mogą pomóc w utrzymaniu zdrowego układu trawiennego i zdrowej społeczności pożytecznych drobnoustrojów znajdujących się w jelitach (zwanych mikrobiotą jelitową).

4.Może pomóc w trawieniu

Ananas zawiera enzym znany jako bromelaina, który rozkłada białka w żywności na mniejsze bloki budulcowe aminokwasów i peptydów i jest aktywny zarówno w kwaśnym środowisku żołądka, jak i zasadowym środowisku jelita cienkiego. To właśnie zawartość bromelainy sprawia, że ananas jest przydatnym środkiem wspomagającym trawienie dla osób, które nie rozkładają pokarmu prawidłowo, zwłaszcza dla osób z niewydolnością trzustki, w której trzustka nie wytwarza wystarczającej ilości enzymów trawiennych. Właściwości te sprawiają, że świeży (nie konserwowany) miąższ i sok z ananasa jest przydatnym środkiem zmiękczającym mięso lub ryby.

5.Może wspomagać wchłanianie żelaza

Ananas jest użytecznym źródłem witaminy C, a owoce z puszki są w nią szczególnie bogate. Jedno z interesujących badań sugeruje, że spożywanie ananasa w puszce przez dziewięć tygodni poprawiło poziom hemoglobiny zarówno u osób z niedowagą, jak i osób o normalnej wadze. Hemoglobina to białko zawierające żelazo, które zawiera dwie trzecie żelaza w organizmie. Jest głównym składnikiem czerwonych krwinek i odgrywa ważną rolę w przenoszeniu tlenu w całym organizmie. Uważa się, że mechanizm korzyści ananasa polega na działaniu witaminy C w celu poprawy wchłaniania żelaza.

6.Może wspomagać gojenie po urazach

Kilka badań sugeruje, że bromelaina pomaga zmniejszyć stan zapalny, obrzęk i siniaki po urazie lub kontuzji. Może być nawet przydatna, jeśli zostanie przyjęta przed urazem, kiedy najwyraźniej pomaga zmniejszyć ból i zapewnia taką samą ulgę jak leki przeciwzapalne.
Badania in vitro (przeprowadzone w probówce) również wykazały wartość bromelainy w .

7.Może pomóc złagodzić objawy zapalenia stawów

Liczne badania sięgające lat sześćdziesiątych XX wieku wykazały, jak przydatna może być bromelaina w łagodzeniu związanego z nią zapalenia stawów. Wydaje się, że ma to bezpośredni wpływ na mediatory chemiczne zaangażowane w nasze postrzeganie bólu.

8.Może wspierać odporność

Dziewięciotygodniowe dzieci w wieku szkolnym, które spożywały umiarkowaną ilość ananasa w puszce (140 g) lub dużą ilość (280 g) każdego dnia, miały znacznie niższe ryzyko złapania infekcji wirusowej lub bakteryjnej niż te, które nie jadły żadnego. Ponadto osoby spożywające większe ilości ananasa miały czterokrotnie więcej białych krwinek odpornościowych zwalczających infekcje.
Właściwości przeciwzapalne bromelainy również wydają się być cenne i mogą być szczególnie ważne dla osób chorych.

9.Może wspierać układ sercowo-naczyniowy

Ponownie, wydaje się mieć wartość dla serca i układu krążenia poprzez działanie zapobiegające lub minimalizujące nasilenie ataków dusznicy bolesnej i przemijających ataków niedokrwiennych (TIA). Uważa się również, że bromelaina może rozkładać cząsteczki odpowiedzialne za stwardnienie tętnic, co może prowadzić do choroby zwanej miażdżycą.
Sugeruje się, że bromelaina wpływa również na krzepliwość krwi poprzez hamowanie produkcji białka zwanego fibryną, które bierze udział w krzepnięciu krwi.

10.Może być środkiem wspomagającym w stanach zapalnych jelit

Chociaż przeciwzapalny wpływ bromelainy na łagodzenie objawów chorób zapalnych jelit (takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego) wygląda obiecująco, potrzeba więcej dowodów, zanim będzie można wykazać tę korzyść.

Czy ananas jest bezpieczny dla każdego?

O ile nie masz alergii na ananasa, jest on ogólnie uważany za bezpieczny dla większości ludzi, jeśli jest częścią zdrowej, zbilansowanej diety. Jedzenie lub picie dużych ilości może jednak powodować niestrawność i rozsądnie byłoby unikać niedojrzałych owoców, ponieważ mogą one powodować biegunkę i podrażnienie gardła. Ponadto, jeśli cierpisz na , ananas może pogorszyć objawy.

Osoby przyjmujące leki rozrzedzające krew powinny mieć świadomość, że bromelaina zawarta w ananasie może wpływać na zdolność krwi do krzepnięcia i może zwiększać ryzyko krwawienia, gdy jest spożywana w dużych ilościach i w połączeniu z lekami rozrzedzającymi krew.

Czy ananas jest ogólnie zdrowy?

Ananas jest bardzo słodki i stanowi pożywny i zdrowy dodatek do zróżnicowanej i zbilansowanej diety. Jednak alergicy powinni unikać tego owocu, a osoby przyjmujące leki rozrzedzające krew powinny zachować ostrożność.

Jeśli obawiasz się alergii, przyjmujesz leki rozrzedzające krew lub cierpisz na istotne schorzenia, skonsultuj się z lekarzem rodzinnym lub pracownikiem służby zdrowia.

Treść:

• 6 naukowo potwierdzonych korzyści zdrowotnych octu jabłkowego
• Dawkowanie i sposób stosowania octu jabłkowego
• Wnioski

Badania sugerują, że ocet jabłkowy może mieć właściwości prozdrowotne, w tym działanie przeciwbakteryjne i przeciwutleniające.

Ocet jabłkowy jest popularnym domowym lekarstwem. Ludzie używają go od wieków w kuchni i medycynie naturalnej. Może on mieć pewne korzyści zdrowotne.

Mogą one obejmować na przykład

• wspomaganie odchudzania
• obniżenie poziomu cholesterolu
• obniżenie poziomu cukru we krwi
• łagodzenie objawów cukrzycy

Badania są jednak nieliczne i potrzeba ich więcej, zanim będzie można polecić ocet jabłkowy jako alternatywną metodę leczenia.
Niniejszy artykuł zawiera przegląd dowodów na sześć możliwych korzyści zdrowotnych octu jabłkowego.

6 naukowych korzyści zdrowotnych octu jabłkowego

1. wysoka zawartość kwasu octowego

Kwas octowy jest głównym aktywnym składnikiem octu, nadającym mu silny kwaśny zapach i smak. Naukowcy uważają, że to właśnie ten kwas jest odpowiedzialny za korzyści zdrowotne octu jabłkowego. Ocet jabłkowy zawiera około 5% kwasu octowego.

Organiczny, niefiltrowany ocet jabłkowy zawiera również substancję zwaną matką, która składa się z włóknistych białek, enzymów i przyjaznych bakterii, które nadają produktowi mętny wygląd.
Niektórzy uważają, że matka jest odpowiedzialna za większość efektów zdrowotnych, chociaż żadne badania tego nie potwierdziły.

Ocet jabłkowy nie zawiera wielu witamin ani minerałów, ale wysokiej jakości marki mogą zawierać pewne aminokwasy i przeciwutleniacze.

2. Może pomóc zabić szkodliwe bakterie

Ocet może pomóc zabić patogeny, w tym niektóre szczepy bakterii.
Ludzie tradycyjnie używali octu do czyszczenia i dezynfekcji, leczenia grzybicy paznokci, wszy, brodawek i infekcji ucha.
Hipokrates, ojciec współczesnej medycyny, używał octu do czyszczenia ran ponad 2000 lat temu.

Ocet jest również środkiem konserwującym żywność. Badania wykazały, że zapobiega on rozwojowi bakterii takich jak E. coli i psuciu się żywności.
Jeśli szukasz naturalnego sposobu na konserwowanie żywności, ocet jabłkowy może Ci w tym pomóc.

3. Może pomóc obniżyć poziom cukru we krwi i radzić sobie z cukrzycą

Jak dotąd, jednym z najbardziej przekonujących zastosowań octu jest pomoc w leczeniu cukrzycy typu 2.
Cukrzyca typu 2 charakteryzuje się wysokim poziomem cukru we krwi spowodowanym insulinoopornością lub niezdolnością do produkcji insuliny.

Jednak nawet osoby bez cukrzycy mogą skorzystać z zaufanego źródła utrzymywania poziomu cukru we krwi w typowym zakresie, ponieważ niektórzy badacze uważają, że wysoki poziom cukru we krwi jest główną przyczyną starzenia się i różnych chorób przewlekłych.

Badanie kliniczne z 2019 r. sugeruje, że spożywanie octu jabłkowego może mieć korzystny wpływ na indeks glikemiczny i stres oksydacyjny u osób z cukrzycą i dyslipidemią. Przegląd badań klinicznych z 2021 r. wykazał również, że spożycie ACV może mieć korzystny wpływ na stan glikemii u dorosłych.

Wyniki te należy jednak interpretować z ostrożnością, ponieważ nadal potrzebne są większe badania, aby lepiej zrozumieć potencjalne korzyści płynące z octu jabłkowego. W rzeczywistości, National Center for Complementary and Integrative Health (NCCIH) Zaufane źródło stwierdza, że ważne jest, aby ludzie nie zastępowali niesprawdzonych produktów zdrowotnych zabiegami medycznymi.
Ocet jabłkowy jest ogólnie uważany za bezpieczny. Jeśli jednak przyjmujesz leki obniżające poziom cukru we krwi, skonsultuj się z lekarzem przed zwiększeniem spożycia octu.

4. Może pomóc w utracie wagi

Być może zaskakująco, badania pokazują, że ocet może pomóc ludziom schudnąć.
Kilka badań na ludziach pokazuje, że ocet może zwiększać uczucie sytości. Może to prowadzić do spożywania mniejszej ilości kalorii i utraty wagi.

Jeden z przeglądów badań wykazał, że w badaniach krótkoterminowych, gdy uczestnicy spożywali ocet jabłkowy z posiłkiem zawierającym pokarmy stałe, doświadczali tłumienia apetytu przez 120 minut po posiłku. Mniej też podjadali w okresie od 3 do 24 godzin po spożyciu octu jabłkowego.
Jednak badania długoterminowe, które przeanalizowano, nie wykazały związku między octem jabłkowym a tłumieniem apetytu.

Niemniej jednak, inne randomizowane badanie kontrolne z 2024 r. wykazało znaczne zmniejszenie masy ciała (6-8 kg), współczynnika tkanki tłuszczowej, obwodu talii i bioder, wskaźnika masy ciała (BMI), poziomu cukru i tłuszczów we krwi oraz cholesterolu po spożyciu 3 dziennych dawek octu jabłkowego (15 mililitrów na łyżkę stołową (ml / łyżka stołowa)) przez 12 tygodni. Zaleca się przeprowadzenie większych badań w celu zweryfikowania tych wyników.

5. Może poprawić zdrowie serca

Choroby serca są jedną z głównych przyczyn zgonów.
Kilka czynników biologicznych może wpływać na ryzyko chorób serca.
Badania sugerują, że ocet może poprawić niektóre z nich. Jednak wiele badań dotyczących korzyści płynących ze stosowania octu jabłkowego przeprowadzono na zwierzętach, co może nie odzwierciedlać korzyści u ludzi.
Przegląd badań przeprowadzonych na ludziach i zwierzętach przez 2020Trusted sugeruje, że ocet jabłkowy może mieć potencjalnie korzystny wpływ na poziom lipoprotein o wysokiej gęstości, lipoprotein o niskiej gęstości, trójglicerydów i cholesterolu całkowitego.

W 2021 r. przegląd badań na ludziach wykazał, że ocet jabłkowy może korzystnie wpływać na całkowity poziom cholesterolu.
Oba przeglądy wskazały jednak na ograniczenia w jakości i zakresie dostępnych badań na poparcie tych twierdzeń.
Naukowcy muszą przeprowadzić więcej badań, zanim wyciągną jakiekolwiek rozstrzygające wnioski.

6. Może poprawić zdrowie skóry

Niektórzy ludzie stosują ocet jabłkowy jako powszechne lekarstwo na choroby skóry, takie jak suchość skóry i egzema.
Skóra jest naturalnie lekko kwaśna. Jednak u osób z egzemą może być mniej kwaśna. Miejscowe stosowanie rozcieńczonego octu jabłkowego może pomóc przywrócić naturalne pH skóry i poprawić jej barierę ochronną.
Jednak badania z renomowanego źródła mogą tego nie potwierdzać i ostrzegają, że ocet jabłkowy może w rzeczywistości podrażniać skórę u niektórych osób, zwłaszcza tych z chorobami skóry, takimi jak egzema.
Przed wypróbowaniem nowych środków, zwłaszcza na uszkodzonej skórze, należy skonsultować się z lekarzem. Należy unikać stosowania nierozcieńczonego octu na skórę, ponieważ może on powodować oparzenia.

Dawkowanie i sposób stosowania octu jabłkowego

Najlepszym sposobem na włączenie octu jabłkowego do diety jest użycie go do gotowania. Jest to prosty dodatek do potraw, takich jak sosy sałatkowe i domowy majonez.

Niektórzy ludzie lubią również rozcieńczać go w wodzie i pić jako napój. Standardowe dawki wahają się od 1-2 łyżeczek (5-10 ml) do 1-2 łyżek stołowych (15-30 ml) dziennie, wymieszanych w dużej szklance wody.

Najlepiej zacząć od małych dawek i unikać przyjmowania dużych ilości. Zbyt duża ilość octu może powodować
szkodliwe skutki uboczne, w tym erozję szkliwa zębów i możliwe interakcje z lekami.
Niektórzy dietetycy zalecają stosowanie organicznego, niefiltrowanego octu jabłkowego, który zawiera "matkę".

Często zadawane pytania

Jakie są wady octu jabłkowego?
Spożywanie octu jabłkowego wiąże się z możliwością wystąpienia pewnych skutków ubocznych. Należą do nich

• może powodować niestrawność
• może zmniejszać zawartość potasu
• może powodować erozję szkliwa zębów
• może powodować oparzenia skóry i gardła
• może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami, takimi jak leki moczopędne i niektóre leki przeciwcukrzycowe.

Niemniej jednak jest mało prawdopodobne, aby standardowa dzienna dawka 1-2 łyżek stołowych doprowadziła do takich skutków.

Czy lepiej pić ocet jabłkowy rano czy wieczorem?

Chociaż ocet jabłkowy może przynosić pewne korzyści zdrowotne, brakuje badań dotyczących spożywania go przed snem w porównaniu z innymi porami, takimi jak poranek. Aby uniknąć skutków ubocznych, takich jak niestrawność lub refluks żołądkowy w nocy, należy spożywać go co najmniej 2-3 godziny przed snem.

Jakie są korzyści z żucia gumy z octem jabłkowym?

Przyjmowanie octu jabłkowego w postaci gumy do żucia potencjalnie przynosi takie same korzyści, jak spożywanie niewielkiej ilości samego octu. Na przykład, może mieć pozytywny wpływ na poziom cholesterolu i cukru we krwi. Ponadto gumy do żucia często zawierają inne korzystne witaminy lub minerały.
Nie ma jednak konkretnych dowodów na to, że przyjmowanie gumy do żucia z octem jabłkowym jest tym samym, co spożywanie octu jabłkowego. Ponadto niektóre gumy do żucia mogą zawierać cukier, który może zakłócać korzystny wpływ na poziom cukru we krwi.

Wnioski

Wiele stron internetowych i zwolenników naturalnej opieki zdrowotnej twierdzi, że ocet jabłkowy ma wyjątkowe korzyści zdrowotne, w tym zwiększa energię i leczy choroby.
Niestety, istnieje niewiele badań potwierdzających większość twierdzeń o jego korzyściach zdrowotnych.

Niektóre badania sugerują jednak, że może on przynosić pewne korzyści, w tym zabijać bakterie, obniżać poziom cukru we krwi i sprzyjać utracie wagi.
Ocet jabłkowy wydaje się być bezpieczny po rozcieńczeniu, o ile nie przyjmuje się go w nadmiernych ilościach.

Ocet jabłkowy ma również wiele innych zastosowań niezwiązanych ze zdrowiem, takich jak naturalna odżywka do włosów, produkt do pielęgnacji skóry i środek czyszczący.

Treść:

• Czym są cienie pod oczami?
• Możliwe przyczyny cieni pod oczami
• Pielęgnacja i leczenie cieni pod oczami
• Jak można zapobiegać cieniom pod oczami?
• Inne często zadawane pytania
• Wnioski

Starzenie się, genetyka, zmęczenie i inne czynniki mogą powodować cienie pod oczami. Zwykle jednak nie są one oznaką problemu zdrowotnego. Chociaż zazwyczaj nie są one powodem do niepokoju, możesz chcieć rozjaśnić ich wygląd ze względów kosmetycznych. Zabiegi obejmują zarówno domowe środki zaradcze, takie jak zimne okłady, jak i interwencje medyczne, takie jak terapia laserowa.
Starzenie się, genetyka, alergie, brak snu i odwodnienie mogą powodować cienie pod oczami.

Czym są cienie pod oczami?

Cienie pod oczami oznaczają, że obszar skóry pod oczami wygląda na zaciemniony. Obszar ten może mieć odcień niebieski, fioletowy, brązowy lub czarny, w zależności od naturalnego koloru skóry. Cienie pod oczami mogą sprawiać, że wyglądasz na zmęczonego lub starszego niż jesteś.
Cienie pod oczami mają wiele możliwych przyczyn. Zwykle jednak nie są one objawem problemów zdrowotnych. Cienie pod oczami zwykle nie są powodem do niepokoju. Możesz jednak chcieć rozjaśnić cienie pod oczami ze względów kosmetycznych.

Kogo dotyczą cienie pod oczami?

Cienie pod oczami dotykają ludzi w każdym wieku, każdej rasy i płci. Wszystkie typy skóry mogą również wykazywać różne poziomy cieni. Cienie pod oczami występują jednak częściej u niektórych grup osób. Grupy te obejmują:

• Osoby starsze.
• Osoby, u których w rodzinie występowały cienie pod oczami.
• Osoby o ciemniejszym odcieniu skóry.

Osoby, które mają cienie pod oczami

Co powoduje cienie pod oczami?

Cienie pod oczami mogą mieć wiele przyczyn. Jedną z najczęstszych przyczyn cieni pod oczami jest starzenie się. Wraz z wiekiem skóra pod oczami zaczyna się rozluźniać i przerzedzać, przez co naczynia krwionośne pod skórą mogą stać się bardziej widoczne. Może to przyciemnić wygląd cieni pod oczami. Mogą również tworzyć się zagłębienia zwane kanalikami łzowymi. Doliny łez powodują cienie, które zwiększają wygląd podpuchniętych oczu.
Inne przyczyny cieni pod oczami mogą obejmować:

• Genetyka: badania wykazały, że cienie pod oczami mogą występować rodzinnie.
• Zapalenie skóry: Egzema i kontaktowe zapalenie skóry mogą powodować rozszerzenie naczyń krwionośnych pod oczami i ich prześwitywanie przez skórę.
• Pocieranie oczu: Pocieranie i drapanie oczu może powodować obrzęk pod oczami i pękanie naczyń krwionośnych.
• Brak snu: Złe nawyki związane ze snem powodują, że skóra pod oczami staje się blada. Naczynia krwionośne mogą łatwo prześwitywać przez skórę.
• Hiperpigmentacja: Zbyt duża ekspozycja na słońce powoduje zwiększoną produkcję melaniny w organizmie. Melanina to substancja (pigment), która nadaje skórze kolor.
• Odwodnienie: Gdy nie pijesz wystarczającej ilości wody, skóra pod oczami może zacząć wyglądać matowo.
• Czynniki związane ze stylem życia: Inne czynniki, takie jak stres, nadmierne spożycie alkoholu i palenie tytoniu mogą powodować cienie pod oczami.

Pielęgnacja i leczenie cieni pod oczami

Co mogę zrobić w domu, aby leczyć cienie pod oczami?
Istnieje wiele rzeczy, które można zrobić w domu, aby pozbyć się cieni pod oczami. Domowe środki zaradcze mogą obejmować:

• Więcej snu: staraj się spać co najmniej siedem godzin każdej nocy, aby zapobiec cieniom wokół oczu.
• Używaj więcej poduszek: Podeprzyj głowę kilkoma dodatkowymi poduszkami, aby zapobiec gromadzeniu się płynu pod oczami w nocy. Może to pomóc w walce z opuchlizną.
• Zimne okład y: Nałóż zimne okłady na oczy, aby obkurczyć rozszerzone naczynia krwionośne. Może to zmniejszyć opuchliznę powiek i pojawienie się cieni pod oczami.
• Ogórek: Przyłóż plasterki ogórka do oczu. Może to pomóc w walce z opuchlizną, ponieważ ogórki są pełne wody i witaminy C.
• Torebki herbaty: Umieść zimne torebki herbaty pod oczami. Może to zwiększyć krążenie, ponieważ herbata zawiera kofeinę i przeciwutleniacze.
• Maseczki na twarz: Masaże twarzy, które obejmują masowanie okolic oczu, mogą pomóc poprawić krążenie.
• Makijaż: Użyj korektora pod oczy, aby zakryć cienie pod oczami i bazy pod makijaż, aby wyrównać koloryt skóry.

Jakie są dostępne opcje leczenia cieni pod oczami?
Jeśli chcesz szybko i trwale usunąć cienie pod oczami, skontaktuj się z lekarzem. Może on udzielić ci informacji na temat dostępnych opcji leczenia twojego stanu skóry. Medyczne opcje leczenia cieni pod oczami mogą obejmować:

• Miejscowekremy i środki wybielające: Miejscowe kremy, takie jak witamina C i środki wybielające, takie jak hydrochinon, mogą pomóc rozjaśnić cienie pod oczami.
• Peelingi chemiczne: Alfa-hydroksykwasy są stosowane w celu zmniejszenia pigmentacji pod oczami.
• Laseroterapia: Zabiegi laserowe mogą pomóc odnowić i napiąć skórę. Nieinwazyjne opcje laserowe obejmują pulsacyjne lasery barwnikowe i diodowe.
• Wypełniacze tkankowe: Wstrzykiwane wypełniacze, takie jak żel kwasu hialuronowego, mogą zwiększyć objętość i pomóc wygładzić skórę.
• Chirurgia powiek: W procedurze zwanej blepharoplastyką nadmiar tłuszczu i skóry jest usuwany z okolic oczu.
• Zastrzyki z osocza bogatopłytkowego (PRP): Zastrzyki te mogą odbudować skórę wokół oczu, przyspieszyć wzrost naczyń krwionośnych oraz wzmocnić kolagen i skórę.

Jak można zapobiegać cieniom pod oczami?

Nie zawsze można zapobiec powstawaniu cieni pod oczami. Istnieją jednak pewne zmiany, które mogą pomóc. Zmiany te obejmują:

• Noszenie ochrony przeciwsłonecznej: Nie zapominaj o filtrze przeciwsłonecznym na twarzy, zwłaszcza wokół oczu. Noś też okulary przeciwsłoneczne.
• Dostosuj swój harmonogram snu: Upewnij się, że każdej nocy śpisz co najmniej siedem godzin.
• Ograniczenie stresu: Znajdź zdrowe sposoby radzenia sobie ze stresem, takie jak zaplanowanie czasu na zadbanie o siebie.
• Ogranicz picie alkoholu: Picie nadmiernych ilości alkoholu może powodować pogorszenie krążenia krwi.
• Zaprzestaniepalenia tyt oniu: Palenie tytoniu przyspiesza proces starzenia się skóry.

Kiedy udać się do lekarza

Kiedy należy skontaktować się z lekarzem?
Jeśli masz cienie pod oczami, prawdopodobnie jest to oznaka starzenia się, braku snu lub innej powszechnej przyczyny. Zwykle nie jest to spowodowane problemem medycznym. Jeśli jednak masz cienie pod oczami lub opuchliznę tylko pod jednym okiem, skontaktuj się z lekarzem. Może to być ukryta choroba, którą należy się zająć.

Inne często zadawane pytania

Dlaczego moje dziecko ma cienie pod oczami?

U niemowląt i dzieci mogą pojawić się cienie pod oczami z tych samych powodów, co u dorosłych. Skóra pod oczami jest cienka i wrażliwa, więc widać na niej więcej naczyń krwionośnych. Cienie pod oczami dziecka mogą być spowodowane genetyką, pocieraniem oczu lub zmęczeniem. Może to być również drobna choroba, taka jak przeziębienie, grypa lub infekcja ucha. Inne przyczyny cieni pod oczami dziecka to odwodnienie, chrapanie i wypadki. Jeśli martwią Cię cienie pod oczami Twojego dziecka, porozmawiaj z jego lekarzem.

Wnioski

Cienie pod oczami są częstą dolegliwością osób w każdym wieku. Zwykle są one spowodowane starzeniem się, genetyką, alergiami lub brakiem snu. Domowe środki zaradcze i opcje leczenia mogą pomóc zmodyfikować wygląd cieni pod oczami. Jeśli jednak cienie pod oczami utrzymują się lub występuje nadmierna opuchlizna, należy skonsultować się z lekarzem. Pomoże on ustalić, czy masz ukrytą chorobę, która wymaga specjalnego leczenia.

Treść:

• Co to jest zawał serca?
• Objawy zawału serca
• Co powoduje zawał serca?
• Jakie są czynniki ryzyka zawału serca?
• Jakie są powikłania zawału serca?
• Skąd mam wiedzieć, czy miałem zawał serca?
• Jak leczy się zawał serca?
• Czy można zapobiec zawałowi serca?
• Jak mogę zmniejszyć ryzyko wystąpienia zawału serca?
• Wnioski

Atak serca (zawał mięśnia sercowego) to nagły przypadek medyczny, w którym mięsień sercowy zaczyna obumierać, ponieważ nie otrzymuje wystarczającej ilości krwi. Zwykle jest to spowodowane zablokowaniem tętnic dostarczających krew do serca. Jeśli lekarz nie przywróci szybko przepływu krwi, zawał serca może spowodować trwałe uszkodzenie serca i śmierć.

Zablokowana tętnica wieńcowa uniemożliwia dopływ krwi do mięśnia sercowego i powoduje zawał serca.

Co to jest zawał serca?

Atak serca (zawał mięśnia sercowego) jest niezwykle niebezpiecznym stanem, który występuje, ponieważ do niektórych części mięśnia sercowego nie dopływa wystarczająca ilość krwi. Ten brak przepływu krwi może być spowodowany wieloma różnymi czynnikami, ale zwykle jest związany z zablokowaniem jednej lub więcej tętnic serca.

Bez przepływu krwi dotknięty mięsień sercowy zaczyna obumierać. Jeśli przepływ krwi nie zostanie szybko przywrócony, zawał serca może spowodować trwałe uszkodzenie serca i/lub śmierć.

Zawał serca jest stanem nagłym zagrażającym życiu. Jeśli uważasz, że Ty lub ktoś z Tobą ma zawał serca, zadzwoń pod lokalny numer alarmowy. Podczas leczenia zawału serca najważniejszy jest czas. Opóźnienie nawet o kilka minut może spowodować trwałe uszkodzenie serca lub śmierć.

Co dokładnie dzieje się podczas zawału serca?

Podczas zawału serca przepływ krwi do części serca zatrzymuje się lub jest znacznie niższy niż normalnie, powodując uszkodzenie lub śmierć tej części mięśnia sercowego. Gdy część serca nie może pompować, ponieważ umiera z powodu niewystarczającego przepływu krwi, może to zakłócić funkcję pompowania serca. Może to zmniejszyć lub zatrzymać przepływ krwi do reszty ciała, co może być śmiertelne, jeśli ktoś szybko tego nie naprawi.

Jak często występuje zawał serca?

Każdego roku ponad 800 000 osób ma zawał serca. Większość ataków serca jest spowodowana chorobą wieńcową, która jest najczęstszą przyczyną śmierci.

Objawy zawału serca

Wiele osób odczuwa ból w klatce piersiowej podczas zawału serca. Może to być uczucie dyskomfortu, ściskania lub ciężkości, lub może to być uczucie miażdżącego bólu. Może zaczynać się w klatce piersiowej i rozprzestrzeniać (lub promieniować) do innych obszarów, takich jak lewe ramię (lub oba ramiona), bark, szyja, szczęka, plecy lub w dół w kierunku talii.

Ludzie często myślą, że mają niestrawność lub zgagę, podczas gdy w rzeczywistości mają zawał serca.

Niektóre osoby doświadczają jedynie duszności, nudności lub pocenia się.

Jakie są objawy zawału serca?

Zawał serca może mieć wiele objawów, z których niektóre są bardziej powszechne niż inne.

Objawy zawału serca, które ludzie opisują najczęściej, obejmują:

• Ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa).
• Duszność lub problemy z oddychaniem.
• Problemy ze snem (bezsenność).
• Nudności lub rozstrój żołądka.
• Kołatanie serca.
• Niepokój lub uczucie "zbliżającej się zagłady".
• Zawroty głowy, światłowstręt lub omdlenia.

Co powoduje zawał serca?

Większość zawałów serca występuje w wyniku zablokowania jednego z naczyń krwionośnych zaopatrujących serce. Najczęściej jest to spowodowane płytką nazębną, lepką substancją, która może gromadzić się wewnątrz tętnic (podobnie jak w przypadku wylania tłuszczu do zlewu kuchennego, może dojść do zatkania kanalizacji w domu). To nagromadzenie nazywane jest miażdżycą. Gdy w naczyniach krwionośnych prowadzących do serca znajduje się duża ilość blaszek miażdżycowych, nazywa się to chorobą wieńcową.

Czasami złogi blaszki miażdżycowej wewnątrz tętnic wieńcowych (serca) mogą pęknąć lub pęknąć, a skrzep krwi może utknąć w miejscu pęknięcia. Jeśli skrzep zablokuje tętnicę, może pozbawić mięsień sercowy krwi i spowodować zawał serca.

Zawał serca jest możliwy nawet bez pękniętej blaszki miażdżycowej, ale jest to rzadkie i stanowi tylko około 5% wszystkich zawałów serca. Ten typ zawału serca może wystąpić z następujących powodów:

• Skurcz tętnicy wieńcowej.
• Rzadkie schorzenia, takie jak każda choroba powodująca nietypowe zwężenie naczyń krwionośnych.
• Wypadek, który powoduje rozerwanie lub pęknięcie tętnic wieńcowych.
• Niedrożność pochodząca z innego miejsca w organizmie, taka jak skrzep krwi lub pęcherzyk powietrza (zator), który trafia do tętnicy wieńcowej.
• Zaburzenia odżywiania. Mogą one z czasem uszkodzić serce i ostatecznie doprowadzić do zawału serca.
• Anomalie tętnic wieńcowych (wrodzony problem z sercem, w którym tętnice wieńcowe znajdują się w nieprawidłowym położeniu.
• Ich ucisk powoduje zawał serca).
• Inne schorzenia, które mogą powodować, że serce przez długi czas nie otrzymuje takiej ilości krwi, jaka powinna, np. zbyt niskie ciśnienie krwi, niewystarczająca ilość tlenu lub zbyt szybkie tętno.

Jakie są czynniki ryzyka zawału serca?

Na ryzyko wystąpienia zawału serca wpływa kilka kluczowych czynników. Niestety, niektórych z tych czynników ryzyka zawału serca nie można zmienić:

• Wiek i płeć: Ryzyko zawału serca wzrasta wraz z wiekiem. Płeć wpływa na to, kiedy ryzyko zawału serca zaczyna wzrastać. W przypadku osób, którym przy urodzeniu przypisano płeć męską (AMAB), ryzyko zawału serca wzrasta w wieku 45 lat. W przypadku osób, którym przy urodzeniu przypisano płeć żeńską (AFAB), ryzyko zawału serca wzrasta w wieku 50 lat lub po menopauzie.
• Choroby serca w rodzinie: Jeśli masz rodzica lub rodzeństwo z chorobą serca lub zawałem serca w wywiadzie - zwłaszcza w młodszym wieku - Twoje ryzyko jest jeszcze wyższe, ponieważ Twoja genetyka jest podobna do ich. Ryzyko wzrasta, jeśli u krewnego pierwszego stopnia (biologicznego rodzeństwa lub rodzica) zdiagnozowano chorobę serca w wieku 55 lat lub młodszym w przypadku AMAB lub w wieku 65 lat lub młodszym w przypadku AFAB.
• Styl życia: Ryzyko zawału serca: Wybory dotyczące stylu życia, które nie są dobre dla serca, mogą zwiększać ryzyko zawału serca. Przykłady obejmują palenie tytoniu, spożywanie wysokotłuszczowych pokarmów, niewystarczającą aktywność fizyczną, nadmierne picie alkoholu i zażywanie narkotyków.
• Niektóre schorzenia: niektóre schorzenia obciążają serce i zwiększają ryzyko zawału serca. Należą do nich cukrzyca, otyłość, wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cholesterolu, zaburzenia odżywiania lub stan przedrzucawkowy w wywiadzie.

Jakie są powikłania zawału serca?

Powikłania związane z zawałem serca obejmują

• Arytmie (nieprawidłowy rytm serca).
• Niewydolność serca.
• Problemy z zastawkami serca.
• Udar mózgu.
• Nagłe zatrzymanie akcji serca.
• Depresja i stany lękowe.
• Wstrząs kardiogenny.

Mechaniczne powikłania zawału serca, takie jak ubytek przegrody międzykomorowej lub pęknięcie wolnej ściany. Są one bardziej prawdopodobne w przypadku opóźnionego leczenia zawału serca.

Skąd mam wiedzieć, czy miałem zawał serca?

Pracownicy służby zdrowia zazwyczaj diagnozują zawał serca na izbie przyjęć. Jeśli masz objawy zawału serca, powinieneś przejść badanie fizykalne. Lekarz sprawdzi puls, poziom tlenu we krwi i ciśnienie krwi oraz wysłucha odgłosów serca i płuc. Zapyta również o występujące objawy. Może poprosić osobę, która była z Tobą, o opisanie tego, co się stało.

Jak leczy się zawał serca?

Leczenie zawału serca polega na jak najszybszym przywróceniu przepływu krwi do uszkodzonego mięśnia sercowego. Można to zrobić na wiele sposobów, od leków po operację. Leczenie może obejmować kilka z poniższych metod.

Uzupełniające dostarczanie tlenu

Osoby, które mają trudności z oddychaniem lub niski poziom tlenu we krwi, często otrzymują dodatkowy tlen wraz z innymi metodami leczenia zawału serca. Tlen można wdychać przez rurkę umieszczoną tuż pod nosem lub przez maskę zakładaną na nos i usta. Zwiększy to ilość tlenu krążącego we krwi i zmniejszy obciążenie serca.

Leki

Leki te mogą obejmować

• Leki przeciwzakrzepowe: Należą do nich aspiryna i inne leki rozrzedzające krew.
• Nitrogliceryna: Lek ten łagodzi ból w klatce piersiowej i powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych, dzięki czemu krew może łatwiej przepływać.
• Leki trombolityczne (leki rozbijające skrzepy): Lekarze stosują je tylko w ciągu pierwszych 12 godzin po zawale serca.
• Leki antyarytmiczne: Ataki serca mogą często powodować zaburzenia normalnego rytmu serca zwane arytmiami, które mogą zagrażać życiu. Leki przeciwarytmiczne mogą zatrzymać lub zapobiec tym zaburzeniom.
• Leki przeciwbólowe: najczęściej stosowanym lekiem przeciwbólowym podczas leczenia zawału serca jest morfina. Może ona pomóc złagodzić ból w klatce piersiowej.
• Leki beta-adrenolityczne: Leki te pomagają spowolnić tętno, dzięki czemu serce może zregenerować się po uszkodzeniu spowodowanym przez zawał serca.
• Leki przeciwnadciśnieniowe: Leki te obniżają ciśnienie krwi i mogą pomóc sercu zregenerować się po urazie spowodowanym zawałem serca.
• Statyny: Leki te pomagają stabilizować blaszki miażdżycowe w naczyniach krwionośnych serca, dzięki czemu prawdopodobieństwo ich pęknięcia jest mniejsze. Pomagają również obniżyć poziom cholesterolu i prawdopodobieństwo kolejnego zawału serca.

Przezskórna interwencja wieńcowa

Dostawcy przywracają przepływ krwi w uszkodzonym mięśniu sercowym za pomocą procedury zwanej przezskórną interwencją wieńcową (PCI) lub angioplastyką.

Otwarcie tętnicy za pomocą cewnika ma kluczowe znaczenie dla przywrócenia przepływu krwi. Im szybciej zostanie to zrobione, tym większa szansa na dobry wynik. Świadczeniodawcy używają wskaźnika zwanego "czasem od drzwi do balonu", aby zmierzyć swoją zdolność do leczenia zawału serca. Jest to średni czas potrzebny na poddanie się PCI po pierwszym przybyciu na izbę przyjęć. Jeśli pacjent zostanie poddany PCI, lekarz może umieścić stent w miejscu zatoru. Stent pomaga utrzymać drożność tętnicy, dzięki czemu kolejny zator nie wystąpi w tym samym miejscu.

Pomostowanie tętnic wieńcowych

Osoby z poważnymi zatorami w tętnicach wieńcowych mogą zostać poddane zabiegowi pomostowania tętnic wieńcowych (CABG). Lekarze często nazywają ten zabieg operacją na otwartym sercu lub operacją pomostowania.

CABG polega na wykorzystaniu naczynia krwionośnego z innej części ciała (zwykle z klatki piersiowej, ramienia lub nogi) do zbudowania obwodnicy dla krwi. Powoduje to przekierowanie krwi wokół jednego lub więcej zablokowanych odcinków tętnicy i doprowadzenie krwi do mięśnia sercowego.

Czy można zapobiec zawałowi serca?

Ogólnie rzecz biorąc, istnieje wiele rzeczy, które można zrobić, aby zapobiec zawałowi serca. Istnieją jednak pewne czynniki, których nie można zmienić - zwłaszcza historia rodzinna - które mogą prowadzić do zawału serca pomimo najlepszych starań. Zmniejszenie ryzyka może jednak opóźnić moment wystąpienia zawału serca i zmniejszyć jego nasilenie, jeśli już do niego dojdzie.

Jak mogę zmniejszyć ryzyko zawału serca?

Chociaż kilku czynników ryzyka nie można zmienić, istnieje wiele sposobów, aby pomóc sobie i zmniejszyć ryzyko zawału serca. Należą do nich

• Zaplanuj badania profilaktyczne: Znajdź lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (PCP) i spotykaj się z nim co najmniej raz w roku na badania profilaktyczne lub wizytę wellness. Coroczne badania kontrolne mogą wykryć wiele wczesnych objawów ostrzegawczych chorób serca, w tym zmiany, których nie odczuwasz. Obejmują one ciśnienie krwi, poziom cukru we krwi, poziom cholesterolu i inne.
• Zaprzestanie używania wyrobów tytoniowych: obejmuje to tytoń bezdymny i wszystkie produkty do waporyzacji.
• Regularne ćwiczenia: Staraj się wykonywać 30 minut aktywności fizycznej o umiarkowanej intensywności przez pięć dni w tygodniu.
• Spożywanie pożywnej żywności: Przykłady obejmują dietę śródziemnomorską lub dietę Dash. Jedzenie żywności pochodzenia roślinnego jest doskonałą alternatywą dla spożywania dużej ilości przetworzonego mięsa i tłuszczów nasyconych.
• Utrzymanie prawidłowej masy ciała: Lekarz pierwszego kontaktu może doradzić ci, jaka jest twoja docelowa masa ciała i zapewnić ci zasoby i wytyczne, które pomogą ci osiągnąć ten cel.
• Zarządzanie istniejącymi schorzeniami: Obejmuje to wysoki poziom cholesterolu, wysokie ciśnienie krwi i cukrzycę.
• Redukcja stresu: Rozważ techniki takie jak joga, głębokie oddychanie i medytacja.
• Przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami: Nie przyjmuj leków tylko wtedy, gdy o nich pamiętasz lub gdy masz zaplanowaną wizytę u lekarza.
• Regularne wizyty u lekarza mogą pomóc w wykryciu problemów związanych z sercem lub innych problemów zdrowotnych, o których istnieniu nie wiedziałeś. Może to również pomóc w leczeniu problemów wcześniej niż później.
• Aktywne dbanie o swoje zdrowie nie oznacza, że musisz samodzielnie zmieniać swój styl życia. Poproś o pomoc swojego lekarza pierwszego kontaktu i innych członków zespołu opieki zdrowotnej. Mogą oni zapewnić Ci potrzebne informacje i zasoby.

Jeśli miałeś już zawał serca, Twój lekarz zaleci Ci program rehabilitacji kardiologicznej. Celem tego programu jest zmniejszenie ryzyka ponownego zawału serca. Te nadzorowane medycznie programy zapewniają doradztwo i koncentrują się na tych samych celach związanych ze zdrowym stylem życia, które wymieniono powyżej.

Wnioski

Zablokowana tętnica wymaga natychmiastowej opieki, aby zapobiec trwałemu uszkodzeniu serca. Możesz pomyśleć, że jeśli objawy nie są intensywne i poważne, nie jest to zawał serca. Objawy mogą być jednak łagodne i najlepiej, jeśli zostaną zbadane przez lekarza. Wezwanie pogotowia ratunkowego zamiast samodzielnego prowadzenia pojazdu lub prowadzenia go przez inną osobę może nawet bardziej uratować życie, niż myślisz. Zaoszczędzony czas to zaoszczędzony mięsień sercowy, a to oznacza większą szansę na dobry wynik.

Treść:

• Czym jest choroba afektywna dwubiegunowa?
• Rodzaje choroby afektywnej dwubiegunowej
• Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej
• Przyczyny i czynniki ryzyka choroby afektywnej dwubiegunowej
• Czy można zapobiec chorobie afektywnej dwubiegunowej?
• Wskazówki dotyczące radzenia sobie z chorobą afektywną dwubiegunową
• Podsumowanie

Choroba afektywna dwubiegunowa jest chorobą psychiczną, która charakteryzuje się dużymi zmianami nastroju, od manii do depresji. Chociaż radzenie sobie z chorobą afektywną dwubiegunową może stanowić wyzwanie, dostępnych jest wiele skutecznych metod leczenia i strategii.

Czym jest choroba afektywna dwubiegunowa?

Choroba afektywna dwubiegunowa nie jest rzadką chorobą. W rzeczywistości Narodowy Instytut Zdrowia Psychicznego donosi, że 2,8% dorosłych ma zdiagnozowaną chorobę afektywną dwubiegunową.

Choroba ta była wcześniej nazywana depresją maniakalną i chorobą dwubiegunową.

Kluczowe objawy choroby afektywnej dwubiegunowej obejmują:

• epizody manii lub skrajnie podwyższonego nastroju
• epizody depresji lub obniżonego nastroju

Epizody te mogą trwać od kilku dni do kilku tygodni lub dłużej.

Jeśli cierpisz na chorobę afektywną dwubiegunową, poniższe opcje leczenia mogą pomóc ci nauczyć się radzić sobie z epizodami nastroju, co może poprawić nie tylko objawy, ale także ogólną jakość życia.

Rodzaje choroby afektywnej dwubiegunowej

Istnieją trzy główne rodzaje choroby afektywnej dwubiegunowej: choroba afektywna dwubiegunowa typu I, choroba afektywna dwubiegunowa typu II i cyklotymia.

Choroba afektywna dwubiegunowa typu I

Zaburzenie dwubiegunowe typu I definiuje się poprzez wystąpienie co najmniej jednego epizodu maniakalnego. Mogą występować epizody hipomanii, które są mniej nasilone niż epizody maniakalne, lub okresy dużej depresji przed i po epizodzie maniakalnym. Przed wystąpieniem manii lub depresji u danej osoby może również wystąpić długi okres stabilnego nastroju.

Ten typ choroby afektywnej dwubiegunowej dotyka w równym stopniu osoby wszystkich płci.

Choroba afektywna dwubiegunowa typu II

Osoby z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym typu II doświadczają jednego epizodu dużej depresji, który trwa co najmniej 2 tygodnie. Mają również co najmniej 1 epizod hipomanii, który trwa około 4 dni. Według przeglądu z 2017 r. ten typ choroby afektywnej dwubiegunowej może występować częściej u kobiet.

Cyklotymia

Osoby z cyklotymią mają pewne objawy hipomanii i depresji, ale nie na tyle, aby scharakteryzować epizod hipomanii lub depresji.

Epizody te obejmują również objawy, które są krótsze i mniej nasilone niż epizody związane z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym typu I lub II. Większość osób z tym zaburzeniem nie doświadcza żadnych objawów nastroju przez okres od 1 do 2 miesięcy.

Lekarz może wyjaśnić więcej na temat rodzaju zaburzenia afektywnego dwubiegunowego podczas rozmowy na temat diagnozy.

Niektóre osoby doświadczają znaczących objawów nastroju, które przypominają te trzy typy, ale nie są z nimi zgodne. Jeśli tak jest w Twoim przypadku, możesz otrzymać diagnozę:

• Inne określone zaburzenia dwubiegunowe i pokrewne
• Nieokreślone zaburzenia afektywne dwubiegunowe i pokrewne.

Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej

Aby zdiagnozować chorobę afektywną dwubiegunową, należy doświadczyć co najmniej jednego okresu manii lub hipomanii.

Oba te stany wiążą się z uczuciem podekscytowania, impulsywnością i wysokim poziomem energii, ale hipomania jest uważana za mniej dotkliwą niż mania. Objawy manii mogą wpływać na codzienne życie w pracy lub w domu. Objawy hipomanii zwykle nie powodują tak dużych zakłóceń, ale nadal mogą być niepokojące.

Niektóre osoby cierpiące na chorobę afektywną dwubiegunową doświadczają również poważnych epizodów depresyjnych lub stanów obniżonego nastroju.

Te trzy główne objawy - mania, hipomania i depresja - są głównymi cechami choroby afektywnej dwubiegunowej. Różne typy choroby afektywnej dwubiegunowej obejmują różne kombinacje tych objawów.

Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej typu I

Zgodnie z Diagnostycznym i Statystycznym Podręcznikiem Zaburzeń Psychicznych, wydanie 5 (DSM-5), do rozpoznania choroby afektywnej dwubiegunowej typu I wymagane są następujące objawy:

• co najmniej jeden epizod manii trwający co najmniej 1 tydzień
• objawy wpływające na codzienne funkcjonowanie
• objawy niezwiązane z żadnym innym stanem medycznym lub psychicznym lub używaniem substancji.

Mogą również występować objawy zarówno psychozy lub manii, jak i depresji (cechy mieszane). Objawy te mogą mieć większy wpływ na Twoje życie. Jeśli je masz, warto jak najszybciej poszukać profesjonalnej pomocy.

Chociaż nie musisz mieć epizodów hipomanii lub depresji, aby uzyskać diagnozę choroby afektywnej dwubiegunowej typu I, wiele osób z chorobą afektywną dwubiegunową typu I zgłasza te objawy.

Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej typu II

Rozpoznanie choroby afektywnej dwubiegunowej typu II wymaga:

• Co najmniej jednego epizodu hipomanii trwającego 4 dni lub dłużejUwiarygodnionego źródła i obejmującego 3 lub więcej objawów hipomanii
• związane z hipomanią zmiany nastroju i normalnego funkcjonowania, które inni mogą zauważyć, choć niekoniecznie muszą one wpływać na codzienne życie pacjenta
• co najmniej jeden epizod dużej depresji trwający 2 tygodnie lub dłużej
• co najmniej jeden epizod dużej depresji obejmujący pięć lub więcej kluczowych objawów depresji, które mają znaczący wpływ na codzienne życie
• objawy, które nie są związane z innym schorzeniem medycznym lub psychicznym bądź używaniem substancji psychoaktywnych.

Choroba afektywna dwubiegunowa typu II może również obejmować objawy psychozy, ale tylko podczas epizodu depresji. Mogą również wystąpić epizody mieszanego nastroju, co oznacza jednoczesne występowanie objawów depresji i hipomanii.

W przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej typu II mania nie występuje. Jeśli masz epizod maniakalny, otrzymasz diagnozę choroby afektywnej dwubiegunowej typu I.

Objawy cyklotymii

Diagnoza cyklotymii wymaga:

• okresy objawów hipomaniakalnych i okresy objawów depresyjnych, występujące sporadycznie, przez 2 lata lub dłużej
• objawy, które nigdy nie spełniają wszystkich kryteriów epizodu hipomanii lub depresji
• objawy występujące przez co najmniej połowę z 2 lat i nigdy nie występujące dłużej niż 2 miesiące
• objawy, które nie są związane z innym stanem medycznym lub psychicznym lub używaniem substancji psychoaktywnych
• objawy, które powodują znaczny niepokój i wpływają na codzienne życie.

Cyklotymia charakteryzuje się zmiennymi objawami nastroju. Objawy te mogą być mniej nasilone niż w przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej typu I lub II. Mimo to, trwają one zwykle dłużej, więc na ogół masz mniej czasu, kiedy nie doświadczasz żadnych objawów.

Hipomania może nie mieć dużego wpływu na codzienne życie. Z drugiej strony depresja często prowadzi do poważniejszych trudności i wpływa na codzienne funkcjonowanie, nawet jeśli objawy nie kwalifikują się do epizodu dużej depresji.

Jeśli wystąpi wystarczająco dużo objawów, aby spełnić kryteria epizodu hipomanii lub depresji, diagnoza prawdopodobnie zmieni się na inny rodzaj zaburzeń dwubiegunowych lub dużą depresję, w zależności od objawów.

Mania i hipomania

Epizod manii często wiąże się z wysokim poziomem emocjonalnym. Możesz czuć się podekscytowany, impulsywny, euforyczny i pełen energii. Możesz także odczuwać niepokój lub zauważać, że Twoje myśli wydają się gonić. Niektóre osoby doświadczają również halucynacji i innych objawów psychozy.

Epizody maniakalne mogą obejmować zachowania, które są bardziej impulsywne niż zwykle, często dlatego, że czujesz się niezwyciężony lub nietykalny. Powszechnie wymieniane przykłady takich zachowań obejmują

• uprawianie seksu bez stosowania metody barierowej
• nadużywanie alkoholu i narkotyków
• wydawanie pieniędzy

Impulsywność może jednak objawiać się również na wiele innych sposobów. Być może

• nagle rzucić pracę
• wybierasz się w podróż bez informowania o tym kogokolwiek
• dokonujesz dużej inwestycji pod wpływem kaprysu
• jeździsz znacznie szybciej niż zwykle, znacznie przekraczając dozwoloną prędkość
• uprawiasz sporty ekstremalne, których normalnie nie brałbyś pod uwagę.

Chociaż istnieje wiele powodów, dla których dana osoba może angażować się w te zachowania, kluczem do manii jest to, że nie są to rzeczy, które wybrałbyś w okresie stabilnego nastroju.

Hipomania, która jest ogólnie związana z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym typu II, obejmuje wiele takich samych objawów, choć są one mniej nasilone. W przeciwieństwie do manii, hipomania często nie prowadzi Wiarygodne źródło do konsekwencji w pracy, szkole lub w związkach. Epizody hipomanii nie wiążą się z psychozą. Zazwyczaj nie trwają one tak długo jak epizody manii i nie wymagają leczenia szpitalnego.

W przypadku hipomanii możesz czuć się bardzo produktywny i pełen energii, ale możesz nie zauważać innych zmian w swoim nastroju. Osoby, które nie znają Cię dobrze, również mogą tego nie zauważyć. Jednak najbliżsi zwykle zauważają zmiany w nastroju i poziomie energii.

Poważne epizody depresyjne

Zmiana nastroju na "gorszy" może sprawić, że poczujesz się ospały, pozbawiony motywacji i smutny.

Epizody dużej depresji w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej obejmują co najmniej pięć z tych objawów:

• utrzymujący się obniżony nastrój, charakteryzujący się głębokim smutkiem, poczuciem beznadziei lub pustki
• utrata energii
• uczucie spowolnienia lub uporczywy niepokój
• brak zainteresowania czynnościami, które wcześniej sprawiały ci przyjemność
• okresy zbyt małej lub zbyt dużej ilości snu
• poczucie winy lub bezwartościowości
• trudności z koncentracją, skupieniem i podejmowaniem decyzji
• myśli o śmierci, umieraniu lub samobójstwie
• zmiany apetytu lub masy ciała.

Nie każda osoba cierpiąca na chorobę afektywną dwubiegunową doświadcza epizodów dużej depresji, choć wiele osób je miewa. W zależności od rodzaju choroby afektywnej dwubiegunowej, może wystąpić tylko kilka objawów depresji, ale nie pełne pięć objawów potrzebnych do wystąpienia poważnego epizodu.

Warto również zauważyć, że czasami, ale nie zawsze, euforia manii może być przyjemna. Po rozpoczęciu leczenia manii, bezobjawowy nastrój, którego doświadczasz, może przypominać zmianę "w dół" lub okres depresji, a nie bardziej typowy stan nastroju.

Chociaż choroba afektywna dwubiegunowa może powodować obniżony nastrój, zaburzenie afektywne dwubiegunowe i depresja mają jedną zasadniczą różnicę. W przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej można mieć stany "podwyższonego" i "obniżonego" nastroju. Natomiast w przypadku depresji nastrój i emocje mogą pozostaćTrusted Source "obniżone" do czasu rozpoczęcia leczenia.

Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej u kobiet i mężczyzn

Większość badań sugeruje, że mężczyźni i kobiety otrzymują diagnozę choroby afektywnej dwubiegunowej w równym stopniu, choć niektóre badania sugerują, że może ona występować częściej u kobiet. Jednak główne objawy zaburzenia mogą się różnić w zależności od płci przypisanej przy urodzeniu i płci.

Kobiety z chorobą afektywną dwubiegunową są zwykle diagnozowane w późniejszym okresie życia, często w wieku dwudziestu lub trzydziestu lat. Czasami mogą one po raz pierwszy zauważyć objawy w czasie ciąży lub po porodzie. Istnieje również większe prawdopodobieństwo zdiagnozowania u nich choroby afektywnej dwubiegunowej typu II niż choroby afektywnej dwubiegunowej typu I.

Ponadto kobiety cierpiące na chorobę afektywną dwubiegunową mają tendencję do doświadczania

• łagodniejszych epizodów manii
• więcej epizodów depresyjnych niż maniakalnych
• szybkich cykli lub czterech lub więcej epizodówMożliwe źródło manii i depresji w ciągu 1 roku
• więcej chorób współistniejących
• Kobiety z chorobą afektywną dwubiegunową mogą być również bardziej narażone na nawroty, częściowo z powodu zmian hormonalnych związanych z miesiączką, ciążą i menopauzą. W kontekście choroby afektywnej dwubiegunowej, nawrót odnosi się do epizodu nastroju po jego braku przez pewien czas.

Z drugiej strony, mężczyźni z chorobą afektywną dwubiegunową mogą

• otrzymać diagnozę na wcześniejszym etapie życia
• doświadczać rzadszych, ale cięższych epizodów, zwłaszcza epizodów maniakalnych
• są bardziej narażeni na zaburzenia związane z używaniem substancji psychoaktywnych
• wykazywać więcej agresji podczas epizodów manii.

Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej

Kilka metod leczenia może pomóc w radzeniu sobie z objawami choroby afektywnej dwubiegunowej. Obejmują one leki z zaufanego źródła, doradztwo i środki związane ze stylem życia. Korzystne mogą być również niektóre naturalne środki zaradcze.

Leki

Zalecane leki mogą obejmować:

• stabilizatory nastroju, takie jak lit
• leki przeciwpsychotyczne, takie jak olanzapina
• leki przeciwdepresyjne i przeciwpsychotyczne, takie jak fluoksetyna-olanzapina
• benzodiazepiny, rodzaj leków przeciwlękowych stosowanych w leczeniu krótkoterminowym.

Psychoterapia

Zalecane podejścia terapeutyczne mogą obejmować

Terapię poznawczo-behawioralną

Terapia poznawczo-behawioralna to rodzaj terapii rozmową, która pomaga zidentyfikować i zająć się nieprzydatnymi myślami oraz zmienić niepożądane wzorce zachowań.

Terapia oferuje bezpieczną przestrzeń do omówienia sposobów radzenia sobie z objawami. Terapeuta może również zaoferować wsparcie w zakresie

• zrozumieniu wzorców myślowych
• przeformułowaniu niepokojących emocji
• nauce i ćwiczeniu bardziej pomocnych strategii radzenia sobie.

Psychoedukacja

Psychoedukacja to podejście terapeutyczne mające na celu pomoc w zdobyciu wiedzy na temat choroby i jej leczenia. Wiedza ta może w znacznym stopniu pomóc pacjentowi i wspierającym go osobom w rozpoznawaniu pierwszych oznak zaburzeń nastroju i skuteczniejszym radzeniu sobie z nimi.

Terapia rytmów interpersonalnych i społecznych

Terapia rytmu interpersonalnego i społecznego koncentruje się na regulowaniu codziennych nawyków, takich jak sen, jedzenie i ćwiczenia. Zrównoważenie tych codziennych podstaw może prowadzić do mniejszej liczby epizodów zaburzeń nastroju i mniej nasilonych objawów.

Inne opcje

Inne metody, które mogą pomóc w złagodzeniu objawów obejmują:

• terapię elektrowstrząsową
• leki nasenne
• suplementy
• akupunktura

Naturalne środki zaradcze w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej

Niektóre naturalne środki mogą również pomóc w łagodzeniu objawów choroby afektywnej dwubiegunowej.

Jednak przed wypróbowaniem tych środków zawsze należy skonsultować się z lekarzem lub psychiatrą. W niektórych przypadkach mogą one kolidować z przyjmowanymi lekami.

Poniższe zioła i suplementy, w połączeniu z lekami i terapią, mogą pomóc ustabilizować nastrój i złagodzić objawy choroby afektywnej dwubiegunowej:

• Omega-3: Niektóre badania z 2016 roku sugerują, że przyjmowanie suplementów omega-3 może pomóc w łagodzeniu objawów choroby afektywnej dwubiegunowej typu I. Jednak badanie z 2021 roku wykazało słabe poparcie dla stosowania tego suplementu w leczeniu objawów depresji w chorobie afektywnej dwubiegunowej.
• Rhodiola rosea: Przegląd z 2013 roku sugerował, że roślina ta może pomóc w łagodnej depresji, więc może pomóc w leczeniu depresji związanej z chorobą afektywną dwubiegunową, ale nawet to nie zostało poparte nowszymi badaniami.
• S-adenozylometionina (SAMe): SAMe to suplement aminokwasowy, który może pomóc złagodzić objawy dużej depresji i innych zaburzeń nastroju. Może on jednak wywoływać manię i wchodzić w interakcje z innymi lekami.

Należy skonsultować się z lekarzem przed wypróbowaniem SAMe lub innych ziołowych lub naturalnych środków w celu złagodzenia objawów choroby afektywnej dwubiegunowej.

Zmiany stylu życia

Niektóre badania sugerują, że środki związane ze stylem życia mogą pomóc zmniejszyć nasilenie Najbardziej wiarygodne źródło objawów choroby afektywnej dwubiegunowej. Mogą one obejmować następujące środki:

• Zrównoważona dieta
• co najmniej 150 minut ćwiczeń tygodniowo
• zarządzanie swoją wagą
• uczęszczanie na cotygodniowe doradztwo lub terapię

Niemniej jednak, poprawa zaobserwowana w wielu z tych badań nie była znacząca, co sugeruje, że same interwencje dotyczące stylu życia mogą nie wystarczyć do opanowania choroby. Mogą one działać lepiej w połączeniu z innymi metodami leczenia.

Przyczyny i czynniki ryzyka choroby afektywnej dwubiegunowej

Choroba afektywna dwubiegunowa jest dość powszechnym schorzeniem psychicznym, ale eksperci nie są jeszcze w stanie określić, dlaczego u niektórych osób rozwija się ten stan.

Potencjalne przyczyny choroby afektywnej dwubiegunowej obejmują

Genetyka

Jeśli Twój rodzic lub rodzeństwo cierpi na chorobę afektywną dwubiegunową, istnieje większe prawdopodobieństwo, że Ty również zachorujesz. Ryzyko zachorowania na chorobę afektywną dwubiegunową wynosi od 10% do 25%, jeśli jedno z rodziców cierpi na tę chorobę.

Należy jednak pamiętać, że u większości osób, u których w rodzinie występowała choroba afektywna dwubiegunowa, nie rozwinie się ona.

Mózg

Struktura mózgu może wpływać na ryzyko rozwoju choroby afektywnej dwubiegunowej. Nieprawidłowości w składzie chemicznym mózgu lub w strukturze lub funkcji mózgu mogą zwiększać to ryzyko.

Czynniki środowiskowe

Nie tylko to, co znajduje się w organizmie, może wpływać na ryzyko rozwoju choroby afektywnej dwubiegunowej. Czynniki zewnętrzne również mogą odgrywać pewną rolę. Mogą one obejmować

• ekstremalny stres
• traumatyczne doświadczenia
• choroby fizyczne

Czy można zapobiegać chorobie afektywnej dwubiegunowej?

Kiedy zaczynasz doświadczać epizodów zaburzeń nastroju, możesz podjąć kroki, które pomogą zmniejszyć nasilenie tych epizodów i zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia kolejnych epizodów zaburzeń nastroju. Nie zawsze jednak można całkowicie zapobiec epizodom zaburzeń nastroju lub w ogóle zapobiec ich rozwojowi.

Przyszłe badania mogą ujawnić więcej informacji na temat konkretnych przyczyn choroby afektywnej dwubiegunowej i dostarczyć naukowcom więcej informacji na temat możliwych sposobów zapobiegania temu schorzeniu.

Częste choroby współistniejące

Niektóre osoby cierpiące na chorobę afektywną dwubiegunową cierpią również na inne choroby psychiczne. Przegląd badań z 2019 r. sugeruje, że do najczęstszych należą zaburzenia lękowe.

Inne schorzenia, które mogą występować wraz z chorobą afektywną dwubiegunową obejmują

• zaburzenia związane z używaniem substancji
• zaburzenia odżywiania
• specyficzne fobie
• ADHD

Objawy tych schorzeń mogą nasilać się w zależności od stanu nastroju. Na przykład lęk jest bardziej powszechny w przypadku depresji, podczas gdy zaburzenia związane z używaniem substancji mogą być bardziej prawdopodobne w przypadku manii.

Osoby cierpiące na chorobę afektywną dwubiegunową mogą być również bardziej narażone na wystąpienie niektórych schorzeń, w tym

• migrena
• choroby serca
• cukrzyca
• zaburzenia tarczycy

Wskazówki dotyczące radzenia sobie z chorobą afektywną dwubiegunową

Jeśli zauważyłeś u siebie objawy choroby afektywnej dwubiegunowej, dobrym pierwszym krokiem jest jak najszybsza wizyta u lekarza lub terapeuty.

Podobnie, jeśli przyjaciel lub ukochana osoba ma objawy, rozważ zachęcenie ich do jak najszybszego skontaktowania się z terapeutą. Nigdy nie zaszkodzi przypomnieć im, że mają twoje zrozumienie i wsparcie.

Dowiedz się, jak możesz wspierać bliską osobę cierpiącą na chorobę afektywną dwubiegunową tutaj.

Zawsze poważnie traktuj myśli i zachowania samobójcze

Podczas epizodu depresji lub epizodu mieszanych cech nastroju nierzadko pojawiają się myśli samobójcze.

Pamiętaj, że nie jesteś sam, a pomoc jest dostępna 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu i 365 dni w roku.

Podsumowanie

Choroba afektywna dwubiegunowa jest chorobą trwającą całe życie, ale nie oznacza to, że musi całkowicie zakłócić twoje życie. Chociaż życie z chorobą afektywną dwubiegunową z pewnością wiąże się z pewnymi wyzwaniami, trzymanie się planu leczenia, regularne dbanie o siebie i poleganie na systemie wsparcia może poprawić ogólne samopoczucie i ograniczyć objawy do minimum.