Novinky, Strona 13

Treść:

• Wszystko, co powinieneś wiedzieć o łagodzeniu bólu barku
• Najczęstsze przyczyny bólu barku
• Objawy bólu barku
• 5 środków łagodzących ból barku
• Często zadawane pytania

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, co powoduje ból barku lub dyskomfort, który uniemożliwia wykonywanie codziennych czynności lub z którym się budzisz? Ból barku to powszechny problem, z którym boryka się wiele osób. Odczuwanie bólu w ramionach może być naprawdę niewygodne. Jest to jeden z najczęstszych rodzajów bólu i może utrudniać wykonywanie codziennych czynności. Nie martw się jednak, trafiłeś we właściwe miejsce. Ten artykuł poświęcony jest bólowi barku. Omówimy, co go powoduje, a co najważniejsze, co możesz zrobić, aby poczuć się lepiej. Usiądź więc wygodnie, zrelaksuj się i przejdźmy do rzeczy.

Wszystko, co powinieneś wiedzieć o łagodzeniu bólu barku

Aby skutecznie złagodzić ból barku, konieczne jest zdobycie wiedzy na temat funkcjonowania stawu barkowego, aby zrozumieć przyczyny bólu. Ramię składa się z kilku części, które współpracują ze sobą, aby zapewnić jego optymalne wykorzystanie. Wszelkie urazy ścięgien, kości, więzadeł lub mięśni w tym obszarze mogą często prowadzić do bólu barku. Zrozumienie niektórych typowych przyczyn bólu barku może pomóc w skuteczniejszym leczeniu bólu.

Najczęstsze przyczyny bólu barku

Skręcenia i nadwyrężenia

Ramiona są narażone na wiele obciążeń podczas różnych aktywności fizycznych, takich jak podnoszenie ciężarów i wykonywanie forsownych i powtarzalnych zadań, które zwiększają nacisk na bark, a nawet mogą narażać go na fizyczne uderzenia. Wszystko to może powodować urazy lub stany zapalne więzadeł barku, zwłaszcza w okolicach barku, klatki piersiowej i górnej części pleców, prowadząc do skręceń i nadwyrężeń lub innych urazów barku. Może to skutkować ostrym bólem, ograniczeniem ruchu i złagodzeniem bólu barku.

Uraz mankietu rotatorów

Mankiet rotatorów to grupa mięśni i ścięgien, które otaczają staw barkowy i pomagają mu się poruszać. Są one odpowiedzialne za zakres ruchu w ramieniu.

Jednak gdy te mięśnie i ścięgna ulegną uszkodzeniu z powodu nadużywania, urazu lub zużycia, może to spowodować silny ból w okolicy barku.

Zamrożony bark

Zamrożony bark charakteryzuje się bólem i sztywnością w stawie barkowym. Może to być sztywność kości lub mięśni i może być spowodowana brakiem mobilności, rekonwalescencją po urazie lub chorobą zwyrodnieniową stawów.

Choroba zwyrodnieniowa stawów

Choroba zwyrodnieniowa stawów jest jedną z najczęstszych postaci zapalenia stawów, w której chrząstka ochronna na końcach kości, która działa jak poduszka, z czasem zaczyna się zużywać. Może to prowadzić do tarcia między kośćmi, które powoduje ból i stan zapalny w stawach i pobliskich mięśniach.

Objawy bólu barku

Z powodu intensywnego użytkowania barku może wystąpić łagodny ból barku. Wskazuje to na nadużywanie różnych stawów i mięśni w barku i wymaga opieki. Chociaż mogą to być łagodne objawy, oto kilka oznak, na które należy zwrócić uwagę, aby zrozumieć potrzebę natychmiastowej interwencji medycznej lub opieki nad barkiem

• Zmniejszony zakres ruchu jest objawem bólu barku.
• Sztywność w stawie barkowym może również wskazywać na ból barku.
• Innym częstym objawem jest obrzęk i tkliwość w okolicy barku.
• Każda możliwość dużego stresu może również prowadzić do urazu barku.

5 sposobów na złagodzenie bólu barku

Zimny kompres

Zimny okład jest jednym z najskuteczniejszych sposobów radzenia sobie z bólem barku. Na dotknięty obszar można przykładać okłady z lodu. Może to pomóc zmniejszyć stan zapalny w tym obszarze. Zimne okłady mogą pomóc ograniczyć przepływ krwi i dalsze uszkodzenia mięśni i więzadeł. Efekt chłodzenia, jeśli jest wykonywany w ciągu dnia w regularnych odstępach czasu, może pomóc poprawić stan.

Terapia ciepłem

Terapia ciepłem to kolejny skuteczny sposób radzenia sobie z bólem barku. Podczas gdy zimny okład ogranicza dalsze uszkodzenia poprzez ograniczenie przepływu krwi, okład termiczny pozwala na bardziej płynny przepływ krwi i tlenu, ponieważ generuje ciepło. Należy to zrobić po tym, jak uraz przestanie się powiększać i zacznie się goić. Ciepło może wytworzyć delikatne wibracje i pomóc poprawić gojenie się komórek w uszkodzonych obszarach.

Fizykoterapia lub masaż

Fizjoterapia może pomóc poprawić ruchomość stawu barkowego poprzez włączenie różnych aspektów praktyki, takich jak ćwiczenia. Może to obejmować takie czynniki, jak wzmocnienie, poprawa elastyczności i stopniowe leczenie bólu. Może to być satysfakcjonujące i skuteczne w zapobieganiu przyszłym urazom.

Terapia masażem może być zintegrowana z fizykoterapią, w której delikatny nacisk wywierany jest na bark i powiązane obszary. Może to pomóc poprawić krążenie, zmniejszyć sztywność i poprawić mobilność, co może być pomocne w leczeniu takiego bólu.

Ćwiczenia rozciągające i wzmacniające

Ćwiczenia rozciągające i wzmacniające mogą być skutecznymi metodami łagodzenia bólu barku. Zwiększenie elastyczności i siły mięśni, ścięgien i więzadeł otaczających staw barkowy może zmniejszyć nacisk na staw, zmniejszyć stan zapalny i złagodzić ból.

Ćwiczenia rozciągające łagodzące ból barku:

• Rolowanie ramion
• Okrążanie ramion
• Ściskanie łopatek

Ćwiczenia wzmacniające łagodzące ból barku:

• Rotacja zewnętrzna
• Rotacja wewnętrzna
• Łopatka

Ważne jest, aby skonsultować się z fizjoterapeutą w celu opracowania indywidualnego planu ćwiczeń w zależności od stanu zdrowia i upewnienia się, że używasz prawidłowej formy, aby uniknąć dalszych obrażeń.

Często zadawane pytania

Czy fizjoterapia jest skuteczną metodą leczenia bólu barku?

Tak, jest to skuteczne leczenie, ponieważ działa na rzecz wzmocnienia barku, poprawy mobilności i zdrowia oraz zapewnienia, że takie urazy zostaną ograniczone w przyszłości.

Czy w przypadku bólu barku konieczna jest wizyta u lekarza, czy można go leczyć w domu?

Ból barku można zazwyczaj leczyć metodą RICE - odpoczynek, lód, ucisk i uniesienie. Jeśli jednak ból nie ustępuje, prawdopodobnie warto udać się do lekarza.

Czy stosowanie ciepła lub lodu w przypadku kontuzji barku jest bezpieczne?

Jeśli masz problem z bólem barku, stosowanie ciepła i lodu może być świetnym sposobem na złagodzenie objawów. Korzystanie z ciepła i lodu jest ogólnie bezpieczne, ale ważne jest, aby upewnić się, że nie używasz zbyt dużo ciepła lub nie nakładasz go bezpośrednio na skórę. Worek z gorącą wodą to świetny sposób na zapewnienie ciepła, ale należy robić przerwy i nie używać go zbyt długo. Jeśli chodzi o leczenie bólu barku, zawsze zaleca się konsultację ze specjalistą. W Physio Tattva nasz zespół ekspertów może stworzyć plan leczenia odpowiedni dla Ciebie.

Jaki jest najskuteczniejszy sposób na złagodzenie bólu barku?

Leki przeciwbólowe, odpoczynek, lód i fizykoterapia to jedne z najskuteczniejszych sposobów na złagodzenie bólu barku.

Czy istnieją domowe sposoby na złagodzenie bólu barku?

Procedury takie jak odpoczynek, lód, okłady termiczne i proste ćwiczenia ruchowe mogą być wykonywane w domu w przypadku bólu barku.

Treść:

• Czym jest ból przeniesiony?
• Związek między bólem pleców i kolan
• Jak stwierdzić, czy ból kolana pochodzi z nerwów w plecach?
• Opcje leczenia bólu kolana

Można by pomyśleć, że ból kolana jest spowodowany problemem w kolanie.

To oczywiste założenie.

A co jeśli powiemy Ci, że ból kolana może wcale nie być spowodowany przez kolano. W rzeczywistości często spotykamy się z osobami, które skarżą się na ból kolana, który w rzeczywistości jest bólem kręgosłupa.

Instytut Zdrowia i Opieki Społecznej donosi, że jedna na sześć osób miała problemy z plecami w latach 2017-18.

Zastanawiasz się, czy ból kolana jest rzeczywiście spowodowany problemami z plecami? W takim razie trafiłeś we właściwe miejsce.

Tutaj omówimy ból kolana spowodowany nerwami pleców i objawy, na które należy zwrócić uwagę. Omówimy również niektóre opcje leczenia i postępowania.

Czym jest ból rzutowany?

Ból przeniesiony występuje, gdy problem w jednej części ciała powoduje ból w innej części ciała. Dzieje się tak, ponieważ ból rozprzestrzenia się wzdłuż nerwu.

Na przykład, uszczypnięty nerw w plecach może powodować ból i inne problemy w nogach.

Aby zapewnić skuteczne leczenie bólu rzutowanego, należy go prawidłowo zdiagnozować. Jeśli nauczysz się rozumieć i rozpoznawać związek między bólem kolana a bólem pleców, będziesz w stanie lepiej zidentyfikować prawdziwe źródło bólu kolana.

Związek między bólem pleców i kolan

Jak problem z kręgosłupem może powodować ból w kolanie?

Cóż, nasze kolana i kręgosłup są połączone nerwami. Mięśnie otaczające kolana są połączone z nerwami w dolnej części pleców. Czasami, po urazie lub z wiekiem, dyski między kręgami mogą się wybrzuszać i wywierać nacisk na te nerwy. Nacisk na nerw powoduje podrażnienie. Miejsce odczuwania bólu zależy od tego, który dysk został wysunięty.

Nerwy wysyłające włókna do kolana znajdują się na drugim, trzecim i czwartym poziomie kręgów lędźwiowych w dolnej części pleców. Gdy jeden z nerwów w tym obszarze zostanie podrażniony lub uszkodzony, często pojawia się ból kolana.

Jak stwierdzić, czy ból kolana pochodzi z nerwów w plecach?

O ile nie doznałeś urazu kolana, ból może w rzeczywistości pochodzić z pleców.

Oto cztery oznaki, które mogą wskazywać, że ból kolana jest spowodowany chorobą kręgosłupa:

• Ból kolana i ból pleców

Jeśli odczuwasz ból kolana - niezależnie od tego, czy jest to jednorazowe zdarzenie, czy uporczywy problem - poświęć trochę czasu na zastanowienie się, czy odczuwasz ból w innych częściach ciała. Nawet jeśli te dwa bóle wydają się niezwiązane ze sobą, warto zwrócić na nie uwagę i omówić je ze specjalistą od kręgosłupa.

Nerwy rdzeniowe powodujące ból kolana występują częściej u osób, które dużo siedzą, więc jeśli pracujesz przy biurku lub spędzasz dużo czasu w samochodzie lub samolocie, warto to zbadać. Pamiętaj, że ból pleców nie musi być tak silny jak ból kolana - możesz nawet odczuwać go jako napięte mięśnie.

• Tworzą się pęknięcia

Może się to wydawać dziwnym skojarzeniem, ale pęknięcia mogą być oznaką problemów z kręgosłupem. Dzieje się tak, ponieważ problem z kręgosłupem, który powoduje ból kolana, może również wpływać na sposób stania, chodzenia i biegania.

Haluksy są spowodowane tym, że duży palec u nogi jest przechylony pod nienaturalnym kątem. Tworzy to miejsce na tworzenie się ostróg kostnych (lub szczelin). Taki kąt dużego palca jest często spowodowany osłabieniem mięśni.

Z pleców do wewnętrznej i zewnętrznej części stopy prowadzą nerwy. Gdy jeden z nich zostanie podrażniony, może to wpłynąć na działanie mięśni na podeszwach stóp i spowodować ich rozluźnienie, prowadząc do przechylenia stawu palucha.

Oznacza to, że jeśli oprócz haluksów odczuwasz również ból kolan, warto sprawdzić, czy przyczyną nie są nerwy w plecach.

• Masz napięcie w ścięgnach podkolanowych

Jeśli rozciągasz ścięgna podkolanowe w celu złagodzenia bólu lub napięcia - ale to nie działa - przyczyną problemów może być nerw w plecach.

Ścięgna podkolanowe to grupa mięśni biegnących w dół tylnej części uda.

Nerw L5 biegnie od kręgosłupa lędźwiowego wzdłuż zewnętrznego mięśnia ścięgna podkolanowego. Problemy z tym nerwem mogą wpływać na kolano na dwa sposoby - bezpośrednio, ponieważ podrażnienie tego nerwu powoduje ból w ścięgnach podkolanowych, oraz pośrednio, ponieważ kolana kompensują ból, zmieniając sposób poruszania się, co może powodować uszkodzenia.

• Osłabienie mięśnia biodrowego lub czworogłowego

Mięsień czworogłowy uda to grupa mięśni biegnących z przodu uda. Pomagają one poruszać kolanami i biodrami. Problemy z mięśniem czworogłowym mogą mieć wpływ na biodra i kolana.

Nerwy kontrolujące mięsień czworogłowy uda również pochodzą z kręgosłupa. Jeśli zauważysz, że doświadczasz osłabienia stawu biodrowego lub mięśnia czworogłowego, może to być oznaką problemów z nerwami.

Gdy problemy z kręgosłupem powodują osłabienie mięśni biodrowych, kolana mogą być zmuszone do cięższej pracy, aby to zrekompensować - powodując ból.

Opcje leczenia bólu kolana

Jeśli odczuwasz ból kolana, ważne jest, aby znaleźć prawdziwą przyczynę - szczególnie przed rozważeniem inwazyjnych procedur, takich jak operacja.

Zbyt często ból kolana nie jest problemem, ale objawem problemu w innym miejscu.

Rozmowa z fizjoterapeutą lub konsultantem ds. kręgosłupa to dobry sposób na ocenę, w jaki sposób problemy z plecami mogą powodować ból kolana. Po zdiagnozowaniu przyczyny można opracować plan leczenia i radzenia sobie z bólem. Niektóre z dostępnych opcji obejmują

• Fizjoterapia

Fizjoterapia, która może obejmować ucisk na tkankę mięśniową lub manipulację stawami.

Fizjoterapeuta może również nauczyć Cię ćwiczeń, rozciągania i strategii wzmacniających mięśnie pleców, radzenia sobie z bólem i pomagania ciału w wygodniejszym poruszaniu się.

• Korekta postawy

Prawidłowa postawa oznacza, że biodra, kolana, plecy i stopy są wyrównane. Może to zmniejszyć nacisk na nerwy w dolnej części pleców i ustabilizować dolną część ciała.

• Dbanie o siebie

Dbanie o swoje ciało poprzez utrzymywanie zdrowej wagi, aktywność fizyczną oraz regularne ćwiczenia i rozciąganie jest niezbędne.

Ważne jest również, aby dać ciału wystarczająco dużo odpoczynku, aby uniknąć zmęczenia lub nadużywania.

Niektóre osoby, które doświadczają bólu dolnej części pleców i kolan, mogą zidentyfikować związek między tymi dwoma schorzeniami. Ból w jednym obszarze może powodować zmiany w postawie, chodzie i ruchu.

Zmiany te mogą powodować nietypowe obciążenie innych części ciała i powodować dyskomfort w innych obszarach. W grę mogą wchodzić pewne schorzenia, takie jak rwa kulszowa, zapalenie stawów i urazy kolana.

Osoby z bólem dolnej części pleców lub kolana powinny udać się do lekarza, aby dowiedzieć się więcej. Lekarz może określić przyczynę dyskomfortu i wskazać sposoby na zmniejszenie bólu i zapobieganie jego nawrotom w przyszłości.

Treść:

• Czym jest ból stóp?
• Rodzaje bólu stóp
• Co powoduje ból nóg?
• Jak natychmiast pozbyć się bólu nóg?
• Czy można zapobiec bólowi stóp?
• Podsumowanie

Ból stóp jest bardzo częstym objawem. Mogą występować łagodne skurcze mięśni w nodze lub silny ból strzelający w nodze. Leczenie zależy od przyczyny. Łagodny ból można leczyć w domu, ale w przypadku silniejszego, nagłego lub długotrwałego bólu należy zgłosić się do lekarza.

Czym jest ból nogi?

Ból stopy jest częstym objawem o wielu możliwych przyczynach. Ból stopy może wystąpić w wyniku nadużywania lub ogólnego zużycia. Może to być po prostu skurcz mięśni, ale może również wystąpić po urazie sportowym lub w wyniku określonej choroby. Ból nóg może występować w nocy. Możesz również odczuwać ból w lewej lub prawej nodze. Może to być ostry, przeszywający ból nogi lub tępy ból. Przyczyny bólu nóg mogą być związane z wieloma różnymi częściami ciała, w tym:

• Kości.
• Mięśnie.
• Ścięgna.
• Więzadła.
• Nerwy.
• Naczynia krwionośne.
• Tkanki miękkie.
• Stawy.

Leczenie bólu nóg zależy od przyczyny. Zazwyczaj ból można leczyć w domu. Jednak w przypadku nagłego, silnego lub długotrwałego bólu ważne jest, aby szukać pomocy medycznej.

Rodzaje bólu nóg

Lekarze zazwyczaj klasyfikują ból nóg jako neurologiczny, mięśniowo-szkieletowy lub naczyniowy, które mogą się pokrywać.

Ból neurologiczny

Stany te obejmują zespół niespokojnych nóg, w którym występują niekontrolowane drgania nóg, neuropatię lub uszkodzenie nerwów oraz ból nerwu kulszowego. Ból neurologiczny może również występować w spoczynku, na przykład w dłoniach lub stopach.

Ból mięśniowo-szkieletowy

Przykłady bólu mięśniowo-szkieletowego to trzeszczenie, pękanie lub trzaskanie w kolanie lub zapalenie stawów, stan, który wpływa na stawy w ciele.

Na przykład uszkodzenie ścięgna lub więzadła podczas upadku może powodować ból mięśniowo-szkieletowy.

Skurcze, zespół ciasnoty przedziałów powięziowych i złamania przeciążeniowe to również problemy mięśniowo-szkieletowe.

Ból naczyniowy

Przyczyny bólu naczyniowego obejmują:

• choroba tętnic obwodowych (PAD)
• zakrzepica żył głębokich (DVT)
• zapalenie naczyń
• żylaki
• żylaki, ból, któremu towarzyszą przebarwienia skóry

Co powoduje ból nóg?

Przyczyny bólu nóg są bardzo zróżnicowane, od skurczów mięśni po poważne schorzenia wymagające natychmiastowego leczenia.

Skurcze mięśni

Jeśli odczuwasz ból mięśni nóg, może to być skurcz mięśni. Inne nazwy skurczów mięśni to skurcz mięśni lub charley horse. Skurcz mięśni może być wynikiem

• Odwodnienia: Odwodnienie to stan, który występuje, gdy organizm nie ma wystarczającej ilości wody do prawidłowego funkcjonowania.
• Leki: Niektóre leki, takie jak statyny i leki moczopędne, mogą powodować skurcze mięśni.

Urazy

Urazy są częstą przyczyną bólu nóg. Mogą one wystąpić w wyniku

• Naciągnięcia mięśni: Naciągnięcie mięśni to uraz, do którego dochodzi w wyniku naciągnięcia lub naderwania mięśnia. Jest to jeden z najczęstszych urazów, szczególnie u sportowców.
• Skręcenie podudzia: Podrażnienie i stan zapalny tkanek, mięśni lub ścięgien wokół kości podudzia (piszczeli) występuje, gdy kość podudzia jest podrażniona i zaogniona.
• Złamania prze ciążeniowe: Złamania przeciążeniowe są kolejnym częstym urazem sportowym. Występują, gdy powtarzające się przykładanie siły do kości powoduje powstawanie niewielkich pęknięć.
• Zapalenie ścięgien: Ten stan, określany również jako zapalenie ścięgien, występuje, gdy ścięgna między kośćmi i mięśniami ulegają zapaleniu.

Problemy z przepływem krwi

Problemy z przepływem krwi mogą powodować ból nóg.

• Żylaki: Żylaki występują, gdy krew gromadzi się wewnątrz żył. Powoduje to, że wyglądają one na fioletowe lub niebieskie pod skórą.
• Choroba tętnic obwodowych (PAD): Tłuszcz i cholesterol (płytka nazębna) gromadzą się w tętnicach, powodując ich zwężenie.
• Zakrzepica żył głębokich (DVT): DVT występuje w przypadku zakrzepu krwi w żyle głębokiej, który uniemożliwia prawidłowy przepływ krwi w żyle. Może to być niebezpieczny stan, dlatego należy szybko szukać pomocy.

Problemy z nerwami

Jeśli odczuwasz ból nerwów w nogach, może to być jedna z poniższych dolegliwości:

• Rwa kulszowa: Rwa kulszowa jest częstym schorzeniem, które obejmuje nerwy w nogach, plecach i pośladkach.
• Meralgia paresthetica (pieczenie uda): Jest to bolesny stan, który powoduje uczucie pieczenia w udzie. Może również wystąpić ból, drętwienie lub kłujący ból w nodze.
• Neuropatia obwodowa: Neuropatia obwodowa to grupa chorób nerwów, które wpływają na określoną część układu nerwowego. Może ona wpływać na wiele różnych części ciała, w tym na stopy.

Inne schorzenia

• Zaburzenia równowagi elektrolitowej: Zaburzenia równowagi elektrolitowej występują, gdy w organizmie znajduje się zbyt mało lub zbyt dużo elektrolitów. Może to być oznaką problemów z wątrobą, sercem lub nerkami.
• Zapalenie stawów: Zapalenie stawów: Zapalenie stawów jest bardzo powszechną chorobą, która powoduje ból, sztywność i stan zapalny w stawach. Istnieje ponad 100 rodzajów zapalenia stawów.
• Dna moczanowa: Dna moczanowa to jeden z rodzajów zapalnego zapalenia stawów, który powoduje obrzęk i ból stawów. Występuje, gdy w organizmie gromadzi się kwas moczowy.
• Zespół niespokojnych nóg: Jest to stan, w którym masz ochotę poruszać nogami, gdy jesteś w spoczynku. Może to zakłócać sen.

Mniej powszechne problemy powodujące ból nóg obejmują choroby kości, takie jak rak kości i choroba Pageta kości (osteitis deformans), a także infekcje, takie jak zapalenie tkanki łącznej i zapalenie kości i szpiku.

Jak natychmiast pozbyć się bólu nóg?

W przypadku łagodnego bólu nóg, takiego jak ból spowodowany nadmiernym wysiłkiem lub skurczami mięśni, można wypróbować metodę RICE. Skrót RICE oznacza:

• R - Odpoczynek.
• I - lód.
• C - kompresja: delikatnie owiń nogę bandażem.
• E - Elevation: Unieś nogę powyżej serca.

Możesz także spróbować delikatnie masować i rozciągać mięśnie nogi.

Aby złagodzić inne rodzaje bólu, takie jak ból nerwów lub silny ból nóg w nocy, należy porozmawiać z lekarzem.

Czy można zapobiec bólowi nóg?

Niektórym formom bólu nóg można zapobiec, pamiętając o rozciąganiu mięśni przed i po każdej aktywności fizycznej. Pij co najmniej osiem szklanek wody dziennie, aby zapobiec odwodnieniu. Ważne jest również spożywanie pokarmów bogatych w potas, takich jak kurczak i banany. Może to pomóc w zapobieganiu urazom mięśni i ścięgien nóg.

Zapobiegaj chorobom, które mogą powodować uszkodzenie nerwów stóp:

• Pięć dni w tygodniu angażuj się w jakąś formę aktywności fizycznej przez 30 minut dziennie.
• Utrzymywanie prawidłowej masy ciała.
• Rzuć palenie. Zapytaj swojego lekarza o pomocne zasoby.
• Monitoruj ciśnienie krwi i poziom cholesterolu i podejmuj kroki w celu utrzymania ich na zdrowym poziomie.
• Ogranicz spożycie alkoholu.
• Porozmawiaj ze swoim lekarzem na temat konkretnych sposobów zapobiegania bólom nóg

Podsumowanie

Ból stopy jest bardzo częstym objawem o wielu różnych możliwych przyczynach. Może to być łagodny, nieprzyjemny ból, który ustępuje po masażu i podaniu leków przeciwbólowych. Może być też silny, uniemożliwiający stanie lub chodzenie. Nie próbuj diagnozować go samodzielnie. Jeśli ból jest tak silny, należy natychmiast udać się do lekarza i poprosić o pomoc. Przyczyną bólu może być coś poważnego, co wymaga natychmiastowego leczenia.

Treść:

• Ćwiczenia na torbiel Bakera
• Opieka domowa w celu złagodzenia torbieli Bakera
• Zapobieganie torbieli Bakera
• Przyczyny torbieli Bakera
• Czynniki ryzyka dla torbieli Bakera
• Jak diagnozuje się torbiele Bakera?
• Leczenie torbieli Bakera
• Podsumowanie

Torbiel Bakera to worek z płynem, który tworzy się za kolanem. Chociaż często ustępują samoistnie, jeśli są bolesne lub ograniczają ruch, mogą być potrzebne ćwiczenia, domowe środki zaradcze i inne metody leczenia.

Torbiele Bakera, znane również jako torbiele podkolanowe, są zwykle twarde, gdy kolano jest w pełni wyprostowane i miękkie, gdy kolano jest zgięte. Fizjoterapeuci nazywają tę zmianę gęstości objawem Fouchera.

Większość torbieli Bakera nie powoduje żadnych objawów i często ustępuje samoistnie. Leczenie może być jednak konieczne, jeśli torbiel powoduje ból lub ogranicza ruch.

W tym artykule omówiono ćwiczenia i inne wskazówki dotyczące samoopieki, które mogą pomóc w radzeniu sobie z torbielami Bakera.

Ćwiczenia na torbiel Bakera

Ćwiczenia zachowujące zakres ruchu kolana mogą złagodzić ból i zapobiec osłabieniu mięśni.

Przed rozpoczęciem ćwiczeń w przypadku torbieli Bakera należy jednak skonsultować się z lekarzem lub fizjoterapeutą. Niewłaściwe ćwiczenia mogą uszkodzić kolano i nasilić ból.

Poniższe ćwiczenia mogą być korzystne dla osób z torbielą Bakera:

Rozciąganie łydek na stojąco

• Stań prosto przed krzesłem lub innym ciężkim meblem i użyj go do utrzymania równowagi, jeśli to konieczne.
• Zrób krok do tyłu prawą nogą, a następnie zegnij oba kolana, aż będą rozciągnięte.
• Wytrzymaj w tej pozycji przez 20 sekund, a następnie zmień stronę.

Unoszenie pięty

• Usiądź na krześle z obiema stopami płasko na podłodze i kolanami pod kątem 90 stopni.
• Podnieś jedną piętę, trzymając piłkę stopy na podłodze.
• Naciśnij górną część kolana w dół, aby spłaszczyć stopę. Powtórz ćwiczenie 10 razy, a następnie zmień stronę.

Rozciąganie łydek

• Usiądź na podłodze z nogami wyciągniętymi przed siebie.
• Wsuń ręcznik lub gumę do ćwiczeń pod stopy, a następnie delikatnie pociągnij je do tyłu.
• Przytrzymaj odcinek przez 10 sekund, a następnie zmień strony.

Chodzenie

Torbiele Bakera często tworzą się po urazie kolana. Chodzenie może pomóc osobie stopniowo odzyskać siłę i mobilność podczas rekonwalescencji. Jeśli jednak dana osoba musi zmienić chód lub skręcić kolano do nietypowej pozycji, aby wygodnie chodzić, może to nie być bezpieczne.

Aby jednak zapobiec urazom, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem lub fizjoterapeutą przed podjęciem jakichkolwiek procedur, które pogarszają stan kolana.

Jazda na rowerze stacjonarnym

Nawet bardziej niż chodzenie, rower stacjonarny, który nie wywiera nacisku na staw kolanowy, może pomóc ludziom w ćwiczeniach.

Opieka domowa w celu złagodzenia torbieli Bakera

Poniższe strategie opieki domowej mogą pomóc złagodzić objawy torbieli Bakera lub zapobiec jej rozwojowi:

• Stosowanie gorących lub zimnych okładów na torbiel w celu zmniejszenia bólu i obrzęku.
• Przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych
• Unikaj wszelkich czynności, które powodują ból. Jeśli chodzenie jest bolesne, używaj kul, aby zmniejszyć nacisk na kontuzjowane kolano.
• Delikatnie masuj obszar wokół torbieli, aby złagodzić ból i zmniejszyć stan zapalny.
• Należy jak najwięcej odpoczywać.
• Zapytaj lekarza, czy możesz przyjmować leki przeciwbólowe dostępne bez recepty.
• Jeśli potrzebujesz pomocy w poruszaniu się, użyj laski, kuli, chodzika lub innej pomocy. Pomoce te mogą pomóc odpocząć kolanom.
• Jeśli masz bandaż elastyczny, upewnij się, że jest on ciasny, ale nie tak ciasny, że noga staje się zdrętwiała, mrowiąca lub opuchnięta pod bandażem. Jeśli bandaż jest zbyt ciasny, poluzuj go.
• Utrzymuj prawidłową wagę. Nadwaga powoduje zwiększone obciążenie kolana.

Zapobieganie torbieli Bakera

Torbiel Bakera często pojawia się po urazie kolana. Dlatego najlepszym sposobem zapobiegania powstawaniu torbieli jest zapobieganie urazom kolana.

Aby uniknąć kontuzji kolana

• Noś dobrze dopasowane buty wspierające.
• Rozgrzewaj się przed ćwiczeniami i uprawianiem sportu, a następnie schładzaj się.
• Powstrzymaj się od ćwiczeń na kolanie, które jest już delikatne i bolesne.
• Zgłosić się do lekarza w przypadku urazu kolana, nogi lub stopy - uraz jednego obszaru ciała może zwiększyć ryzyko upadku i dalszych uszkodzeń.

Przyczyny torbieli Bakera

Torbiele Bakera zwykle rozwijają się u osób z chorobami zwyrodnieniowymi stawów, takimi jak choroba zwyrodnieniowa stawów lub reumatoidalne zapalenie stawów. Mogą również rozwinąć się po urazie kolana w wyniku upadku lub innego urazu.

Choroby takie jak choroba zwyrodnieniowa stawów powodują stan zapalny w kolanie i gromadzenie się płynu - w miarę gromadzenia się płynu w przestrzeni stawowej narasta ciśnienie i może znaleźć miejsce na zewnątrz kolana (zwane torbielą Bakera) - za stawem kolanowym.

Czynniki ryzyka wystąpienia torbieli Bakera

Każdy może zachorować na torbiel Bakera, ale częściej występuje ona u osób dorosłych w wieku od 35 do 70 lat.

Czynniki ryzyka obejmują:

• Nadużywanie i urazy: Urazy, takie jak upadki lub nagłe uderzenia, a także przewlekłe nadużywanie, mogą powodować powstawanie torbieli. Często tworzą się, gdy chrząstka kolana jest rozdarta.
• Choroba zwyrodnieniowa stawów: osoby z reumatoidalnym zapaleniem stawów i chorobą zwyrodnieniową stawów mogą być bardziej narażone na rozwój tych torbieli.

Jak diagnozuje się torbiele Bakera?

Lekarz zdiagnozuje torbiel Bakera na podstawie badania fizykalnego. Zbada nogę i poszuka guzka z tyłu kolana. Należy poinformować lekarza, kiedy po raz pierwszy zauważono guzek i czy występują inne objawy. Jeśli doznałeś urazu kolana, powiedz lekarzowi, co robiłeś przed urazem.

Jakich badań używają lekarze w celu zdiagnozowania torbieli Bakera?

W celu zdiagnozowania torbieli Bakera lekarz może wykonać kilka badań obrazowych, w tym

• Zdjęcia rentgenowskie.
• USG.
• Rezonans magnetyczny (MRI).

Leczenie torbieli Bakera

Jeśli torbiel Bakera powoduje ból i nie reaguje na leki i ćwiczenia, lekarz może zalecić inne metody leczenia.

Zastrzyki z kortykosteroidów mogą tymczasowo złagodzić ból i przyspieszyć gojenie. Jeśli nie zadziałają, lekarz może użyć igły do odessania płynu z torbieli.

Jeśli te metody leczenia okażą się nieskuteczne, lekarz może zalecić chirurgiczne usunięcie torbieli. Zapobiegnie to jej ponownemu wypełnieniu płynem lub obrzękowi do tego stopnia, że uszkodzi staw kolanowy lub wpłynie na zdolność chodzenia.

W przypadku poważnego zwyrodnienia stawu kolanowego, opcją jest całkowita wymiana stawu kolanowego. W tym procesie usuwa się chorobę zwyrodnieniową stawów - źródło zapalenia, które powoduje gromadzenie się płynu. Po całkowitej wymianie stawu kolanowego torbiel piekarza znika.

Podsumowanie

Chociaż większość torbieli Bakera nie powoduje objawów, niektóre mogą powodować obrzęk i ból. Różne środki zaradcze, ćwiczenia i zabiegi medyczne mogą pomóc w rozwiązaniu stanu zapalnego powodującego te torbiele.

Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w sprawie każdego nowego guzka lub guza na ciele przed leczeniem go w domu.

Treść:

• Czym jest torbiel Bakera?
• Objawy pękniętej torbieli Bakera
• Co się dzieje, gdy torbiel pęknie?
• Leczenie pękniętych torbieli Bakera
• Leczenie przed pęknięciem torbieli Bakera
• Czy torbiel może powrócić?
• Podsumowanie

Torbiel Bakera lub torbiel podkolanowa to wypełniony płynem obrzęk, który tworzy się z tyłu kolana. Czasami torbiel Bakera może pęknąć, co może prowadzić do bólu i obrzęku.

Torbiele Bakera są łagodne, co oznacza, że nie są nowotworowe i nie rozprzestrzeniają się.

Mogą wystąpić w wyniku pewnych schorzeń lub urazu kolana. Stan zapalny spowodowany chorobą lub uszkodzeniem tkanki może powodować wytwarzanie nadmiaru płynu w kolanie. Płyn ten przemieszcza się następnie do tylnej części kolana, gdzie może się gromadzić i tworzyć torbiel Bakera.

Więcej informacji na temat torbieli Bakera można znaleźć tutaj.

Akademia Chirurgów Ortopedycznych stwierdza, że torbiele Bakera często znikają samoistnie w miarę upływu czasu. W rzadkich przypadkach torbiel Bakera może jednak pęknąć.

W tym artykule omówiono objawy pęknięcia torbieli Bakera. Wyjaśniono w nim również, co dzieje się w przypadku pęknięcia torbieli Bakera i wymieniono kolejne kroki, jakie należy podjąć.

Co to jest torbiel Bakera?

Torbiel Bakera to niewielki, wypełniony płynem guzek, który tworzy się z tyłu kolana. Specjaliści medyczni czasami nazywają torbiele Bakera torbielami podkolanowymi i torbielami maziowymi. Są to różne nazwy tego samego problemu.

Torbiele Bakera powstają, gdy coś uszkodzi staw kolanowy lub tkanki wokół niego, a nadmiar płynu wycieka z kolana. Płyn może odpływać tylko w jednym kierunku - z tyłu stawu. Nagromadzony płyn tworzy worek, który staje się torbielą Bakera.

Torbiele Bakera są łagodnymi naroślami. Oznacza to, że nie są guzami i nigdy nie są objawem (ani przyczyną) raka.

Objawy pękniętej torbieli Bakera

Według brytyjskiego National Institute for Health and Care Excellence, do 80% pękniętych torbieli Bakera nie powoduje żadnych objawów.

Jednak w innych przypadkach objawy pękniętej torbieli Bakera mogą obejmować:

• ostry ból w kolanie i łydce
• obrzęk łydki
• swędzenie
• zasinienie po wewnętrznej stronie kostki
• uczucie wody spływającej po łydce
• zakrzepowe zapalenie żył, w którym w żyłach nogi tworzą się skrzepy krwi.

Pęknięta torbiel Bakera może prowadzić do różnych powikłań, takich jak

• uwięziony nerw w nodze
• zablokowane tętnice
• osłabienie palców u nóg
• zespół ciasnoty przedziałów powięziowych, który występuje, gdy ciśnienie narasta w zamkniętych przestrzeniach mięśniowych.

Dalsze kroki

Jeśli dana osoba doświadcza objawów pękniętej torbieli Bakera, powinna skonsultować się z lekarzem.

Pęknięte torbiele Bakera mogą mieć podobne objawy do zakrzepicy żył głębokich (DVT). Zakrzepica żył głębokich to zakrzep krwi, który tworzy się w żyle głęboko w ciele człowieka i bez leczenia może zagrażać życiu.

Osoba, u której rozwinęła się pęknięta torbiel Bakera, może wymagać poddania się badaniom w celu ustalenia przyczyny objawów. Lekarz może chcieć wykluczyć DVT jako możliwą przyczynę, zwłaszcza że DVT może wystąpić wraz z pękniętą torbielą Bakera.

Zakrzepica żył głębokich może czasami prowadzić do zatorowości płucnej, czyli zakrzepu krwi w płucach. Jeśli dana osoba doświadcza któregokolwiek z poniższych objawów, powinna natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską:

• duszność
• nagły ból w klatce piersiowej
• kaszel
• plucie lub wymioty krwią

Co się stanie, jeśli torbiel pęknie?

Torbiele Bakera zawierają płyn maziowy, który organizm wytwarza w celu amortyzacji stawów i zmniejszenia tarcia podczas ruchu.

Torbiel Bakera może pęknąć, jeśli zbyt szybko wypełni się płynem maziowym, co prowadzi do wzrostu ciśnienia, które powoduje pęknięcie błony. Po pęknięciu torbiel uwalnia płyn do łydki.

Według National Health Service, około 5-10% torbieli Bakera pęka.

Leczenie pękniętych torbieli Bakera

W większości przypadków pęknięte torbiele Bakera z czasem ustępują. Lekarz może zalecić przyspieszenie procesu gojenia poprzez maksymalne uniesienie chorej nogi lub zastosowanie okładów termicznych na ten obszar. Może również przepisać środki przeciwbólowe.

NHS zaleca również, aby podczas leczenia pękniętej torbieli Bakera utrzymywać nogę w pozycji uniesionej i odpoczywać tak często, jak to możliwe. Stwierdzono, że organizm może ponownie wchłonąć płyn z pękniętej torbieli Bakera w ciągu kilku tygodni.

Po leczeniu pękniętej torbieli Bakera lekarz może założyć elastyczny bandaż wokół kolana, aby utrzymać je w ucisku.

Badanie z 2020 roku wykazało, że odprowadzenie płynu z pękniętej torbieli Bakera, a następnie wstrzyknięcie kortykosteroidów do torbieli jest skuteczną opcją leczenia. Badanie objęło jednak tylko 42 osoby, więc może być potrzebne więcej badań, aby potwierdzić to odkrycie.

Leczenie przed pęknięciem torbieli Bakera

Lekarz może zastosować różne metody leczenia torbieli Bakera przed jej pęknięciem, w tym

• obserwację torbieli w celu wykrycia wszelkich zmian
• zalecenie, aby dana osoba powstrzymała się od aktywności o dużym obciążeniu
• zalecanie lub przepisywanie środków przeciwbólowych
• podawanie zastrzyków sterydowych
• drenaż torbieli

Czy torbiel może powrócić?

Torbiele Bakera mogą powrócić po leczeniu. W studium przypadku z 2018 r. opisano przypadek osoby, która musiała poddać się drugiemu zabiegowi zaledwie tydzień po pierwszym leczeniu pękniętej torbieli Bakera.

Jeśli dana osoba ma torbiel Bakera, która powraca po opróżnieniu jej przez lekarza, może wymagać usunięcia chirurgicznego. Ponadto dana osoba może wymagać leczenia wszelkich podstawowych schorzeń, które mogą być przyczyną torbieli Bakera.

Podsumowanie

Torbiele Bakera to wypełnione płynem obrzęki, które tworzą się za kolanem. Czasami torbiel Bakera może pęknąć, co może prowadzić do bólu i obrzęku, wśród innych objawów.

Objawy pękniętej torbieli Bakera mogą być bardzo podobne do objawów zakrzepicy żył głębokich. Dlatego ważne jest, aby ludzie skonsultowali się z lekarzem, jeśli zauważą jakiekolwiek objawy pękniętej torbieli Bakera. Ponadto osoba, która doświadcza jakichkolwiek objawów zatorowości płucnej, powinna natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską.

Lekarz może leczyć pękniętą torbiel Bakera na kilka sposobów. Jednak większość pękniętych torbieli Bakera znika w ciągu kilku tygodni, gdy osoba odpoczywa i utrzymuje nogę w pozycji uniesionej.

Torbiele Bakera mogą powrócić po leczeniu, a osoba może czasami potrzebować operacji, aby je usunąć. Ponadto może być konieczne leczenie wszelkich schorzeń, które mogą prowadzić do powstania torbieli Bakera.

Treść:

• Co powoduje ból stawów u dzieci?
• Jakie są objawy bólu stawów u dzieci?
• Jak mogę powstrzymać ból stawów u mojego dziecka?
• Jak opiekować się dzieckiem w domu?

Kiedy dzieci lub nastolatki odczuwają ból w kolanach lub innych stawach, mogą powiedzieć o tym bezpośrednio - lub mogą zacząć zachowywać się inaczej. Chociaż ból stawów jest rzadki u dzieci, rosnący ból kości może być mylony z bólem stawów i powodować niepokój rodziców.

Co powoduje ból stawów u dzieci?

Istnieje wiele możliwych przyczyn bólu stawów, nóg i kolan u dzieci. Bóle wzrostowe są szczególnie częste u dzieci w wieku od 3 do 9 lat. Bóle wzrostowe występują u dzieci, ponieważ wraz ze wzrostem kości wydłużają się połączone z nimi tkanki, powodując większe obciążenie i ból.

Bóle wzrostowe

Bóle wzrostowe są jedną z najczęstszych przyczyn bólu stawów u dzieci w wieku od 3 do 12 lat. Zwykle dotyka nóg, ale może również dotyczyć rąk i może być skurczowy, epizodyczny i silny. Zwykle występuje wieczorem lub w nocy i może nawet obudzić dziecko ze snu, ale zwykle ustępuje do rana.

Objawy ustępują po zastosowaniu masażu, ciepła lub dostępnych bez recepty środków przeciwbólowych, takich jak paracetamol lub ibuprofen. Co najważniejsze, dziecko nie ma obrzęku stawów, sztywności stawów, gorączki, utraty masy ciała lub wysypki, a jego wzrost i rozwój nie są zaburzone.

Łagodny zespół hipermobilności

Dzieci cierpiące na hipermobilność są elastyczne i mają stawy, które poruszają się poza normalnym zakresem ruchu. Hipermobilność występuje częściej u dziewcząt, ale może również wystąpić u chłopców. Może występować rodzinnie, ale dokładna przyczyna nie jest znana. Dzieci z hipermobilnością są bardziej narażone na zwichnięcia lub skręcenia stawów.

Dzieci z łagodnym zespołem hipermobilności odczuwają ból mięśni lub stawów, który nasila się podczas aktywności lub w ciągu dnia. Mogą nawet mieć przejściowy obrzęk stawów, który utrzymuje się od kilku godzin do kilku dni. Objawy ustępują po odpoczynku.

Dzieci stają się mniej elastyczne wraz z wiekiem, więc objawy często ustępują z czasem. Jednak u niektórych dzieci z hipermobilnością rozwija się przewlekły ból.

Dzieciom z hipermobilnością można pomóc za pomocą fizykoterapii i domowych planów ćwiczeń, które koncentrują się na wzmacnianiu mięśni w celu stabilizacji luźnych stawów.

Urazy spowodowane nadużywaniem

Urazy spowodowane nadużywaniem są częstą przyczyną bólu stawów u sportowców. Drętwienie dotkniętego obszaru i zwiększony ból podczas aktywności fizycznej, zwłaszcza jeśli wiąże się ona z powtarzającymi się ruchami, są częstymi objawami urazów spowodowanych nadużywaniem. Pediatra dziecka może ocenić objawy urazu spowodowanego nadużywaniem, a niektóre dzieci mogą skorzystać z dalszej oceny przez specjalistę medycyny sportowej.

Jakie są objawy bólu stawów u dzieci?

Rzadszą przyczyną bólu stawów u dzieci i młodzieży jest młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS). MIZS może rozwinąć się u dzieci w każdym wieku i powoduje objawy takie jak

• Gorączka
• Zaczerwienienie lub rozgrzanie stawu
• Wysypka
• obrzęk stawów utrzymujący się przez co najmniej kilka dni
• Sztywność stawów lub zmniejszony zakres ruchu
• Ból lub sztywność stawów nasilające się rano
• ból lub sztywność stawów nasilające się po śnie lub po okresie bezczynności
• Problemy z używaniem stawu
• utykanie
• Utrata masy ciała

Jak mogę powstrzymać ból stawów u mojego dziecka?

Prawidłowe leczenie bólu stawów u dziecka zależy od przyczyny bólu. W przypadku bólów wzrostowych pomocne może być rozciąganie i ćwiczenia.

Bóle wzrostowe ustępują wraz z wiekiem, ale chcemy, aby dzieci były aktywne i poruszały się, aby przeciwdziałać bólowi.

Fizjoterapeuci mogą również nauczyć rodziców technik masażu, które pomogą zmniejszyć napięcie mięśni i ból. Pomocne mogą być również poduszki grzewcze i ciepłe kąpiele przed snem.

Jeśli ból jest spowodowany nadużywaniem, ważne jest, aby sportowiec odpoczął od sportu lub aktywności. Spróbuj użyć dostępnych bez recepty środków przeciwbólowych, lodu i masażu mięśni.

„Zauważamy, że wiele dzieci po prostu nie robi sobie przerwy od sportu w ciągu roku” - mówi dr Smurawa. „Większość dzieci potrzebuje od dwóch do trzech miesięcy przerwy, aby ich ciała mogły się wyleczyć”.

Dr Smurawa sugeruje przestrzeganie wytycznych dotyczących sportu, aby zapobiec urazom spowodowanym nadmiernym obciążeniem. Wytyczne te obejmują informacje o tym, ile razy sportowiec może wykonać określony ruch, taki jak rzucanie, podczas gry i ile odpoczynku potrzebuje po grze lub treningu.

Ponadto zdrowa dieta może pomóc w zapobieganiu bólom mięśni i kości. Zdrowa dieta dla sportowca powinna obejmować:

• dużo wody
• owoce
• warzywa
• chude białko
• zdrowe tłuszcze pochodzenia roślinnego
• Pokarmy bogate w witaminę D i wapń, takie jak brokuły, kapusta, ryby i jogurt.

Witamina D i wapń wspomagają wzrost mocnych kości. Lekarz dziecka może zalecić przyjmowanie suplementów witaminy D i wapnia, a także codzienną ekspozycję na słońce.

Chociaż zdrowa dieta jest odpowiednia dla każdego dziecka, diagnoza JIA wymaga bardziej złożonego leczenia. Dzieci z MIZS mogą przyjmować leki łagodzące ból i stany zapalne. Mogą również korzystać z fizykoterapii.

Jak opiekować się dzieckiem w domu?

• Dziecko może obciążać kontuzjowany staw na tyle, na ile jest w stanie, chyba że lekarz zaleci inaczej.
• Uraz należy owinąć bandażem elastycznym. Nie owijaj go zbyt ciasno. Może to spowodować większy obrzęk.
• Przyłóż lód lub zimny okład do bolącego stawu na 10 do 20 minut. Staraj się to robić 3 do 4 razy dziennie przez pierwsze 2 do 3 dni. Umieść cienką szmatkę między lodem a skórą dziecka.
• Podeprzyj bolący staw na poduszce podczas okładania go lodem lub za każdym razem, gdy dziecko usiądzie lub położy się w ciągu następnych 3 dni. Staraj się trzymać lód powyżej poziomu serca dziecka. Pomoże to zmniejszyć obrzęk.
• Po 2 lub 3 dniach można spróbować ogrzać bolący obszar. Ciepło należy stosować przez 10 do 20 minut kilka razy dziennie. Rodzaje terapii ciepłem obejmują kompresy mikrofalowe i jednorazowe plastry rozgrzewające. Można również spróbować naprzemiennego stosowania lodu i ciepła.
• Zachęć dziecko do delikatnego poruszania stawem. Gdy staw nadal się goi, dziecko może zacząć ćwiczyć, wykonując czynności, które nie obciążają ani nie ranią bolesnego stawu.

Treść:

• Co to jest rozdarta łąkotka?
• Objawy i przyczyny zerwania łąkotki
• Jak diagnozuje się rozdarcie łąkotki?
• Jakie jest najlepsze leczenie naderwanej łąkotki?
• Czy konieczna jest operacja kolana w celu naprawy naderwanej łąkotki?
• Czy można zapobiec zerwaniu łąkotki?
• Podsumowanie

Zerwanie łąkotki jest bardzo częstym urazem kolana, szczególnie u sportowców. Nagłe, skrętne ruchy - takie jak obrót podczas łapania piłki - mogą rozerwać chrząstkę w kolanie. Osoby z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych są również bardziej podatne na zerwanie łąkotki.

Rozerwanie łąkotki to rozerwanie twardej chrząstki wewnątrz kolana.

Co to jest pęknięta łąkotka?

Rozerwanie łąkotki to rozerwanie twardej chrząstki wewnątrz kolana. Dwa kawałki chrząstki znajdują się wewnątrz kolana przy kości międzykłykciowej (kość udowa) i kości piszczelowej (kość piszczelowa). Chrząstka ta to łąkotka. Gumowe kliny chrząstki działają jak amortyzatory kolana i zapewniają amortyzację kości i stawu kolanowego. Może ona ulec rozerwaniu w wyniku poważnego skręcenia lub rotacji kolana.

Wraz z wiekiem chrząstka w kolanie zużywa się i słabnie. Ta cieńsza chrząstka może łatwiej ulec rozerwaniu. Rozerwanie łąkotki może również prowadzić do zapalenia stawów (rozpadu chrząstki w stawach). Jest to również częsta kontuzja u osób uprawiających sport, nawet u dzieci i nastolatków.

Rodzaje uszkodzeń łąkotek

Każdy staw kolanowy ma dwie łąkotki:

• Łąkotka przyśrodkowa: Rozerwanie łąkotki przyśrodkowej wpływa na chrząstkę po wewnętrznej stronie kolana.
• Łąkotka boczna: W przypadku pęknięcia łąkotki bocznej uszkodzeniu ulega chrząstka po zewnętrznej stronie kolana.

Jak często występują pęknięcia łąkotki?

Rozerwanie łąkotki jest bardzo częstym urazem sportowym. Łąkotki często występują u sportowców i osób uprawiających sport dla przyjemności. Uraz ten często dotyka również osoby starsze i osoby z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych.

Objawy i przyczyny zerwania łąkotki

Skąd mam wiedzieć, czy mam naderwaną łąkotkę?

Osoby, które zerwały łąkotkę, często czują się tak, jakby coś pękło w kolanie w momencie urazu. Inne objawy zerwania łąkotki obejmują:

• Uczucie, jakby kolano mogło się pod Tobą ugiąć.
• Ból kolana, sztywność lub obrzęk kolana.
• Niemożność całkowitego zgięcia lub wyprostowania nogi.

Czy można chodzić nawet z uszkodzoną łąkotką?

Początkowo możesz być w stanie obciążać kontuzjowaną nogę. Jednak w ciągu kilku dni kolano zacznie puchnąć i stanie się coraz bardziej bolesne.

Co powoduje zerwanie łąkotki?

Do ostrego naderwania łąkotki dochodzi podczas wykonywania nagłego ruchu, który skręca kolano, gdy noga stoi na ziemi. Do zerwania często dochodzi podczas uprawiania sportu. Osoby, których chrząstka uległa zużyciu (z powodu wieku lub zapalenia stawów), mogą rozerwać łąkotkę podczas tak prostego ruchu, jak nadepnięcie na nierówną powierzchnię. Czasami zwyrodnienie spowodowane zapaleniem stawów powoduje rozerwanie nawet bez urazu kolana.

Kto może zerwać łąkotkę?

Osoby uprawiające sporty (takie jak tenis, piłka nożna, koszykówka lub piłka nożna), które wiążą się z nagłymi, skręcającymi ruchami, są najbardziej narażone na zerwanie łąkotki. Uprawianie sportów kontaktowych również zwiększa ryzyko zerwania łąkotki. Cios lub atak może spowodować skręcenie kolana i rozerwanie chrząstki. Jednak zwyrodnieniowe rozerwanie łąkotki spowodowane zużyciem chrząstki w miarę upływu czasu jest powszechne niezależnie od poziomu aktywności.

Jakie są powikłania tego stanu?

Jeśli pęknięcie łąkotki nie zagoi się prawidłowo, możesz odczuwać uporczywy ból i dyskomfort w kolanie. Uraz łąkotki może również przyspieszyć zużycie stawu kolanowego, zwiększając ryzyko rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów.

Jak diagnozuje się zerwanie łąkotki?

Lekarz zbada fizycznie kolano i poszuka oznak obrzęku. Sprawdzi zakres ruchu za pomocą testu McMurraya lub testu Thessaly'ego. Może również wykonać badania obrazowe, takie jak prześwietlenie rentgenowskie lub rezonans magnetyczny (MRI), aby ocenić uszkodzenie.

Lekarz może zalecić artroskopię kolana w celu lepszej wizualizacji i dokładnego zdiagnozowania uszkodzenia. Podczas tego zabiegu chirurg wprowadzi małą kamerę (zwaną artroskopem) przez niewielkie nacięcie (nacięcie) do kolana.

Jakie jest najlepsze leczenie rozdartej łąkotki?

W zależności od rozmiaru i umiejscowienia pęknięcia łąkotki, może się ono zagoić bez operacji. Lekarz może zalecić przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) (takich jak ibuprofen lub aspiryna) w celu złagodzenia bólu i zmniejszenia obrzęku. W kolejnych dniach po urazie należy również stosować metodę RICE.

RICE oznacza odpoczynek, lód, ucisk i uniesienie:

• Odpoczynek: Nie obciążaj kontuzjowanego kolana tak długo, jak to możliwe.
• Lód: Przykładaj okłady z lodu do kolana przez około 20 minut kilka razy dziennie.
• Kompresja: Bandażuj kolano bandażem kompresyjnym, aby zmniejszyć obrzęk.
• Uniesienie: odpoczywaj z nogą uniesioną wyżej niż serce, aby zmniejszyć obrzęk.

Lekarz może również zalecić pracę z fizjoterapeutą w celu wzmocnienia kolana i zwiększenia zakresu ruchu.

Czy konieczna jest operacja kolana w celu naprawy rozdartej łąkotki?

Poważniejsze uszkodzenia łąkotki mogą nie zagoić się samoistnie. Jeśli uraz nie ustępuje po zastosowaniu leków RICE, NLPZ i fizykoterapii, lekarz może zalecić operację łąkotki. Jest to minimalnie inwazyjna operacja z niewielkim czasem przestoju. Jest to jedna z najczęstszych operacji ortopedycznych.

Operacja jest bardzo skutecznym sposobem naprawy rozdartej łąkotki. Jeśli rozdarcie jest zbyt duże, aby je naprawić, chirurg może usunąć całą łąkotkę lub jej część. Po rekonwalescencji prawdopodobieństwo wystąpienia dalszych problemów z kolanem będzie mniejsze.

Czy można zapobiec zerwaniu łąkotki?

Trudno jest zapobiec przypadkowym urazom. Można jednak zmniejszyć ryzyko zerwania łąkotki, jeśli

• Wzmocnić mięśnie, które wspierają i stabilizują kolano.
• Noś ortezę kolana, jeśli wiesz, że Twoje kolano jest niestabilne lub słabe.
• Powoli zwiększać swoją aktywność fizyczną.
• Nosić obuwie sportowe odpowiednie do uprawianego sportu.

Wnioski

Uraz kolana, taki jak zerwanie łąkotki, może być bolesny i frustrujący. Może spowolnić i uniemożliwić ćwiczenia, uprawianie sportu, a nawet zwykłe chodzenie po domu. Małe łzy często goją się same, podczas gdy inne mogą wymagać operacji artroskopowej. Współpracuj z pracownikami służby zdrowia, aby opracować plan leczenia i rehabilitacji, który pozwoli Ci bezpiecznie powrócić do ulubionych zajęć - bez bólu. Większość osób w pełni powraca do zdrowia po zerwaniu łąkotki.

Treść:

• Dlaczego bolą mnie kolana po bieganiu?
• Kolano biegacza
• Zapalenie ścięgna rzepki
• Zespół pasma biodrowo-piszczelowego
• Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego

Jeśli dokucza Ci ból kolana po bieganiu, z pewnością nie jesteś sam. Badania są jednoznaczne - kolano jest jednym z najczęstszych obszarów, w których dochodzi do urazów związanych z bieganiem.

Ale wbrew temu, co mogą twierdzić niektórzy z Twoich niebiegających znajomych, bieganie samo w sobie nie szkodzi kolanom. Wiele dużych i wiarygodnych badań wielokrotnie wykazało, że biegacze mają mniejszą częstość występowania choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych niż osoby, które nie biegają lub osoby prowadzące siedzący tryb życia.

W jednym z badań stwierdzono nawet, że bieganie może faktycznie zapobiegać tej strasznej chorobie: „Coraz więcej dowodów sugeruje, że trening fizyczny może poprawić ból, sztywność, dysfunkcję stawów i osłabienie mięśni u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych.

Jednak niektóre z objawów choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego, w tym ból i obrzęk, mogą również wystąpić podczas biegania - chociaż mogą one również wystąpić podczas codziennych czynności i istnieje wiele innych możliwych przyczyn”.

Poprosiliśmy lekarza sportowego Jordana Metzla o wyjaśnienie czterech najczęstszych przyczyn bólu kolana po bieganiu, w tym jakie mogą być ich objawy i co można z nimi zrobić.

Dlaczego bolą mnie kolana po bieganiu?

Dlaczego biegasz? Ponieważ to przyjemne uczucie. Ponieważ łagodzi stres. Rozumiem to, ponieważ bieganie jest ważne również dla mnie.

Jestem 32-krotnym maratończykiem, który wie, jak frustrująca jest kontuzja. Właśnie dlatego zostałem lekarzem sportowym. Zerwanie więzadła krzyżowego przedniego podczas gry w piłkę nożną, gdy studiowałem medycynę, było druzgocące - ale było to również najważniejsze wydarzenie, które wpłynęło na moją pracę. To właśnie napędza mnie do pomagania moim pacjentom. Prawie codziennie leczę biegaczy z bolącymi kolanami. Wielu z nich jest przerażonych. Czy nadal mogę biegać? Czy będę musiał przestawić się na pływanie? Na szczęście większość problemów z kolanami nie zatrzymuje się na długo.

Mamy świetne strategie diagnozowania i eliminowania wielu typowych problemów z kolanami, które dotykają biegaczy. Oto, co musisz wiedzieć o najczęstszych problemach z kolanami, z którymi borykają się biegacze.

Kolano biegacza

Gdzie boli?

Kolano biegacza objawia się bólem poniżej stawu kolanowego, który nasila się po bieganiu i podczas wchodzenia lub schodzenia po schodach. Jest to najczęstsza dolegliwość dotykająca biegaczy w każdym wieku i najczęściej występuje u biegaczy w wieku poniżej 50 lat.

Co jest nie tak?

Kiedy rzepka przesuwa się z płaszczyzny podczas biegu i nie przylega prawidłowo do trochlea, grzbietu wewnątrz górnej części kości udowej, powoduje to podrażnienie chrząstki pod rzepką. Zjawisko to nazywane jest zespołem bólu rzepkowo-udowego lub kolanem biegacza.

Jak to leczyć

• Nie musisz przestawać biegać - zamiast tego zmniejsz swój kilometraż.
• Wzmocnij się ćwiczeniami, które nie obciążają kolana - im silniejsze mięśnie nad rzepką, tym lepiej czuje się kolano. Zacznij od ćwiczeń takich jak unoszenie prostych nóg aż do bólu, następnie przysiady, ewentualnie przysiady plyometryczne. Wszystko zależy od progresji.
• Rozważ wsparcie łuku (wkładki ortopedyczne) i bardziej wspierające buty. Mechanika stopy, zwłaszcza pronacja, odgrywa rolę w kolanie biegacza.
• Przykładaj lód dwa razy dziennie przez 15 minut, aby złagodzić objawy.
• Przyjmuj leki przeciwzapalne.
• Rozwijaj mięsień czworogłowy - luźniejsze mięśnie oznaczają mniejszą siłę obciążającą rzepkę.
• Jeśli ból nie ustępuje, udaj się do lekarza w celu dokładniejszej diagnozy.

Jak zapobiegać

• Wykonuj trening siłowy.
• Codziennie wykonuj rollowanie piankowe.
• Zmień mechanikę stopy.
• Skróć krok, aby odciążyć kolana. Celuj w 170-180 uderzeń stopą na minutę.

Zapalenie ścięgna rzepki

Gdzie boli?

Zapalenie ścięgna rzepki objawia się bólem poniżej kolana i w górnej części goleni - nasila się podczas biegania i boli nawet podczas chodzenia po schodach. Ścięgno rzepki to tkanka łącząca dolną część goleni z kością piszczelową.

Co się dzieje?

Siła wywierana na kolano podczas biegania może czasami zbytnio obciążać ścięgno rzepki.

Jak leczyć

• Przestań biegać, dopóki nie będziesz w stanie biegać bez bólu - zamiast tego wykonuj trening przekrojowy.
• W przeciwieństwie do kolana biegacza, zapalenie ścięgna rzepki na ogół nie poprawi się, jeśli spróbujesz przezwyciężyć je poprzez bieganie. Mówię to moim pacjentom: Nie nadwyrężaj podrażnionego ścięgna!
• Przykładaj lód przez 15 minut pięć razy dziennie.
• Używaj opaski na ścięgno rzepki, aby zmniejszyć ból.
• Jeśli ból nie ustępuje, udaj się do lekarza.

Jak zapobiegać

• Trening siłowy.
• Rozciągaj mięsień czworogłowy i ścięgna podkolanowe.
• Codziennie wykonuj masaż piankowy, koncentrując się na mięśniu czworogłowym i ścięgnach podkolanowych.

Zespół pasma biodrowo-piszczelowego

Gdzie to boli?

Zespół pasma biodrowo-piszczelowego objawia się bólem po zewnętrznej stronie kolana. Zwykle pojawia się po pięciu minutach biegu i ustępuje po jego zakończeniu.

Co się dzieje?

Pasmo biodrowo-piszczelowe (ITB ) biegnie od stawu biodrowego do kolana i przechodzi przez oba stawy. Zespół pasma biodrowo-piszczelowego, inaczej znany jako uderzenie pasma biodrowo-piszczelowego, jest jednym z najbardziej bolesnych schorzeń, które mogą dotknąć biegacza. Często opisywany jest jako „ostry ból, jakby śrubokręt wbił mi się w zewnętrzną część kolana po 10 minutach biegu”. Ból wynika z ocierania się ścięgna o zewnętrzną część kości udowej, co często wiąże się z rozwojem powiększonego, wypełnionego płynem worka zwanego kaletką, znajdującego się między ITB a zewnętrzną częścią kości udowej. Gdy ITB jest rozciągnięty, kaletka ściska się i powoduje ból.

Jak leczyć

• Chociaż można biegać z łagodną postacią zespołu ITB, ważne jest, aby rozpoznać, czy ból się nasila. W naszym gabinecie mówimy naszym pacjentom, aby przestali biegać, jeśli ból powoduje zmianę formy biegania.
• Udaj się do lekarza lub fizjoterapeuty, aby uzyskać właściwą diagnozę.
• Zmniejsz kilometraż i zaangażuj się w trening przekrojowy.
• Wykonaj wałek piankowy na ITB na miękkiej części zewnętrznej uda.
• Jeśli masz nadmierną pronację, rozważ wkładki lub buty z kontrolą ruchu.
• Pośladki, pośladki, pośladki. Przysiady są niezbędne do budowania siły bioder i pośladków i są jednym z najlepszych sposobów na pozbycie się bólu ITB.
• Jeśli ból nie ustępuje, należy udać się do lekarza, który może wykonać zdjęcie rentgenowskie, podać leki lub zastrzyki.

Jak temu zapobiec

• Zbuduj silne mięśnie pośladkowe i mięśnie rdzenia - to jest kluczowe.
• Codziennie wykonuj wałek piankowy na ITB.
• Staraj się robić krótsze i szybsze kroki. Celuj w 170-180 uderzeń stopy na minutę.

Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego

Gdzie boli?

Objawy choroby zwyrodnieniowej stawów (OA) obejmują ból i obrzęk kolana oraz sztywność kolana podczas biegania, a nawet podczas codziennych czynności. Choroba zwyrodnieniowa stawów jest powszechna u osób w wieku powyżej 60 lat. Przyczyn choroby zwyrodnieniowej stawów jest wiele i obejmują one genetykę, wcześniejsze urazy i pecha. Nie ma dowodów na to, że bieganie powoduje OA.

Co się dzieje?

Zużycie chrząstki szklistej (wyściółki stawu) powoduje, że kość ociera się o kość.

Jak leczyć

• Wbrew powszechnemu przekonaniu ruch ma działanie przeciwzapalne. Jeśli nie utykasz zbyt często, ruszaj się. Aktywność zapewnia smarowanie stawów.
• Regularnie obkładaj kolano lodem i rozważ przyjmowanie leków przeciwzapalnych.
• Udaj się do lekarza. Właściwa ocena, w tym badanie fizykalne i prześwietlenie, jest ważna dla sklasyfikowania choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego i opracowania planu dalszego postępowania. Jeśli lekarz stwierdzi, że „może czas przestać biegać”, poszukaj innego lekarza.
• Weź pod uwagę swoje stopy. W zależności od ilości i umiejscowienia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego (zdiagnozowanej na podstawie zdjęcia rentgenowskiego), wpływ mogą mieć niektóre rodzaje obuwia, w tym buty z wysoką amortyzacją lub buty z kontrolą ruchu.
• W zależności od stopy i mechaniki biegu, bieganie na bardziej miękkich lub twardszych powierzchniach może przyczynić się do większego komfortu.
• Zastrzyki smarujące (wiskosuplementy) i osocze bogatopłytkowe (PRP) są pomocne w łagodzeniu objawów OA.
• Maksymalizacja siły. Silne mięśnie, w tym mięśnie pośladkowe, czworogłowe i biodrowe, mogą pomóc odciążyć kolano i złagodzić objawy.

Jak zapobiegać

• Wykonuj trening siłowy.
• Znajdź najlepsze buty do biegania.
• Znajdź plan biegania, który będzie dla Ciebie najwygodniejszy - i nawierzchnię, która będzie odpowiednia dla Twoich kolan.

Treść:

• Czym jest mięsień czworoboczny?
• Co robi mięsień czworoboczny?
• Anatomia mięśnia czworobocznego
• Dlaczego mięsień czworoboczny boli?
• Jak utrzymać mięsień czworoboczny w dobrej kondycji?
• Podsumowanie

Mięśnie czworoboczne to dwa duże mięśnie znajdujące się po obu stronach górnej części pleców. Pomagają one poruszać głową, szyją i górną częścią pleców oraz utrzymywać i korygować postawę. Nadużywanie, urazy i uszkodzenia nerwów są najczęstszymi przyczynami bólu mięśni trapezowych.

Każdy mięsień czworoboczny składa się z trzech części. Biegną one od podstawy szyi do środka pleców.

Co to jest mięsień czworoboczny?

Mięsień czworoboczny to duży mięsień pleców. Ludzie powszechnie określają mięśnie czworoboczne jako mięśnie czworoboczne lub mięśnie czworoboczne.

Podobnie jak inne mięśnie pleców, mięsień trapezowy jest mięśniem szkieletowym (powierzchownym) i stanowi część układu mięśniowo-szkieletowego.

Mięśnie trapezowe są duże i są często używane w ciągu dnia. Uszkodzenie ich jest mniej powszechne niż innych mięśni, ale jest możliwe. Jeśli odczuwasz ból pleców, szyi lub tyłu głowy trwający dłużej niż tydzień, skontaktuj się z lekarzem.

Do czego służy mięsień czworoboczny?

Podobnie jak inne mięśnie pleców, mięśnie czworoboczne wspierają ciało i pomagają się poruszać. Mięśnie czworoboczne pomagają wykonywać wiele ruchów, w tym

• przechylanie głowy w górę i w dół
• Obracanie głowy w dowolną stronę.
• Utrzymywanie i dostosowywanie postawy (w tym stanie prosto lub pochylanie górnej części pleców do przodu).
• Skręcanie tułowia.
• Wzruszanie ramionami lub odciąganie ich do tyłu.
• Poruszanie ramieniem podczas podnoszenia ręki lub rzucania czymś - mięsień czworoboczny naciska na łopatkę, aby pomóc w tym ruchu.

Używasz mięśnia czworobocznego niemal nieustannie przez cały dzień. Ale możesz nigdy nie myśleć o nich celowo. Wiele z tych ruchów to po prostu niewielkie zmiany w sposobie trzymania głowy, szyi, pleców i ramion. Być może skupiasz się na mięśniach czworobocznych tylko podczas ćwiczeń lub po przeczytaniu poprzednich zdań o tym, jak pomagają one zmienić postawę, gdy poruszasz się w pozycji siedzącej.

Anatomia mięśnia czworobocznego

Gdzie znajduje się mięsień czworoboczny?

Po każdej stronie górnej części pleców znajduje się jeden mięsień czworoboczny. Rozpoczynają się one u podstawy szyi i rozciągają się przez ramiona do środka pleców.

Mięśnie trapezowe zawdzięczają swoją nazwę kształtowi. Jeśli spojrzeć na nie razem, tworzą one trapez (kształt o czterech bokach, z których dwa są równoległe). Ich kształt przypomina nieco latawiec.

Jakie są trzy części mięśnia czworobocznego?

Każdy mięsień czworoboczny ma trzy części:

• Górna (górna) część.
• Część środkowa.
• Dolna (dolna) część.

Mięsień czworoboczny łączy się z czaszką, kręgosłupem, żebrami i kośćmi ramion. Górna część łączy się z czaszką i szyją (kręgosłupem szyjnym).

Część środkowa i dolna łączą się z kośćmi kręgosłupa piersiowego. Są one również połączone z tylną (boczną) częścią łopatki (łopatki) i obojczyka (obojczyka).

Nerw czaszkowy XI (nerw rdzeniowy dodatkowy) umożliwia poruszanie mięśniami czworobocznymi. Odbierają one czucie z nerwów szyjnych C3 i C4 w szyi.

Dlaczego boli mnie mięsień czworoboczny?

W przypadku urazu lub podrażnienia mięśni czworobocznych może wystąpić kilka rodzajów bólu, w tym

• Ból górnej części pleców.
• Ból szyi.
• Ból głowy.
• Skurcze lub skurcze mięśni.
• Ból między łopatkami.

Inne objawy urazu lub problemu z mięśniem czworobocznym mogą obejmować:

• Ograniczona mobilność lub zmniejszony zakres ruchu lub osłabienie mięśni (możesz nie być w stanie wzruszyć ramionami lub podnieść ręki).
• Sztywność szyi i ramion.
• Obrzęk, zasinienie lub tkliwość ramion, szyi lub pleców.

Do najczęstszych problemów i urazów, które mogą powodować ból mięśni potrzasku należą

• Stres: Stres może sprawić, że będziesz ściskać mięśnie bezwiednie (nieświadomie). Ramiona, górna część pleców i szyja są szczególnie podatne na tego rodzaju szczypanie i napinanie. Są to miejsca, w których ludzie mają tendencję do „przenoszenia” stresu. Oznacza to, że bardziej prawdopodobne jest odczuwanie skutków stresu w tych miejscach.
• Napięcie mięśni: Naciągnięcia to jedne z najczęstszych urazów mięśni. Naciągnięcia mięśni są mniej powszechne w mięśniach niż w innych obszarach ciała, ale nadal mogą się zdarzyć. Nadwyrężenia są zwykle urazami sportowymi lub urazami wynikającymi z powtarzającego się wysiłku.
• Problemy z postawą: Idealna postawa nie istnieje. Jednak podczas pracy przy biurku, prowadzenia samochodu lub po prostu siedzenia na kanapie możesz pochylać się do przodu, co może powodować dodatkowe obciążenie mięśnia trapezowego i innych mięśni górnej części pleców. Garbienie się lub pochylanie powoduje, że mięśnie te nie znajdują się w normalnym położeniu.
• Uszkodzenie nerwów: Jeśli coś uszkodzi lub zrani nerwy związane z mięśniami czworobocznymi, uszkodzone nerwy mogą wysyłać sygnały bólowe, które rozprzestrzeniają się (promieniują) do mięśni czworobocznych, szyi, ramion i głowy.

Jak mogę utrzymać mięśnie czworoboczne w zdrowiu?

Aby utrzymać silne mięśnie, należy skupić się na utrzymaniu ogólnego stanu zdrowia. Aby uniknąć problemów z mięśniem czworobocznym, powinieneś

• Ćwiczyć i zachować elastyczność: Wiele różnych ćwiczeń na ramiona i mięsień trapezowy może poprawić zakres ruchu, wzmocnić mięśnie lub rozluźnić napięte mięśnie. Joga, pilates i inne delikatne ćwiczenia mogą pomóc w utrzymaniu silnych i elastycznych mięśni. Podczas ćwiczeń nie należy przesadzać. Jeśli odczuwasz ból, przestań.
• Utrzymuj prawidłową wagę: Dodatkowe kilogramy zwiększają ryzyko nadwyrężenia mięśni. Porozmawiaj ze swoim lekarzem na temat najlepszej wagi dla Twojego ciała i stylu życia.
• Rozgrzewka przed ćwiczeniami: Rozgrzej się i rozciągnij przed ćwiczeniami. Mniej prawdopodobne jest zranienie rozgrzanych i elastycznych mięśni.

Podsumowanie

Może się wydawać, że mięśnie czworoboczne grzbietu zawdzięczają swoją nazwę cyrkowym akrobacjom, ale te duże mięśnie w górnej części pleców pomagają utrzymać równowagę. Utrzymują cię w miejscu i utrzymują twoją postawę. Wspierają również i pomagają poruszać głową, szyją i plecami.

Każdy od czasu do czasu odczuwa ból pleców. Jeśli odczuwasz ból w górnej części pleców, szyi lub głowy przez ponad tydzień, udaj się do lekarza. Pomoże on zrozumieć, co go powoduje i jak można sobie z nim poradzić.

Treść:

• Co powoduje ból po lewej stronie szyi i barku?
• Czy stres może powodować ból lewego ramienia i szyi?
• Leczenie lewostronnego bólu szyi i ramion
• Zapobieganie lewostronnemu bólowi szyi i ramion
• Podsumowanie

Lewostronny ból szyi i barku może być spowodowany powszechnymi schorzeniami, takimi jak nadwyrężenie mięśni i zwężenie odcinka szyjnego kręgosłupa. Może być również przyczyną rzadszych, ale poważniejszych problemów, takich jak zawał serca lub rak płuc. Pomiędzy szyją a ramionami przebiega kilka nerwów i mięśni. Dlatego też nierzadko zdarza się, że ból lewostronny występuje w obu tych obszarach jednocześnie.

Leczenie lewostronnego bólu szyi i ramion różni się w zależności od przyczyny. Ból spowodowany naciągnięciem mięśni wymaga jedynie odpoczynku, lodu i delikatnego rozciągania. Poważniejsze przyczyny, takie jak zawał serca, powinny być natychmiast zidentyfikowane i leczone przez lekarza.

Co powoduje ból po lewej stronie szyi i barku?

Naciągnięcie mięśnia

Jedną z najczęstszych przyczyn bólu lewej strony szyi i barku jest naciągnięcie. Istnieje kilka mięśni, w tym górny mięsień czworoboczny i mostkowo-obojczykowo-sutkowy, które znajdują się między tymi dwoma obszarami.

Rozciągnięcie może wystąpić w wyniku ostrego zdarzenia, takiego jak upadek, lub przewlekłego, powtarzającego się ruchu szyi lub ramion w czasie. Utrzymywanie statycznej pozycji, takiej jak siedzenie przy komputerze przez długi czas, może również zwiększać napięcie w tych strukturach i prowadzić do urazów związanych z nadużywaniem na niskim poziomie.

Ból spowodowany nadwyrężeniem mięśni zwykle nasila się przy ruchach szyi lub ramion i ustępuje po odpoczynku. Może mu towarzyszyć ból głowy, sztywność karku lub drętwienie i mrowienie w ramieniu.

Wypuklina dysku szyjnego

Kręgi w odcinku szyjnym kręgosłupa są oddzielone miękkimi dyskami, które działają jak amortyzatory. Czasami galaretowata wewnętrzna część tych dysków przemieszcza się i wchodzi w kontakt z jednym z nerwów rdzeniowych w tym obszarze.

Ponieważ nerwy te kontrolują czucie i siłę w kończynach górnych, stan ten może powodować objawy zarówno w szyi, jak i ramieniu.

Ból spowodowany przepukliną dysku szyjnego ma zwykle charakter przeszywający. Może również wystąpić mrowienie, drętwienie lub osłabienie barku, ramienia lub dłoni. Ponadto może występować ból w okolicy łopatki.

Zwężenie odcinka szyjnego kręgosłupa

Zwężenie kręgosłupa szyjnego występuje, gdy kanał kręgowy zwęża się, co powoduje ucisk na nerwy rdzeniowe. Podobnie jak w przypadku przepukliny dysku, ucisk ten podrażnia nerwy i powoduje przeszywający ból szyi, ramienia, barku i dłoni. Stenoza może również powodować drętwienie, mrowienie lub osłabienie w tych obszarach.

Chociaż każdy może zachorować na tę chorobę, częściej występuje ona u osób starszych.

Zespół ujścia klatki piersiowej

Zespół ujścia klatki piersiowej to przestrzeń w dolnej części szyi, przez którą przechodzi tętnica podobojczykowa, żyła podobojczykowa i wiązka nerwów splotu ramiennego. Zespół ujścia klatki piersiowej (TOS) występuje, gdy jedna (lub więcej) z tych struktur zostanie uciśnięta.

Zespół ujścia klatki piersiowej może wystąpić z różnych przyczyn, w tym urazu, powtarzającego się nadużywania szyi lub barku lub nietypowej anatomii (takiej jak obecność dodatkowego żebra).

Osoby z TOS zwykle skarżą się na jednostronny ból szyi i ramion oraz inne objawy, takie jak ból w klatce piersiowej, ból głowy w okolicy skroni oraz drętwienie lub mrowienie palców. W przypadku ucisku żyły podobojczykowej lub tętnicy podobojczykowej mogą również wystąpić zmiany koloru na ramieniu lub dłoni.

Urazy kręgosłupa szyjnego

Urazy kręgosłupa szyjnego często występują po traumatycznych wydarzeniach, takich jak wypadek samochodowy lub kolizja sportowa. Stan ten występuje, gdy szyja porusza się gwałtownie w jednym kierunku, a następnie w drugim. Kiedy tak się dzieje, mięśnie, nerwy i więzadła w tym obszarze często ulegają podrażnieniu i może wystąpić jednostronny ból w okolicy szyi i barku.

Bólowi spowodowanemu urazem kręgosłupa szyjnego mogą również towarzyszyć inne objawy, takie jak drętwienie barku, zawroty głowy, dzwonienie w uszach, niewyraźne widzenie, drażliwość lub trudności z koncentracją.

Ataki serca

Ponieważ serce znajduje się po lewej stronie klatki piersiowej, ból przeszywający lewe ramię i szyję może wskazywać na zawał serca. Inne znaki ostrzegawcze tego potencjalnie śmiertelnego problemu obejmują ucisk w klatce piersiowej, duszność, zawroty głowy, nudności, wymioty i ból szczęki lub pleców.

Czasami objawy te zaczynają się stopniowo, a innym razem pojawiają się bardzo szybko. Jeśli podejrzewasz u siebie zawał serca, natychmiast wezwij pogotowie ratunkowe.

Rak płuc

W rzadkich przypadkach niektóre rodzaje raka płuc mogą powodować lewostronny ból w okolicy szyi i ramion. Jedna z rzadkich odmian, zwana guzem Pancoasta, powoduje ostry ból barku we wczesnych stadiach.

Objawy towarzyszące to ból szyi, żeber, łopatek i ściany klatki piersiowej. Może również wystąpić obrzęk ramienia, ucisk w klatce piersiowej, mrowienie i osłabienie ramion, zmęczenie, opadanie powieki i niewyjaśniona utrata masy ciała.

Guzy Pancoasta występują najczęściej u osób palących lub narażonych w znacznym stopniu na bierne palenie.

Złamanie kręgosłupa szyjnego

W bardzo rzadkich przypadkach nagłe skręcenie lub znaczące uderzenie w szyję lub głowę może spowodować złamanie jednego z kręgów szyjnych. Ten niezwykle poważny stan może spowodować znaczne uszkodzenie otaczających mięśni, więzadeł, nerwów, a nawet rdzenia kręgowego.

Nie tylko może prowadzić do silnego bólu szyi i ramion (który może wystąpić po jednej lub obu stronach ciała), ale może również powodować zmianę czucia w ramieniu, osłabienie lub paraliż, trudności w oddychaniu, a nawet śmierć. Złamania kręgów szyjnych są uważane za nagły przypadek medyczny i powinny być natychmiast leczone przez lekarza.

Czy stres może powodować ból lewego barku i szyi?

Przewlekły stres może przyczyniać się do bólu szyi i barku po lewej stronie. Kiedy jesteś zestresowany, może się okazać, że twoje ciało napina się, szczególnie w okolicy szyi i ramion, co prowadzi do bólu i napięcia. Stres może również powodować spanie w pozycjach, które obciążają szyję i ramiona. Jeśli odczuwasz uporczywy ból spowodowany stresem, nie wahaj się skontaktować ze swoim lekarzem.

Leczenie lewostronnego bólu szyi i ramion

Lewostronny ból szyi i ramion spowodowany pewnymi schorzeniami może przynieść korzyści z pewnych domowych interwencji. Typowe zabiegi pierwszego wyboru w przypadku nadwyrężeń kręgosłupa szyjnego, przepuklin dysków i zwężeń obejmują:

• Stosowanie leków przeciwbólowych dostępnych bez recepty
• przykładanie lodu do bolącego obszaru przez 15 do 30 minut kilka razy dziennie
• Stosowanie wilgotnego, gorącego kompresu na bolesny obszar przez maksymalnie 20 minut.
• noszenie miękkiej ortezy szyi przez krótki czas w celu zmniejszenia nacisku na uszkodzone struktury
• utrzymanie względnej aktywności i unikanie leżenia w łóżku
• delikatne rozciąganie szyi i ramion, aby pomóc utrzymać mięśnie rozluźnione i zrelaksowane.

Jeśli leczenie domowe nie przyniesie ulgi w bólu, należy skontaktować się z lekarzem. W zależności od przyczyny bólu można zastosować kilka różnych interwencji medycznych. Do najczęstszych należą

• Fizykoterapia (PT): PT może pomóc w leczeniu bólu spowodowanego przeciążeniem kręgosłupa, zwężeniem kręgosłupa, przepukliną dysku, urazem kręgosłupa szyjnego i zespołem ujścia klatki piersiowej. Typowe interwencje PT obejmują masaż, wzmacnianie, rozciąganie i metody łagodzenia bólu.
• Zastrzyki: Zastrzyki z kortykosteroidów są czasami stosowane w celu złagodzenia stanu zapalnego spowodowanego zwężeniem, przepukliną dysku i zespołem ujścia klatki piersiowej.
• Akupunktura: Chociaż dowody są niejednoznaczne, akupunktura może poprawić ból spowodowany zwężeniem u niektórych osób.
• Leki: chemioterapia i leki przeciwnowotworowe są często stosowane w leczeniu raka płuc. Leki, które rozbijają blokady w tętnicach, mogą być również podawane w trybie pilnym podczas zawału serca.
• Operacja: Operacja kręgosłupa jest często konieczna w celu ustabilizowania kręgów po złamaniu kręgosłupa szyjnego. Laminektomia lub discektomia mogą być stosowane w ostateczności w przypadku zwężenia lub wybrzuszenia dysku w celu zmniejszenia nacisku na nerwy rdzeniowe. W przypadku zawału serca często konieczna jest angioplastyka, pomostowanie aortalno-wieńcowe lub stentowanie. Interwencje mające na celu dekompresję struktur w odcinku piersiowym kręgosłupa są czasami wykonywane, jeśli leczenie zachowawcze zawiedzie.

Stosowanie kołnierzy szyjnych

Miękkie kołnierze szyjne mogą pomóc złagodzić ból szyi, ale najlepiej najpierw zasięgnąć porady lekarza. Zbyt długie noszenie tego typu ortezy może w rzeczywistości przedłużyć powrót do zdrowia.

Zapobieganie bólowi po lewej stronie szyi i barku

Być może nie jesteś w stanie zapobiec każdej przyczynie bólu szyi i barku po lewej stronie. Jeśli odczuwasz ból z powodu stresu, napięcia, złej postawy lub napięcia mięśni, istnieje kilka technik, które możesz wypróbować, aby rozluźnić szyję i ramiona:

• Zrelaksuj się: Nabierz nawyku regularnych ćwiczeń oddechowych, medytacji, jogi, pisania dziennika lub innych relaksujących czynności. Zarządzanie stresem może pomóc w zapobieganiu czynnikom, które przyczyniają się do bólu szyi i ramion, takim jak napięcie, zły sen i zła postawa.
• Dostosuj swoją postawę podczas snu: Bólowi szyi i barków można zapobiegać poprzez dostosowanie pozycji podczas snu. Spanie na boku lub na plecach jest najlepszym sposobem zapobiegania bólowi szyi i ramion. Ważne jest również, aby upewnić się, że masz wspierającą poduszkę i materac, aby utrzymać szyję i kręgosłup prosto w pozycji, w której śpisz.⁹
• Rób przerwy i rozciągaj się: Osoby, które siedzą przez długi czas lub korzystają z komputera, są podatne na nadwyrężenie i napięcie mięśni w okolicy szyi i ramion. Jeśli uważasz, że dotyczy to również Ciebie, rób sobie dużo przerw na rozciąganie podczas pracy. Co jakiś czas sprawdzaj, czy szyja i ramiona są rozluźnione.¹⁰
• Utrzymuj dobrą postawę: Zła postawa może mieć negatywny wpływ na szyję i ramiona. Jeśli siedzisz przez długi czas, korzystaj z ergonomicznego krzesła z dobrym podparciem lędźwiowym i ustaw komputer tak, aby znajdował się na wysokości oczu.¹¹ Jeśli spędzasz dużo czasu na telefonie, umieść go na wysokości oczu, zamiast garbić ramiona i patrzeć w dół. Stój prosto i zawsze równomiernie obciążaj obie stopy.
• Bądź aktywny: Trening siłowy, zwłaszcza wzmacniający mięśnie tułowia, jest kluczem do zapobiegania bólom szyi i ramion. Silne mięśnie rdzenia sprzyjają prawidłowej postawie i ułożeniu szyi i kręgosłupa. Pomagają również równomiernie rozłożyć ciężar ciała, zmniejszając napięcie i brak równowagi po jednej stronie ciała.¹²

Podsumowanie

Ból szyi i ramion po lewej stronie ciała może być spowodowany wieloma różnymi schorzeniami. Począwszy od typowych diagnoz, takich jak nadwyrężenie karku, po nagłe problemy, takie jak zawał serca. Zwrócenie uwagi na wszystkie objawy może pomóc w zdiagnozowaniu przyczyny bólu.

Po dokonaniu oceny przez pracownika służby zdrowia, konieczny może być szeroki zakres zabiegów, w tym fizykoterapia, zastrzyki przeciwbólowe, leki, a nawet operacja. Bólowi szyi i barku po lewej stronie można zapobiec, wzmacniając rdzeń, zwracając uwagę na prawidłową postawę i ćwicząc techniki relaksacyjne w celu zmniejszenia napięcia mięśni.