Novinky, Strona 10

Treść:

• Co to jest siniak (wybroczyna)?
• Jakie są objawy siniaka (wybroczyny)?
• Co powoduje siniaki (wybroczyny)?
• Jak diagnozuje się siniaki (wybroczyny)?
• Jak leczy się siniaki (wybroczyny)?
• Jak mogę zapobiec powstawaniu siniaków (wybroczyn)?
• Jak długo utrzymują się siniaki?
• Wnioski

„Wybroczyny” to termin medyczny określający siniaki. Powstają one, gdy krew gromadzi się pod skórą. Są one spowodowane pęknięciem naczynia krwionośnego. Siniaki wyglądają jak ślady na skórze, które są czarno-niebieskie lub czerwone do fioletowych. Siniaki zmieniają kolor w miarę gojenia i zwykle nie wymagają leczenia. Niewyjaśnione siniaki mogą być oznaką choroby podstawowej.

Co to jest siniak (wybroczyna)?

Wybroczyna to medyczne określenie siniaka. Siniak lub stłuczenie to zmiana koloru skóry spowodowana uszkodzonymi, nieszczelnymi naczyniami krwionośnymi pod skórą. Chociaż krew gromadzi się pod skórą, nie występuje krwawienie zewnętrzne, chyba że skóra pęknie.

Gromadzenie się krwi powoduje, że siniak jest widoczny. Siniaki tworzą na skórze ślady w różnych kolorach - czarnym, niebieskim, fioletowym, brązowym lub żółtym. Komórki krwi w organizmie naprawiają uszkodzone naczynia krwionośne, pomagając w gojeniu.

Jakie są inne podobne rodzaje krwawień?

Istnieje kilka rodzajów krwawień, które powodują przebarwienia skóry, w tym

• Krwiak: Wypadek, taki jak wypadek samochodowy lub duży upadek, może spowodować powstanie krwiaka. Krwiak to większe nagromadzenie krwi poza naczyniami krwionośnymi, które zwykle jest uniesione i powoduje ból przy dotyku.
• Wybroczyny: Są to punktowe obszary (mniejsze niż 2 milimetry) czerwonawych kropek na skórze, które nie stają się białe po delikatnym ucisku.
• Plamica: Jest to niewielkie krwawienie pod skórą. Plamki są mniejsze niż wybroczyny, ale większe niż wybroczyny.

Kto ma siniaki?

Siniaki są bardzo powszechne i dotykają każdego w pewnym momencie życia. Siniaki mogą być spowodowane upadkiem, wypadkiem, urazem sportowym lub zabiegiem medycznym. Osoby w wieku powyżej 65 lat są bardziej narażone na siniaki, podobnie jak kobiety i osoby, którym przy urodzeniu przypisano płeć żeńską.

Istnieją pewne zaburzenia krwawienia i schorzenia, które mogą zwiększać podatność na powstawanie siniaków, w tym:

• Rak lub choroba wątroby.
• Członkowie rodziny, którzy łatwo siniaczą.
• Przyjmowanie leków rozrzedzających krew lub zatrzymujących krzepnięcie, takich jak aspiryna lub leki rozrzedzające krew.
• Regularne stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) w celu łagodzenia bólu, w tym ibuprofenu lub naproksenu.
• Zaburzenia krwawienia, takie jak hemofilia, choroba von Willebranda lub inne zaburzenia krwawienia.
• Niska liczba płytek krwi (małopłytkowość).
• Niedobór witaminy C lub witaminy K.

Jakie są objawy siniaków (wybroczyn)?

Siniaki różnią się rozmiarem, kształtem i kolorem w zależności od rodzaju siniaka, przyczyny i lokalizacji. Objawy siniaka obejmują:

Ból lub tkliwość (bolesne uczucie) po dotknięciu siniaka.
Zmiana koloru skóry (z czerwonego na fioletowy, czarny, brązowy lub żółty).
Obrzęk lub uniesiony guzek na skórze (krwiak).

Jakiego koloru są siniaki?

Siniaki są czasami nazywane czarnymi i niebieskimi śladami. Początkowo mogą wydawać się czerwone lub fioletowe. Jeśli masz ciemniejszy odcień skóry, możesz zauważyć fioletowe, ciemnobrązowe lub czarne siniaki. W miarę gojenia się siniak może zmienić kolor na jaśniejszy odcień brązu, zieleni lub żółci.

Co powoduje powstawanie siniaków (wybroczyn)?

Pęknięte naczynia krwionośne powodują powstawanie siniaków na skórze. Naczynia krwionośne to rurki, które rozprowadzają krew po całym ciele. Naczynia krwionośne mogą pękać lub przeciekać jak pęknięta rura. Powoduje to, że krew wypływa z naczynia krwionośnego i gromadzi się pod skórą, ponieważ nie ma otworu (rany) w skórze, aby krew mogła wydostać się z ciała. Gromadzenie się krwi powoduje widoczną oznakę siniaków na skórze (odbarwienie skóry). Komórki krwi (płytki krwi) są hydraulikami organizmu, naprawiającymi nieszczelności w naczyniach krwionośnych. Płytki krwi zatrzymują krwawienie w organizmie, aby wyleczyć siniaka.

Istnieje kilka sposobów pękania naczyń krwionośnych, w tym

• Uraz lub fizyczne uszkodzenie ciała.
• Starzenie się skóry.

Objaw przyjmowania leków (takich jak leki przeciwzakrzepowe, leki przeciwpłytkowe, aspiryna lub sterydy).
Choroba lub leczenie wpływające na liczbę płytek krwi (takie jak choroba autoimmunologiczna, białaczka lub hemofilia).

Jak diagnozuje się siniaki (wybroczyny)?

Ty i Twój lekarz możecie zidentyfikować siniaka na podstawie objawów, zwłaszcza wyglądu i koloru znamienia na skórze. Lekarz może dodatkowo określić rodzaj wybroczyny na podstawie objawów.

W przypadku częstych lub niewyjaśnionych siniaków, lekarz może zlecić badania w celu wykluczenia możliwych przyczyn. Przykłady takich badań obejmują

Zdjęcia rentgenowskie w celu sprawdzenia złamań kości.
Badania krwi w celu sprawdzenia czynników krzepnięcia i niedoborów witamin.

Jak leczy się siniaki (wybroczyny)?

Większość siniaków ustępuje i nie wymaga leczenia. Poważniejsze siniaki mogą wymagać leczenia. Możesz pomóc siniakom szybciej się zagoić:

• Odpoczywać i unieść zraniony obszar, aby zapobiec obrzękowi i złagodzić ból.
• Stosuj okłady z lodu przez pierwsze 24 do 48 godzin po urazie. Owiń okład lodem w ręcznik i przykładaj lód nie dłużej niż przez 15 minut. Powtarzaj przez cały dzień.
• Po dwóch dniach zastosuj poduszkę grzewczą lub ciepły kompres na kontuzjowany obszar. Ciepło można przykładać kilka razy w ciągu dnia.
• Przyjmowanie dostępnych bez recepty środków przeciwbólowych, takich jak paracetamol. Przed zastosowaniem NLPZ należy skonsultować się z lekarzem.

Jak mogę zapobiec powstawaniu siniaków (wybroczyn)?

Siniaki występują u każdego. Możesz podjąć następujące kroki, aby zmniejszyć ryzyko obrażeń i siniaków:

• Podłogi i pomieszczenia powinny być wolne od miejsc, w których można się potknąć.
• Odsuń meble od drzwi i przejść, aby uniknąć uderzania o twarde powierzchnie.
• Włączanie świateł lub latarek podczas chodzenia po słabo oświetlonych obszarach.
• Dostarczanie wystarczającej ilości witamin w diecie.
• Noszenie sprzętu ochronnego, takiego jak kaski i ochraniacze, podczas uprawiania sportów kontaktowych, jazdy na rowerze lub motocyklu.

Jak długo utrzymują się siniaki?

Czas utrzymywania się siniaków różni się w zależności od przyczyny i rodzaju siniaka. Większość siniaków znika w ciągu dwóch tygodni bez leczenia. Poważniejsze siniaki i krwiaki mogą utrzymywać się przez miesiąc lub dłużej.

Wnioski

Wybroczyny (siniaki) to powszechny stan, który czasami dotyka każdego. Jeśli wydaje Ci się, że łatwo się siniaczysz lub masz niewyjaśnione siniaki, powinieneś udać się do swojego lekarza. Będzie on chciał wykluczyć pewne schorzenia, które mogą wymagać leczenia. Przykładanie lodu wkrótce po urazie może zminimalizować powstawanie siniaków. Większość siniaków znika bez leczenia w ciągu kilku tygodni.

Treść:

• Czym jest promieniowanie ultrafioletowe?
• Jak zmienia się moja skóra po ekspozycji na słońce?
• W jaki sposób promieniowanie ultrafioletowe prowadzi do raka?
• Czym jest rak skóry?
• Kto jest narażony na raka skóry spowodowanego promieniowaniem ultrafioletowym?
• Jakie są objawy raka skóry?
• Jak mogę zapobiec narażeniu na promieniowanie ultrafioletowe i raka skóry?
• Czego mogę się spodziewać, jeśli mam uszkodzenia spowodowane promieniowaniem ultrafioletowym?
• Czy istnieje lekarstwo na raka skóry?
• Podsumowanie

Słońce uwalnia promieniowanie ultrafioletowe (UV), które dostarcza organizmowi witaminy D. Jednak zbyt duża ekspozycja na światło słoneczne może powodować zmarszczki i raka skóry. Możesz chronić swoją skórę przed nadmierną ekspozycją na promienie UV, stosując filtry przeciwsłoneczne, gdy wychodzisz na zewnątrz. Rak skóry spowodowany promieniami UV jest uleczalny i daje dobre rokowania, jeśli zostanie wcześnie wykryty.

Czym jest promieniowanie ultrafioletowe?

Promieniowanie ultrafioletowe (UV) jest formą energii wytwarzanej przez słońce. Promieniowania UV nie można zobaczyć, ponieważ jego długość fali jest krótsza niż długość fali światła widzialnego.

Energia UV wytwarzana przez słońce dociera do Ziemi i dostarcza organizmowi witaminę D, która pomaga przetrwać. Promieniowanie UV można również znaleźć w źródłach wytworzonych przez człowieka, takich jak solarium. Narażenie na zbyt duże promieniowanie ultrafioletowe znacznie zwiększa ryzyko zachorowania na raka skóry.

Jakie są trzy rodzaje promieniowania ultrafioletowego?

Istnieją trzy różne rodzaje promieniowania ultrafioletowego w zależności od długości fali:

• UVA powoduje zmarszczki, opaleniznę i/lub pieczenie skóry. Zbyt duża ekspozycja prowadzi do raka skóry.
• UVB może uszkodzić górne warstwy skóry. Może powodować plamy słoneczne, oparzenia słoneczne i pęcherze, które mogą prowadzić do raka skóry.
• Promieniowanie UVC jest pochłaniane przez atmosferę ziemską, a promieniowanie UV, którego doświadczasz na Ziemi, to promieniowanie UVA lub UVB, a nie UVC.

Jak zmienia się moja skóra po ekspozycji na słońce?

Ekspozycja na słońce powoduje zmiany na skórze. Chociaż wiele osób uważa, że świecąca skóra oznacza dobre zdrowie, zmiany w odcieniu skóry spowodowane ekspozycją na słońce mogą przyspieszyć efekty starzenia i zwiększyć ryzyko rozwoju:

• Raka skóry.
• Zmarszczek.
• Piegów.
• Plam wątrobowych.

Z biegiem czasu promienie ultrafioletowe słońca uszkadzają włókna w skórze zwane elastyną. Kiedy włókna te ulegają uszkodzeniu, skóra zaczyna wiotczeć, rozciągać się i traci zdolność do powrotu na miejsce po rozciągnięciu. Skóra również łatwiej się przeciera i łuszczy, a jej gojenie trwa dłużej. Tak więc, chociaż uszkodzenia skóry spowodowane słońcem mogą nie być widoczne w młodości, pojawią się one w późniejszym okresie życia.

Zmiany na skórze związane z ekspozycją na słońce obejmują:

• Przedrakowe (rogowacenie słoneczne) i rakowe zmiany skórne spowodowane utratą funkcji odpornościowej skóry.
• Nowotwory.
• Przebarwienia skóry, plamista pigmentacja lub żółty odcień.
• Powiększone małe naczynia krwionośne (teleangiektazje).
• Uszkodzone elastyczne tkanki, które powodują zmarszczki (elastoza).
• Uszkodzenia oczu, takie jak zaćma lub zwyrodnienie plamki żółtej.
• Przedwczesne starzenie się.

W jaki sposób promieniowanie ultrafioletowe prowadzi do raka?

Zbyt duża ilość promieniowania ultrafioletowego powoduje raka skóry. Twoje ciało potrzebuje pewnej ilości promieniowania UV dla witaminy D, która jest witaminą niezbędną do przeżycia. Kiedy skóra jest narażona na zbyt duże promieniowanie UV, uszkadza komórki. W komórkach znajduje się DNA. DNA określa, w jaki sposób komórki powinny się formować i funkcjonować w organizmie. Zbyt duża ilość promieniowania UV celuje w DNA w komórkach, powodując ich nieprawidłowe funkcjonowanie. W rezultacie komórki dzielą się i replikują zbyt często. Następnie komórki zlepiają się i tworzą guzy, które mogą być rakowe.

Promieniowanie ultrafioletowe ze słońca jest główną przyczyną raka skóry, ale promieniowanie UV z solarium jest równie szkodliwe. Wystawianie się na działanie promieni słonecznych w miesiącach zimowych wiąże się z takim samym ryzykiem jak latem.

Skumulowana ekspozycja na słońce powoduje raka podstawnokomórkowego i kolczystokomórkowego skóry, podczas gdy epizody poważnego oparzenia słonecznego z pęcherzami, zwykle przed 18 rokiem życia, mogą powodować czerniaka w późniejszym okresie życia.

Czym jest rak skóry?

Rak skóry to niekontrolowany rozrost komórek skóry. Podczas gdy zdrowe komórki rosną i dzielą się w uporządkowany sposób, komórki nowotworowe rosną i dzielą się szybko i losowo. Ten nieprawidłowy wzrost powoduje powstawanie guzów, które są łagodne (nienowotworowe) lub złośliwe (nowotworowe). Istnieją trzy główne rodzaje raka skóry:

• Rak podstawnokomórkowy.
• Rak płaskonabłonkowy.
• Czerniak.

Rak podstawnokomórkowy i płaskonabłonkowy są mniej poważnymi typami i stanowią 95% wszystkich nowotworów skóry. Nowotwory te należą do nieczerniakowych nowotworów skóry. Oznacza to, że przy wczesnym leczeniu są one wysoce uleczalne.

Czerniak, zbudowany z nieprawidłowych komórek barwnikowych skóry zwanych melanocytami, jest najpoważniejszą formą raka skóry i powoduje 75% wszystkich zgonów z powodu raka skóry. Nieleczony czerniak może rozprzestrzenić się na inne narządy i jest trudny do zwalczenia.

Kto jest narażony na raka skóry spowodowanego promieniowaniem ultrafioletowym?

Każdy może zachorować na raka skóry wywołanego promieniowaniem ultrafioletowym. Największe ryzyko występuje u osób, które mają

• jasną karnację.
• jasną skórę.
• skórę, która łatwo ulega poparzeniom.
• jasne oczy
• jasne lub rude włosy.

Osoby o ciemniejszej karnacji mogą zachorować na raka skóry, ale ich ryzyko jest niższe niż w przypadku osób o jaśniejszej karnacji.

Oprócz koloru skóry, inne czynniki ryzyka obejmują:

• Biologiczna historia rodzinna lub osobista historia raka skóry.
• Praca na zewnątrz lub spędzanie dużej ilości czasu na słońcu.
• Życie w słonecznym klimacie.
• Poważne oparzenia słoneczne w przeszłości.
• Duże znamiona o nieregularnych kształtach.

Jakie są objawy raka skóry?

Najczęstszym objawem ostrzegawczym raka skóry jest zmiana na skórze. Zmiany te to zazwyczaj nowy pieprzyk, nowa zmiana skórna lub rana lub zmiana istniejącego pieprzyka.

• Rak podstawnokomórkowy może pojawić się jako mała, gładka, perłowa lub woskowata grudka na twarzy lub szyi lub jako płaska, różowawa/czerwona lub brązowa zmiana.
• Rak płaskonabłonkowy może pojawić się jako twardy, czerwony guzek lub jako gruba, łuszcząca się, płaska zmiana, która może swędzieć, krwawić i tworzyć skorupę.
• Czerniak zwykle pojawia się jako zabarwiona plama lub guzek. Może przypominać normalny pieprzyk, ale zwykle ma bardziej nieregularny wygląd.

Gdzie pojawiają się objawy raka skóry?

Objawy raka skóry spowodowanego promieniowaniem ultrafioletowym zwykle dotyczą skóry na ciele, która jest narażona na działanie promieni słonecznych, ale rak może rozwinąć się w dowolnym miejscu na skórze. Na przykład może pojawić się na:

• Rękach.
• nogach.
• klatce piersiowej i plecach.
• Twarzy.
• szyi.

Jakie są objawy czerniaka?

Szukając objawów czerniaka, pomyśl o alfabecie. ABCDE podpowiada, na jakie objawy należy zwracać uwagę w przypadku pieprzyków lub zmian na skórze:

• Asymetria: Kształt jednej połowy znamienia nie pasuje do drugiej.
• Marginalne: znamię znajduje się na powierzchni: krawędzie są nierówne lub nieostre.
• Kolor: Nierówne odcienie brązu, czerni, opalenizny, czerwieni, bieli lub niebieskiego.
• Średnica: Znacząca zmiana rozmiaru (ponad 6 milimetrów).
• Rozwój: zmiany w wyglądzie lub odczuwaniu pieprzyka lub zmiany (swędzenie, krwawienie itp.).

Czy rak skóry się rozprzestrzenia?

Rzadko zdarza się, aby raki inne niż czerniak, takie jak rak podstawnokomórkowy lub płaskonabłonkowy, rozprzestrzeniały się. Czerniak szybko rozprzestrzenia się po całym organizmie. Jeśli masz zmiany skórne lub raka skóry, powinieneś natychmiast zgłosić się na leczenie, aby zapobiec jego rozprzestrzenianiu się i wpływowi na inne części ciała.

Jak mogę zapobiec narażeniu na promieniowanie ultrafioletowe i raka skóry?

Chociaż nie jest możliwe całkowite zapobieganie rakowi skóry lub cofnięcie wcześniejszych skutków promieniowania ultrafioletowego i uszkodzeń słonecznych, można podjąć kroki w celu zmniejszenia ryzyka poprzez

• Nakładanie kremu z filtrem przeciwsłonecznym o współczynniku ochrony przeciwsłonecznej (SPF) 30 lub wyższym na 30 minut przed przebywaniem na słońcu, a następnie co dwie do trzech godzin. Jeśli zmokniesz lub mocno się spocisz, nałóż krem wcześniej.
• Noszenie okularów przeciwsłonecznych z pełną ochroną UV.
• Wybieranie produktów kosmetycznych zapewniających ochronę przed promieniowaniem UV.
• Unikanie bezpośredniego światła słonecznego w miarę możliwości podczas najwyższego poziomu promieniowania UV, między 10 rano a 4 po południu.
• Wykonywanie regularnych samobadań skóry w celu zapoznania się z istniejącymi naroślami skórnymi i zauważenia wszelkich zmian lub nowych narośli.

Czy moja skóra posiada naturalną barierę chroniącą mnie przed rakotwórczym promieniowaniem ultrafioletowym?

Warstwa rogowa naskórka znajduje się w zewnętrznej warstwie skóry (naskórku) i stanowi naturalną barierę ochronną organizmu przed rakotwórczym promieniowaniem ultrafioletowym. Zbyt duża ekspozycja na słońce może osłabić naturalną ochronę organizmu, co może prowadzić do raka skóry. Nawet jeśli masz tę barierę, musisz podjąć środki w celu ochrony skóry przed promieniami UV.

Jeśli masz ciemniejszy odcień skóry, melanina, która jest substancją w organizmie, która tworzy pigmentację we włosach, oczach i skórze, pomaga chronić skórę przed promieniami ultrafioletowymi. Nawet jeśli masz dodatkową barierę chroniącą skórę, nadal możesz zachorować na raka skóry.

Czego mogę się spodziewać, jeśli mam uszkodzenie spowodowane promieniowaniem ultrafioletowym?

Długotrwałe skutki ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe lub nadmiernej ekspozycji na słońce mogą prowadzić do przedwczesnego starzenia się i raka skóry. Promienie słoneczne UV docierają do DNA w komórkach skóry i powodują ich nieprawidłowe funkcjonowanie. Ryzyko zachorowania na raka skóry można zmniejszyć, nosząc odzież ochronną podczas przebywania na zewnątrz i stosując krem z filtrem przez cały dzień. Można również nosić akcesoria ochronne, takie jak okulary przeciwsłoneczne, aby chronić skórę i oczy przed promieniami ultrafioletowymi. Leczenie jest dostępne dla wszystkich rodzajów raka skóry, ale szanse na wyleczenie są najlepsze w przypadku wczesnej diagnozy i rozpoczęcia leczenia.

Czy istnieje lekarstwo na raka skóry?

Leczenie większości nowotworów skóry obejmuje wczesne wykrycie i leczenie, które usunie raka z organizmu. Wczesna diagnoza, zwłaszcza w przypadku czerniaka, pozwala zwalczyć nowotwór, zanim rozprzestrzeni się on na inne części ciała. Prawie 90% osób, u których zdiagnozowano raka podstawnokomórkowego, w pełni powraca do zdrowia po leczeniu mającym na celu usunięcie nowotworu.

Wnioski

Promieniowanie ultrafioletowe (UV) jest niezbędne, ponieważ dostarcza witaminy D, która pomaga przetrwać, ale jest również szkodliwe w przypadku nadmiernej ekspozycji. Możesz dbać o swoją skórę i zapobiegać rakowi skóry spowodowanemu promieniowaniem ultrafioletowym, stosując filtry przeciwsłoneczne na zewnątrz i przebywając poza słońcem w środku dnia, kiedy słońce jest najjaśniejsze. Prawie 80% ekspozycji na światło słoneczne w ciągu całego życia ma miejsce przed ukończeniem 18 roku życia. Możesz stać się dobrym wzorem do naśladowania i promować nawyki zapobiegania rakowi skóry w swojej rodzinie, podejmując środki ostrożności podczas przebywania na zewnątrz.

Treść:

• Wskazówki dotyczące pielęgnacji włosów latem
• Podsumowanie

Miesiące letnie mogą naprawdę odbić się na Twojej grzywie. Od powszechnego puszenia się włosów spowodowanego rosnącą wilgotnością po przesuszenie spowodowane promieniami UV, utrzymanie włosów w jak najlepszym wyglądzie i samopoczuciu podczas cieplejszych miesięcy wymaga nieco dodatkowego wysiłku.

Czytaj dalej, a podzielimy się z Tobą wszystkimi wskazówkami dotyczącymi letniej pielęgnacji włosów, które musisz znać, aby cieszyć się pięknymi, gęstymi, lśniącymi i zdrowymi włosami.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji włosów latem

Używaj nawilżającego szamponu i odżywki

Ciepło i intensywność letniego słońca mogą szybko wysuszyć i odwodnić włosy. Włosy są wtedy podatne na jeszcze więcej problemów, w tym łamliwość.

Idealna rutyna letniej pielęgnacji włosów powinna więc skupiać się na przywróceniu im utraconej wilgoci.

Jak to zrobić? Najprostszym sposobem jest zastosowanie nawilżającego szamponu i odżywki.
Zacznij od mycia włosów dwa do trzech razy w tygodniu szamponem konopnym. Jest on wzbogacony olejem konopnym, który zawiera wysokie stężenie kwasów tłuszczowych. Są one bardzo ważne, jeśli chodzi o utrzymanie nawilżenia pasm. Olej z nasion konopi w tym szamponie jest połączony z olejem jojoba, olejem szałwiowym i witaminą E. Wszystkie razem pozostawiają włosy bardziej miękkie i gładkie niż kiedykolwiek.

Gdy włosy są czyste, należy zastosować odżywkę. Została ona specjalnie opracowana, aby zwalczać suche i puszące się włosy, dzięki czemu idealnie nadaje się do letniej pielęgnacji włosów. Łączy olejki z dzikiej róży, szałwii i jojoby z witaminą E, aby dodać blasku i głęboko odżywić grzywę.

Wskazówka: pamiętaj, aby nakładać odżywkę u nasady włosów. Jest to ważne przez cały rok, ale jeszcze bardziej w miesiącach letnich. Cieplejsza pogoda stymuluje produkcję sebum, co oznacza, że latem skóra głowy i cebulki włosów mogą być bardzo tłuste. Nakładanie odżywki również u nasady włosów tylko je obciąży. W rezultacie będziesz musiała myć je częściej, co ostatecznie sprawi, że będą jeszcze bardziej suche.

Rozpocznij sezon od odżywienia włosów

Czy wiesz, że włosy rosną szybciej latem niż zimą? Jest ku temu kilka powodów, a głównym z nich jest to, że przepływ krwi przyspiesza w cieplejsze dni. Dzięki temu do skóry głowy dociera więcej składników odżywczych i tlenu, co sprzyja wzrostowi włosów. Zwiększone spożycie witaminy D, którą nasze ciała wchłaniają w miesiącach letnich, również przyczynia się do przyspieszonego wzrostu włosów.

Pod pewnymi względami jest to świetne zjawisko. Jednak może to również oznaczać, że rozdwojone końcówki i inne letnie problemy z włosami stają się jeszcze większym problemem, po prostu dlatego, że teraz trzeba zająć się większą ilością włosów.
Aby Twoja grzywa wyglądała świeżo i była gotowa na lato, rozpocznij sezon od przycięcia. Usunie to wszelkie rozdwojone, puszące się lub postrzępione końcówki i sprawi, że włosy będą wyglądać znacznie zdrowiej. O tej porze roku możesz nawet przyciąć nieco dłuższe włosy niż zwykle, ponieważ ich odrastanie nie zajmie tak dużo czasu.

Zainwestuj w delikatne narzędzie do rozczesywania włosów

Pamiętasz, jak wspominaliśmy, że letnie słońce jest często odpowiedzialne za wysuszanie włosów? Cóż, jednym z efektów ubocznych tego zjawiska jest wzrost plątania się włosów. Gdy włosom brakuje wilgoci, bardzo łatwo się plączą. Zauważysz to jeszcze bardziej, jeśli spędzasz lato na plaży. Za każdym razem, gdy bryza oceanu potarga włosy, pozbawia je jeszcze większej ilości wilgoci, pozostawiając je splątane i skołtunione.
Codzienne szarpanie kosmyków w celu usunięcia splątania może na dłuższą metę wyrządzić wiele szkód. Im bardziej ciągniesz włosy, tym bardziej prawdopodobne jest, że będą się łamać i przerzedzać.

Co więc powinieneś zrobić zamiast tego?

Przede wszystkim zapobiegaj plątaniu się włosów, stosując odżywkę nawilżającą. Regularne przycinanie włosów może również pomóc ograniczyć plątanie.
Jeśli jednak zauważysz węzły we włosach, najlepszym sposobem na ich usunięcie jest użycie specjalnego narzędzia do usuwania węzłów, takiego jak szczotka Pro Detangler. Szczotka ta ma wydłużone włosie, które ułatwia rozplątywanie włosów. Jej unikalna konstrukcja minimalizuje napięcie podczas pracy z włosami, znacznie ułatwiając uzyskanie gładkiej i nieplączącej się fryzury.

Chroń włosy przed słońcem

Słońce jest odpowiedzialne za wiele letnich problemów z włosami. Aby zminimalizować te niepotrzebne uszkodzenia, staraj się chronić włosy przed promieniami UV w tym sezonie.

Jak?

To proste - wystarczy stworzyć fizyczną barierę między włosami a słońcem. Jednym ze sposobów jest noszenie kapelusza przeciwsłonecznego. Im dłuższe włosy, tym szersze powinno być rondo, ponieważ będzie ono rzucać cień niżej. Dobrze sprawdzają się również chusty do włosów, zwłaszcza jeśli można je luźno owinąć wokół całych włosów.

Wiązanie włosów do tyłu może również pomóc zminimalizować kontakt słońca z pasmami. Należy jednak wybierać luźne i niskie fryzury, a nie ciasne. Chociaż ciasny kucyk może pomóc ograniczyć uszkodzenia włosów przez słońce, każda fryzura, która ciągnie za skórę głowy, może przyczynić się do przerzedzenia i wypadania włosów.

Co należy zrobić, jeśli włosy wykazują już widoczne oznaki uszkodzenia przez słońce?

Spróbuj rozpieszczać je składnikami, które mogą wzmocnić i wzmocnić twoje pasma. Witamina E jest jednym ze składników, które mogą to zrobić szczególnie dobrze, podobnie jak olej arganowy i aloes. Warto również zwrócić uwagę na biotynę. Jest ona również znana jako witamina B7, która, jak udowodniono, nadaje włosom grubszy i świeższy wygląd.

Ogranicz nadmierne ciepło

Prawdopodobnie już wiesz, że nadmierne ciepło wszelkiego rodzaju może oznaczać złe wieści dla twoich włosów. Ponieważ Twoje włosy już muszą radzić sobie z dodatkowym ciepłem w okresie letnim, teraz jest dobry czas, aby ograniczyć korzystanie z podgrzewanych narzędzi do stylizacji.

Nie oznacza to jednak, że musisz całkowicie z nich zrezygnować aż do jesieni. Zamiast tego, po prostu unikaj stylizacji na ciepło każdego dnia. Rób regularne przerwy, aby włosy mogły zregenerować się po stresie cieplnym.
Pomocne może być również używanie podgrzewanych narzędzi do stylizacji z regulowaną temperaturą. W ten sposób możesz wybrać, na ile ciepła narażasz włosy podczas stylizacji. Wybierz minimalną temperaturę potrzebną do stylizacji włosów, a Twoje włosy będą wyglądać o wiele lepiej.
Jeśli Twoje podgrzewane narzędzia do stylizacji oferują tylko jedną temperaturę, zrób swoim letnim włosom przysługę i zainwestuj w nowe produkty.

Maska do włosów

Nawet jeśli regularnie stosujesz odżywkę, warto dodać maskę do włosów do swojej letniej rutyny pielęgnacyjnej. Odżywki są niezbędne, ale nie są tak intensywne jak maski do włosów, które mogą naprawdę pomóc dodać włosom energii, gdy zmagają się z upałem.
Aby zwalczyć letnie problemy z włosami, poszukaj maski do włosów, która koncentruje się na nawilżaniu i nawilżaniu pasm.

Zadbaj o włosy podczas pływania

W miesiącach letnich pływanie jest ulubionym zajęciem wielu osób. Jeśli jednak wybrany przez Ciebie basen jest chlorowany, musisz podjąć kilka dodatkowych środków ostrożności, aby Twoje włosy wyglądały nieskazitelnie.

Dlaczego? Ponieważ podobnie jak słońce, chlor pozbawia włosy wilgoci. Ta substancja chemiczna osłabia każde pasmo, prowadząc do rozdwajania się końcówek. Jest również bardzo szkodliwy dla włosów farbowanych lub kondycjonowanych, a nawet może powodować zmiany w naturalnym kolorze włosów.
Woda morska również nie jest bez winy. Chociaż może zawierać wiele minerałów, które włosy uwielbiają, powoduje również pęcznienie łusek włosów, czyniąc je bardziej podatnymi na uszkodzenia.

Poświęć kilka minut na namoczenie włosów w czystej wodzie przed zanurzeniem się. W ten sposób Twoje pasma wchłoną całą bezpieczną, niechlorowaną wodę, co pomoże zapobiec wchłanianiu przez nie tak dużej ilości chloru. Zrób to samo po wyjściu z basenu. Im dłużej chlor pozostaje we włosach, tym bardziej je uszkadza.

Czepki kąpielowe mogą być również pomocne w ochronie włosów przed otaczającą wodą. Jeśli go nie masz lub nie lubisz nosić, zwykłe związanie włosów w kucyk pomoże zminimalizować ich kontakt z wodą.
Jeśli masz jasne włosy, które mają skłonność do zielenienia po ekspozycji na chlor, być może będziesz musiał zainwestować w specjalistyczne szampony. Zawierają one składniki, które pomagają skorygować ten pływacki odcień włosów i szybko przywrócić naturalny kolor.

Podsumowanie

Jeśli często zmagasz się z utrzymaniem włosów w cieplejszych miesiącach, to zdecydowanie warto pamiętać o tych letnich wskazówkach dotyczących włosów. Przestrzeganie powyższych kroków pomoże zapewnić gładkie, lśniące i wolne od puszenia się włosy przez cały sezon letni - od zrozumienia, jak nawilżać suche pasma, po ochronę włosów przed uszkodzeniami słonecznymi.

Treść:

• Kilka wskazówek, jak prawidłowo pielęgnować włosy podczas snu
• Czy nosić włosy upięte czy rozpuszczone?
• Czego nie robić z długimi włosami
• Wnioski

Ochrona długich włosów podczas snu może stać się nieco kłopotliwa. Jeśli kiedykolwiek obudziłaś się z długimi włosami zwiniętymi w kłębek, splątanymi lub zmatowiałymi, znasz tę walkę.

Jeśli masz długie włosy, spanie bez ich odpowiedniego ułożenia może prowadzić do czegoś więcej niż tylko nieudanego dnia z włosami. Z czasem nawyki związane ze snem mogą prowadzić do łamania się włosów i dalszych uszkodzeń.

Omówmy podstawy spania z długimi włosami. Niezależnie od rodzaju włosów i tego, czy są farbowane, czy chemicznie prostowane, oto kilka wskazówek, jak prawidłowo pielęgnować włosy podczas snu.

Kilka wskazówek, jak prawidłowo pielęgnować włosy podczas snu

Większość wypróbowanych i przetestowanych sposobów ochrony długich włosów podczas snu koncentruje się na produktach nakładanych w nocy i strategiach kondycjonowania włosów, które zapobiegają ich łamaniu. Czynniki środowiskowe, takie jak wilgotność włosów i pościeli, również mogą odgrywać rolę.

Używaj jedwabnej lub satynowej poszewki na poduszkę

To bardzo ważny punkt. Jeśli masz tendencję do rzucania się i obracania w łóżku, twoje włosy będą ocierać się o włókna poduszki przy każdym ruchu. Może to obciążać włosy i prowadzić do ich puszenia się. Ostatecznie może to również spowodować ich łamanie.

Poszewka na poduszkę z jedwabnymi lub satynowymi włóknami może zmniejszyć tarcie włosów podczas snu. Jako dodatkowy bonus, tego typu poszewki na poduszki mogą zmniejszyć rozciąganie i obciążenie skóry podczas snu, co pomaga zapobiegać zmarszczkom spowodowanym starzeniem się. W przeciwieństwie do bawełny, satyna i jedwab są włóknami hipoalergicznymi i chłodzącymi.

Zmień porę kąpieli

Jeśli kładziesz się spać z nawet niewielką ilością wilgoci we włosach, może to przyczynić się do łamliwych lub matowych włosów rano. Pasma włosów są najsłabsze, gdy zawierają wilgoć. Nawet najbardziej spokojny śpioch poruszy trochę głową podczas snu, a ten ruch może spowodować splątanie mokrych włosów.

Jeśli pozwala na to harmonogram, staraj się myć włosy o godzinie, w której mają wystarczająco dużo czasu na wyschnięcie przed pójściem spać. Pamiętaj, aby zakończyć prysznic strumieniem chłodniejszej wody, aby pomóc zatrzymać wilgoć we włosach. Możesz również całkowicie wysuszyć włosy tuż przed snem i skorzystać z jednej z poniższych propozycji stylizacji, aby włosy wyglądały świeżo, a grzywa nie plątała się.

Owiń włosy szalikiem lub chustą

Zawinięcie włosów w chustę lub szalik może oznaczać, że nie będziesz tracić snu z powodu zniszczenia lub zniszczenia świeżo ułożonych włosów. W zależności od rodzaju włosów, możesz użyć jedwabiu lub satyny, aby jeszcze bardziej zmniejszyć tarcie podczas snu.

Ostrożnie owijając włosy i chowając wszelkie kosmyki z dala od szyi, unikniesz również wilgoci lub potu, które mogłyby zmatowić włosy.

Spanie z zawiniętymi włosami jest najlepsze, jeśli wolisz obudzić się z gładką i prostą fryzurą. Jeśli dodasz długie wsuwki do owiniętych włosów, twoje włosy będą dodatkowo zabezpieczone, a efekt prostowania zostanie wzmocniony. Po przebudzeniu rozczesz włosy, a rano będziesz gotowa do pracy.

Czesanie przed snem

Rozważ włączenie dodatkowego rodzaju czesania do swojej rutyny przed snem. Jeśli rozczeszesz włosy ze splątanych kosmyków lub kołtunów przed snem, będziesz aktywnie pielęgnować swoje puszące się i matowe włosy. Nie musisz poświęcać na to dużo czasu. W zależności od rodzaju włosów, wystarczy zwykła szczotka łopatkowa lub grzebień z szeroko rozstawionymi zębami, aby rozczesać włosy przed ułożeniem ich na noc i pójściem spać.

Wybierz jedwabne lub satynowe gumki do włosów

Elastyczne gumki do włosów są zwykle rozwiązaniem, gdy chcesz upiąć włosy na wieczór. Jednak gumki te mogą w rzeczywistości obciążać włosy i skórę głowy, ponieważ ciągną włosy do tyłu. Tarcie to powoduje puszenie się i łamanie włosów. Równie dobrze możesz spać z gumką we włosach.

Zamiast tego zwiąż włosy w górny węzeł za pomocą gumki z tkaniny wykonanej z jedwabiu lub satyny. Pozwoli to włosom odpocząć od tarcia. Mniej prawdopodobne jest, że obudzisz się z widocznym „wgnieceniem” we włosach w miejscu, w którym je ściągnąłeś, więc zaoszczędzisz cenny czas na stylizację rano.

Chroń końcówki włosów olejkiem eterycznym

Końcówki włosów mogą być najbardziej zniszczone podczas snu. Nawet jeśli śpisz na plecach, może się zdarzyć, że zmiażdżysz dłuższe pasma, nawet o tym nie wiedząc.

Możesz chronić swoje końcówki, stosując olejki eteryczne przed snem. Olej arganowy, olej migdałowy, olej jojoba, a nawet olej kokosowy to dobry początek. Upnij włosy w warkocz lub gumkę z materiału, a następnie rozgrzej kilka kropli olejku między dłońmi, pocierając je o siebie. Wystarczy odrobina. Nałóż olejek na włosy, koncentrując się szczególnie na końcówkach. Pomoże to uszczelnić włosy przed tarciem i zapobiegnie rozdwajaniu się końcówek.

Odżywianie włosów podczas snu

To, że włosy powinny być suche podczas snu, nie oznacza, że powinny być suche i odwodnione po przebudzeniu. Jeśli często budzisz się z puszącymi się włosami, które trudno okiełznać, odżywka do włosów może być rozwiązaniem. Przed nałożeniem odżywki i zabezpieczeniem włosów na noc, możesz wzmocnić pasma podczas snu, rozpylając odżywkę zawierającą białko lub keratynę.

Najlepsza odżywka bez spłukiwania różni się w zależności od rodzaju włosów. Włosy, które są podatne na przesuszenie, będą się dobrze rozwijać dzięki odżywce, która je nawilży. Włosy, które mają tendencję do przetłuszczania się, mogą skorzystać z odżywki o lżejszej formule z ekstraktami roślinnymi i bez wielu innych dodatków. Najlepszym wyborem są produkty w sprayu przeznaczone do stosowania na suche włosy.

Spanie z warkoczami

Jeśli chcesz obudzić się z pofalowanymi włosami zamiast się przez nie przedzierać, spróbuj zapleść długie włosy w warkocz przed snem. Każdy rodzaj warkocza będzie odpowiedni, niezależnie od tego, czy jest to pojedynczy warkocz, kilka mniejszych warkoczy, czy nawet francuski warkocz, jeśli chcesz być fantazyjny.

Zamiast gumki, zabezpiecz warkocz na dole małą gumką. Jeśli chcesz zapewnić swoim włosom dodatkową ochronę, możesz ułożyć warkocz jako górny węzeł na głowie lub po prostu owinąć go i upiąć na głowie, z dala od karku. W ten sposób włosy będą chronione przed potem, wilgocią i tarciem.

Używaj serum lub maski do włosów

Lekkie serum do włosów może pomóc ujarzmić puszenie się włosów podczas snu, podobnie jak maska do włosów, którą można bezpiecznie stosować w nocy. Pamiętaj, że nie chcesz zwilżać włosów ani pęcznieć mieszków włosowych żadnym produktem, którego używasz w nocy. Próbujesz po prostu dostarczyć i zablokować wilgoć bez obciążania lub pocierania włosów.

Unikaj wszelkich produktów zawierających kwaśne składniki (takie jak kwas cytrynowy lub ocet jabłkowy), ponieważ nie są one bezpieczne do pozostawienia na włosach dłużej niż 6 godzin. Unikaj również składników bogatych w białko, takich jak jajka, które mogą obciążać włosy i zwiększać prawdopodobieństwo ich łamania. Używaj lekkich składników roślinnych (takich jak olejek z mięty pieprzowej lub aloes), które mogą uszczelnić połysk, stymulować skórę głowy i ułatwić poranne rozczesywanie.

Podłącz wentylator lub nawilżacz powietrza w sypialni

Każda forma ciepła może wyciągać wilgoć z powietrza, co będzie miało negatywny wpływ na włosy. Może to również dotyczyć urządzenia grzewczego w sypialni.

Zapewnij przepływ powietrza w pomieszczeniu za pomocą wentylatora, aby nie pocić się i nie budzić z wilgotnymi włosami w nocy. Możesz również rozważyć użycie nawilżacza, aby przywrócić wilgoć w powietrzu w sypialni.

Włosy upięte czy rozpuszczone?

Najlepszym sposobem na ochronę długich włosów podczas snu jest ich delikatne upięcie. Spanie ze swobodnie latającymi lokami może brzmieć malowniczo, ale w rzeczywistości prawdopodobnie obudzisz się ze spoconym, splątanym bałaganem, jeśli nie znajdziesz sposobu na zabezpieczenie włosów na noc.

Sekret tkwi w tym, by nie ściągać włosów tak ciasno do głowy podczas snu, by uciskały skórę głowy. Włosy powinny być na tyle upięte, by nie plątały się i nie matowiały, ale nie powinny też być ułożone w sposób, który sprzyja tarciu lub łamaniu.

Dobre opcje noszenia włosów do łóżka obejmują:

• luźny, funkcjonalny węzeł na czubku głowy zabezpieczony gumką z materiału
• jeden lub więcej luźnych warkoczy na karku
• włosy owinięte szalikiem lub turbanem.

Czego nie robić z długimi włosami

To, czego nie robić z włosami wieczorem, może być równie ważne, jak stosowanie się do powyższych wskazówek i delikatne zabezpieczanie włosów na wieczór. Ponieważ długie włosy są podatne na łamanie i plątanie, szczególnie ważne jest, aby pamiętać o tych rzeczach, próbując zachować dłuższe pasma.

Nie śpij z włosami spiętymi w kucyk. Użyj jednego z wymienionych powyżej stylów, takich jak luźny kok lub warkocz.
Unikaj metalowych spinek i gumek. Wybierz bardziej odpowiednie rozwiązanie do spania, takie jak satynowa gumka do włosów.
Nie śpij z mokrymi włosami. A nawet jeśli nie możesz tego uniknąć, przynajmniej popraw i rozczesz włosy przed zaśnięciem.

Wnioski

Możliwe jest chronienie (a nawet odżywianie) długich włosów podczas snu. Proces ten może wymagać trochę prób i błędów, więc możesz wypróbować powyższe wskazówki jedna po drugiej, aby zobaczyć, co działa dla Ciebie.

Podejmując decyzję o tym, co może zadziałać najlepiej, należy wziąć pod uwagę rodzaj włosów i to, czy są one już zniszczone zabiegami chemicznymi. Jeśli martwisz się łamliwością i puszeniem się włosów, zapytaj specjalistę od pielęgnacji włosów, czy ma jakieś inne pomysły na rozwiązanie Twoich konkretnych problemów.

Treść:

• Czym jest kolagen?
• Wiedza naukowa na temat kolagenu i wzrostu włosów
• Jak kolagen wspomaga wzrost włosów?
• Jak włączyć kolagen do codziennej rutyny?
• Witaminy i składniki odżywcze ważne dla wzrostu włosów
• Podsumowanie.

Rynek kolagenu odnotował w ostatnich latach boom, głównie ze względu na rosnącą popularność tego białka jako domowego sposobu na utrzymanie zdrowej skóry, włosów i paznokci.

Chociaż kolagen jest częściej kojarzony z warunkami zdrowotnymi, takimi jak zapalenie stawów i osteoporoza, w ostatnich latach pojawił się również jako potencjalne rozwiązanie na porost włosów.

W tym artykule przyjrzymy się bliżej, w jaki sposób kolagen może promować wzrost włosów, podkreślając niektóre z naukowych podstaw jego stosowania i czy jego rzekome korzyści są rzeczywiście uzasadnione.

Czym jest kolagen?

Aby zrozumieć potencjalny wpływ kolagenu na wzrost włosów, ważne jest, aby przyjrzeć się, czym jest kolagen i jak działa w organizmie.

Kolagen jest białkiem strukturalnym występującym w skórze, ścięgnach, kościach, tkankach łącznych, a zwłaszcza we włosach, jest najobficiej występującym białkiem u ssaków i stanowi od 25% do 35% całkowitej zawartości białka w organizmie.

Kolagen nie jest również pojedynczą substancją - jest to zróżnicowana rodzina białek, składająca się z różnych typów, z których każdy odgrywa inną rolę w organizmie.

Na przykład, w kontekście zdrowia włosów, kolagen odgrywa kluczową rolę jako element strukturalny mieszków włosowych, zapewniając istotne wsparcie, siłę i elastyczność.

Wiedza naukowa na temat kolagenu i wzrostu włosów

Chociaż kolagen jest często reklamowany jako potencjalne lekarstwo na wypadanie włosów, istnieje niewiele badań potwierdzających jego korzyści.

Co więcej, badania, które wykazały jego korzyści dla wzrostu włosów, były finansowane głównie przez marki z branży kosmetycznej i suplementów diety, co stanowi konflikt interesów.

Niektóre badania rzuciły jednak światło na związek między włosami a kolagenem w ogóle.

Na przykład, jedno z badań wykazało, że młodsze komórki u podstawy mieszków włosowych zużywają więcej kolagenu, podczas gdy starsze komórki zużywają go mniej, co sugeruje, że spadający poziom kolagenu może przyczyniać się do wypadania włosów.

Inne badanie wykazało, że kolagen pochodzący z ryb, stosowany jako suplement diety, może zapobiegać wypadaniu włosów i indukować ich odrastanie u osób z łysieniem.

Niedobory określonych typów kolagenu, takich jak kolagen VI i XVII, są również powiązane z wypadaniem włosów i przedwczesnym siwieniem.

W jaki sposób kolagen wspomaga wzrost włosów?

Chociaż należy przeprowadzić więcej badań, aby w pełni zrozumieć związek między kolagenem a wzrostem włosów, uważa się, że jego stosowanie poprawia zdrowie włosów na trzy z poniższych sposobów:

• Stymulowanie aktywności antyoksydacyjnej organizmu - kolagen jest powiązany z właściwościami antyoksydacyjnymi, które mają zwalczać stres oksydacyjny, czynnik związany zarówno ze starzeniem się włosów, jak i skóry.
• Opóźnienie starzenia się włosów - ponieważ organizm z czasem produkuje mniej kolagenu, uzupełnienie poziomu kolagenu za pomocą suplementów może przeciwdziałać oznakom starzenia się włosów.
• Zwiększenie syntezy kolagenu w skórze głowy - suplementy kolagenu mogą stymulować syntezę kolagenu w skórze głowy, co może poprawić dopływ krwi do mieszków włosowych i poprawić wzrost włosów.

W wyniku tych mechanizmów peptydy kolagenowe podobno oferują następujące korzyści:

• Zmniejszenie przerzedzenia i wypadania włosów - kolagen może poprawić kondycję skóry głowy i wzmocnić mieszki włosowe, potencjalnie zmniejszając wypadanie włosów.
• Poprawa grubości włosów - aminokwasy zawarte w kolagenie mogą przyczyniać się do budowy grubszych i gęstszych włókien włosów.
• Opóźnienie siwienia - niektóre badania wykazały, że niedobór niektórych rodzajów kolagenu może opóźnić przedwczesne siwienie.

Należy zauważyć, że wszystkie te mechanizmy są w dużej mierze teoretyczne. Dlatego też, jeśli cierpisz na schorzenie takie jak łysienie typu męskiego, jest mało prawdopodobne, aby kolagen spowodował znaczący wzrost włosów w taki sam sposób, jak inne niechirurgiczne opcje leczenia, takie jak finasteryd lub minoksydyl.

Jak włączyć kolagen do codziennej rutyny?

Chociaż badania nad skutecznością kolagenu jako samodzielnego leczenia wypadania włosów wciąż trwają, kolagen jest często zalecany wraz z innymi rodzajami leczenia wypadania włosów w celu promowania odrastania włosów.

Aby włączyć go do codziennej diety, warto rozważyć kilka różnych opcji:

• Spożywanie pokarmów bogatych w kolagen - wiele produktów spożywczych zawiera naturalny kolagen, takich jak bulion kostny, białka jaj, skóra kurczaka i ryby, takie jak tuńczyk, łosoś i dorsz.
• Stosuj suplementy kolagenowe - dostępne w postaci proszku, kapsułek i płynu, dodanie suplementu kolagenowego do codziennej rutyny pozwoli Ci łatwo osiągnąć zalecaną dzienną dawkę.
• Stosuj zbilansowaną dietę - ponieważ organizm wykorzystuje również witaminę C do produkcji kolagenu, spożywanie dużej ilości pokarmów bogatych w składniki odżywcze, takich jak owoce, warzywa i produkty pełnoziarniste, może wspomóc wzrost włosów.
• Dbaj o nawodnienie - prawidłowe funkcjonowanie kolagenu zależy od odpowiedniego nawodnienia. Picie dużej ilości wody jest niezbędne do utrzymania zdrowych włosów.

Witaminy i składniki odżywcze ważne dla wzrostu włosów

Lśniące i mocne włosy są oznaką zdrowia. Włosy potrzebują różnych składników odżywczych, aby wyglądać zdrowo. Na wzrost i jakość włosów mają wpływ takie czynniki jak wiek, genetyka i hormony. Jednak optymalne spożycie składników odżywczych jest niezbędnym warunkiem ich prawidłowego wzrostu, zdrowia i piękna.

Poniżej znajdują się witaminy i inne składniki odżywcze, które są ważne dla wzrostu włosów:

Witamina A
Włosy potrzebują witaminy A, aby utrzymać nawilżenie i promować wzrost. Dobrym jej źródłem są na przykład słodkie ziemniaki, marchew, szpinak i jarmuż.

Witaminy z grupy B
Witaminy z grupy B pomagają przenosić tlen i składniki odżywcze do skóry głowy, wspomagając wzrost włosów. Dobrym źródłem witamin z grupy B są zboża, mięso, owoce morza i ciemnozielone liście.

Witamina C
Witamina C jest potrzebna do tworzenia kolagenu i może spowolnić starzenie się włosów. Dobrym jej źródłem są papryka, owoce cytrusowe i truskawki.

Witamina D
Rola witaminy D we wzroście włosów nie jest oczywista, ale jej niedobór powoduje wypadanie włosów. Poziom witaminy D można zwiększyć poprzez odpowiednią ekspozycję na światło słoneczne lub spożywanie pokarmów, które ją zawierają.

Witamina E
Witamina E pomaga zapobiegać stresowi oksydacyjnemu i wspomaga wzrost włosów. Dobrym jej źródłem są nasiona słonecznika, migdały, szpinak i awokado.

Cynk
Cynk może poprawić wzrost włosów u osób z jego niedoborem. Dobrym jego źródłem są na przykład ostrygi, wołowina i pestki dyni.

Białko
Dostarczanie wystarczającej ilości białka jest ważne dla wzrostu włosów. Obecnie jednak niedobór białka jest rzadkością w krajach zachodnich.

Podsumowanie: czy kolagen wspomaga porost włosów?

Pomimo obiecujących wyników wcześniejszych badań, do stosowania kolagenu jako suplementu należy podchodzić z ostrożnym optymizmem.

Chociaż niektóre osoby mogą ręczyć za jego zastosowanie w przywracaniu wypadania włosów, zagęszczaniu włosów i opóźnianiu siwienia, brak dostępnych obecnie dowodów naukowych oznacza, że preferowane powinny być inne opcje leczenia wypadania włosów, takie jak finasteryd, minoksydyl lub chirurgiczny przeszczep włosów.

Rozumiemy, jak bardzo utrata włosów może wpłynąć na poczucie własnej wartości i sposób życia.

Aby dowiedzieć się więcej o różnych metodach leczenia wypadania włosów, przeczytaj więcej na naszym blogu.

Treść:

• 13 wskazówek, jak uzyskać i utrzymać zdrowe włosy
• Żywność i suplementy dla zdrowych włosów

Zdrowe, sprężyste i lśniące włosy - krótkie i kolczaste, okalające twarz lub długie jak Roszpunka - to cel każdego z nas, każdego dnia. Jednak zdrowe włosy nie powstają w magiczny sposób. Oto 13 wskazówek, jak uzyskać - i utrzymać - zdrowe włosy, nawet jeśli są one zniszczone.

13 wskazówek, jak uzyskać i utrzymać zdrowe włosy

Krok 1: Myj włosy rzadziej

Mycie włosów szamponem usuwa brud i oleje, ale nadmierne mycie włosów może pozbawić włosy i skórę głowy naturalnych olejków. Ponadto szampon, który nie zostanie całkowicie spłukany, może osadzać się na włosach, pozostawiając je matowe i pozbawione życia.

Mycie włosów kilka razy w tygodniu pomoże utrzymać równowagę olejową w większości rodzajów włosów. Pomiędzy myciami używaj suchych szamponów, które wchłoną nadmiar olejków i odświeżą włosy.

Krok 2: Prawidłowe nakładanie odżywki

Odżywkę najlepiej nakładać na środek i końce włosów, a następnie w kierunku skóry głowy. Włosy potrzebują nawilżenia dalej od skóry głowy, ale skóra głowy może być również sucha. Zwróć szczególną uwagę na nawilżenie skóry głowy, jeśli swędzisz lub zauważysz łuski.

Upewnij się też, że wybierasz odżywkę odpowiednią do rodzaju włosów: grube loki wymagają innego rodzaju nawilżenia niż włosy proste lub cienkie.

Krok 3: Używaj maski do włosów co tydzień lub w razie potrzeby

Maski do włosów to głęboko nawilżające zabiegi, które wnikają w łodygę włosa, aby nawilżyć i wzmocnić włosy od wewnątrz. Aby Twoje włosy były sprężyste, lśniące i mocne, włącz maskę do swojej rutyny zdrowej pielęgnacji włosów przynajmniej raz w tygodniu.

Krok 4: Chroń włosy podczas stylizacji na gorąco

Postaraj się zmniejszyć częstotliwość suszenia włosów lub używania gorącej prostownicy na włosach i użyj nawilżającego środka ochronnego przed zastosowaniem ciepła. Maski bez spłukiwania pomagają chronić włosy przed wysoką temperaturą do 450 stopni - wetrzyj odrobinę w pasma przed suszeniem lub prostowaniem włosów.

Krok 5: Zminimalizuj stylizację włosów, taką jak farbowanie, trwała ondulacja, relaksacja

Fajnie jest zmieniać kolor i styl włosów, a po rozpoczęciu rozjaśniania, farbowania lub stylizacji włosów należy zachować ten wygląd. Pomiędzy stylizacjami pozwól swoim włosom odpocząć i daj im trochę więcej miłości, aby mogły się nawodnić i zregenerować po obciążeniu chemicznym. Czy Twoje rozjaśnione włosy są zniszczone i potrzebują trochę miłości? Zafunduj im maskę do włosów, która je naprawi i wzmocni.

Krok 6: Chroń włosy podczas przebywania na słońcu lub pływania

Kiedy oddajesz się zabawie na słońcu, pomóż swoim włosom zachować zdrowie, stosując odżywkę lub maskę bez spłukiwania przed pływaniem w jakimkolwiek rodzaju wody (ale szczególnie w chlorowanych basenach). Jeśli regularnie pływasz, noś czepek, gdy tylko możesz, aby zminimalizować narażenie włosów na działanie chloru, a zawsze dobrym pomysłem jest noszenie czapki, gdy jesteś na słońcu, aby chronić włosy i skórę.

Krok 7: Rozczesz włosy przed prysznicem i myciem szamponem

Przed umyciem włosów należy je rozczesać lub przeczesać palcami, aby usunąć sploty. Poświęcenie kilku chwil na rozczesanie włosów przed wskoczeniem pod prysznic po treningu lub rano pozwoli zaoszczędzić czas i zapobiegnie łamaniu się włosów.

Krok 8: Szczotkuj włosy na sucho, a nie na mokro

Kiedy włosy są mokre, są bardziej podatne na łamanie. Aby zapobiec puszeniu się włosów, rozdwajaniu końcówek i łamaniu, unikaj szczotkowania mokrych włosów. Najlepszym momentem na rozczesanie włosów jest ich prawie całkowite wyschnięcie. Może się to różnić w zależności od tekstury włosów, ponieważ włosy kręcone mogą ulec większemu zniszczeniu podczas czesania na sucho. Jeśli naprawdę nie możesz oprzeć się czesaniu mokrych włosów, użyj grzebienia z szeroko rozstawionymi zębami zamiast szczotki do włosów. Grzebienie z ząbkami mogą być łagodniejsze dla skóry głowy i mieszków włosowych, jeśli czeszesz je powoli.

Krok 9: Ściśnij mokre włosy ręcznikiem, nie pocieraj ich

Owiń ręcznik wokół głowy lub długich pasm i pocieraj je, aby wchłonąć wodę. Pocieranie włosów ręcznikiem powoduje plątanie się włosów i ich łamanie.

Krok 10: Chroń i nawilżaj skórę głowy

Skóra głowy może stać się dość sucha, zwłaszcza jeśli powietrze jest suche, zbyt często myjesz włosy szamponem lub jest narażona na działanie promieni słonecznych. Noś czapki i filtry przeciwsłoneczne na skórze głowy, gdy wychodzisz na słońce; jeśli masz suche powietrze w domu, włącz nawilżacz, rzadziej myj szamponem i używaj szamponu nawilżającego. Jeśli skóra głowy stała się sucha i łuszcząca się, użyj głębokiej kuracji skóry głowy w razie potrzeby, aby ją nawilżyć.

Krok 11: Dbaj o włosy podczas snu

Długie włosy zwiń w luźny warkocz lub załóż czepek do spania. Spróbuj również zamienić bawełnianą lub mikrofibrową poszewkę na jedwabną lub jedwabną alternatywę. Gładsza tkanina może pomóc zapobiec lub zmniejszyć plątanie się włosów podczas snu.

Krok 12: Regularne strzyżenie włosów

Przycinaj włosy co 3 do 7 tygodni, jeśli są krótkie lub kręcone, co 8 do 12 tygodni w przypadku teksturowanych włosów kręconych i co najmniej co 12 tygodni w przypadku długich włosów, aby usunąć uszkodzone lub rozdwojone końcówki i zachować kształt fryzury. Regularne przycinanie jest koniecznością, aby zachować zdrowe włosy niezależnie od ich rodzaju.

Krok 13: Odżywiaj się zdrowo i pij dużo wody

Spożywaj dietę bogatą w białko, niezbędne kwasy tłuszczowe i witaminy z grupy B, aby dostarczyć organizmowi składników odżywczych potrzebnych do produkcji keratyny, białka strukturalnego włosów i paznokci. Pij dużo wody, aby nawilżyć skórę i włosy.

Żywność i suplementy dla zdrowych włosów

Czy wiesz, że to, co jesz, może mieć duży wpływ na zdrowie Twoich włosów? Utrzymanie zrównoważonej diety jest kluczowym czynnikiem dla zdrowia włosów, a jeśli twoje ciało nie jest zdrowe, twoje włosy mogą dać ci pierwszy znak, że coś jest nie tak. Z drugiej strony, diety awaryjne lub diety jo-jo, a także anemia i brak równowagi hormonalnej mogą wpływać na wzrost, teksturę, długość i połysk włosów.

Podczas gdy składniki odżywcze, takie jak witaminy, a także białka, kwasy tłuszczowe i minerały, są ważne dla utrzymania zdrowych włosów, niekoniecznie trzeba iść drogą suplementacji. Substancje te są zwykle wchłaniane w wystarczających ilościach z pożywienia, pod warunkiem, że dieta jest zbilansowana.

Kluczowe witaminy i składniki odżywcze dla zdrowych włosów obejmują:

• Biotyna
• żelazo
• Cynk
• Witamina C
• Witamina D
• Białko
• Zdrowe tłuszcze (np. kwasy tłuszczowe omega-3).

Jeśli nie stosujesz zrównoważonej diety lub obawiasz się, że nie dostarczasz wystarczającej ilości tych witamin, możesz porozmawiać z lekarzem o tym, czy suplementacja jest dla Ciebie odpowiednia. Chociaż każdy suplement można przyjmować osobno, można również kupić jedną tabletkę zawierającą wszystkie te składniki odżywcze, która została zaprojektowana specjalnie dla włosów.

Treść:

• Co to jest diastaza brzuszna?
• Dlaczego występuje diastaza brzuszna?
• U kogo występuje diastaza brzuszna?
• Jak często występuje diastaza brzuszna?
• Jakie są objawy rozkurczu mięśni brzucha?
• Jakie są objawy diastazy brzusznej?
• Skąd mam wiedzieć, czy mam rozkurcz mięśni brzucha?
• Jakie są czynniki ryzyka diastazy?
• Jak diagnozuje się rozkurcz mięśni brzucha?
• Jak mogę się przebadać pod kątem rozejścia mięśni brzucha?
• Jak usunąć rozejście mięśni brzucha?
• Jak mogę zapobiec diastazie brzusznej?
• Podsumowanie

Rozkurcz mięśni brzucha jest częstym schorzeniem u kobiet w ciąży i po porodzie. Powstaje, gdy bezpośrednie mięśnie brzucha (mięśnie brzucha) oddzielają się od rozciągniętych mięśni podczas ciąży. Oddzielenie to może spowodować, że brzuch będzie wystawał lub wybrzuszał się przez miesiące lub lata po porodzie. Można to skorygować za pomocą specjalnych ćwiczeń, które pomogą zamknąć separację.

Diastaza brzuszna występuje, gdy brzuch kobiety rozciąga się podczas ciąży, a w mięśniach brzucha tworzy się szczelina.

Co to jest rozejście mięśni brzucha?

Rozejście mięśni brzucha to rozejście się mięśni prostych brzucha w trakcie i po ciąży. Mięsień prosty brzucha biegnie pionowo wzdłuż przedniej części brzucha. Jest on często określany jako „sześciopak brzucha”. Jest on podzielony na lewą i prawą stronę przez pasmo tkanki zwane linea alba, które biegnie wzdłuż środka. Gdy macica powiększa się podczas ciąży, mięśnie brzucha rozciągają się, a linia biała staje się cieńsza i rozciąga się. Ten pasek tkanki rozszerza się, gdy wypycha się na zewnątrz.

Po urodzeniu dziecka linea alba może się zagoić i ponownie połączyć. Jest bardzo elastyczna i kurczy się z powrotem (jak gumka). Kiedy tkanka traci swoją elastyczność w wyniku rozciągania, szczelina w mięśniach brzucha nie zamyka się tak, jak powinna. Jest to diastasis recti.

Jeśli masz diastasis, twój brzuch może wydawać się wystawać tuż nad lub poniżej pępka, sprawiając, że wyglądasz na ciężarną przez miesiące lub lata po porodzie.

Dlaczego rozkurcz brzucha?

Ciąża wywiera duży nacisk na brzuch. Brzuch składa się z lewego i prawego mięśnia brzucha oraz cienkiego pasma tkanki łącznej (linea alba) pomiędzy nimi. Wypychają się one na zewnątrz i rozciągają, aby zrobić miejsce dla rosnącego dziecka. Diastaza brzucha występuje, gdy linea alba jest zbyt rozciągnięta i nie pasuje do siebie. Lewa i prawa strona brzucha pozostają oddzielone. Jest to również określane jako „szczelina brzuszna” lub separacja brzucha.

U kogo występuje diastaza brzuszna?

Rozejście powłok brzusznych najczęściej występuje u kobiet w ciąży i kobiet po porodzie (może również wystąpić u mężczyzn i niemowląt). Rozejście powłok brzusznych zwykle rozwija się w trzecim trymestrze ciąży. W tym okresie występuje zwiększony nacisk na ścianę brzucha, ponieważ dziecko szybko rośnie. Większość osób zauważa diastasis recti dopiero w okresie poporodowym.

Jak często występuje rozejście mięśni brzucha?

Diastaza brzucha jest bardzo powszechna u kobiet w ciąży i w okresie poporodowym. Występuje u 60% osób. Zwykle ustępuje w ciągu ośmiu tygodni po porodzie. U około 40% osób z diastasis recti nadal występuje sześć miesięcy po porodzie.

Jakie są objawy rozejścia mięśni brzucha?

Większość osób zauważa objawy diastazy dopiero po porodzie. Rozkurcz może również wystąpić podczas ciąży, ale trudno go rozpoznać, ponieważ brzuch jest rozciągnięty.

Typowe objawy diastazy w okresie poporodowym to:

• Widoczne wybrzuszenie lub „guzek”, który wystaje tuż nad lub poniżej pępka.
• Tkliwość lub uczucie galaretowatości wokół pępka.
• Zwężenie lub wybrzuszenie podczas napinania mięśni brzucha.
• Trudności z podnoszeniem przedmiotów, chodzeniem lub wykonywaniem codziennych czynności.
• Ból podczas seksu.
• Ból miednicy lub bioder.
• Ból w dolnej części pleców.
• Zła postawa ciała.
• Wyciek moczu podczas kichania lub kaszlu.
• Zaparcia.
• Uczucie osłabienia w okolicy brzucha.

Jakie są objawy rozejścia mięśni brzucha?

Diastaza nie jest bolesna. Możesz odczuwać ból związany z niektórymi skutkami ubocznymi diastazy, ale samo rozdzielenie brzucha nie jest bolesne. Możesz odczuwać osłabienie w rdzeniu ciała podczas wykonywania niegdyś prostych czynności, takich jak podnoszenie kosza na pranie. Niektóre osoby odczuwają galaretowatą konsystencję w przestrzeni między lewym a prawym mięśniem brzucha, gdy mięśnie brzucha kurczą się.

Skąd mam wiedzieć, czy mam rozejście mięśni brzucha?

Istnieje kilka typowych objawów, które mogą sygnalizować, że masz diastazę. Jednym z najczęstszych objawów diastazy jest wybrzuszenie w środkowej części brzucha, które nie ustępuje nawet po ćwiczeniach lub utracie wagi uzyskanej podczas ciąży. Innym objawem jest wybrzuszenie brzucha lub wybrzuszenie po odchyleniu się na krześle lub wstaniu z łóżka. Diastasis recti można sprawdzić samodzielnie, ale zawsze dobrym pomysłem jest omówienie objawów z lekarzem.

Jakie są czynniki ryzyka wystąpienia diastasis?

Kilka czynników może zwiększać ryzyko wystąpienia rozkurczu:

• Ciąże mnogie (zwłaszcza ciąże następujące po sobie).
• Wiek powyżej 35 lat.
• Urodzenie wielu dzieci (na przykład bliźniąt lub trojaczków).
• Ciężkie lub duże dziecko.
• Wyjątkowo niski wzrost.
• Poród pochwowy. Parcie może zwiększyć ciśnienie w jamie brzusznej.

Jak diagnozuje się rozejście mięśni brzucha?

Lekarz oceni, czy diastaza jest obecna, gdzie jest zlokalizowana i jak poważna. Diastaza może występować powyżej pępka, poniżej pępka i w pobliżu pępka.

Lekarz przeprowadzi badanie palpacyjne okolicy brzucha za pomocą dłoni i palców w celu wykrycia szczelin i napięcia mięśni. Niektórzy lekarze mogą użyć ultradźwięków, taśmy mierniczej lub narzędzia zwanego suwmiarką, aby uzyskać dokładniejszy pomiar. Badanie to jest zwykle wykonywane podczas wizyty poporodowej, zanim zostaniesz dopuszczona do ćwiczeń.

Szczelina brzuszna szersza niż 2 cm jest uważana za diastazę. Diastazę brzuszną mierzy się również w szerokości palca, na przykład w odległości dwóch lub trzech palców.

Lekarz może zalecić ruchy w przypadku diastasis recti lub skierować do specjalisty w celu dalszego leczenia.

Jak mogę się przebadać pod kątem diastasis?

Możesz zbadać się pod kątem diastazy:

• Połóż się na plecach z ugiętymi kolanami i stopami płasko na podłodze.
• Unieś ramiona lekko nad podłogę, trzymając jedną rękę za głową dla wsparcia. Prawie tak, jakbyś robił przysiad. Spójrz w dół na swój brzuch.
• Przesuń drugą rękę nad obszar pępka, dłońmi w dół i palcami w kierunku palców stóp.
• Użyj palców, aby wyczuć lukę między mięśniami brzucha. Sprawdź, ile palców możesz zmieścić w szczelinie między prawym i lewym mięśniem brzucha.
• Jeśli wyczujesz szczelinę o szerokości dwóch lub więcej palców, omów swoje obawy z lekarzem. Powinien on potwierdzić diastasis recti prawidłową diagnozą i zalecić odpowiednią opiekę.

Jak mogę usunąć diastasis?

Aby usunąć diastasis, należy wykonywać delikatne ruchy, które angażują mięśnie brzucha. Przed rozpoczęciem programu ćwiczeń upewnij się, że jest on bezpieczny dla diastasis recti. Współpracuj ze specjalistą fitness lub fizjoterapeutą, który ma doświadczenie z diastasis recti. Mogą oni stworzyć dla Ciebie plan leczenia, aby upewnić się, że wykonujesz ruchy prawidłowo i przechodzisz do bardziej wymagających ruchów we właściwym czasie.

Niektóre ruchy pogarszają separację brzucha. W okresie poporodowym należy wprowadzić pewne zmiany:

• Unikaj podnoszenia czegokolwiek, co jest cięższe od dziecka.
• Wstając z łóżka lub siadając, przewróć się na bok. Użyj rąk, aby się podnieść.
• Unikaj czynności i ruchów, które wypychają mięśnie brzucha na zewnątrz (na przykład przysiadów i siadów).
• Niektóre osoby używają opasek (elastycznych opasek na brzuch), aby utrzymać brzuch i podeprzeć dolną część pleców.
• Noszenie opasek nie leczy diastasis recti i nie wzmacnia mięśni brzucha. Może być dobrym przypomnieniem o diastazie i promować dobrą postawę.

Jak mogę zapobiec diastazie brzusznej?

Pewne rozejście się brzucha jest normalne i spodziewane w czasie ciąży. Jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia rozejścia:

• Zdrowy przyrost masy ciała podczas ciąży: Ćwicz i jedz zdrową żywność, aby utrzymać przyrost masy ciała w zdrowym zakresie.
• Prawidłowa postawa i głębokie oddychanie: Stań prosto z ramionami odchylonymi do tyłu. Oddychaj głęboko, aby rozszerzyć żebra, a nie tylko brzuch.
• Bezpieczne ćwiczenia brzucha: Po 12. tygodniu ciąży i po porodzie unikaj ćwiczeń, takich jak przysiady i przysiady, które wywierają nacisk na mięśnie brzucha.
• Nie przemęczaj się podczas podnoszenia: Niektóre codzienne czynności, takie jak podnoszenie toreb z zakupami lub dzieci, mogą nadmiernie obciążać mięśnie brzucha.
• Wstając z łóżka, nie przeciążaj się: Jeśli jesteś w ciąży lub po porodzie, przewróć się na bok i użyj ramion, aby wstać z łóżka.

Wnioski

Diastaza brzucha może sprawić, że będziesz wyglądać na ciężarną nawet wiele lat po urodzeniu ostatniego dziecka. Przedyskutuj swoje obawy z lekarzem, aby mógł zdiagnozować i leczyć. Leczenie może pomóc ci poczuć się pewniej w swoim ciele i wyeliminować odczuwany ból.

Treść:

• Czym jest zarządzanie energią?
• 7 wskazówek dla szczęśliwszego życia
• Kilka prostych działań, które pomogą Ci bardziej o siebie zadbać

Zrównoważ swoje zdrowie psychiczne i emocjonalne.

Czy budzisz się rano z uczuciem senności? Czy napoje zawierające kofeinę stały się dla Ciebie koniecznością, aby pomóc Ci przetrwać dzień?

Jeśli brzmi to znajomo, nadszedł czas, aby porzucić szybkie rozwiązania, na których polegasz i opracować plan zarządzania energią. Rozpoczęcie pracy może wydawać się trudne, ale wkrótce będziesz mieć energię do dalszego działania, gdy zdasz sobie sprawę z korzyści płynących z szczęśliwszego, zdrowszego i bardziej produktywnego stylu życia.

Czym jest zarządzanie energią?

Pomyśl o swojej energii jako o ograniczonym zasobie, podobnie jak o pieniądzach na koncie bankowym. Zaczynasz dzień z określoną kwotą do wydania. Ilość ta różni się w zależności od osoby, w zależności od czynników takich jak wiek, sen, poziom stresu, zdrowie i styl życia.

Działania i interakcje odbierają lub gromadzą energię na koncie. Chociaż nie zawsze masz kontrolę nad działaniami, które odbierają ci energię, możesz podjąć kroki, aby dodać więcej energii do swojego konta.

Postępuj zgodnie z tymi siedmioma wskazówkami, aby zwiększyć swoją energię i prowadzić szczęśliwsze, zdrowsze i bardziej produktywne życie.

7 wskazówek dla szczęśliwszego życia

1. Jedz pożywne pokarmy.

Zrównoważona, zdrowa dieta jest podstawą dobrego samopoczucia. Powszechne jest jednak myślenie o zdrowym odżywianiu przede wszystkim jako o narzędziu do odchudzania. Zgodnie z wytycznymi dietetycznymi z 2020 r., zrównoważona dieta bogata w owoce i warzywa, chude białka, niskotłuszczowe produkty mleczne i produkty pełnoziarniste jest niezbędna do osiągnięcia optymalnej energii. Naprawdę jesteś tym, co jesz.

Jedz różnorodne pokarmy ze wszystkich grup żywności, aby uzyskać różnorodne składniki odżywcze, które zapewnią Ci energię przez cały dzień. Wybieraj świeże lub mrożone owoce i warzywa, zwłaszcza ciemne, bogate w składniki odżywcze warzywa liściaste i brokuły, a także pomarańczowe warzywa, takie jak marchew i słodkie ziemniaki. Istnieje wiele rodzajów ryb i roślin strączkowych, z których można wybierać zdrowe białko. Staraj się spożywać 3 uncje pełnoziarnistych płatków zbożowych, chleba, ryżu lub makaronu dziennie.

2. Wysypiaj się od siedmiu do ośmiu godzin dziennie.

Priorytetowe traktowanie snu jest jedną z najlepszych rzeczy, które możesz zrobić, aby przygotować się na udany dzień pełen energii. Brak snu może powodować poważne problemy zdrowotne, a także negatywnie wpływać na nastrój, motywację i poziom energii. Wysokiej jakości sen to zdrowy nawyk, który wiele osób musi poprawić. Większość dorosłych potrzebuje co najmniej siedmiu do ośmiu godzin snu każdej nocy, więc co powstrzymuje ich przed jego osiągnięciem?

Jeśli masz problemy z zasypianiem, obserwuj swoje nawyki związane ze snem. Zwróć uwagę na to, ile śpisz każdej nocy, jakie czynniki wpływają na sen lub jego brak, jak wypoczęty się czujesz i ile masz energii w ciągu dnia. Następnie wypróbuj strategie poprawiające jakość snu, takie jak tworzenie relaksującego i spokojnego otoczenia, minimalizowanie światła i hałasu, wdrażanie rutyny przed snem, radzenie sobie ze stresem i wyłączanie urządzeń elektronicznych.

Niezależnie od tego, od czego zdecydujesz się zacząć, bądź konsekwentny. Korzystanie z tej samej rutyny snu i strategii snu pomoże stworzyć wewnętrzny budzik organizmu i może prowadzić do poprawy jakości snu. Dzięki lepszej jakości snu ludzie cieszą się lepszym zdrowiem i samopoczuciem emocjonalnym, zmniejszają ryzyko chorób i są bardziej produktywni.

3. Przebywaj w towarzystwie dobrych ludzi.

Zmaksymalizuj ilość czasu spędzanego z ludźmi, z którymi lubisz przebywać. Łączenie się z innymi ludźmi, którzy emanują pozytywnym nastawieniem i mają podobne zainteresowania, sprawi, że będziesz podekscytowany i pełen energii.

Z drugiej strony, ludzie, z którymi się nie identyfikujesz lub którzy mają negatywny pogląd na świat, często narzekają lub podejmują złe decyzje, tylko wyczerpią twoje konto energetyczne. Bądź wnikliwy, jeśli chodzi o towarzystwo, w którym przebywasz.

Ważne jest, aby ustalić granice i limity, aby chronić siebie i oszczędzać energię, gdy przebywasz w towarzystwie osób, które nie uzupełniają twoich rezerw energii.

4. Unikaj przedawkowania nowości.

Spożywanie wiadomości jest ważnym sposobem na pozostanie w kontakcie z tym, co dzieje się na świecie. Mogą one być pouczające, zabawne, a nawet podnoszące na duchu.

Niestety, wiadomości zbyt często wypełnione są historiami o cierpieniu. Historie te mogą zniekształcić twój pogląd na świat i sprawić, że skupisz się na swoich najgorszych obawach, zamiast dostrzegać dobro, które cię otacza.

Nie możesz całkowicie uniknąć tych historii, ale staraj się narażać na jak najmniejszą ich liczbę, szczególnie w trudnych czasach.

5. Ćwicz regularnie.

Czy czujesz się ospały w środku dnia? Czy kiedykolwiek byłeś zmęczony wykonując proste codzienne czynności, takie jak zakupy spożywcze lub prace domowe? Departament Zdrowia i Opieki Społecznej zaleca dorosłym co najmniej 150 minut aktywności fizycznej o umiarkowanej intensywności tygodniowo. Wbrew pozorom doda to energii, a nie ją odbierze.

Ćwiczenia łagodzą stres i napięcie, wzmacniają mięśnie i zwiększają wytrzymałość, a także pomagają ciału pracować wydajniej podczas innych zadań lub czynności fizycznych.

6. Rób coś znaczącego każdego dnia.

Co jest Twoją pasją? Czy masz specjalny talent, który chciałbyś częściej ćwiczyć lub dzielić się nim z innymi? Rób codziennie coś, co sprawia ci przyjemność, nawet jeśli jest to proste zadanie, takie jak gotowanie zdrowego posiłku lub słuchanie ulubionej piosenki. Wkładanie wysiłku w rzeczy, które są dla ciebie najważniejsze, pomoże ci okiełznać i zarezerwować energię w sposób, który wydobywa z ciebie to, co najlepsze.

7. Myśl dobrze o innych.

Utrzymywanie współczującego sposobu myślenia to kolejny sposób na oszczędzanie energii. Jednym z przykładów praktykowania tego sposobu myślenia jest życzliwa uwaga. Na przykład, spróbuj nawiązać kontakt wzrokowy z nieznajomym i uśmiechnij się, myśląc „życzę ci dobrze”. Ten pozytywny akt może z kolei zapobiec osądzaniu tej osoby. Osądzanie innych może powodować, że osądzamy samych siebie, a taki negatywny dialog wewnętrzny może być wyczerpujący.

Każdy krok w kierunku tej ważnej inwestycji w dbanie o siebie sprawi, że poczujesz się lepiej.

Kilka prostych działań, które pomogą ci być bardziej świadomym dbania o siebie

• Monitoruj swoją energię.
• Zmierz swoją „temperaturę” energii w różnych momentach w ciągu dnia i przypisz jej liczbę od 1 do 10, przy czym 10 oznacza najwyższy poziom energii. Zwróć uwagę na szczegóły swojego dnia, abyś mógł zidentyfikować osoby lub wydarzenia, które mają na ciebie największy wpływ.
• Dokonuj stopniowych zmian.
• Kiedy uświadomisz sobie, że pewne osoby lub wydarzenia sabotują twoją energię, zastanów się nad kolejnymi krokami.
• Zamiast zajmować się wszystkim naraz, wybierz obszar, który jest dla ciebie ważny i bądź realistą w kwestii wyznaczonych celów. Na przykład, jeśli dezorganizacja w domu jest dużym źródłem codziennego stresu, wybierz jedną szafę, szafkę lub szufladę do czyszczenia co tydzień, zamiast przytłaczać się pracą nad wszystkim naraz. Następnie przejdź do następnego celu, gdy poczujesz się gotowy.
• Planuj i ustalaj priorytety.
• Zauważ, kiedy w ciągu dnia masz najwięcej energii. Zdecyduj, jak możesz wykorzystać te chwile, nadając priorytet ważnym zadaniom, gdy czujesz się wypoczęty i produktywny.

Treść:

• Czym są mięśniaki macicy?
• Jakie są objawy mięśniaków macicy?
• Jak wygląda ból mięśniaków macicy?
• Co powoduje mięśniaki macicy?
• Jakie są czynniki ryzyka mięśniaków macicy?
• Jakie są powikłania mięśniaków macicy?
• Jak diagnozuje się mięśniaki macicy?
• Jak leczy się mięśniaki macicy?
• Czy mięśniakom macicy można zapobiegać?
• Podsumowanie

Mięśniaki macicy to powszechny rodzaj nienowotworowego guza, który może rosnąć w macicy i na jej powierzchni. Nie wszystkie mięśniaki macicy wywołują objawy, ale gdy tak się dzieje, objawy mogą obejmować obfite krwawienie miesiączkowe, ból pleców, częste oddawanie moczu i ból podczas seksu. Małe mięśniaki często nie wymagają leczenia, ale większe mięśniaki mogą być leczone farmakologicznie lub chirurgicznie.

Mięśniaki macicy to narośla zbudowane z mięśni i tkanki łącznej. Objawy mogą obejmować obfite krwawienie miesiączkowe, ból pleców, częste oddawanie moczu i ból podczas seksu.

Co to są mięśniaki macicy?

Mięśniaki macicy (zwane również mięśniakami gładkokomórkowymi) to narośla mięśni i tkanki, które tworzą się w ścianie macicy lub na jej powierzchni. Narośla te zwykle nie są nowotworowe (łagodne) i są najczęstszym nienowotworowym guzem u kobiet i osób, które zostały przypisane do płci żeńskiej przy urodzeniu (AFAB).

Mięśniaki macicy mogą powodować różne objawy, takie jak ból i obfite, nieregularne krwawienia z pochwy. Czasami dana osoba nie ma żadnych objawów i nie wie, że ma mięśniaki macicy. Leczenie mięśniaków macicy zwykle zależy od objawów.

Gdzie rosną mięśniaki macicy?

Mięśniaki mogą rosnąć jako pojedynczy guzek (pojedyncza narośl) lub w skupisku. Skupiska mięśniaków mogą mieć wielkość od 1 milimetra do ponad 20 centymetrów średnicy, a nawet więcej. Dla porównania, włókniaki mogą być tak małe jak nasiona lub tak duże jak arbuz. Narośla te mogą rozwijać się w ścianie macicy, wewnątrz głównej jamy macicy lub na zewnętrznej powierzchni macicy.

Rodzaje mięśniaków macicy

Istnieją różne rodzaje mięśniaków macicy w zależności od tego, gdzie są zlokalizowane i jak się przyczepiają. Określone rodzaje mięśniaków macicy obejmują:

• Mięśniaki śródścienne: te mięśniaki są osadzone w ścianie mięśniowej macicy. Są one najczęstszym typem.
• Mięśniaki podśluzówkowe: Mięśniaki te rosną pod wewnętrzną wyściółką macicy.
• Mięśniaki podśluzówkowe: Ten typ mięśniaków rośnie pod wyściółką zewnętrznej powierzchni macicy. Mogą być dość duże i wrastać w miednicę.
• Mięśniaki szypułkowe: Mięśniaki tego typu są najrzadziej występującym rodzajem mięśniaków, które przyczepiają się do macicy za pomocą szypuły. Są one często opisywane jako gąbki, ponieważ mają szypułkę, a następnie szerszy wierzchołek.

Czy włókniaki są powszechne?

Mięśniaki macicy są bardzo częstym rodzajem narośli. Występują u około 40% do 80% osób z mięśniakami macicy. Najczęściej występują one u osób w wieku od 30 do 50 lat. U osób, u których nie wystąpiła jeszcze pierwsza miesiączka, mięśniaki zazwyczaj nie występują. Są one również mniej powszechne u osób, które weszły w okres menopauzy.

Jakie są objawy mięśniaków macicy?

Większość małych mięśniaków nie powoduje żadnych objawów i nie wymaga leczenia poza regularną obserwacją przez lekarza. Większe mięśniaki mogą powodować różne objawy, w tym

• Nadmierne lub bolesne krwawienie podczas miesiączki.
• Krwawienie między miesiączkami.
• Uczucie pełności w dolnej części brzucha/wzdęcia.
• Częste oddawanie moczu (może się to zdarzyć, gdy mięśniak naciska na pęcherz).
• Ból podczas seksu.
• Ból w dolnej części pleców.
• Zaparcia lub uczucie nacisku na odbytnicę.
• Długotrwała (przewlekła) wydzielina z pochwy.
• Niemożność oddania moczu lub całkowitego opróżnienia pęcherza.
• Zwiększone wzdęcie (powiększenie) brzucha, które sprawia, że brzuch wygląda jak brzuch ciężarnej.

Objawy mięśniaków macicy zwykle stabilizują się lub znikają po przejściu menopauzy, gdy poziom hormonów w organizmie spada.

Jak wygląda ból mięśniaków macicy?

Istnieją różne odczucia, których możesz doświadczać, jeśli masz mięśniaki macicy. Jeśli masz małe mięśniaki, możesz nic nie czuć i nawet ich nie zauważyć. W przypadku większych mięśniaków możesz jednak odczuwać dyskomfort i ból. Mięśniaki macicy mogą powodować ból pleców, kłucie w podbrzuszu, a nawet ból podczas seksu.

Co powoduje mięśniaki macicy?

Dokładna przyczyna nie jest znana, ale eksperci ds. zdrowia uważają, że pewną rolę odgrywają hormony estrogen i progesteron. Większość mięśniaków macicy występuje u osób w wieku rozrodczym. Badania pokazują, że mięśniaki macicy mają tendencję do wzrostu, gdy poziom hormonów jest wyższy (na przykład w czasie ciąży) i kurczenia się, gdy poziom hormonów jest niski (na przykład w okresie menopauzy).

Jakie są czynniki ryzyka mięśniaków macicy?

Istnieje kilka czynników ryzyka, które mogą odgrywać rolę w prawdopodobieństwie rozwoju mięśniaków macicy. Mogą to być na przykład

• Otyłość i wyższy wskaźnik masy ciała (BMI).
• Mięśniaki macicy w rodzinie.
• Brak dzieci.
• Wczesne rozpoczęcie miesiączkowania (miesiączkowanie w młodym wieku).
• Późny wiek menopauzy.

Jakie są powikłania mięśniaków macicy?

Większość mięśniaków macicy nie powoduje poważnych powikłań. Najczęstszymi powikłaniami mięśniaków macicy są jednak

• Ból, który staje się niemożliwy do opanowania.
• Obrzęk brzucha lub obszaru miednicy.
• Nadmierne krwawienie.
• Niedokrwistość.
• Niepłodność (występuje rzadko).

Jak diagnozuje się mięśniaki macicy?

W wielu przypadkach lekarz odkrywa mięśniaki macicy podczas badania miednicy. Dość często obfite krwawienie i inne powiązane objawy mogą skłonić lekarza do rozważenia mięśniaków macicy jako części diagnozy. W celu potwierdzenia mięśniaków macicy oraz określenia ich wielkości i lokalizacji można wykonać kilka badań. Testy te mogą obejmować

• Ultrasonografia: to nieinwazyjne badanie obrazowe tworzy obraz narządów wewnętrznych za pomocą fal dźwiękowych.
• Rezonans magnetyczny (MRI): ten test tworzy szczegółowe obrazy narządów wewnętrznych za pomocą magnesów i fal radiowych.
• Tomografia komputerowa (TK): tomografia komputerowa wykorzystuje zdjęcia rentgenowskie do stworzenia szczegółowego obrazu narządów wewnętrznych pod wieloma kątami.
• Histeroskopia: Podczas histeroskopii lekarz użyje urządzenia zwanego wziernikiem (cienkiej, elastycznej rurki z kamerą na końcu) do poszukiwania mięśniaków wewnątrz macicy. Urządzenie do badania przechodzi przez pochwę i szyjkę macicy, a następnie przemieszcza się do macicy.
• Histerosalpingografia (HSG): Jest to szczegółowe badanie rentgenowskie, podczas którego lekarz wstrzykuje substancję kontrastową, a następnie wykonuje zdjęcia rentgenowskie macicy.
• Sonohisterografia: Podczas tego badania obrazowego lekarz wprowadzi do pochwy niewielki cewnik, a następnie wstrzyknie do macicy sól fizjologiczną. Ten dodatkowy płyn pomaga uzyskać wyraźniejszy obraz macicy niż podczas standardowego badania ultrasonograficznego.
• Laparoskopia: Podczas tego badania lekarz wykona małe nacięcie (nacięcie) w dolnej części brzucha. Cienka i elastyczna rurka z kamerą na końcu zostanie wprowadzona w celu dokładniejszego przyjrzenia się narządom wewnętrznym.

Jak leczy się mięśniaki macicy?

Leczenie mięśniaków macicy może się różnić w zależności od rozmiaru, liczby i lokalizacji mięśniaków, a także objawów, które powodują. Jeśli nie odczuwasz żadnych objawów spowodowanych przez mięśniaki, leczenie może nie być konieczne. Małe mięśniaki często można pozostawić w spokoju. Niektóre osoby nigdy nie doświadczają żadnych objawów lub nie mają żadnych problemów związanych z mięśniakami. W takich przypadkach lekarz może zalecić monitorowanie mięśniaków za pomocą badań miednicy lub USG.

Jeśli masz objawy spowodowane przez mięśniaki - w tym niedokrwistość spowodowaną nadmiernym krwawieniem, umiarkowany lub silny ból lub problemy z drogami moczowymi i jelitami - będziesz potrzebować leczenia, aby pomóc. Plan leczenia będzie zależeć od kilku czynników, w tym

• Liczba mięśniaków macicy.
• Rozmiar mięśniaków.
• Lokalizacja mięśniaków.
• Objawy związane z mięśniakami macicy.
• Chęć zachowania macicy.

Najlepsza opcja leczenia będzie również zależeć od planów zajścia w ciążę w przyszłości. Omawiając opcje leczenia ze swoim lekarzem, porozmawiaj o swoich celach związanych z płodnością. Opcje leczenia mięśniaków macicy mogą obejmować:

Leki

• Leki przeciwbólowe dostępne bez recepty: Leki te pomagają radzić sobie z bólem i dyskomfortem spowodowanym przez mięśniaki macicy. Leki dostępne bez recepty obejmują paracetamol i ibuprofen.
• Suplementy żelaza: W przypadku anemii spowodowanej nadmiernym krwawieniem lekarz może zalecić przyjmowanie suplementów żelaza.
• Antykoncepcja: Antykoncepcja może również pomóc w łagodzeniu objawów mięśniaków macicy - w szczególności obfitych krwawień w trakcie i pomiędzy miesiączkami oraz skurczów menstruacyjnych. Istnieją różne opcje antykoncepcji, w tym doustne tabletki antykoncepcyjne, pierścienie, zastrzyki i wkładki wewnątrzmaciczne (IUD).
• Agoniści hormonu uwalniającego gonadotropiny (GnRH): leki te działają poprzez obkurczanie mięśniaków. Czasami stosuje się je w celu obkurczenia mięśniaka przed operacją, co ułatwia jego usunięcie. Leki te są jednak tymczasowe i jeśli przestaniesz je przyjmować, mięśniaki mogą ponownie urosnąć.
• Leczenie doustne: Elagolix to nowy doustny lek łagodzący obfite krwawienia maciczne u osób, które nie przeszły menopauzy i mają objawowe mięśniaki macicy. Można go przyjmować przez okres do 24 miesięcy. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o zaletach i wadach tego leczenia. Inny doustny lek, kwas traneksamowy, leczy obfite krwawienia miesiączkowe u osób z mięśniakami macicy.
• Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem na temat przyjmowanych leków. Zawsze należy skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem przyjmowania nowego leku i omówić z nim wszelkie powikłania.

Operacja mięśniaków macicy

Mówiąc o różnych rodzajach operacji usunięcia mięśniaków, należy wziąć pod uwagę kilka czynników. Nie tylko rodzaj operacji może wpływać na rozmiar, lokalizację i liczbę mięśniaków, ale także życzenia dotyczące przyszłych ciąż mogą być ważnym czynnikiem przy opracowywaniu planu leczenia. Niektóre opcje chirurgiczne zachowują macicę i umożliwiają zajście w ciążę w przyszłości, podczas gdy inne opcje mogą uszkodzić lub usunąć macicę.

Miomektomia to zabieg, który pozwala lekarzowi usunąć mięśniaki macicy. Istnieje kilka rodzajów miomektomii. Rodzaj zabiegu, który może być najlepszy dla Ciebie, zależy od lokalizacji mięśniaków, ich wielkości i liczby. Rodzaje procedur miomektomii w celu usunięcia mięśniaków mogą obejmować:

• Histeroskopia: Lekarz wprowadzi wziernik (cienki, elastyczny instrument przypominający rurkę) przez pochwę i szyjkę macicy do macicy. Lekarz użyje lunety do przecięcia i usunięcia mięśniaków.
• Laparoskopia: W tej procedurze lekarz użyje lunety do usunięcia mięśniaków. W przeciwieństwie do histeroskopii, procedura ta wymaga wykonania kilku małych nacięć w jamie brzusznej. W ten sposób urządzenie optyczne będzie wchodzić i wychodzić z ciała.
• Laparotomia: Podczas tej procedury lekarz wykona jedno większe nacięcie w jamie brzusznej i usunie mięśniaki przez to jedno nacięcie.

Jeśli nie planujesz ciąży w przyszłości, istnieją inne opcje, które może zalecić Twój lekarz.

Opcje te mogą być bardzo skuteczne, ale zazwyczaj zapobiegają przyszłym ciążom. Mogą one obejmować na przykład

• Histerektomia: Lekarz usunie macicę podczas histerektomii. Histerektomia to jedyny sposób na wyleczenie mięśniaków macicy. Dzięki całkowitemu usunięciu macicy mięśniaki nie mogą powrócić, a objawy powinny ustąpić. Jeśli jajniki pozostaną na miejscu, po histerektomii nie dojdzie do menopauzy. Zabieg ten może być zalecany w przypadku bardzo obfitego krwawienia z mięśniaków macicy lub dużych mięśniaków macicy. Minimalnie inwazyjne histerektomie obejmują metody pochwowe, laparoskopowe lub zrobotyzowane.
• Embolizacja mięśniaków macicy: zabieg ten wykonywany jest przez radiologa interwencyjnego z pomocą ginekologa. Wprowadza on mały cewnik do tętnicy macicznej lub tętnicy promieniowej i wstrzykuje małe cząsteczki, które następnie blokują przepływ krwi z tętnicy do mięśniaków. Utrata przepływu krwi powoduje obkurczenie mięśniaków i złagodzenie objawów. Ta procedura może nie być odpowiednia dla każdego.
• Ablacja prądem o częstotliwości radiowej (RFA): jest to bezpieczny i skuteczny zabieg wykorzystujący energię mikrofalową (RF) do leczenia mięśniaków macicy. Jest zalecany dla osób, które nie osiągnęły menopauzy. Leczy mniejsze mięśniaki macicy.

Jak duże muszą być mięśniaki macicy, aby można je było usunąć chirurgicznie?

Nie ma określonego rozmiaru mięśniaka, który automatycznie oznacza, że należy go usunąć. Lekarz określi, czy operacja jest konieczna na podstawie objawów. Na przykład, mięśniaki wielkości małego marmuru mogą nadal powodować nadmierne krwawienie w zależności od ich lokalizacji. Lekarz może omówić z pacjentką objawy, które mogą wymagać operacji.

Co się stanie, jeśli mięśniaki macicy nie będą leczone?

Jeśli nie występują żadne objawy, leczenie mięśniaków macicy może nie być konieczne. Jeśli masz duże mięśniaki lub objawy powodują ból i dyskomfort, najlepszym rozwiązaniem może być poddanie się leczeniu. Tylko Ty i Twój lekarz możecie zdecydować o najlepszym sposobie leczenia lub o tym, czy leczenie jest konieczne.

Czy mięśniakom można zapobiec?

Ogólnie rzecz biorąc, mięśniakom macicy nie można zapobiec. Możesz zmniejszyć ryzyko poprzez utrzymywanie prawidłowej masy ciała i regularne badania miednicy. Jeśli masz małe mięśniaki, opracuj plan dalszych działań ze swoim lekarzem.

Podsumowanie

Mięśniaki macicy są częstym schorzeniem, z którym boryka się wiele osób w ciągu swojego życia. W niektórych przypadkach mięśniaki są małe i nie powodują żadnych objawów. W innych przypadkach mięśniaki mogą powodować uciążliwe objawy, takie jak ból i obfite krwawienie z pochwy. Jeśli odczuwasz dyskomfort lub ból, skontaktuj się z lekarzem. Mięśniaki macicy można leczyć.

Treść:

• Co to jest krwawienie z odbytu?
• Jak dochodzi do krwawienia z odbytu?
• Jak wygląda krew w stolcu?
• Czy krew w stolcu jest poważna?
• Kiedy należy martwić się krwią w stolcu?
• Co powoduje krwawienie z odbytu?
• Jakie jest leczenie krwawienia z odbytu?
• Wnioski

Krwawienie z odbytu jest objawem wielu różnych schorzeń, w tym hemoroidów, szczelin odbytu, nieswoistego zapalenia jelit (IBD) i raka jelita grubego.

Krwawienie z odbytu można zauważyć na papierze toaletowym podczas podcierania się lub w stolcu. Ważne jest, aby skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi krwawienie z odbytu. Nie wszystkie przyczyny są poważne, ale niektóre tak.

Co to jest krwawienie z odbytu?

Spojrzenie do toalety i zobaczenie krwi w stolcu (kale) może być niepokojące. Twój umysł może udać się w wiele miejsc, gdy dzwonki ostrzegawcze brzmią, że coś jest nie tak. Krwawienie z odbytu jest objawem wielu różnych schorzeń, niektórych poważniejszych niż inne. Ważne jest, aby znaleźć przyczynę krwawienia z odbytu.

Niektóre przyczyny, takie jak hemoroidy, mogą nie wymagać leczenia. Inne jednak, takie jak rak jelita grubego, wymagają pilnej opieki. Inne możliwe przyczyny obejmują wrzody, szczeliny odbytu i nieswoiste zapalenie jelit (IBD). Lekarz może pomóc w ustaleniu przyczyny hematochezji - terminu medycznego określającego krwawienie z odbytu lub krew w stolcu.

Jak występuje krwawienie z odbytu?

Krwawienie z odbytu można zaobserwować lub doświadczyć na kilka różnych sposobów, w tym

• Poprzez zauważenie świeżej krwi na papierze toaletowym podczas podcierania.
• Widząc krew w muszli klozetowej po skorzystaniu z toalety. Woda w muszli może wyglądać, jakby była zabarwiona na czerwono.
• Widząc jasnoczerwone, ciemnoczerwone lub smoliste czarne odchody w toalecie.
• Gdy krwawienie pochodzi z odbytnicy, nazywamy je krwawieniem z odbytu, ale w rzeczywistości krwawienie może pochodzić z dowolnego miejsca w przewodzie pokarmowym (GIT). Żołądek, jelito cienkie, okrężnica, odbytnica i odbyt stanowią jeden ciągły szlak i wszystkie krwawienia z przewodu pokarmowego wychodzą w ten sam sposób.

Jak wygląda krew w stolcu?

Krew w stolcu może wyglądać na kilka różnych sposobów. Możesz mieć jasnoczerwone smugi krwi na stolcu lub możesz zobaczyć skrzepy krwi lub krew i śluz zmieszane z krwią. Stolec może również wyglądać na ciemny, czarny i smolisty. Kolor krwi może być wskazówką, skąd pochodzi:

• Jasnoczerwona krew w stolcu zwykle oznacza, że krwawienie występuje w dolnej części okrężnicy, odbytnicy lub odbytu.
• Ciemnoczerwona lub bordowa krew może oznaczać krwawienie wyżej w okrężnicy lub jelicie cienkim.
• Melena (czarne stolce) często wskazuje na krwawienie w żołądku, takie jak krwawiący wrzód żołądka.
• Czasami krwawienie z odbytu nie jest widoczne gołym okiem i można je zaobserwować jedynie pod mikroskopem. Nazywa się to krwawieniem utajonym. Ten rodzaj krwi w stolcu można wykryć, wykonując badanie laboratoryjne próbki stolca, które nazywa się testem na krew utajoną w kale. Jest to badanie przesiewowe w kierunku raka jelita grubego.

Czy krew w stolcu jest poważna?

Niekoniecznie, ale może być. Dobrym pomysłem jest rozmowa z lekarzem w przypadku wystąpienia krwawienia z odbytu lub krwi w stolcu. Niektóre mniej poważne stany mogą nie wymagać leczenia, ale czasami mogą. Krwawienie z odbytu może być również oznaką poważniejszego stanu, który wymaga leczenia.

Czy jasnoczerwona krew w stolcu jest gorsza niż ciemniejsza krew?

Jasnoczerwona krew w stolcu może być bardziej niepokojąca, ponieważ wskazuje na aktywne krwawienie. Ciemniejsza krew zwykle wskazuje na starsze krwawienie, które nie jest już aktywne. Jednak ciemniejsza krew w stolcu może być myląca. Nie zawsze oznacza to, że krwawienie ustało, a jedynie, że pochodzi z wyższego miejsca.

Krwawienie w górnym odcinku przewodu pokarmowego wymaga dłuższego czasu, aby przejść przez ciało i wydostać się z odbytnicy. Podczas podróży, chemikalia trawienne wewnątrz stopniowo zmieniają kolor na ciemniejszy. Jasnoczerwona krew pochodzi z dolnych części. Może ona pochodzić z czegoś względnie nieszkodliwego, takiego jak uraz. Krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego jest mniej nieszkodliwe.

Kiedy należy martwić się krwią w stolcu?

Nigdy nie zaszkodzi porozmawiać z lekarzem na temat krwi w stolcu, zwłaszcza jeśli:

• Nie wiesz, dlaczego tak się dzieje. Czasami krwawienie z odbytu jest związane z chorobą, o której już wiesz. Może to nie być szczególnie zaskakujące, jeśli krwawienie towarzyszy zaparciom, biegunce lub przewlekłej chorobie jelit. Z drugiej strony, jeśli krew w stolcu jest pierwszym objawem jakiejkolwiek choroby przewodu pokarmowego, jest to bardziej zaskakujące i niepokojące.
• Jest bolesna. Ból jest zawsze czerwoną flagą, że coś w twoim ciele wymaga uwagi. Zwróć uwagę, gdzie zlokalizowany jest ból. Jeśli w odbycie lub odbytnicy, może to być świeża rana. Jeśli odczuwasz ból w dolnej części brzucha, może to być zapalenie okrężnicy - zapalenie wyściółki okrężnicy, które ma wiele przyczyn. Jeśli odczuwasz ból w górnej części brzucha i masz czarne stolce, może to być żołądek.
• Krwawienie jest silne lub częste. Obfite lub częste krwawienia mogą prowadzić do poważnej utraty krwi, w tym anemii, a w rzadkich przypadkach do wstrząsu hipowolemicznego. W przypadku nagłego wystąpienia obfitego krwawienia lub ciągłego krwawienia przez kilka dni, należy natychmiast zgłosić się do lekarza. W przypadku nagłego spadku ciśnienia krwi i zawrotów głowy lub omdlenia należy udać się na pogotowie.
• Może to potrwać tydzień lub dłużej. Nawet jeśli krwawienie nie jest bardzo obfite i nie odczuwasz bólu, krwawienie z odbytu, które trwa już od jakiegoś czasu, wymaga leczenia. Powolne krwawienie może z czasem doprowadzić do znacznej utraty krwi.
• Co ważniejsze jednak, jest to objaw stanu, który nie ustępuje. Stan ten może powodować inne uszkodzenia poza krwią w stolcu.

Co powoduje krwawienie z odbytu?

Istnieje wiele różnych powodów, dla których może wystąpić hematochezja - krwawienie z odbytu lub krew w stolcu. Przyczyny te wahają się od powszechnych i łagodnych stanów do poważniejszych i rzadszych, które wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej. Czasami inne objawy mogą również wskazywać na możliwą przyczynę.

Do najczęstszych przyczyn krwawienia z odbytu należą

• Hemoroidy: Hemoroidy to nabrzmiałe żyły wewnątrz odbytnicy. Są one bardzo powszechne i stanowią najczęstszą przyczynę krwawienia z odbytu. Żyły te wybrzuszają się blisko powierzchni skóry, a czasami skóra pęka i krwawi. Nie są one poważne. Zwykle są związane z wysiłkiem lub ciśnieniem, na przykład w ciąży, podnoszeniem ciężkich przedmiotów lub wysiłkiem przy oddawaniu moczu.
• Szczelina odbytu: Szczelina odbytu to pęknięcie w wyściółce kanału odbytu. Podobnie jak hemoroidy, często występuje po intensywnym wydalaniu twardych stolców. Szczeliny odbytu łatwo pomylić z hemoroidami. Obie są związane z zaparciami i obie mogą powodować ból i krwawienie z odbytu. Szczelina może być bardziej bolesna. Obydwie mogą zagoić się samoistnie, ale czasami konieczne jest leczenie w celu zagojenia pęknięcia.
• Choroba zapalna jelit (IBD): Choroba zapalna jelit (IBD) powoduje przewlekłe (uporczywe) zapalenie wyściółki jelit - jelita cienkiego i grubego. Choroba Leśniowskiego-Crohna dotyka głównie jelita cienkiego, podczas gdy wrzodziejące zapalenie jelita grubego dotyka głównie jelita grubego. IBD powoduje przewlekły ból brzucha i biegunkę, a w ciężkich przypadkach może powodować krwawienie.
• Zapalenie uchyłków: Zapalenie uchyłków występuje w jelicie grubym, zwykle w jego dolnej części, w pobliżu odbytnicy. Występuje, gdy małe kieszenie w wewnętrznej wyściółce okrężnicy - zwane uchyłkami - ulegają zakażeniu i zapaleniu. Stan zapalny w tych kieszeniach może sprawić, że naczynia krwionośne wewnątrz będą bardziej kruche i bardziej narażone na pęknięcie. Jeśli tak się stanie, może to spowodować ostre krwawienie z odbytu.

Inne możliwe przyczyny obejmują

• Infekcyjne zapalenie jelita grubego: Niektóre infekcje bakteryjne, takie jak E. coli i C. diff, mogą powodować krwotoczne zapalenie jelita grubego - krwawienie z okrężnicy. Zwykle przybiera ono postać krwawej biegunki. Rozpoznasz to, jeśli jesteś chory na infekcję i zwykle ustępuje samoistnie. Niektóre infekcje mogą jednak wymagać antybiotyków. Jeśli chorujesz dłużej niż kilka dni, skontaktuj się z lekarzem.
• Infekcje przenoszone drogą płciową (STI): Niektóre powszechne STI mogą powodować stan zapalny i krwawienie w wyściółce odbytu lub odbytnicy, w tym rzeżączka, chlamydia i kiła. Opryszczka powoduje owrzodzenia, które mogą krwawić, a wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) powoduje brodawki odbytu, które mogą lekko krwawić. Wiele chorób przenoszonych drogą płciową wymaga specjalnego leczenia, aby ustąpiły, dlatego ważne jest, aby je zdiagnozować.
• Choroba wrzodowa: Wrzody trawienne występują w żołądku lub dwunastnicy, górnej części jelita cienkiego. Tworzą się, gdy kwas żołądkowy ściera ochronną wyściółkę i tworzy otwarte rany. Wrzód powoduje piekący lub gryzący ból w żołądku i może krwawić. Krwawienie w górnym odcinku przewodu pokarmowego trwa dłużej, więc krew może być ciemna, czarna i smolista.
• Polipy jelita grubego i rak jelita grubego: polip może wyglądać jak grzyb wyrastający z boku jelita. Polipy są powszechne, a większe z nich mogą krwawić. Czasami zmieniają się w nowotworowe, a polipy nowotworowe krwawią częściej niż inne. Lekarz może chcieć zbadać niewyjaśnione krwawienie z odbytu za pomocą kolonoskopii, aby wykluczyć raka jelita grubego.

Czy pokarmy mogą powodować krew w stolcu?

Niektóre pokarmy mogą zmieniać kolor stolca. Jeśli wydaje Ci się, że widzisz krew w stolcu, przypomnij sobie, co ostatnio jadłeś. Buraki, pomidory, jeżyny lub czerwone barwniki spożywcze mogą wyglądać na czerwone lub krwawe, gdy pojawiają się w stolcu. Jeśli przyjmujesz suplementy żelaza, mogą one sprawić, że Twoje stolce będą ciemne lub czarne.

Jakie jest leczenie krwawienia z odbytu?

W większości przypadków leczenie krwawienia z odbytu oznacza leczenie choroby, która je powoduje. Leczenie będzie zależeć od przyczyny, która może być różna. Jeśli krwawienie z odbytu jest spowodowane szczeliną odbytu lub hemoroidami, do których można się dostać, możesz być w stanie pomóc sobie w leczeniu domowym za pomocą miejscowych maści.

Czy krwawienie z odbytu ustępuje samoistnie?

W zależności od przyczyny krwawienie z odbytu może ustąpić samoistnie. Jeśli ustąpi i nie powróci, prawdopodobnie nie będzie konieczne dalsze leczenie. Należy jednak zawsze monitorować krwawienie z odbytu lub krew w stolcu. Zwróć uwagę, czy występuje ono więcej niż jeden raz lub czy towarzyszą mu inne objawy.

Wnioski

Krwawienie budzi dziwny, pierwotny niepokój, zwłaszcza gdy nie widać, skąd pochodzi. Może być trudno czekać na badanie lekarskie, aby dowiedzieć się, co oznacza krwawienie z odbytu. Należy pamiętać, że chociaż istnieje wiele możliwych przyczyn, najczęstsze z nich są łatwe do znalezienia i wyeliminowania.

Nie wstydź się rozmawiać z lekarzem na temat krwawienia z odbytu lub krwi w stolcu. Są to ważne objawy i pracownicy służby zdrowia będą chcieli wiedzieć o nich wszystko. Gdy odpowiesz na ich pytania tak wyczerpująco i szczerze, jak to tylko możliwe, pomoże im to określić rodzaj opieki, jakiej potrzebujesz.