Łojotokowe zapalenie skóry

Treść:

• Co to jest łojotokowe zapalenie skóry?
• Kto choruje na łojotokowe zapalenie skóry?
• Jakie są objawy łojotokowego zapalenia skóry?
• Jakie są przyczyny łojotokowego zapalenia skóry? Jakie są przyczyny łojotokowego zapalenia skóry?
• Czy pogoda pogarsza łojotokowe zapalenie skóry?
• Czy niektóre pokarmy wywołują lub łagodzą łojotokowe zapalenie skóry?
• Jaka jest różnica między łojotokowym zapaleniem skóry a łuszczycą?
• Jak leczy się łojotokowe zapalenie skóry?
• Jak mogę zmniejszyć ryzyko rozwoju łojotokowego zapalenia skóry?
• Czego mogę się spodziewać, jeśli mam łojotokowe zapalenie skóry?
• Jak powinienem o siebie dbać? 

Łojotokowe zapalenie skóry nie powoduje żadnych poważnych uszkodzeń ciała, w tym włosów. Objawia się czerwoną, suchą, łuszczącą się i swędzącą skórą na skórze głowy i innych częściach ciała i jest powszechne, ale nie zaraźliwe. Jego obecność nie oznacza, że skóra jest nieczysta lub zainfekowana. Objawy można kontrolować za pomocą leków.

Czym jest łojotokowe zapalenie skóry?

Łojotokowe zapalenie skóry jest powszechną, niezakaźną i łatwą do opanowania chorobą skóry. Ten rodzaj zapalenia skóry powoduje swędzące czerwone plamy i tłuste łuski na skórze wraz z białymi lub żółtymi strupami lub pudrowymi łuskami na skórze głowy.

„Łojotokowe” odnosi się do gruczołów „łojowych”, podczas gdy „derm” oznacza „skórę”. Łuski są nazywane „łupieżem” (pityriasis capitis), gdy występują na skórze głowy nastolatka lub osoby dorosłej, a „kołyską”, gdy występują na skórze głowy dziecka.

Łojotokowe zapalenie skóry może również występować na innych częściach ciała. Są to obszary o największej aktywności gruczołów łojowych: górna część pleców i klatki piersiowej, twarz/czoło, fałdy u nasady nosa, za uszami, pępek, brwi, pod piersiami oraz w fałdach/ruchach rąk, nóg i pachwin.

Łojotokowe zapalenie skóry jest chorobą trwającą całe życie, która pojawia się, ustępuje po leczeniu i pojawia się ponownie od czasu do czasu.

Kto choruje na łojotokowe zapalenie skóry?

Około 11% populacji cierpi na łojotokowe zapalenie skóry. Najczęściej występuje u dzieci w wieku poniżej trzech miesięcy i u dorosłych w wieku od 30 do 60 lat. Występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet i częściej u osób rasy kaukaskiej niż u Afroamerykanów.

Jeśli urodziłeś się z naturalnie tłustą skórą, jesteś bardziej narażony na ten rodzaj zapalenia skóry. Występowanie łuszczycy w rodzinie również zwiększa ryzyko jej wystąpienia. Jeśli mieszkasz w suchym i zimnym regionie, pogoda nie powoduje łojotokowego zapalenia skóry, ale pogarsza jego przebieg.

Jeśli masz te problemy zdrowotne, jesteś bardziej podatny na łojotokowe zapalenie skóry:

Immunosupresja:

• Odbiorcy przeszczepów narządów.
• Chłoniak Hodgkina u dorosłych.
• Chłoniak nieziarniczy u dorosłych.
• HIV (ludzki wirus niedoboru odporności).

Zaburzenia psychiczne:

• Depresja.

Zaburzenia neurologiczne:

• Choroba Parkinsona.
• Opóźniona dyskineza.
• Padaczka.
• Porażenie nerwu twarzowego.
• Uszkodzenie rdzenia kręgowego.

Zaburzenia wrodzone:

• Zespół Downa.

Jakie są objawy łojotokowego zapalenia skóry?

• Swędzące białe łuski na skórze głowy (łupież). Po zadrapaniu łuski odrywają się, mieszają z włosami lub opadają na szyję i ramiona.
• Czerwone łuski na skórze.
• Chrupiące żółte łuski na głowie niemowląt (ciemieniucha). Ciemieniucha nie powinna swędzieć, ale drapanie może powodować dalsze stany zapalne w tym obszarze i pękanie skóry, prowadząc do krwawienia lub łagodnych infekcji.
• Zapalenie powiek (łuszczące się zaczerwienienie na brzegach powiek).
• Różowawe złogi (gruba skóra) łusek po obu stronach twarzy.
• Łuszczące się plamy na klatce piersiowej i na linii włosów w kształcie płatka lub koła.
• Zaczerwienienie w fałdach i zagięciach narządów płciowych, pod pachami i pod piersiami.
• Zapalenie mieszków włosowych na policzkach i górnej części tułowia.

Jakie są przyczyny łojotokowego zapalenia skóry? Co pogarsza jego przebieg?

Naukowcy nie są pewni dokładnej przyczyny łojotokowego zapalenia skóry. Uważają, że przyczyn może być kilka. Uważa się, że pewną rolę odgrywają następujące czynniki

• Rodzaj drożdży o nazwie Malassezia, który jest obecny na skórze każdego człowieka, ale u niektórych osób ulega nadmiernemu wzrostowi.
• Podwyższony poziom androgenów (hormonu).
• Zwiększony poziom lipidów skóry.
• Reakcja zapalna.
• Historia rodzinna (zapalenie skóry występuje w rodzinie).

Inne czynniki wywołujące lub nasilające łojotokowe zapalenie skóry obejmują:

• Stres.
• Zimny i suchy klimat.
• Tłusta skóra.
• Stosowanie kremów do skóry na bazie alkoholu.
• Historia innych chorób skóry, w tym trądziku różowatego, łuszczycy i trądziku.

Czy pogoda nasila łojotokowe zapalenie skóry?

Suche powietrze w miesiącach zimowych nasila łojotokowe zapalenie skóry.

Zapalenie skóry zachowuje się najlepiej latem. Wykazano, że promienie słoneczne UV-A i UV-B zabijają rodzaj drożdży, które przerastają skórę osób cierpiących na łojotokowe zapalenie skóry. Tylko uważaj na oparzenia słoneczne!

Czy niektóre pokarmy wywołują lub łagodzą łojotokowe zapalenie skóry?

Chociaż istnieją teorie, eksperci nie stwierdzili jeszcze, że żywność powoduje lub zmniejsza łojotokowe zapalenie skóry. Dieta nie ma wpływu na łupież.

Jaka jest różnica między łojotokowym zapaleniem skóry a łuszczycą?

Łuszczyca i łojotokowe zapalenie skóry mogą się wzajemnie naśladować. W obu przypadkach są to czerwone plamy na skórze z łuskami. Oba mogą występować na skórze głowy i na plecach.

Łuszczyca jest zapalną chorobą skóry, która dotyka od 2 do 4% populacji. Łuski w łuszczycy są często grubsze niż te w łojotokowym zapaleniu skóry. Krawędzie tych łusek są bardzo dobrze ograniczone. Na skórze głowy łuski łuszczycowe mają bardziej srebrny kolor niż biały lub żółty.

Istnieje stan zwany łojotokowym zapaleniem skóry, w którym łojotokowe zapalenie skóry i łuszczyca nakładają się na siebie. W tym przypadku występują objawy obu: białe łuski i srebrne łuski, oba na skórze głowy lub plecach, oba swędzące.

Jeśli masz wątpliwości, czy cierpisz na łuszczycę czy łojotokowe zapalenie skóry, porozmawiaj z lekarzem. Leczenie jednego z nich może nie być tak skuteczne, jak leczenie drugiego.

Jak leczy się łojotokowe zapalenie skóry?

U nastolatków i dorosłych łojotokowe zapalenie skóry zwykle nie ustępuje samoistnie bez leczenia. Rodzaj leczenia zależy od dotkniętego obszaru ciała i stopnia nasilenia choroby.

Celem leczenia jest złagodzenie widocznych objawów łojotokowego zapalenia skóry oraz złagodzenie swędzenia i zaczerwienienia. Leczenie obejmuje stosowanie produktów dostępnych bez recepty i na receptę. Produkty na receptę obejmują miejscowe leki przeciwgrzybicze, inhibitory kalcyneuryny i kortykosteroidy. Często wymagane jest ciągłe leczenie podtrzymujące. Może być konieczne zastosowanie kombinacji tych metod leczenia:

Leczenie skóry głowy

Ciemieniucha (niemowlęta)

• Ciemieniucha zwykle ustępuje bez leczenia, gdy dziecko ma od ośmiu do 12 miesięcy. Można ją leczyć codziennie łagodnym szamponem dla dzieci.
• Masuj lub szczotkuj skórę głowy miękką szczoteczką kilka razy dziennie i myj szamponem po każdym myciu. Należy uważać, aby nie uszkodzić skóry, co może prowadzić do infekcji.
• Jeśli problem nie ustępuje lub dziecko wydaje się odczuwać dyskomfort i drapie się po skórze głowy, należy skontaktować się z pediatrą lub dermatologiem.
• Ten ostatni może przepisać szampon lub krem na receptę.
• Inne obszary dotkniętej skóry można leczyć łagodnym kremem sterydowym.

Nastolatki i dorośli:

• W łagodnych przypadkach należy szukać dostępnych bez recepty szamponów przeciwłupieżowych zawierających selen, pirytionian cynku lub smołę węglową. Szampon z tymi składnikami należy stosować dwa razy w tygodniu lub zgodnie z zaleceniami na etykiecie produktu. W celu długotrwałej kontroli lekarz może przepisać szampony przeciwgrzybicze zawierające cyklopiraks lub ketokonazol. Szampony te należy stosować codziennie do dwóch lub trzech razy w tygodniu przez kilka tygodni, aż łupież zniknie, a następnie raz na tydzień do dwóch tygodni, aby zapobiec nawrotom. Lekarz udzieli szczegółowych instrukcji dotyczących stosowania.

W przypadku umiarkowanych lub ciężkich przypadków lekarz może przepisać szampon zawierający walerianian betametazonu, klobetazol, fluocinolon lub roztwór fluocinolonu. Włosy należy myć szamponem zgodnie z zaleceniami. Niektóre preparaty stosuje się codziennie, inne dwa razy dziennie przez dwa tygodnie, a następnie dwa razy w tygodniu.

Zapytaj swojego lekarza, na jakie skutki uboczne należy uważać podczas stosowania tych szamponów.

Twarz i ciało

Leczenie łojotokowego zapalenia skóry twarzy i ciała obejmuje miejscowe leki przeciwgrzybicze, kortykosteroidy i inhibitory kalcyneuryny.

Miejscowe leki przeciwgrzybicze obejmują cyklopiroks, ketokonazol lub sertakonazol. Preparaty te, które są dostępne w postaci kremów, pianek lub żeli, są zwykle nakładane na dotknięte obszary dwa razy dziennie przez okres do ośmiu tygodni, a następnie w razie potrzeby.

Miejscowe kortykosteroidy obejmują betametazonu walerianian, desonid, fluocinolon lub hydrokortyzon. Preparaty te występują w postaci kremów, balsamów, pianek, żeli, maści, oleju lub roztworu. Przyjmuje się je raz lub dwa razy dziennie. Lekarz może przepisać te produkty, jeśli produkty przeciwgrzybicze nie są skuteczne w eliminowaniu łojotokowego zapalenia skóry lub w leczeniu zaostrzeń. Kortykosteroidy mogą powodować ścieńczenie skóry i nie powinny być stosowane w sposób ciągły przez tygodnie i miesiące bez przerwy. Miejscowe inhibitory kalcyneuryny są alternatywą dla kortykosteroidów. Produkty te obejmują krem pimekrolimus lub maść takrolimus. Nakłada się je na dotknięty obszar dwa razy dziennie. W ciężkich przypadkach lekarz może przepisać doustne (tabletki) leki przeciwgrzybicze lub fototerapię (określoną długość fali światła ultrafioletowego w celu zmniejszenia stanu zapalnego skóry).

Zapytaj swojego lekarza o skutki uboczne tych leków i na co należy uważać. Należy postępować zgodnie z instrukcjami lekarza dotyczącymi przyjmowania tych leków. Ty i Twój lekarz będziecie ściśle współpracować, aby wybrać produkty i opracować plan leczenia, który będzie najbardziej pomocny w leczeniu Twojego unikalnego przypadku łojotokowego zapalenia skóry.

Jak mogę zmniejszyć ryzyko rozwoju łojotokowego zapalenia skóry?

Niewiele można zrobić, aby zapobiec łojotokowemu zapaleniu skóry. Ciemieniucha jest naturalnym, nieszkodliwym schorzeniem. Można ją łatwo leczyć w domu. Jeśli jesteś nastolatkiem lub osobą dorosłą z łojotokowym zapaleniem skóry, możesz być bardziej podatny, jeśli masz wyższy niż normalny poziom androgenów, wyższy niż normalny poziom lipidów w skórze lub jeśli masz przerost drożdży, które są zawsze obecne na powierzchni skóry.

Proste zdrowe rzeczy, które możesz zrobić, aby zmniejszyć ryzyko, obejmują wystarczającą ilość odpoczynku, kontrolowanie stresu emocjonalnego i otrzymywanie małych dawek (minut) światła słonecznego (promieni UV) każdego dnia. Trzymaj się z dala od południowego słońca.

Zawsze postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza dotyczącymi stosowania leczniczych szamponów i produktów do skóry. Nieodpowiednie lub niewłaściwe leczenie może spowodować zaostrzenie choroby i konieczność ponownej wizyty u lekarza.

Czego mogę się spodziewać, jeśli mam łojotokowe zapalenie skóry?

Ciemieniucha występuje u większości dzieci. Jest to na ogół nieszkodliwy stan, który nie powoduje bólu, swędzenia ani dyskomfortu. Pojawia się w pierwszych tygodniach lub miesiącach życia i jest rzadka u większości dzieci po 12. miesiącu życia. Można ją łatwo opanować za pomocą prostej pielęgnacji domowej.

U nastolatków i dorosłych łojotokowe zapalenie skóry głowy (łupież) lub twarzy i ciała jest stanem, który pojawia się i znika przez całe życie. Na szczęście można ją kontrolować za pomocą leczenia. Stan ten szybko się poprawia dzięki regularnemu leczeniu.

Jeśli stan nie reaguje na samodzielne leczenie lub jeśli dotknięty obszar staje się bolesny, tworzą się strupy lub sączy się płyn lub ropa, należy skontaktować się z lekarzem.

Jak powinienem dbać o siebie?

W przypadku łojotokowego zapalenia skóry głowy można wypróbować jeden z dostępnych bez recepty szamponów przeciwłupieżowych. Jeśli jeden szampon nie działa, należy poszukać składnika aktywnego i wypróbować inny produkt z innym składnikiem aktywnym (patrz sekcja dotycząca leczenia). Szampony powinny pozostawać na skórze głowy przez co najmniej pięć minut przed spłukaniem.

Jeśli podejrzewasz u siebie łojotokowe zapalenie skóry twarzy lub ciała, udaj się do lekarza lub dermatologa. Lekarz lub dermatolog zbada Cię, aby określić zakres i nasilenie choroby. Wspólnie opracujecie najlepszy sposób leczenia, aby kontrolować stan i radzić sobie z zaostrzeniami. Postępuj zgodnie ze wszystkimi instrukcjami i nigdy nie wahaj się zadzwonić do swojego lekarza, jeśli masz pytania lub wątpliwości.