Blog, Strona 3

Treść:

• Atomy i wolne rodniki
• Proces utleniania
• Czym są przeciwutleniacze?
• Korzyści płynące z przeciwutleniaczy
• Rodzaje przeciwutleniaczy
• Źródła przeciwutleniaczy w żywności

Przeciwutleniacze są pierwszą linią obrony organizmu przed chorobami i dolegliwościami. Organizm naturalnie wytwarza je w celu obrony przed wolnymi rodnikami i uważa się, że zapobiegają one niektórym rodzajom uszkodzeń komórek, które prowadzą do chorób serca i nowotworów. Odkrycie przeciwutleniaczy jest wciąż stosunkowo nowe pod względem biochemicznym. Po raz pierwszy zidentyfikowano je w latach 90-tych XX wieku, więc wiele badań wciąż trwa lub jest na wczesnym etapie. Aby w pełni zrozumieć rolę przeciwutleniaczy, musimy najpierw dowiedzieć się nieco więcej o wolnych rodnikach.

Atomy i wolne rodniki

Czytając o żywności bogatej w przeciwutleniacze lub kupując ją, często można natknąć się na odniesienia do wolnych rodników. Ale czym one są i dlaczego mają tak złą reputację?

Stabilne atomy mają osiem elektronów, które są przenoszone parami. Niestety, atomy mogą ulec uszkodzeniu w procesie utleniania (wystawienie na działanie tlenu), powodując utratę elektronów i przekształcenie się w niestabilne cząsteczki wolnych rodników. Kiedy tak się dzieje, niestabilne atomy kradną elektrony z sąsiednich komórek, radykalnie zmieniając ich strukturę i funkcję. Gdy proces ten trwa, następuje reakcja łańcuchowa, w której komórka po komórce ulega uszkodzeniu. Czasami komórki ulegają trwałemu uszkodzeniu, przyspieszając proces starzenia i zwiększając ryzyko wystąpienia niektórych chorób.

Niestety, wolnych rodników nie można całkowicie uniknąć; są one naturalnie wytwarzane podczas procesu utleniania w organizmie i podczas przekształcania żywności w energię. Czynniki środowiskowe, takie jak dym papierosowy i ćwiczenia fizyczne, również mogą odgrywać pewną rolę. Zanieczyszczenia, kosmetyki i światło słoneczne.

Proces utleniania

Mówiąc najprościej, utlenianie to proces rozkładu rzeczy, na przykład utlenianie zachodzi, gdy żelazo rdzewieje lub jabłko staje się brązowe. Utlenianie jest istotną częścią wielu funkcji organizmu, takich jak spalanie energii i tworzenie nowych komórek, z których wszystkie wytwarzają wolne rodniki. Stres oksydacyjny występuje, gdy wolne rodniki szaleją i nie ma wystarczającej ilości przeciwutleniaczy, aby zatrzymać reakcje łańcuchowe. Jeśli organizm nie wytwarza wystarczającej ilości przeciwutleniaczy, uszkodzenia rozprzestrzeniają się dalej.

Czym są przeciwutleniacze?

Nie jesteśmy bezbronni wobec wolnych rodników - organizm naturalnie wytwarza przeciwutleniacze, aby im przeciwdziałać i utrzymywać ich liczbę w ryzach. Termin przeciwutleniacz odnosi się do sposobu działania niektórych związków. Związki przeciwutleniające mają zdolność przekazywania wolnych elektronów wolnym rodnikom, aby je ustabilizować i zapobiec ich dalszemu uszkadzaniu sąsiednich komórek. Ponieważ przeciwutleniacze pozostają stabilne nawet wtedy, gdy brakuje im elektronów, same nie stają się wolnymi rodnikami, gdy przekazują elektrony.

Istnieją setki różnych rodzajów substancji, które działają jako przeciwutleniacze, takie jak witaminy C i E, betakaroten, selen, koenzym Q10, kwas liponowy i polifenole. Każdy z nich jest inny i wspiera organizm na swój własny sposób. W związku z tym w diecie należy stosować wiele różnych rodzajów przeciwutleniaczy, ponieważ jeden z nich po prostu nie będzie tak skuteczny.

Korzyści z przeciwutleniaczy

W ostatnich latach pojawiło się wiele informacji na temat potencjalnych korzyści zdrowotnych przeciwutleniaczy. Chociaż niektóre z tych twierdzeń są całkowicie bezpodstawne, dodanie większej ilości przeciwutleniaczy do diety wydaje się mieć pewne korzyści zdrowotne, szczególnie w odniesieniu do chorób związanych z wiekiem. Oto kilka sposobów, w jakie przeciwutleniacze promują zdrowie:

• Problemy z sercem: Przeciwutleniacze mogą zapobiegać utlenianiu cholesterolu we krwi przez wolne rodniki. Kiedy LDL (zły) cholesterol utlenia się, staje się „lepki” i zaczyna odkładać się wzdłuż ścian tętnic, zwiększając ryzyko miażdżycy, chorób serca i udaru mózgu. Wykazano, że spożywanie niektórych owoców i warzyw bogatych w przeciwutleniacze zmniejsza skutki tego procesu i utrzymuje elastyczność ścian tętnic.
• Szwedzkie badanie obserwacyjne z udziałem 32 000 kobiet wykazało, że te, które spożywały średnio 7 porcji owoców i warzyw bogatych w przeciwutleniacze dziennie przez okres 10 lat, miały o 20% niższą częstość występowania zawału serca w porównaniu z kobietami, które spożywały mniej niż 2,4 porcji. Uważa się, że w szczególności pestki winogron wspomagają pracę serca. Nasiona zawierają przeciwutleniające proantocyjanidyny, które należą do grupy flawonoidów i wykazano, że obniżają poziom cholesterolu całkowitego średnio o 10,7 mg/dl w ciągu 8 tygodni. Inne ważne przeciwutleniające składniki odżywcze obejmują resweratrol i EGCG.

• Wzrok: Istnieją silne powiązania między niektórymi przeciwutleniaczami a zapobieganiem związanej z wiekiem utracie wzroku. Badanie AREDS (Age-Related Eye Disease Study), prowadzone przez National Eye Institute w USA, wykazało niezbicie, że połączenie przeciwutleniających witamin C i E, cynku i betakarotenu zmniejszyło ryzyko związanego z wiekiem zwyrodnienia plamki żółtej (AMD) o 25%. Późniejsze badanie z udziałem luteiny i zeaksantyny wykazało, że te przeciwutleniające karotenoidy jeszcze bardziej zwiększyły skuteczność.

• Zdrowie skóry: Wolne rodniki są główną przyczyną przedwczesnego starzenia się skóry. Przeciwutleniacze pomagają zapobiegać utlenianiu komórek skóry, a tym samym mogą pomóc skórze zachować elastyczność i jędrność wraz z wiekiem. Witaminy C i E wspomagają tworzenie i utrzymanie kolagenu w skórze, podczas gdy likopen jest karotenoidem występującym w czerwonych owocach i warzywach, który również wspomaga tworzenie kolagenu i pomaga zmniejszyć uszkodzenia DNA. Przeciwutleniacze można przyjmować w różnych formach, od doustnych suplementów i nalewek po miejscowe kremy i olejki.

• Odporność: Wolne rodniki mogą uszkadzać same komórki odpornościowe lub zakłócać ich zdolność do komunikowania się ze sobą, powodując upośledzoną odpowiedź immunologiczną i sprawiając, że organizm czuje się wyczerpany i przepracowany. Większość dotychczasowych badań koncentrowała się na witaminie C i cynku, które mogą pomóc wzmocnić układ odpornościowy z wyprzedzeniem i zmniejszyć częstotliwość i nasilenie przeziębienia i grypy.

• Funkcjonowanie mózgu: Istnieją pewne dowody na to, że zwiększone spożycie owoców i warzyw może być korzystne dla pamięci długoterminowej i jasności umysłu oraz zmniejszać ryzyko powszechnych chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera i Parkinsona. Zielona herbata zawiera L-teaninę, która zwiększa aktywność neuroprzekaźnika zwanego GABA i poprawia funkcjonowanie mózgu, podczas gdy przeciwutleniacz kwercetyna, występujący w jabłkach i jagodach, wykazuje obiecujące działanie chroniące przed chorobą Alzheimera. Jednak badania wciąż trwają.

• Rak: Przeciwutleniacze są często reklamowane jako środki przeciwnowotworowe, ale nie ma jeszcze wystarczających dowodów na poparcie ich stosowania, a kilka krótkoterminowych badań do tej pory nie wykazało wpływu na zachorowalność na raka.

Rodzaje przeciwutleniaczy

Przeciwutleniacze naturalnie wytwarzane przez organizm nie są wystarczające, więc organizm potrzebuje stałego dopływu przeciwutleniaczy z diety. Różne rodzaje przeciwutleniaczy można podzielić na pięć kategorii: enzymy, witaminy, minerały, białka i fitochemikalia.

• Enzymy: pochodzą z białek i minerałów. Do najskuteczniejszych enzymów antyoksydacyjnych należą koenzym Q10 i DHEA.
• Witaminy: Witaminy działające jako przeciwutleniacze obejmują witaminy A, C i E oraz betakaroten.
• Minerały: Ponownie, nie wszystkie minerały działają jako przeciwutleniacze. Te, które to robią, obejmują miedź, mangan, jod, cynk i selen. Minerały przeciwutleniające często działają jako kofaktory w syntezie enzymów.
• Białka i aminokwasy : Ważne białka i aminokwasy obejmują kwas alfa-liponowy i glutation.
• Fitochemikalia: Wiele roślin naturalnie produkuje przeciwutleniacze w celu ochrony przed wolnymi rodnikami. W przeciwieństwie do innych rodzajów przeciwutleniaczy wymienionych powyżej, fitochemikalia nie są uważane za niezbędną część diety, ale wiele badań pokazuje, że dodanie ich do diety jest korzystne. Ważne grupy fitochemikaliów obejmują karotenoidy, flawonoidy i polifenole.

Źródła przeciwutleniaczy w żywności

Istnieją mocne dowody na to, że dieta bogata w przeciwutleniacze może zmniejszyć ryzyko chorób serca, udaru mózgu, raka i chorób oczu związanych z wiekiem. Chociaż owoce i warzywa zawierają szeroką gamę związków przeciwutleniających, ich kolor często wskazuje na ich główną zawartość przeciwutleniaczy. Różne kolory dostarczają różnych rodzajów przeciwutleniaczy, dlatego ważne jest, aby „jeść tęczę” i nie ograniczać się tylko do jednego lub dwóch owoców i warzyw.

• Zielone warzywa - szpinak i brokuły - są pełne szerokiej gamy witamin i minerałów, ale są również niezwykle przydatnym źródłem luteiny i zeaksantyny, które są niezbędne dla zdrowia oczu. Zielone liście są świetne dla ogólnego stanu zdrowia i układu odpornościowego.
• Czerwone - pomidory - wiele czerwonych owoców i warzyw zawiera likopen, który nadaje im bogaty kolor. Wykazano, że likopen zmniejsza ryzyko chorób serca i udaru mózgu i może pomóc chronić DNA przed uszkodzeniem.
• Pomarańczowy i żółty - marchew i słodkie ziemniaki - te pokarmy są dobrym źródłem betakarotenu i witaminy C, a zatem mają wiele zalet dla utrzymania skóry, układu odpornościowego i układu trawiennego.
• Fioletowy i niebieski - suszone śliwki, bakłażan, jagody - ze względu na zawartość antocyjanów, te owoce i warzywa mają bogaty kolor. Antocyjany są ściśle powiązane ze zmniejszonym ryzykiem niektórych nowotworów, chorób serca i zaburzeń poznawczych. Żurawina jest bogata w pewien rodzaj proantocyjanidyn, o których wiadomo, że wspierają zdrowie układu moczowego.

Treść:

• Jakie są korzyści zdrowotne ekstraktu z żurawiny?
• Ile ekstraktu z żurawiny powinienem przyjmować?
• Jakie są skutki uboczne przyjmowania ekstraktu z żurawiny?
• Podsumowanie

Żurawina to ciemnoczerwony owoc powszechnie występujący w obu Amerykach, Kanadzie i Chile. Ten gatunek żurawiny znany jest jako Vaccinium macrocarpon. Żurawinę można również znaleźć w Wielkiej Brytanii i innych krajach europejskich, ale jest to inny gatunek znany jako Vaccinium oxycocco.

Żurawina występuje głównie w produktach takich jak sok żurawinowy, sosy i dżemy, ale może być również spożywana na sucho lub w całości. Całe jagody nie są jednak zbyt popularne ze względu na ich gorzki smak.

Popularność żurawiny i produktów żurawinowych wzrosła w ostatnich latach i nie bez powodu. Są one bogatym źródłem antocyjanów, które mają właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne. Żurawina jest również bogatym źródłem błonnika i ważnych składników odżywczych, takich jak witamina C i mangan.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, dlaczego warto włączyć produkty żurawinowe do swojej diety częściej niż tylko w okresie Świąt Bożego Narodzenia!

Jakie są korzyści zdrowotne ekstraktu z żurawiny?

Zapalenie dróg moczowych u kobiet

Produkty żurawinowe są bardzo popularne wśród kobiet cierpiących na infekcje dróg moczowych, powszechnie znane jako ZUM.

Naukowcy wierzyli kiedyś, że produkty żurawinowe działają poprzez obniżanie pH moczu, tym samym lekko go zakwaszając. Uważano, że to kwaśne środowisko zapobiega istnieniu bakterii zakaźnych. Obecnie uważa się jednak, że żurawina pomaga zapobiegać przyczepianiu się bakterii do wyściółki dróg moczowych, zapobiegając ich namnażaniu.

W rezultacie sok żurawinowy wydaje się być skuteczny w zapobieganiu infekcjom dróg moczowych, ale w przeciwieństwie do niepotwierdzonych doniesień, może nie być zbyt skuteczny w leczeniu objawów.

Przeciwutleniacze

Żurawina jest bogata w polifenole, które są fantastycznymi przeciwutleniaczami. Aby zneutralizować zagrożenie ze strony wolnych rodników, potrzebujemy bogatej podaży związków przeciwutleniających. Cząsteczki te są niestabilne i mogą szkodzić naszemu organizmowi, potencjalnie uszkadzając komórki i DNA, co z kolei może stymulować choroby, takie jak rak. Związki przeciwutleniające, takie jak te znajdujące się w żurawinie, mogą wyeliminować tę sytuację poprzez stabilizację cząsteczek, chroniąc w ten sposób zdrowie komórek.

Witamina C

Żurawina jest bogatym źródłem witaminy C, a porcja 100 g dostarcza 18% NRV. Dla optymalnego zdrowia ważne jest, aby źródła witaminy C znajdowały się w diecie każdego dnia. Witamina C, znana również jako kwas askorbinowy, jest witaminą rozpuszczalną w wodzie, co oznacza, że nasz organizm nie może jej magazynować.

Naukowo udowodniono, że witamina C:

• - utrzymuje prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego, zwłaszcza w trakcie i po wysiłku fizycznym
• - przyczynia się do tworzenia kolagenu
• - przyczynia się do zdrowia i funkcjonowania naczyń krwionośnych
• - pomaga w utrzymaniu prawidłowego funkcjonowania kości i chrząstek
• - wspiera zdrowie zębów i dziąseł
• - pomaga zachować zdrową skórę
• - wspomaga wchłanianie żelaza
• - zmniejsza zmęczenie i wyczerpanie
• - przyczynia się do metabolizmu spożywanych pokarmów
• - wspiera układ nerwowy
• - wspiera normalne funkcje umysłowe
• - chroni nasze komórki przed stresem oksydacyjnym, ponieważ jest również przeciwutleniaczem
• - wspomaga funkcjonowanie witaminy E.

Mangan

Oprócz witaminy C, żurawina i ekstrakt z żurawiny są źródłem minerału manganu. 100 g żurawiny zapewnia 17% dziennego spożycia manganu.

Działanie tego minerału uzupełniają polifenole i witamina C zawarte w żurawinie, ponieważ naukowo udowodniono, że mangan:

- przyczynia się do metabolizmu spożywanych przez nas pokarmów

- utrzymuje zdrowe kości

- przyczynia się do tworzenia tkanek łącznych, takich jak ścięgna i więzadła

- chroni nasze komórki przed stresem oksydacyjnym poprzez stabilizację cząsteczek wolnych rodników.

Istnieją również dowody na to, że mangan jest ważny dla płodności, funkcjonowania mózgu i krzepnięcia krwi. Chociaż jest klasyfikowany jako minerał śladowy, ponieważ jest potrzebny w niewielkich ilościach, jasne jest, że mangan jest ważny dla zdrowia! Inne dobre źródła manganu obejmują pełnoziarniste zboża, orzechy, nasiona i warzywa liściaste. Szacuje się, że ponad jedna trzecia z nas może mieć niedobór tego minerału, więc regularne spożywanie tych pokarmów lub przyjmowanie suplementów zawierających mangan jest ważne dla utrzymania optymalnego zdrowia.

Błonnik

Podobnie jak większość owoców jagodowych, żurawina jest doskonałym źródłem błonnika, ponieważ porcja 100 g dostarcza prawie 5 g błonnika. Błonnik jest również znany jako pasza objętościowa, której nie można strawić, więc łatwo przechodzi przez jelita. Działanie to pomaga utrzymać zdrowy układ trawienny.

Wytyczne rządowe z 2015 r. zalecają, aby dorośli spożywali 30 g błonnika dziennie. Dzieje się tak nie bez powodu, ponieważ zdrowe spożycie błonnika wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem cukrzycy, chorób sercowo-naczyniowych, chorób układu nerwowo-naczyniowego i niektórych nowotworów, takich jak rak okrężnicy.

Niepokojące jest jednak to, że wielu z nas nie przestrzega tego zalecenia, przy czym mężczyźni spożywają średnio tylko 20 g, a kobiety nieco ponad 17 g. Prostym sposobem na znaczną poprawę naszego zdrowia jest zwiększenie spożycia błonnika w naszej diecie.

Oprócz owoców (zwłaszcza jagód), dobrym jego źródłem są również warzywa, produkty pełnoziarniste, orzechy, rośliny strączkowe i zboża.

Kwercetyna

Oprócz bogatej zawartości antocyjanów, żurawina zawiera bioflawonoidy. Związek o nazwie kwercetyna należy do grupy bioflawonoidów. Wykazano, że kwercetyna ma różne pozytywne skutki dla naszego zdrowia.

Jeśli chodzi o funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego, wykazano, że dzienne spożycie 730 mg kwercetyny obniża zarówno skurczowe, jak i rozkurczowe ciśnienie krwi o średnio odpowiednio 7 mmHg i 5 mmHg. Stwierdzono, że ciśnienie krwi powróciło do wartości wyjściowych po zaprzestaniu suplementacji, więc sugeruje się, że regularne stosowanie może być korzystne.

Uważa się również, że kwercetyna ma właściwości neuroprotekcyjne, ponieważ wykazano, że zmniejsza stężenie markerów stanu zapalnego w mózgu. Ponieważ choroby Alzheimera i Parkinsona są związane ze zwiększonym stanem zapalnym w mózgu, kwercetyna może odgrywać ważną rolę w zmniejszaniu częstości występowania tych chorób. Podobnie jak wiele innych badań żywieniowych, badania nad wpływem kwercetyny są wciąż w powijakach i miejmy nadzieję, że w nadchodzących latach pojawi się więcej dowodów potwierdzających te twierdzenia.

Oprócz żurawiny, kwercetyna występuje również w dużych ilościach w cebuli, jabłkach i miłorzębie japońskim.

Ile ekstraktu z żurawiny powinienem przyjmować?

W przypadku spożywania całej żurawiny, porcja 100 g jest bogatym źródłem polifenoli, witaminy C, manganu i błonnika. Jeśli chodzi o sok żurawinowy, 200-300 ml dziennie to wystarczająca ilość. Ponieważ wiele osób nie lubi smaku świeżej żurawiny i zniechęca ich wysoka zawartość cukru w soku żurawinowym, wiele osób stosuje suplementy diety z ekstraktem z żurawiny.

Przyjmując ekstrakt z żurawiny, wiele osób wydaje się odczuwać korzyści, jeśli przyjmują 150-750 mg dziennie. Chociaż ekstrakt z żurawiny można przyjmować na pusty żołądek, zaleca się przyjmowanie kapsułek z posiłkiem, zwłaszcza takim, który zawiera inne źródło witaminy C, ponieważ pomoże to zwiększyć wchłanianie właściwości polifenoli, których ludzie szukają.

Jakie są skutki uboczne przyjmowania ekstraktu z żurawiny?

Produkty i ekstrakty z żurawiny są prawdopodobnie bezpieczne dla większości ludzi, gdy są przyjmowane doustnie. Należy jednak zachować ostrożność, jeśli chodzi o picie zbyt dużej ilości soku żurawinowego, ponieważ duże ilości (1 litr) mogą powodować problemy żołądkowo-jelitowe u niektórych osób. Co poważniejsze, sok i ekstrakty z żurawiny zawierają duże ilości związku znanego jako szczawian. Ponieważ kamienie nerkowe składają się głównie z wapnia i szczawianu, produkty żurawinowe nie są zalecane osobom, które w przeszłości miały problemy z nerkami.

Osoby cierpiące na cukrzycę również powinny zachować ostrożność podczas spożywania soku żurawinowego, ponieważ produkty te są często bogate w cukier i ubogie w błonnik. Dobrą alternatywą może być cała żurawina lub ekstrakt z żurawiny, ale należy upewnić się, że poziom cukru we krwi jest dokładnie monitorowany przez cały czas.

Uważa się również, że wysokie spożycie produktów żurawinowych wchodzi w niewielką interakcję z lekiem warfaryną, który jest przyjmowany w celu spowolnienia tempa krzepnięcia krwi. Składniki odżywcze zawarte w żurawinie mogą nasilać działanie warfaryny, dlatego przed włączeniem większej ilości żurawiny do diety należy skonsultować się z lekarzem rodzinnym.

Ponieważ nie ma wystarczających dowodów na bezpieczeństwo produktów żurawinowych dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią, nie jest to obecnie zalecane.

Podsumowanie

Podsumowując, żurawina to odżywcza potęga, która zawiera różnorodne składniki aktywnie wspierające zdrowie na wielu frontach. Jeśli włączysz produkty żurawinowe do swojej diety, będziesz na dobrej drodze do utrzymania zdrowia i dobrego samopoczucia.

Podsumowanie:

- Żurawina to ciemnoczerwony owoc występujący w wielu krajach zarówno Ameryki Północnej, jak i Europy.

- Żurawina jest bogata w składniki odżywcze, dostarczając obfitych ilości polifenoli (antocyjanów i bioflawonoidów), witaminy C, manganu i błonnika.

- Uważa się, że aktywne związki zawarte w żurawinie odgrywają różne role w organizmie, takie jak zapobieganie infekcjom dróg moczowych, neutralizowanie wolnych rodników, zmniejszanie stanu zapalnego, wspomaganie trawienia, ciśnienia krwi, metabolizmu, funkcji odpornościowych i zdrowia kości.

- 100 g całych owoców żurawiny, 200-300 ml soku żurawinowego i 150-750 mg ekstraktu z żurawiny to dawki powszechnie stosowane w celu osiągnięcia korzystnego efektu.

- Żurawina i produkty z żurawiny są prawdopodobnie bezpieczne, ale zaleca się ostrożność w przypadku problemów z nerkami i cukrzycą, przyjmowania warfaryny lub ciąży.

Spis treści:

• Objawy niezdrowego jelita
• Najlepsze suplementy dla zdrowia jelit
• Podsumowanie

Nasz układ trawienny może być notorycznie wrażliwy nie tylko na spożywane pokarmy, ale także na inne warunki i zmiany w organizmie. Z powodu stresu i nietolerancji, starannie utrzymywane środowisko wewnątrz żołądka i jelit może stracić równowagę. W niewielkich ilościach powoduje to dyskomfort i drobne niedogodności, ale zaniedbanie tych objawów może wywołać efekt domina i wywołać poważniejsze zaburzenia jelitowe i żołądkowe.

Uważne monitorowanie diety i stylu życia może zwykle stłumić te dolegliwości żołądkowe, ale co, jeśli potrzebujesz pomocnej dłoni, aby wszystko uspokoić? Zebraliśmy listę najlepszych suplementów diety dla jelit, które mogą pomóc złagodzić różne dolegliwości, od IBS po nudności i silne wzdęcia.

Objawy niezdrowych jelit

Twój mikrobiom jelitowy może być zaburzony:

• stres
• zbyt mała ilość snu
• brak aktywności fizycznej
• spożywanie zbyt dużej ilości ultra przetworzonej żywności
• palenie papierosów i picie alkoholu
• przyjmowanie antybiotyków.

Na mikrobiom jelitowy wpływają również rzeczy, których nie możemy kontrolować, takie jak środowisko, wiek, metoda porodu oraz to, czy jako dziecko byliśmy karmieni piersią czy butelką.

Chociaż nie możemy użyć jednej konkretnej miary dla zdrowia naszych jelit, niektóre oznaki, że możesz mieć słabe zdrowie jelit obejmują

• objawy trawienne - takie jak gazy, wzdęcia, zaparcia, biegunka i zgaga
• zaburzenia snu lub zmęczenie
• nastrój/stan emocjonalny - na przykład wysoki poziom stresu, obniżony nastrój lub niepokój
• wysoka częstotliwość występowania chorób zakaźnych - na przykład przeziębień.

Najlepsze suplementy dla zdrowia jelit

Imbir

Imbir, jedna z najpopularniejszych przypraw na świecie, jest również doskonałym suplementem dla osób próbujących utrzymać apetyt w ryzach. Pochodzący z Chin i Indii, był gorącym (i drogim) towarem, a Rzymianie handlowali nim ze względu na jego właściwości lecznicze. Był często stosowany przeciwko nudnościom, a także chorobom, które je wywołują, takim jak choroba morska. Spuścizna ta przetrwała do dziś, a imbir jest stosowany jako suplement na chorobę lokomocyjną i wszelkiego rodzaju nudności.

Suplementy diety z imbirem zwykle zawierają ekstrakt z korzenia rośliny i są z niego wytwarzane w postaci tabletek. Badania wykazały, że dwie grupy substancji chemicznych nazywane są gingerolami (co jest zabawne) i shogaolami, i że istnieją pewne naukowe podstawy dla jego twierdzeń o zwalczaniu nudności. Imbir rzekomo pomaga rozkładać gazy w jelitach, co działa uspokajająco na narządy. Ogromna liczba badań potwierdza, że jest to ogólny lek przeciwwymiotny (termin medyczny oznaczający lek przeciw nudnościom), a wiele z nich potwierdza również jego zdolność do stabilizowania choroby morskiej (chociaż istnieją badania sugerujące, że ma niewielki wpływ).

Jednym z popularnych zastosowań imbiru jako środka przeciwwymiotnego jest jego stosowanie w czasie ciąży, kiedy może pomóc w porannych mdłościach. Ankieta przeprowadzona wśród położników i ginekologów w 2001 roku wykazała, że około 52% z nich zasugerowało stosowanie imbiru zamiast innych środków na poranne mdłości.

Węgiel aktywowany

Inny historyczny środek, węgiel drzewny, był używany od wieków na różne dolegliwości, od zatruć po skurcze żołądka. Nasi przodkowie najczęściej używali tego, co znaleziono jako pozostałości po pożarach - ale obecnie węgiel drzewny można modyfikować, aby był czystszy i bardziej skuteczny jako suplement diety. Jednym z takich zabiegów jest aktywacja: wystawienie węgla drzewnego na działanie wysokich temperatur w celu zmiany jego struktury i uczynienia go porowatym. Tak porowaty, że jedna łyżeczka węgla aktywowanego ma powierzchnię większą niż boisko do futbolu amerykańskiego.

Ta zwiększona powierzchnia oznacza, że węgiel może wchłaniać dodatkowe płyny i gazy w swoich porach. Przyjmowany w formie kapsułek może pomóc w radzeniu sobie z płynami i gazami, takimi jak trucizny i gazy jelitowe. Jeśli masz problemy z wysokim poziomem wzdęć, węgiel aktywny może pomóc.

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) popiera stosowanie węgla aktywowanego w przypadku „nadmiernego nagromadzenia gazów jelitowych i zmniejszenia wzdęć”. Zaleca się przyjmowanie kapsułek na czczo, aby zapobiec uwięzieniu zbłąkanych cząstek jedzenia i osadzeniu się ich w porach węgla aktywnego. Nie należy również przekraczać zalecanej ilości, ponieważ może to spowodować zabarwienie stolca na ciemniejsze odcienie. Chociaż jest to nieszkodliwe, może to oznaczać, że część cennego węgla drzewnego zostanie zmarnowana - dosłownie!

Kurkuma

Ta przyprawa zyskuje ostatnio dużą popularność w branży zdrowotnej. Jej popularność wynika głównie z jej zdolności do łagodzenia stanów zapalnych w organizmie, przy czym wiele uwagi poświęca się stawom. Jednak to właśnie ta funkcja może być sekretem tego, że jest to skuteczny suplement na trawienie.

Chociaż badania są wciąż na wczesnym etapie, istnieją obiecujące wyniki, które sugerują, że kurkumina (aktywny składnik kurkumy) może być stosowana jako pomoc w zaburzeniach trawienia. Wiele czasu poświęcono badaniom nad jej wpływem na zespół jelita drażliwego (IBS), który jest pożądaną ulgą dla prawie jednej na pięć osób dorosłych w Wielkiej Brytanii. Pilotażowe badanie z udziałem 207 ochotników wykazało, że ci, którzy przyjmowali kurkumę, rzadziej cierpieli na IBS, a ci, którzy jej nie przyjmowali, odczuwali mniejszy ból, przy czym dwie trzecie z nich wyraziło poprawę w zakresie wszystkich objawów.

Jednak kurkuma ma również inny wpływ na trawienie; może pomóc w trawieniu tłuszczów. Pomaga to organizmowi kontrolować poziom trójglicerydów (tłuszczów znajdujących się we krwi), co może mieć pozytywny wpływ na poziom cholesterolu.

Probiotyki

Wszyscy słyszeliśmy reklamy jogurtów zawierających probiotyki lub „dobre bakterie” dla jelit. Czy wiesz, że te same bakterie są również dostępne jako suplement diety? To fantastyczny sposób na ich uzupełnienie, jeśli nie tolerujesz laktozy lub nie lubisz jogurtu (pomimo wszystkich wysiłków reklamowych). To wszystko dobrze, ale co właściwie robią te miliardy bakterii żyjących w jelitach i żołądku?

Prawdę mówiąc, nie wiemy w najdrobniejszych szczegółach, w jaki sposób probiotyki robią to, co robią, ale wyniki mówią same za siebie. Mogą one pomóc w problemach trawiennych, takich jak IBS i biegunka wywołana przez wirusy lub antybiotyki. Istnieją również inne oświadczenia zdrowotne, że probiotyki pomagają w egzemie i zwalczają przeziębienia, ale są one znacznie mniej znaczące.

Aby naprawdę odczuć te efekty, idealne są probiotyki suplementowane lub lecznicze, ponieważ te znajdujące się w żywności są mniej regulowane. Oznacza to, że nie musisz wiedzieć, ile lub jaki rodzaj probiotyku będziesz spożywać. Na szczęście probiotyki są bardzo bezpieczne nawet dla kobiet w ciąży, a skutki uboczne są rzadkie.

Te dobre bakterie w układzie trawiennym również potrzebują pożywienia, aby zachować zdrowie podczas dbania o ciebie. W tym miejscu pojawiają się prebiotyki, które prowadzą nas do kolejnego suplementu...

Łuski psyllium

Suplementy z łuskami psyllium, które są wytwarzane z nasion indyjskiego drzewa Plantago ovate, są naprawdę prebiotykiem - materiałem, który działa prawie jak nawóz dla probiotyków, wzmacniając je i ich zdolności lecznicze. Wynika z tego, że jeśli zadbasz o swoje przyjazne bakterie, one odwdzięczą ci się tym samym.

Nie jest to jedyna sztuczka, jaką łuski psyllium mają w zanadrzu. Jest to wysoce skuteczny suplement błonnika, kluczowego składnika odżywczego, którego codziennie potrzebuje tylko 9% dorosłych Brytyjczyków. Błonnik oczywiście wspomaga proces trawienia, jeśli chodzi o zdrowe stolce: oddawanie ich i równoważenie zawartości wody. Jeśli stolce zawierają zbyt dużo wody (i w konsekwencji są zbyt twarde i nieprzyjemne w oddawaniu), może to potencjalnie przerodzić się w zaparcia, jeśli pozostanie niekontrolowane. Zbyt duża ilość wody w stolcu może prowadzić do odwodnienia

Ponieważ łuski psyllium są rozpuszczalnym błonnikiem, wchłaniają one wodę. Oznacza to, że może wchłaniać wodę w drodze do okrężnicy i oddawać ją, gdy stanie się częścią stolca. Badanie z 1995 roku wykazało, że po ośmiu tygodniach przyjmowania suplementu u osób cierpiących na przewlekłe zaparcia poprawiła się waga stolca, jego konsystencja i ból podczas wypróżniania. Istnieją również doniesienia, że łuski psyllium pomagają również w przypadku biegunki, chociaż przeprowadzono mniej badań na ten temat.

Mięta pieprzowa

Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego mięta pieprzowa jest oferowana pod koniec posiłku? Nie tylko odświeżają oddech, ale naszym zdaniem również rozluźniają żołądek, zwłaszcza jeśli zjedliśmy szczególnie obfity posiłek. Może się to wydawać sztuczką, ale w tej tradycji kulinarnej jest trochę prawdy.

Olejek z rośliny Mentha x piperita był używany na wiele sposobów od czasu jego odkrycia w 1700 roku. Poza oczywistymi zastosowaniami kulinarnymi i kosmetycznymi, był on używany do łagodzenia żołądka i był użytecznym lekarstwem na dolegliwości takie jak przeziębienia i nudności. Badania nad tymi dwoma schorzeniami nie były optymistyczne w porównaniu z wiedzą, jaką posiadamy na temat tego, do czego jest głównie stosowany - zespołu jelita drażliwego.

Badania nad łagodzącym wpływem olejku z mięty pieprzowej na IBS są obszerne, a większość z nich wspiera ten suplement. Przeprowadzona w 2004 roku analiza niektórych z tych prac wykazała, że osiem z 12 badań „wykazało statystycznie istotne efekty na korzyść [olejku z mięty pieprzowej]”. Biorąc pod uwagę, że IBS nie ma jednej przyczyny i jest unikalny dla każdej zdiagnozowanej osoby, jest to pozytywny wskaźnik. Inną jego właściwością jest to, że łagodzi skurcze mięśni, co według niektórych może pomóc w przypadku zgagi i bólu żołądka związanego z problemami trawiennymi.

Podsumowanie

Te suplementy diety mogą pomóc w rozwiązaniu szerokiego zakresu problemów żołądkowych i trawiennych; to tylko kwestia wyboru, który z nich może być najbardziej skuteczny dla twoich konkretnych potrzeb. W przypadku wszystkich tych suplementów ważne jest jednak, aby skonsultować się z lekarzem, jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości lub przyjmujesz dodatkowe leki. Matkom karmiącym piersią zaleca się zachowanie ostrożności podczas przyjmowania suplementów i zasięgnięcie opinii lekarza przed rozpoczęciem suplementacji.

Może się wydawać, że nawet po zmianie stylu życia nie ma szans na złagodzenie rozstroju żołądka i odbijania. Ten wybór suplementów może być właśnie tym, czego potrzebujesz, aby uzyskać ostateczny impuls do dobrego zdrowia.

Treść:

• D-mannoza w infekcjach dróg moczowych - co mówią badania?
• D-mannoza wraz z innymi synergistycznymi składnikami
• Jak działa D-mannoza?
• Ile D-mannozy powinienem przyjmować?
• Czy D-mannoza ma jakieś skutki uboczne?
• Podsumowanie

Infekcje dróg moczowych to infekcje bakteryjne, które każdego roku dotykają 92 miliony ludzi na całym świecie.

Chociaż mogą one również dotyczyć mężczyzn, infekcje dróg moczowych występują głównie u kobiet, które są 14 razy bardziej narażone na rozwój infekcji. Z tego właśnie powodu nasze tabletki z żurawiną są bestsellerami wśród naszych klientek. Jest jednak jeszcze jeden składnik, który zaczyna skradać uwagę żurawinie. Składnikiem tym jest D-mannoza.

D-mannoza to prosta cząsteczka cukru, która występuje w niewielkich ilościach w owocach, takich jak jabłka, pomarańcze i brzoskwinie. Jednakże, aby uzyskać odpowiednią, terapeutyczną ilość, konieczna jest suplementacja. Ale czy suplementacja jest naprawdę korzystna w przypadku infekcji dróg moczowych? Na to pytanie stara się odpowiedzieć niniejszy artykuł.

D-mannoza w infekcjach dróg moczowych - co mówią badania?

Na szczęście D-mannoza została szeroko przebadana przez naukowców i możemy z całą pewnością stwierdzić, że jest ona rzeczywiście bezpieczna i korzystna. To, co odróżnia D-mannozę od wielu innych składników, to jej rzeczywista skuteczność.

Istnieje wiele badań, które wykazały, że jest ona bardziej skuteczna niż placebo w łagodzeniu objawów zapalenia dróg moczowych. Jednak naprawdę interesujące wyniki pochodzą z badań, w których porównywano D-mannozę z antybiotykami na receptę.

W jednym z przełomowych badań, opublikowanym w 2014 roku, wzięło udział 308 kobiet z nawracającym zapaleniem dróg moczowych i podzielono je na 3 grupy. Jedna grupa spożywała codziennie 2 g D-mannozy, podczas gdy druga grupa otrzymywała antybiotyki. Ostatnia grupa, znana w kręgach naukowych jako „grupa kontrolna”, nie otrzymała żadnego leczenia.

Wyniki były fascynujące. Spośród 308 kobiet, 98 z nich miało nawracające infekcje dróg moczowych w ciągu 6 miesięcy trwania badania. Spośród nich 62 były w grupie kontrolnej, 21 w grupie antybiotykowej i tylko 15 w grupie D-mannozy. D-mannoza była nie tylko bardziej skuteczna niż antybiotyki w zapobieganiu ponownym infekcjom, ale naukowcy poinformowali, że „pacjenci w grupie D-mannozy mieli znacznie niższe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych w porównaniu z pacjentami w grupie nitrofurantoiny (antybiotyku)”.

Aby dodać wiarygodności powyższym ustaleniom, inny zespół badawczy przedstawił dodatkowe dowody. W badaniu tym wzięło udział 60 kobiet, które obecnie cierpiały na infekcję dróg moczowych i doświadczyły jej wielokrotnie w ciągu ostatnich 12 miesięcy, a następnie otrzymały antybiotyki lub D-mannozę. Osoby przyjmujące D-mannozę przyjmowały 3 g dziennie przez pierwsze 2 tygodnie, a następnie 2 g dziennie przez kolejne 22 tygodnie. Głównym celem badaczy było sprawdzenie, po jakim czasie u kobiet wystąpiła kolejna infekcja dróg moczowych.

Wyniki, które odkryli, były być może nawet bardziej imponujące niż w poprzednim badaniu. Doniesiono, że grupa przyjmująca antybiotyki cierpiała na infekcję dróg moczowych średnio 53 dni po odstawieniu antybiotyków. W przeciwieństwie do tego, grupa przyjmująca D-mannozę nie doznała kolejnej infekcji dróg moczowych aż do 200 dni później.

Wyniki te doprowadziły grupę badawczą do wniosku, że „D-mannoza wydaje się być bezpieczną i skuteczną metodą leczenia nawracających ZUM u dorosłych kobiet. Zaobserwowano znaczącą różnicę w odsetku kobiet, które pozostały wolne od infekcji w porównaniu z antybiotykoterapią”.

Dwa cytowane powyżej badania zostały potwierdzone przez metaanalizę na ten temat. Metaanaliza, która jest uważana za złoty standard badań naukowych, starannie wybiera podobne badania i analizuje je razem, aby dojść do pewnych wniosków na dany temat. W metaanalizie dotyczącej D-mannozy przeanalizowano łącznie 8 badań, a wyniki były ponownie pozytywne. Naukowcy doszli do wniosku, że „D-mannoza wydaje się być środkiem ochronnym w nawracających infekcjach dróg moczowych (w porównaniu z placebo) o możliwej skuteczności podobnej do antybiotyków. Ogólnie rzecz biorąc, D-mannoza wydaje się być dobrze tolerowana z minimalnymi skutkami ubocznymi”.

Kolejnym czynnikiem przemawiającym na korzyść D-mannozy jest zjawisko antybiotykooporności. Nadużywanie antybiotyków może prowadzić do uodpornienia się bakterii na ich działanie, co oznacza, że są one mniej skuteczne w neutralizowaniu infekcji. Ponadto antybiotyki zaburzają nasz mikrobiom, ponieważ pozbawiają go zarówno dobrych, jak i szkodliwych bakterii. Badania sugerują, że nasz mikrobiom może potrzebować nawet 6 miesięcy, aby zregenerować się po zażyciu antybiotyków, a jeśli kobiety często je przyjmują z powodu nawracających infekcji dróg moczowych, jest to niepokojące. Nasza wiedza na temat mikrobiomu szybko rośnie i nie możemy lekceważyć jego znaczenia dla naszego dobrego samopoczucia.

D-mannoza w połączeniu z innymi synergistycznymi składnikami

Niedawno naukowcy połączyli D-mannozę z synergistycznymi składnikami, aby uczynić ją jeszcze bardziej skuteczną.

W jednym z takich badań połączono D-mannozę z ekstraktem z żurawiny i 2 różnymi probiotycznymi włóknami Lactobacillus. Stwierdzono, że w ciągu 60 dni leczenia zdecydowana większość kobiet przezwyciężyła zapalenie pęcherza i związane z nim objawy. Żurawina jest znana z tego, że pomaga w infekcjach dróg moczowych, ponieważ jej bogata zawartość proantocyjanidyn hamuje zdolność bakterii do namnażania się. Jeśli chodzi o probiotyki, ponieważ pomagają one utrzymać zdrową florę w jelitach, zmniejszają prawdopodobieństwo wystąpienia infekcji.

Badanie z wykorzystaniem podobnego preparatu dostarczyło dalszych dowodów na to, że D-mannoza może być bezpiecznie i skutecznie stosowana wraz z innymi składnikami. Tym razem zespół badawczy wykorzystał ekstrakt z granatu (również zawierający proantocyjanidyny) oraz połączenie prebiotyków i probiotyków. Prebiotyki to rodzaje błonnika, które „odżywiają” zdrowe bakterie w organizmie i są często przyjmowane razem z probiotykami, aby uzyskać najlepszy efekt.

Po 15 dniach przyjmowania tego innowacyjnego produktu stwierdzono, że 48,5% kobiet nadal miało objawy zapalenia pęcherza moczowego, ale po 30 dniach odsetek ten znacznie się zmniejszył do 9%. Wszystkie kobiety biorące udział w badaniu ukończyły pełny czas jego trwania i nie odnotowano żadnych skutków ubocznych.

Na podstawie tych ustaleń naukowcy podsumowali: „Nasze badanie sugeruje, że działanie związków podawanych w tej nowej kombinacji może pomóc w skutecznym leczeniu objawów ostrego zapalenia pęcherza moczowego u kobiet w zdecydowanej większości przypadków, bez stosowania antybiotyków”.

Jak działa D-mannoza?

Dokonaliśmy już przeglądu zestawu recenzowanych, opublikowanych badań, które wykazały wyraźne korzyści ze stosowania D-mannozy w zapaleniu pęcherza i innych infekcjach dróg moczowych. Ale jak to właściwie działa? Cóż, wydaje się, że jest to dość prosty mechanizm. Organizm szybko metabolizuje D-mannozę, a następnie wydala ją z moczem. Najwyraźniej D-mannoza zapobiega przyczepianiu się szkodliwych bakterii do ścian dróg moczowych i wypłukuje je z moczem. Pomaga to nie tylko pozbyć się infekcji, ale także zapobiega jej ponownemu wystąpieniu.

Ile D-mannozy powinienem przyjmować?

W przypadku niektórych suplementów diety ustalenie odpowiedniej dawki może być dość trudne. Różne formy, jakość składników i sprzeczne badania mogą zacierać granice, ale na szczęście nie dotyczy to D-mannozy. W niektórych badaniach stosowano wyższe dawki, takie jak 3 g przez kilka dni, a następnie zmniejszono je do 1,5-2 g, podczas gdy w innych badaniach stosowano tylko 1,5-2 g przez całe badanie. Wydaje się, że nie ma znaczących korzyści między tymi dwoma różnymi protokołami. Podobnie, niezależnie od tego, czy wybierzesz tabletki, kapsułki czy proszek, korzyści będą takie same.

W oparciu o obecne dowody wydaje się, że korzystne jest również przyjmowanie D-mannozy wraz z innymi nutraceutykami, takimi jak ekstrakt z żurawiny, ekstrakt z granatu, probiotyki i prebiotyki. W szczególności probiotyki z rodzaju Lactobacillus, które są najczęściej stosowane w badaniach. Powszechnie stosowanymi prebiotykami są błonniki, takie jak inulina i fruktooligosacharydy (FOS).

Czy D-mannoza ma jakieś skutki uboczne?

Na szczęście w badaniach naukowych wykazano, że D-mannoza jest bezpieczna, a w badaniach, w których porównywano ją z antybiotykami, zwykle miała mniej skutków ubocznych. Kolejnym dobrym znakiem jest wysoki odsetek uczestników, którzy ukończyli cały okres badania. Wysoki odsetek rezygnacji może często wynikać z niepożądanych skutków ubocznych.

Niektórzy ochotnicy wyrazili zaniepokojenie zaburzeniami żołądkowymi, takimi jak biegunka, ale dotyczy to tylko ułamka osób, które przyjmowały lek. Wiele osób cierpiących na problemy trawienne uważa D-mannozę za bardziej korzystną niż szkodliwą, ponieważ jest ona bardzo skuteczna w zwalczaniu infekcji dróg moczowych. Poza tym, D-mannoza jest bardzo bezpiecznym składnikiem i nie powinieneś mieć żadnych zastrzeżeń podczas jej przyjmowania.

Podsumowanie

Jak widać, D-mannoza to fascynujący składnik, który wielokrotnie poddawany był badaniom naukowym. Jeśli regularnie cierpisz na infekcje dróg moczowych, to zdecydowanie jest to składnik, który należy poważnie rozważyć. Chociaż dowody wskazujące na jego korzyści w stosunku do antybiotyków są imponujące, zdecydowanie zalecamy rozmowę z lekarzem rodzinnym lub farmaceutą przed podjęciem decyzji, czy korzystne byłoby odstawienie antybiotyków na rzecz D-mannozy.

Treść:

• Które witaminy są najważniejsze?
• Kto czerpie korzyści z multiwitaminy?
• Czy multiwitaminy mogą stanowić zagrożenie?
• Czy należy przyjmować multiwitaminę?

Około 40% dorosłych przyjmuje codziennie multiwitaminę w celu ochrony przed niedoborami składników odżywczych, poprawy energii i wydajności oraz ochrony przed chorobami. Chociaż wszyscy wiemy, jak ważne są witaminy i minerały dla dobrego zdrowia, czy tabletki multiwitaminowe są najlepszym źródłem tych niezbędnych składników odżywczych?

Które witaminy są najważniejsze?

Istnieje ponad 50 składników odżywczych potrzebnych do tysięcy procesów metabolicznych i utrzymania dobrego stanu zdrowia. Oto kilka najważniejszych z nich:

Witamina A - dobra dla wzroku, zdrowej skóry oraz prawidłowego wzrostu i rozwoju

Witamina A, znana również jako retinol, jest silnym przeciwutleniaczem, który utrzymuje dobrą skórę, wzmacnia układ odpornościowy i wspomaga widzenie, szczególnie przy słabym oświetleniu. Dobrym źródłem witaminy A są marchewki, słodkie ziemniaki i melony.

Witamina B - dobra dla poziomu energii, dobrego samopoczucia psychicznego i funkcjonowania mózgu

Osiem witamin z grupy B pomaga organizmowi przekształcać żywność w paliwo, zwiększać poziom energii i wspierać zdrowe funkcjonowanie mózgu, koncentrację i pamięć. Mogą również zmniejszać uczucie stresu, niepokoju i obniżać nastrój. Dobrym ich źródłem są produkty pełnoziarniste, chude mięso i jaja.

Witamina C - jest dobra dla ochrony antyoksydacyjnej, zdrowia skóry i wzmocnienia ścian naczyń krwionośnych.

Witamina C utrzymuje zdrowe tkanki łączne w stawach i skórze oraz może pomóc przyspieszyć gojenie się ran i zmniejszyć siniaki. Pomaga również zapobiegać przeziębieniom. Dobrym jej źródłem jest czerwona papryka, kiwi, truskawki i owoce cytrusowe.

Witamina D - dobra dla zdrowych kości, funkcji odpornościowych i nastroju

Witamina D reguluje ilość wapnia i fosforu w organizmie, dzięki czemu odgrywa ważną rolę w utrzymaniu prawidłowej gęstości kości. Jest również niezbędna do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego i układu odpornościowego. Prawie dwie trzecie populacji Wielkiej Brytanii ma poważny niedobór witaminy D. Większość witaminy D pozyskujemy ze słońca, chociaż niektóre pokarmy mogą zawierać jej mniejsze ilości, takie jak jajka, tłuste ryby i grzyby. Suplementy witaminy D są szczególnie popularne w Wielkiej Brytanii w miesiącach zimowych.

Witamina E - dobra dla ochrony antyoksydacyjnej, zdrowia skóry i krążenia

Witamina E wzmacnia błony komórkowe i chroni komórki przed szkodliwym działaniem wolnych rodników. Odgrywa ważną rolę w utrzymaniu zdrowego wzroku, skóry i funkcji układu odpornościowego. Dobrym jej źródłem są migdały i nasiona słonecznika.

Kwas foliowy - dobry dla odnowy komórek, funkcji serca i zapobiegania wadom wrodzonym cewy nerwowej

Kwas foliowy, znany również jako witamina B9, jest niezbędny do tworzenia zdrowych komórek i hemoglobiny. Pomaga również utrzymać prawidłowy poziom homocysteiny, co wspomaga pracę serca i funkcje poznawcze. Kwas foliowy jest tak ważny, że często dodaje się go do zbóż i mąki. Inne jego źródła to ciemne warzywa liściaste, szparagi i brokuły.

Wapń - dobry dla mocnych zębów i kości oraz krzepliwości krwi

Zdrowy poziom wapnia jest niezbędny do rozwoju i utrzymania kości i zębów. Reguluje on również skurcze mięśni (w tym tętno), ciśnienie krwi i wydzielanie hormonów. Najlepszym jego źródłem są produkty mleczne, takie jak mleko, jogurt i ser.

Żelazo - dobre dla utrzymania zdrowej krwi i funkcji mięśni

Żelazo jest potrzebne do produkcji zdrowych czerwonych krwinek i hemoglobiny oraz pomaga dostarczać tlen i składniki odżywcze do wszystkich komórek w organizmie. Wspomaga również produkcję neuroprzekaźników, hormonów i kolagenu. Szacuje się, że 32% kobiet w wieku rozrodczym (19-64 lat) nie otrzymuje wystarczającej ilości żelaza. Dobrym źródłem żelaza są skorupiaki, fasola i soczewica.

Cynk - dobry dla odporności, płodności i skóry

Cynk jest niezbędnym budulcem enzymów, białek i komórek. Odgrywa ważną rolę w utrzymaniu silnego układu odpornościowego oraz wspomaga zdrowie skóry i gojenie się ran. Cynk jest również ważny dla prawidłowego smaku i zapachu. Dobrym jego źródłem są ostrygi, szpinak i ciemna czekolada.

Chrom - dobry dla poziomu glukozy we krwi

Chrom pomaga określić ilość energii, którą uwalniamy z pożywienia i zwiększa wrażliwość na insulinę. Z tego powodu może być korzystny dla osób z cukrzycą. Dobrym źródłem chromu są produkty pełnoziarniste, brokuły i owies.

Magnez - dobry dla funkcji mięśni i mocnych kości

Magnez odgrywa rolę w przekształcaniu żywności w energię. Wraz z wapniem bierze również udział w utrzymaniu prawidłowego funkcjonowania mięśni, krzepnięcia krwi i gęstości kości. Dobrym źródłem magnezu są pestki dyni, szpinak i czarna fasola.

Kto korzysta z multiwitamin?

W ostatnich latach wiele multiwitamin wyspecjalizowało się dla konsumentów w określonym wieku, płci lub poziomie aktywności. Osoby, które mogą odnieść korzyści z codziennego przyjmowania multiwitaminy to m.in:

• Sportowcy: Osoby prowadzące aktywny fizycznie tryb życia potrzebują więcej składników odżywczych niż przeciętna nieaktywna osoba, aby wspierać regenerację mięśni i wszelkie cele związane z kondycją. Kreatyna i aminokwasy mogą wspierać mięśnie podczas krótkich, intensywnych treningów i pomagać we wzroście i regeneracji. Intensywne ćwiczenia są również związane ze stresem oksydacyjnym i uszkodzeniem tkanek, więc sportowcy potrzebują większego spożycia przeciwutleniających składników odżywczych, takich jak witaminy C i E.

• Niedobór: Kilka obserwacji na dużą skalę pokazuje, że wiele osób po prostu nie otrzymuje wystarczającej ilości składników odżywczych poprzez samą dietę. Może to być częściowo spowodowane pogarszającą się jakością gleby, co oznacza, że świeże owoce i warzywa nie są tak pożywne, jak 70 lat temu. Może to być również spowodowane rosnącym uzależnieniem od wygodnej żywności pakowanej. Codzienna multiwitamina z zalecaną dawką witamin i minerałów może pomóc w ochronie przed takimi niedoborami.

• Ciąża i karmienie piersią: Departament Zdrowia zaleca, aby wszystkie kobiety planujące ciążę przyjmowały 400 mg kwasu foliowego dziennie w celu zmniejszenia ryzyka wad cewy nerwowej oraz 10 mg witaminy D w celu wsparcia rozwijającego się płodu. Odpowiednia jest również multiwitamina bogata w żelazo, kwas foliowy i witaminę D.

• Dzieci w wieku od 6 miesięcy do 5 lat: Departament Zdrowia zaleca również, aby wszystkie dzieci w wieku od sześciu miesięcy do pięciu lat otrzymywały suplement diety zawierający witaminy A, C i D. Witaminy te są szczególnie ważne we wczesnych latach życia, zwłaszcza jeśli dzieci są wybredne.

• Po 65 roku życia: Nasze potrzeby żywieniowe zmieniają się wraz z wiekiem. Wynika to częściowo z tego, że żołądek wydziela mniej kwasu solnego, co upośledza rozkład pokarmu i wchłanianie składników odżywczych. W rezultacie wiele osób dorosłych musi spożywać większe ilości składników odżywczych, aby wchłonąć tę samą ilość. Wszystkim dorosłym powyżej 65 roku życia zaleca się przyjmowanie 10mcg witaminy D dziennie w celu utrzymania wytrzymałości kości, podczas gdy wapń, żelazo, witamina C i koenzym Q10 są również ważne.

• Menopauza: W okresie menopauzy i po menopauzie kobiety wymagają większego spożycia niektórych składników odżywczych, zwłaszcza wapnia i witaminy D. Wynika to z faktu, że utrata ochronnego estrogenu w tym okresie przyspiesza utratę masy kostnej. Niektóre kobiety uważają również, że suplementy fitoestrogenowe, takie jak czarny cohosh, pomagają złagodzić typowe objawy menopauzy, w tym uderzenia gorąca, nocne poty i drażliwość.

• Palacze: Regularni palacze potrzebują dużych dawek witaminy C, aby utrzymać stabilne rezerwy organizmu. Ta przeciwutleniająca witamina jest niezbędna do neutralizowania wolnych rodników wytwarzanych przez substancje chemiczne zawarte w papierosach. Witamina B12 jest również ważna, ponieważ palacze często mają niższy poziom witaminy B12 w surowicy. Należy jednak pamiętać, że codzienna multiwitamina z pewnością nie złamie szkodliwego nawyku. Istnieją pewne dowody sugerujące, że palacze powinni unikać wysokich poziomów betakarotenu, ponieważ może on zwiększać ryzyko zachorowania na raka płuc.

• Ograniczona dieta: Jeśli Twoja dieta jest w jakikolwiek sposób ograniczona, możesz tracić pewne składniki odżywcze. Na przykład wegetarianie i weganie często mają niski poziom witaminy B12, ponieważ witamina ta znajduje się głównie w mięsie. Nawet trendy, takie jak dieta Paleo lub Atkinsa, mogą ograniczać spożycie i można je zwiększyć poprzez codzienne przyjmowanie multiwitaminy.

• Osoby z niewielką ekspozycją na naturalne światło słoneczne: Witamina D jest niezbędna dla dobrego zdrowia, ale trudno jest uzyskać jej wystarczającą ilość wyłącznie z pożywienia. Ponadto w miesiącach zimowych promienie słoneczne w Wielkiej Brytanii nie są wystarczająco silne, aby witamina D mogła być syntetyzowana w skórze. Codzienny suplement 10 mcg może pomóc zapewnić, że poziom witaminy D nie jest zbyt niski.

Czy multiwitaminy mogą stanowić zagrożenie?

Kilka doniesień medialnych zakwestionowało wartość przyjmowania multiwitamin, a autorzy jednej z ostatnich metaanaliz stwierdzili, że „multiwitaminy mają niewielkie korzyści zdrowotne w ogólnie dobrze odżywionej populacji zachodniej”. Czy więc wspólnie wyrzucamy miliony funtów na multiwitaminy, które mogą przynieść więcej szkody niż pożytku?

Multiwitaminy mogą przynosić pewne korzyści zdrowotne, ale mogą również powodować problemy, jeśli zawierają zbyt dużo czegoś, czego nie potrzebujemy. Na przykład zbyt duża ilość wapnia może zwiększać ryzyko wystąpienia kamieni nerkowych lub chorób serca.

Jednym z czynników, które należy wziąć pod uwagę, jest różnica między tym, jak rozpuszczalne w wodzie i rozpuszczalne w tłuszczach składniki odżywcze są przechowywane i wydalane z organizmu. Rozpuszczalne w wodzie składniki odżywcze, takie jak witamina C, są szybko zużywane, a ich nadmiar jest natychmiast eliminowany z organizmu. Jest mało prawdopodobne, aby powodowały one szkody, nawet w wyższych dawkach. Natomiast rozpuszczalne w tłuszczach składniki odżywcze, takie jak witaminy A i D, są przechowywane w tkankach organizmu. Spożywane w bardzo dużych dawkach mogą gromadzić się w organizmie i stanowić zagrożenie dla zdrowia.

Jeśli przyjmujesz podstawową multiwitaminę ze 100% zalecanej dziennej dawki, nie musisz się martwić o przyjmowanie zbyt dużej ilości. Jeśli jednak twoja multiwitamina zawiera wysokie dawki niektórych składników, powinieneś zadać sobie pytanie, czy jest to konieczne. Jeśli nie jesteś narażony na ryzyko niedoboru, prawdopodobnie nie jest to konieczne.

Czy należy przyjmować multiwitaminę?

Zanim zaczniesz przyjmować multiwitaminę, powinieneś codziennie jeść owoce i warzywa, aby dostarczyć organizmowi odpowiednich składników odżywczych. Jeśli stosujesz zdrową i pełnowartościową dietę, multiwitamina może nie zapewnić Ci dodatkowej ochrony. Prawdopodobnie spełnisz wymagania dotyczące dziennego spożycia. Jednak w normalnych dawkach nie powinny one również zaszkodzić.

Jeśli odżywiasz się umiarkowanie dobrze, multiwitamina może zapewnić dodatkowe wsparcie żywieniowe. Jeśli Twoja dieta nie jest tak dobra, jak powinna i nie spożywasz zbilansowanej diety zawierającej owoce i warzywa, multiwitamina prawdopodobnie będzie korzystna. Należy jednak pamiętać, że nie można uzupełniać złej diety.

Jeśli zdecydujesz się przyjmować multiwitaminę ze względu na jej wartość „ubezpieczeniową”, może to być korzystne dla wzmocnienia diety i ochrony przed niedoborami składników odżywczych. Jeśli jednak przyjmujesz je w celu zwalczania chorób przewlekłych w sposób podobny do leków farmaceutycznych, prawdopodobnie będziesz rozczarowany.

Składniki i jakość mogą się różnić w zależności od produktu, dlatego należy wybierać multiwitaminy wysokiej jakości. Składniki odżywcze będą dostarczane w możliwie najbardziej organicznej formie, aby poprawić trawienie i wchłanianie. Postaraj się wybrać multiwitaminę dostosowaną do wieku, płci i poziomu aktywności i zawsze przyjmuj tabletki z jedzeniem, aby poprawić wchłanianie.

Najlepsze podejście? Utrzymuj aktywność fizyczną, stosuj zbilansowaną dietę z co najmniej pięcioma porcjami owoców i warzyw dziennie oraz przyjmuj multiwitaminę, aby zapewnić spożycie składników odżywczych.

Treść:

• Czym jest kolagen?
• Jakie są korzyści zdrowotne kolagenu
• Rodzaje kolagenu
• Co uszkadza kolagen?
• Źródła kolagenu
• Skutki uboczne kolagenu

Kolagen to niezwykłe białko, które od dawna jest wykorzystywane do zwalczania fizycznych objawów starzenia się, od zmarszczek po bóle stawów. Stał się kluczowym składnikiem wielu produktów przeciwstarzeniowych, które twierdzą, że pomagają przywrócić kolagen od wewnątrz, ale jakie są prawdziwe korzyści kolagenu?

Czym jest kolagen?

Termin kolagen pochodzi od greckich słów Kola (klej) i Gennaro (produkować), co w luźnym tłumaczeniu oznacza „twórcę kleju” i odzwierciedla integralną rolę kolagenu w utrzymywaniu ciała razem. Kolagen to włókniste białko występujące w tkankach łącznych, które zapewnia strukturę wspierającą dla mięśni, kości i więzadeł. W rzeczywistości kolagen stanowi jedną trzecią wszystkich białek wytwarzanych w organizmie.

Kolagen jest naturalnie produkowany w organizmie, ale jego ilość spada wraz z wiekiem. Może to skutkować pojawieniem się zmarszczek, łamliwych włosów i sztywnych stawów. Po 30 roku życia kolagen zaczyna się rozkładać, jeśli nie zostaną podjęte kroki w celu jego ochrony.

Korzyści płynące z kolagenu

Uważa się, że kolagen odgrywa ważną rolę w utrzymaniu organizmu w dobrej kondycji, zwłaszcza jeśli chodzi o czynniki zależne od wieku.

Skóra

Kolagen korzystnie wpływa na skórę na wiele sposobów. Pomaga wzmocnić naczynia krwionośne i zwiększa dopływ krwi, tlenu i składników odżywczych do skóry. To z kolei stymuluje tworzenie tkanek i przyspiesza gojenie się ran. Kolagen i elastyna znajdują się w warstwie skórnej (środkowej) skóry, gdzie pomagają wypełnić komórki, zapewniając gładszą, młodziej wyglądającą skórę.

Wzrost włosów

Korzeń każdego pojedynczego włókna włosa otoczony jest otoczką z kolagenu, która pomaga dostarczać składniki odżywcze potrzebne do wzrostu i naprawy. W rezultacie kolagen pomaga zwiększyć średnicę poszczególnych włosów i utrzymuje ich siłę, połysk i wzrost.

Wzrost paznokci

Paznokcie składają się z białka, które może stać się kruche bez odpowiedniej podaży składników odżywczych. Suplementy diety z kolagenem mogą pomóc w ich wzmocnieniu i uelastycznieniu.

Funkcjonowanie stawów

Kolagen utrzymuje włóknistą i elastyczną strukturę kości i stawów oraz działa jako amortyzator. Suplementacja kolagenu może pomóc spowolnić pogarszanie się stanu chrząstki w miarę upływu czasu i utrzymać stawy w stanie nienaruszonym i ruchomym.

Masa kości

Kolagen stanowi 90% masy kostnej. Przyjmowanie kolagenu wraz z innymi ważnymi witaminami i minerałami może pomóc poprawić metabolizm kości i zmniejszyć ryzyko chorób związanych z kośćmi, takich jak osteoporoza i osteomalacja.

Rodzaje kolagenu

Istnieje 28 różnych typów kolagenu, ale organizm potrzebuje tylko typów 1, 2 i 3 (wraz z witaminą C), aby samodzielnie wytworzyć wszystkie 28 typów. Typy 1, 2 i 3 stanowią łącznie około 90% kolagenu w organizmie:

• Typ 1 znajduje się w skórze, kościach, ścięgnach i tkankach między narządami.
• Typ 2 znajduje się w chrząstce wraz z kwasem hialuronowym
• Typ 3 znajduje się w mięśniach, naczyniach krwionośnych i skórze.

W stanie naturalnym cząsteczki kolagenu są bardzo duże i trudne do wchłonięcia przez organizm. Proces hydrolizy jest stosowany w celu rozbicia kolagenu na mniejsze fragmenty molekularne i poprawy wchłaniania.

Co uszkadza kolagen?

Istnieje wiele czynników dietetycznych i związanych ze stylem życia, które przyspieszają rozpad kolagenu, w tym

Wysokie spożycie cukru

Istnieje wiele widocznych skutków działania cukru na skórę, zwłaszcza na pojawianie się drobnych linii i zmarszczek. Cukier przyspiesza glikację, naturalny proces, w którym cukier w krwiobiegu wiąże się z białkami i tworzy szkodliwe cząsteczki zwane końcowymi produktami zaawansowanej glikacji (AGE).

Kolagen i elastyna są szczególnie podatne na to uszkodzenie, które z czasem powoduje ich wysychanie i łamliwość. Glikacja zmienia również kolagen typu 3 w kolagen typu 1, który jest bardziej kruchy.

Palenie

Palenie powoduje zwężenie naczyń krwionośnych, w tym tych, które odżywiają zewnętrzne warstwy skóry. Oznacza to, że skóra otrzymuje mniej tlenu i składników odżywczych, co zwiększa widoczność zmarszczek.

Ekspozycja na słońce

Ekspozycja na słońce zwiększa produkcję AGE, dlatego ochrona skóry przed promieniami słonecznymi jest jednym z najskuteczniejszych sposobów walki ze starzeniem. Codziennie używaj kremu z filtrem SPF 30 o szerokim spektrum działania.

Niewystarczająca ilość snu

Wszyscy zauważyliśmy cienie pod oczami, podpuchnięte oczy i drobne zmarszczki po niewystarczającej ilości snu. Podczas snu hormony wzrostu osiągają szczyt, co pomaga organizmowi odbudować tkanki i komórki, w tym kolagen w skórze i mięśniach.

Odwodnienie

Gdy organizm jest odwodniony, komórki są opróżniane, a kolagen staje się sztywny i kruchy, co powoduje pojawienie się drobnych linii i zmarszczek. Staraj się spożywać co najmniej 2 litry wody dziennie.

Źródła kolagenu

W przeszłości nasze diety były bogate w kolagen, ale wiele tradycyjnych źródeł diety, takich jak domowy bulion kostny, prawie zniknęło. Obecnie źródła kolagenu w żywności występują głównie w postaci wzbogaconej żywności, proszków i tabletek. Są one również łatwe do dodania do koktajli, koktajli proteinowych lub naleśników dla osób, które chodzą na siłownię.

Nadal możliwe jest spożywanie diety bogatej w pokarmy, które pomagają organizmowi produkować kolagen, takie jak bogate w przeciwutleniacze truskawki, wiśnie, jabłka, pomarańcze i brokuły. Korzystne mogą być również źródła białka, takie jak produkty mleczne, jaja i chude mięso, zwłaszcza te bogate w aminokwasy lizynę i prolinę.

W celach kosmetycznych wypełniacze kolagenowe mogą być stosowane bezpośrednio w zagłębieniach spowodowanych zmarszczkami i mogą trwać do sześciu miesięcy. Kremy i balsamy mogą również pomóc stymulować produkcję nowego kolagenu i zmniejszyć uszkodzenia istniejącego kolagenu.

Skutki uboczne stosowania kolagenu

Kolagen, zwłaszcza z wypełniaczy kosmetycznych, może wywoływać reakcję alergiczną. Jeśli zauważysz zaczerwienienie, swędzenie i obrzęk po zabiegu, skontaktuj się z lekarzem rodzinnym lub dermatologiem. Wysokie spożycie kolagenu może również zwiększać wrażliwość na inne alergie pokarmowe.

Podczas suplementacji kolagenem należy przyjmować go co najmniej 30 minut przed spożyciem innych białek, aby poprawić wchłanianie i zmniejszyć ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. Kolagen jest zwykle pochodzenia zwierzęcego, więc często nie jest odpowiedni dla wegetarian.

Treść:

• Jakie są korzyści ze stosowania kwasu hialuronowego?
• Ile kwasu hialuronowego powinienem przyjmować?
• Które pokarmy zawierają kwas hialuronowy?
• Skutki uboczne kwasu hialuronowego
• Podsumowanie

Kwas hialuronowy został po raz pierwszy odkryty w 1934 roku. Pod względem chemicznym jest to rodzaj węglowodanu znanego jako „mukopolisacharyd” i występuje naturalnie w większości tkanek organizmu. To, co sprawia, że kwas hialuronowy jest tak fascynującą substancją, odpowiedzialną za szereg kluczowych ról, to sposób, w jaki przyciąga i wiąże się z cząsteczkami wody. W rezultacie może pomóc zwiększyć nawilżenie w określonych miejscach docelowych, dlatego też jest określany jako „naturalny środek nawilżający”.

Jakie są zalety kwasu hialuronowego?

Właściwości chemiczne kwasu hialuronowego uczyniły go bogatym tematem badań naukowych i wydaje się, że oferuje on szereg korzyści w przypadkach, w których korzystne jest zwiększenie poziomu nawilżenia.

Starzejąca się skóra

Naukowcy wysnuli teorię, że kwas hialuronowy może odgrywać kluczową rolę w utrzymaniu zdrowej skóry ze względu na swoje właściwości nawilżające.

Aby ocenić tę koncepcję, użyli specjalistycznych barwników zaprojektowanych do wiązania kwasu hialuronowego w celu kontrolowania jego poziomu w skórze różnych grup wiekowych. Naukowcy potwierdzili, że naturalna zawartość kwasu hialuronowego w ludzkiej skórze zmniejsza się wraz z wiekiem i jest całkowicie nieobecna od 60 roku życia. Doszli do wniosku, że spadający poziom kwasu hialuronowego może zatem odgrywać rolę w naturalnym starzeniu się skóry, w tym w zmniejszonej elastyczności i pojawianiu się zmarszczek.

Odkrycie to sprawiło, że kwas hialuronowy stał się coraz bardziej popularnym rozwiązaniem kosmetycznym w walce ze zmarszczkami. Podobnie jak bardziej znany Botox, zastrzyki z kwasu hialuronowego tuż pod powierzchnią skóry są obecnie oferowane przez wielu chirurgów - ale czy to działa?

W jednym z badań 158 ochotników poddano „terapii augmentacyjnej” kwasem hialuronowym, a następnie poproszono pacjentów o wyrażenie opinii na temat wyników. Okazało się, że 78,5% uczestników zgłosiło co najmniej niewielką poprawę wyglądu zmarszczek.

Ważne jest, aby podkreślić, że chociaż wyniki takich zastrzyków są zwykle długotrwałe, prawdopodobnie nie są one trwałe. Badanie, w którym śledzono pojawianie się zmarszczek po zastrzykach z kwasu hialuronowego wykazało, że 60% uczestników wykazało korzyści nawet po 12 miesiącach. Ponieważ kwas hialuronowy jest naturalnie występującą i biodegradowalną substancją, jest prawdopodobne, że jego działanie zacznie zanikać z czasem, gdy organizm go rozłoży, w którym to momencie mogą być konieczne dodatkowe zabiegi.

Gojenie się ran

Stwierdzono, że kwas hialuronowy stymuluje aktywność komórek zwanych „chondrocytami”, które są odpowiedzialne za tworzenie chrząstki i tkanki. Dlatego nie powinno dziwić, że suplementacja kwasem hialuronowym wydaje się przyspieszać gojenie się ran poprzez stymulowanie wzrostu w dotkniętym obszarze.

W jednym przypadku wywiercono małe otwory w kości, a następnie do ich wypełnienia użyto przeszczepów kostnych o odpowiednim rozmiarze. U połowy pacjentów do otworu dodano również kwas hialuronowy, aby ocenić jego wpływ na proces naprawy. Naukowcy odkryli, że przeszczepy poddane działaniu kwasu hialuronowego zrastały się znacznie szybciej, co prowadziło do szybszego powrotu do zdrowia.

Inne fascynujące badanie dotyczyło potencjalnego wpływu kwasu hialuronowego jako alternatywnego rozwiązania dla niektórych operacji. Pęknięcie błony bębenkowej, na przykład po ekspozycji na głośne dźwięki, może mieć negatywny wpływ na słuch. Ich naprawa zwykle wymaga operacji. W tym badaniu naukowcy próbowali jednak leczyć uszkodzone błony kwasem hialuronowym. Uczestniczący w badaniu lekarze odkryli, że większość z tych pęknięć została z powodzeniem naprawiona w sposób naturalny w ciągu kilku tygodni, bez konieczności operacji.

Co ciekawe, niektóre inne substancje mogą faktycznie stymulować produkcję kwasu hialuronowego w organizmie. Wśród tych, o których wiadomo, że mają wpływ, są popularne suplementy na stawy glukozamina i chondroityna. W rezultacie niektórzy eksperci sugerują, że suplementacja tabletkami glukozaminy bezpośrednio po operacji „może zwiększyć produkcję kwasu hialuronowego w ranie, sprzyjając szybszemu gojeniu”.

Nawilżanie

Kwas hialuronowy jest często stosowany miejscowo w celu utrzymania zdrowej, młodo wyglądającej skóry. Dlatego też jest on często zawarty w kremach do skóry w celu zatrzymania wilgoci w skórze i promowania zdrowej elastyczności.

Istnieją jednak również dowody sugerujące, że suplementacja doustna może mieć podobne korzyści dla poziomu nawilżenia skóry. W jednym z badań pacjentom cierpiącym na długotrwałą suchość skóry podawano 120 mg kwasu hialuronowego dziennie lub placebo. Po czterech tygodniach uczestnicy zostali przebadani w celu określenia wpływu na nawilżenie skóry. Eksperci zauważyli wzrost poziomu nawilżenia, poprawę gładkości i zmniejszenie widoczności zmarszczek. Doszli do wniosku, że „spożycie kwasu hialuronowego skutecznie zwiększa zatrzymywanie wilgoci i gładkość skóry”.

Jest to jednak tylko jeden z aspektów jego potencjalnych korzyści. Częstym schorzeniem u kobiet po menopauzie jest suchość pochwy, która prowadzi do uporczywego dyskomfortu. W badaniach wykorzystano żele wykonane z kwasu hialuronowego jako potencjalne leczenie, a w jednym eksperymencie stwierdzono, że poprawiły one objawy o prawie 85%.

Gdzie indziej podobny żel składający się z kwasu hialuronowego był stosowany przez osoby cierpiące na nawracające owrzodzenia jamy ustnej. Uczestnicy ankiety dotyczącej ich doświadczeń zgłosili 72% zmniejszenie liczby owrzodzeń podczas stosowania żelu.

Stawy artretyczne

Kwas hialuronowy jest znany ze swojej roli w stymulowaniu wzrostu chrząstki. Jest on również kluczowym składnikiem „płynu maziowego” - zasadniczo wypełnionego żelem worka, który działa jako amortyzator w stawach. Eksperci byli zatem zainteresowani sprawdzeniem, czy suplementacja tą substancją może potencjalnie poprawić objawy zapalenia stawów.

Naukowcy przetestowali tę hipotezę, wstrzykując kwas hialuronowy lub placebo bezpośrednio do stawów kolanowych ochotników cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawów. Dane sugerują, że takie zastrzyki rzeczywiście pomagają złagodzić objawy bolesnych stawów.

W jednym z badań porównano wpływ kwasu hialuronowego na chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych z bardziej tradycyjnym leczeniem kortykosteroidami. Analiza 606 ochotników wykazała, że osoby stosujące sterydy doświadczyły większej poprawy stanu zdrowia w ciągu pierwszych dwóch tygodni leczenia. Jednak w czwartym tygodniu grupa stosująca kwas hialuronowy dogoniła grupę stosującą sterydy i od tego momentu doświadczała większej poprawy niż grupa stosująca sterydy.

Chociaż pomysł podawania zastrzyków w bolące stawy nie brzmi jak najbardziej atrakcyjne leczenie, jedną szczególną korzyścią wydaje się być czas, przez jaki ochotnicy odnosili korzyści. Uczestnicy badania otrzymali od trzech do pięciu zastrzyków, z których każdy podawany był w odstępie jednego tygodnia. Co zaskakujące, uczestnicy zgłaszali korzystne efekty nawet od 6 do 12 miesięcy po leczeniu.

Podczas gdy większość dotychczasowych badań koncentrowała się na wstrzykiwaniu kwasu hialuronowego bezpośrednio do stawów, nie jest to oczywiście praktyczna opcja dla użytkowników domowych. Na szczęście w ograniczonej liczbie badań oceniano skuteczność doustnej suplementacji w leczeniu bólu stawów. W jednym z badań ochotnikom codziennie podawano kwas hialuronowy, a ich objawy monitorowano przez osiem tygodni. Wyniki wykazały, że ochotnicy przyjmujący kwas hialuronowy doświadczyli znacznej poprawy w zakresie pomiaru bólu, sztywności i ogólnego funkcjonowania stawów.

W innym badaniu sześćdziesiąt osób cierpiących na artretyzm podzielono na dwie grupy; jedna z nich otrzymywała 200 mg kwasu hialuronowego dziennie, podczas gdy druga otrzymywała obojętne placebo. Obie grupy zostały następnie poproszone o wykonywanie regularnych ćwiczeń mających na celu wzmocnienie mięśni nóg, co zmniejszyłoby nacisk na ich artretyczne stawy kolanowe. Chociaż obie grupy doświadczyły poprawy objawów, to grupa przyjmująca kwas hialuronowy miała lepsze wyniki.

Wreszcie, naukowcy odkryli, że poziom kwasu hialuronowego we krwi jest wprost proporcjonalny do stanu zapalnego stawów u osób z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Pomiar poziomu kwasu hialuronowego jest zatem obecnie uważany za kluczowe narzędzie diagnostyczne w ocenie poziomu stanu zapalnego stawów.

Ile kwasu hialuronowego powinienem przyjmować?

Ponieważ kwas hialuronowy ma tak wiele potencjalnych korzyści i może być przyjmowany w różnych formach, trudno jest podać zalecaną dawkę. Sytuację komplikuje fakt, że kwas hialuronowy występuje w różnych formach i o różnej mocy w zależności od źródła.

Dotychczasowe badania sugerują jednak, że suplementacja około 200 mg dziennie byłaby korzystna w przypadku przyjmowania doustnego. Miejscowe kremy na skórę mogą być stosowane w razie potrzeby, podczas gdy dawkowanie zastrzyków zależy od lekarza, który je podaje.

Które produkty spożywcze zawierają kwas hialuronowy?

Kwas hialuronowy jest obecny w większości tkanek zwierzęcych. Niestety, zazwyczaj znajduje się w częściach ciała, których normalnie byśmy nie spożywali. Na przykład, kwas hialuronowy znajduje się w przyzwoitych ilościach w cieczy wodnistej oka, w pępowinie oraz w płucach, nerkach i mózgu. Występuje również w dużych ilościach w grzebieniach kurcząt.

Każdy, kto chce zwiększyć poziom kwasu hialuronowego, prawdopodobnie będzie musiał polegać na jakiejś formie suplementacji. Suplementy kwasu hialuronowego są dostępne u niektórych wyspecjalizowanych dostawców. Z dotychczasowych badań naukowych wynika, że przyjmowanie suplementów z glukozaminą lub chondroityną może również pomóc stymulować naturalną produkcję kwasu hialuronowego w organizmie.

Skutki uboczne kwasu hialuronowego

Dotychczasowe badania nad kwasem hialuronowym wykazały bardzo niewiele potencjalnych skutków ubocznych. W jednym z nielicznych badań obejmujących suplementację doustną wystąpiły tylko trzy działania niepożądane; jeden uczestnik doświadczył pogorszenia bólu stawów, jeden doświadczył napadu biegunki, a ostatni doświadczył krótkotrwałego drętwienia języka. Sytuacje te zostały ocenione jako „prawdopodobnie niezwiązane” ze stosowaniem kwasu hialuronowego.

Inne badania również wykazały, że wszystkie skutki uboczne doświadczane przez uczestników były rzadkie i o niskim lub umiarkowanym nasileniu. Raport naukowy opublikowany w Journal of Toxicology dotyczący stosowania kwasu hialuronowego w przemyśle kosmetycznym podsumował, że „kwas hialuronowy i jego sole sodowe i potasowe są uważane za bezpieczne do stosowania w kosmetykach”.

Istnieją pewne dowody na występowanie reakcji alergicznych w przypadku wstrzyknięć w celach kosmetycznych, w których może wystąpić krótkotrwały ból, zaczerwienienie lub obrzęk.

Dotychczasowe dowody sugerują, że kwas hialuronowy jest bezpieczny w większości przypadków, a wszelkie skutki uboczne są zwykle niewielkie i przemijające.

Niemniej jednak, dopóki nie będzie dostępnych więcej badań, nie ma dowodów sugerujących jego bezpieczeństwo dla kobiet w ciąży lub karmiących piersią.

Niezależnie od dotychczasowych badań, zalecamy skonsultowanie się z wykwalifikowanym lekarzem przed przyjęciem jakiegokolwiek nowego suplementu.

Podsumowanie

Kwas hialuronowy jest potencjalnie ekscytującym odkryciem, a naukowcy dopiero zaczynają badać jego potencjalne korzyści. Najlepiej zbadane korzyści kwasu hialuronowego wydają się być związane z jego właściwościami jako naturalnego środka nawilżającego. Od redukcji zmarszczek i suchej skóry po poprawę bólu stawów w zapaleniu stawów lub przyspieszenie gojenia się ran, kwas hialuronowy z pewnością wydaje się być ekscytującym suplementem.

Treść:

• Jakie są korzyści ze stosowania chondroityny?
• Ile chondroityny powinienem przyjmować?
• Skutki uboczne stosowania chondroityny
• Podsumowanie

Chondroityna to złożony cukier występujący naturalnie w chrząstce, który chroni nasze stawy. Z czasem jednak normalny poziom chondroityny może zacząć spadać i istnieją dowody sugerujące, że suplementacja chondroityną może pomóc złagodzić lub nawet odwrócić związane z wiekiem problemy ze stawami, takie jak zapalenie stawów.

Jakie są korzyści ze stosowania chondroityny?

W przeciwieństwie do niektórych innych suplementów diety, które wydają się oferować szereg potencjalnych korzyści zdrowotnych, chondroityna jest zwykle przyjmowana tylko z jednego powodu. Mianowicie, wielu uważa, że chondroityna ma korzystny wpływ na stawy artretyczne. Wielu badaczy uważa, że chondroityna pomaga zmniejszyć ból i poprawić zakres ruchu na wiele sposobów, które działają synergistycznie, aby przynieść poprawę, której doświadcza wiele osób.

Utrata chrząstki

Chrząstka jest trwałym materiałem, który chroni końce naszych kości w miejscu, w którym spotykają się one w stawie. Zapewnia to płynny ruch stawów bez dyskomfortu. Niestety, ze względu na wiek, urazy sportowe lub inne problemy zdrowotne, chrząstka może zacząć się zużywać. Kiedy tak się dzieje, pojawiają się objawy, które większość z nas zna jako zapalenie stawów, a mianowicie sztywniejsze i mniej elastyczne stawy oraz początek bólu.

Chondroityna jest dobrze znaną substancją, która w ostatnich latach była przedmiotem wielu badań. Jedną z zalet chondroityny wydaje się być zdolność do zapobiegania rozpadowi chrząstki, który jest przyczyną wielu przypadków zapalenia stawów.

W badaniu, w którym porównano ze sobą kilka różnych suplementów diety, naukowcy odkryli, że chondroityna skutecznie hamowała aktywność enzymów, które normalnie są odpowiedzialne za rozpad chrząstki. Co ciekawe, glukozamina, która jest równie popularna jako suplement na stawy, nie wydawała się wpływać na te enzymy. Być może pomaga to wyjaśnić, dlaczego tak wiele osób decyduje się na przyjmowanie obu tych produktów razem, ponieważ dowody sugerują, że mogą one pomagać chronić stawy na nieco inne sposoby.

Innym sposobem oceny utraty chrząstki stawowej jest zastosowanie radiografii, która w rzeczywistości mierzy tak zwaną „przestrzeń stawową”. Gdy przestrzeń ta zwęża się, prawdopodobieństwo tarcia i stanu zapalnego wzrasta, podobnie jak objawy zapalenia stawów. W badaniu z udziałem 622 pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, uczestnicy otrzymywali codziennie 800 mg chondroityny lub placebo przez dwa lata, przy czym regularnie mierzono odstępy między stawami.

Wyniki eksperymentu wykazały, że podczas gdy przestrzeń stawowa zmniejszyła się o 41% w grupie placebo, spadek w grupie chondroityny był znacznie mniejszy, tylko 28%. Oprócz tego naukowcy poinformowali, że w grupie chondroityny nastąpiła znaczna poprawa w zakresie bólu, a poziom bezpieczeństwa był taki sam.

Wygląda więc na to, że chondroityna może pomóc powstrzymać utratę objętości chrząstki, która jest typowa dla wieku, a tym samym może sprawić, że będziesz dłużej aktywny.

Ból stawów

W kompleksowym eksperymencie obejmującym 146 pacjentów przez okres sześciu miesięcy, każdy ochotnik otrzymywał albo codzienne suplementy chondroityny, albo placebo. Ciekawą cechą badania było to, że uczestnicy niekoniecznie otrzymywali to samo leczenie przez cały czas, a niektóre osoby zostały nieświadomie zamienione w trakcie badania.

Pozwoliło to badaczom nie tylko ocenić zakres wpływu chondroityny na ból stawów, ale dodatkowo, dzięki zamianie leków, byli oni w stanie zobaczyć, jak długo trwało uzyskanie korzystnych efektów i jak długo utrzymywały się one po zaprzestaniu leczenia.

Wyniki sugerują, że chondroityna wykazała niewielką, stopniową poprawę bólu stawów, ale korzystne efekty utrzymywały się do trzech miesięcy po zakończeniu eksperymentu.

Zapalenie stawów najczęściej występuje w tak zwanych stawach „obciążonych”, takich jak kolana i biodra. Może być dość wyniszczające, ale artretyczne stawy palców mogą być szczególnie niewygodne i znacząco wpływać na codzienne czynności. Szacuje się, że około 10% osób w wieku powyżej 40 lat cierpi na pewien stopień zapalenia stawów dłoni, a częstość występowania tego schorzenia wzrasta wraz z wiekiem. Jeśli wierzyć badaniom, dotyka ono 92% osób w wieku powyżej 70 lat.

Naukowcy badali wpływ chondroityny na artretyczne stawy palców. W jednej z analiz 139 pacjentom podawano albo codzienny suplement chondroityny, albo tabletkę placebo. Żadna z grup nie wiedziała, który suplement otrzymuje. Wszyscy uczestnicy byli następnie poddawani regularnym ocenom w celu monitorowania bólu odczuwanego w dłoniach.

Grupa przyjmująca chondroitynę wykazała znaczną poprawę w zakresie ogólnego bólu, choć poprawa ta stała się widoczna dopiero po trzech miesiącach. Sugeruje to, że chondroityna, choć korzystna, jest substancją „wolno działającą”, która może wymagać długotrwałego stosowania przed osiągnięciem pełnych korzyści.

Zapalenie i obrzęk

Jedno z największych dotychczasowych badań dotyczących suplementacji w zapaleniu stawów znane jest jako Glucosamine/Chondroitin Arthritis Intervention Trial - lepiej znane po prostu jako „GAIT”. Wzięło w nim udział ponad 1500 pacjentów z zapaleniem stawów, którym przepisano glukozaminę, chondroitynę lub placebo. Niezwykłym wynikiem było to, że grupa przyjmująca chondroitynę wykazała „statystycznie znaczącą poprawę w zakresie obrzęku stawu kolanowego”.

Zdolności funkcjonalne

Chociaż nikt nie zaprzecza, że ból doświadczany przez wiele osób cierpiących na artretyzm może być wyniszczający, jednym z aspektów, który jest często ignorowany w literaturze naukowej, jest pojęcie „zdolności funkcjonalnej” - mówiąc prościej, w jaki sposób stawy artretyczne mogą wpływać na codzienne czynności i jakość życia.

Koncepcja ta została jednak uwzględniona w badaniu przeprowadzonym w Paryżu. Pacjentom podawano 800 mg chondroityny dziennie, a główną miarą wpływu była poprawa ogólnego funkcjonowania. Pod koniec 12-miesięcznego badania osoby przyjmujące wysokie dawki chondroityny doświadczyły poprawy zdolności funkcjonalnych o prawie 50% w porównaniu z osobami przyjmującymi placebo. Ponadto tolerancja była „doskonała lub dobra” u zdecydowanej większości uczestników, co pomaga podkreślić bezpieczeństwo suplementacji chondroityną.

Ta zdolność chondroityny do poprawy zdolności funkcjonalnych została również wykazana w innym badaniu, w którym badano chrząstkę w laboratorium. Stwierdzono, że „współczynnik tarcia” został zmniejszony po leczeniu chondroityną. Mówiąc prościej, chondroityna wydaje się pomagać chrząstce poruszać się płynniej, co może mieć pozytywny wpływ na ogólną ruchomość stawów.

Ograniczenie stosowania leków

Jedną z powszechnych obaw osób cierpiących na zapalenie stawów jest uzależnienie od leków na receptę w celu opanowania objawów. Te tak zwane niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą mieć nieprzyjemne skutki uboczne, więc bardziej naturalne metody leczenia zapalenia stawów są zwykle dobrze przyjmowane.

Podobnie jak w przypadku glukozaminy, istnieją badania sugerujące, że regularna suplementacja chondroityną może pozwolić pacjentom znacznie zmniejszyć ich zależność od NLPZ. W badaniu z udziałem 61 pacjentów suplementy chondroityny podawano przez trzy miesiące, a następnie oceniano postępy. Naukowcy poinformowali, że ze względu na wykazaną poprawę, byli w stanie zmniejszyć stosowanie NLPZ o 72% podczas leczenia chondroityną bez wpływu na dyskomfort stawów.

Ile chondroityny powinienem przyjmować?

W formie suplementu diety, chondroityna jest często sprzedawana jako „siarczan chondroityny”. Dodanie tych soli do chondroityny pomaga zmaksymalizować wchłanianie, zapewniając maksymalne korzyści. Jest ona również często łączona z glukozaminą, ponieważ uważa się, że oba suplementy mają pozytywny wpływ na stawy, ale w zupełnie inny sposób.

Celem francuskiego badania było ustalenie, jaka dawka chondroityny może być najbardziej korzystna dla osób cierpiących na zapalenie stawów. W tym celu niektórym ochotnikom podawano 1200 mg chondroityny w pojedynczej dawce każdego dnia, podczas gdy innym podawano 400 mg trzy razy dziennie. Co ciekawe, wyniki sugerowały, że obie dawki zapewniały podobne korzyści, co sugeruje, że osoby cierpiące na zapalenie stawów mogą przyjmować chondroitynę w czasie, który odpowiada ich stylowi życia.

Większość badań nad chondroityną na stawy wykazała pozytywne efekty przy dziennej dawce od 800 do 1200 mg. Należy jednak pamiętać, że pełne korzyści mogą być widoczne dopiero po kilku miesiącach. Z tego powodu, jeśli zdecydujesz się wypróbować chondroitynę na stawy, ważne jest, aby kontynuować przyjmowanie suplementu przez umiarkowany okres czasu, nawet jeśli początkowo nie poczujesz żadnej poprawy. Dowody wydają się sugerować, że korzystne działanie chondroityny rośnie powoli w czasie, aż do osiągnięcia pełnej skuteczności.

Skutki uboczne stosowania chondroityny

Pomimo wielu różnych badań nad chondroityną, wystąpiło bardzo niewiele skutków ubocznych. Na przykład, badanie dotyczące chondroityny z udziałem 562 pacjentów wykazało, że „u żadnego z badanych pacjentów nie wystąpiły poważne działania niepożądane”, podczas gdy bardziej dogłębne badanie dotyczące bezpieczeństwa chondroityny twierdzi, że jest ona „bezpieczna i łatwo dostępna” i ma „duży potencjał przydatności w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów”.

Jednak większość badań nad chondroityną, co zrozumiałe, koncentrowała się na bardziej dojrzałych pacjentach z zapaleniem stawów i istnieje bardzo niewiele dowodów na jej bezpieczeństwo u dzieci lub kobiet w ciąży.

Przed rozpoczęciem przyjmowania jakiegokolwiek nowego suplementu zaleca się skonsultowanie się z lekarzem, aby upewnić się, że nie występują żadne negatywne interakcje z obecnym stanem zdrowia lub schematem leczenia.

Podsumowanie

Chondroityna jest naturalnie występującą substancją, która wydaje się odgrywać rolę wspomagającą w stawach. Wiele dowodów sugeruje, że suplementacja chondroityną może pomóc powstrzymać szereg fizycznych objawów związanych z zapaleniem stawów. Badania wydają się szczególnie silne, jeśli chodzi o zapalenie stawów kolanowych.

Na szczęście chondroityna jest powszechnie dostępna i niedroga, ale prawdopodobnie należy ją przyjmować przez ponad 3 miesiące, zanim odczuwalne będą pełne efekty tego suplementu. Osoby cierpiące na zapalenie stawów mogą rozważyć połączenie siarczanu chondroityny z glukozaminą, aby zmaksymalizować osiągane efekty.

Spis treści:

• Czym jest aloes?
• Jakie składniki odżywcze zawiera aloes?
• W czym występuje aloes?
• Co aloes robi dla skóry?
• Podsumowanie

Aloes jest znany na całym świecie ze swoich wielu zastosowań i zastosowań zdrowotnych. Jednak pomimo popularności tej konkretnej rośliny, wiele osób tak naprawdę nie wie, co dokładnie zawiera aloes i jak jego zróżnicowany skład odżywczy działa na różne obszary naszego zdrowia.

W tym artykule przyjrzymy się głównemu roszczeniu aloesu do sławy: jego zdolności do dbania o naszą skórę.

Czym jest aloes?

Aloes to pospolita roślina, która pierwotnie pochodzi z gorącego i suchego klimatu Półwyspu Arabskiego. Obecnie rodzaj Aloe obejmuje ponad 400 różnych gatunków roślin, które są uprawiane i hodowane na całym świecie. Aloes charakteryzuje się ciemnozielonymi, często szarymi liśćmi, które mogą osiągać wysokość od 20 do 100 cm.

Różne gatunki aloesu mają różne rodzaje liści, niektóre są gładkie i mięsiste, inne mają charakterystyczne, biało zakończone kolce. Pomimo popularności, jaką aloes cieszy się w dzisiejszym społeczeństwie, nie jest to zjawisko nowe. Pierwsze wzmianki o stosowaniu aloesu przez ludzi pochodzą z XVI wieku p.n.e. w starożytnym Egipcie, gdzie nazywano go „rośliną nieśmiertelności”.

W całej historii zweryfikowane odniesienia do aloesu i jego ziołowego działania znaleziono w krajach takich jak Chiny, Japonia, Indie, Grecja, a nawet Cesarstwo Rzymskie.

Jakie składniki odżywcze zawiera aloes?

Liście aloesu zawierają ogromną różnorodność składników odżywczych, witamin, minerałów, enzymów i błonnika, dzięki czemu są tak wszechstronne i korzystne dla ludzkiego zdrowia. Należą do nich:

• witaminy A, B, C, D i E
• witamina B12 (aloes jest jedną z niewielu roślin, które zawierają ten składnik odżywczy)
• miedź
• magnez
• potas
• cynk

W aloesie znaleziono ponad 75 różnych związków, które dają dwa różne składniki, które są regularnie wykorzystywane przez wiele różnych branż w celu zmaksymalizowania zawartości składników odżywczych w ich produktach.

Lateks aloesowy - Lateks występuje w postaci żółtawego płynu w wewnętrznych warstwach liści aloesu. Lateks lub sok można uzyskać poprzez cięcie lub łamanie liści aloesu. Należy upewnić się, że nigdy nie spożywa się tego rodzaju aloesu, ponieważ ma on działanie przeczyszczające i może powodować poważniejsze komplikacje zdrowotne w obszarze trawiennym.

Żel aloesowy - prawdopodobnie będziesz mieć więcej doświadczenia z tą częścią rośliny aloesu. Ten przezroczysty żel znany jest z tego, że zawiera niektóre właściwości lecznicze, które są rzekomo związane z aloesem i jest znacznie bezpieczniejszy dla Ciebie, nawet jeśli jest stosowany jako dodatek lub środek aromatyzujący w żywności lub suplementach diety.

W czym znajduje się aloes?

Dzięki imponującej zawartości składników odżywczych, które właśnie omówiliśmy, nie jest zaskoczeniem, że aloes jest szeroko stosowany w różnych gałęziach przemysłu, zwłaszcza w przemyśle farmaceutycznym i kosmetycznym.

Aloes jest stosowany w szamponach, odżywkach, kremach do skóry, żelach, mydłach, środkach nawilżających i wielu innych produktach higienicznych, a jego mieszanka składników odżywczych oferuje różnorodne właściwości prozdrowotne. Chociaż jest mniej powszechny w porównaniu z poprzednimi zastosowaniami, aloes jest również stosowany jako składnik lub aromat w różnych kuchniach, a także jako ekstrakt w suplementach diety.

Co aloes robi dla skóry?

Teraz, gdy dobrze rozumiemy, dlaczego aloes jest regularnie poszukiwany i stosowany, możemy zacząć badać niektóre ze sposobów, w jakie ta korzystna roślina może pomóc wspierać i pielęgnować naszą skórę.

Leczenie ran

Aloes jest powszechnie stosowany jako naturalny środek wspomagający gojenie się ran, takich jak zadrapania, skaleczenia i oparzenia. Właściwości kojące i przeciwbakteryjne pomagają oczyścić i zdezynfekować rany, co może przyspieszyć ogólny proces gojenia.

W 1995 roku przeprowadzono badanie mające na celu analizę skuteczności aloesu w leczeniu oparzeń. Naukowcy wykorzystali próbę 27 uczestników, 9 kobiet i 18 mężczyzn, którzy zostali przyjęci na oddział oparzeń szpitala Ramathibodi w Tajlandii.

Oparzony obszar został podzielony na dwie równe części, z których jedna była leczona gazą wazelinową, a druga roztworem aloesu. Opatrunki były czyszczone dwa razy dziennie, a oparzenia były sprawdzane w ustalonych odstępach czasu w trakcie trwania badania. Wyniki wykazały, że „zmiana leczona żelem aloesowym goiła się szybciej niż obszar leczony gazą wazelinową. Średni czas gojenia dla obszaru leczonego żelem aloesowym wynosił 11,89 dnia i 18,19 dnia dla rany leczonej gazą wazelinową”.

Aloes jest również powszechnie stosowany w leczeniu oparzeń słonecznych. Kiedy nasza skóra jest zbyt długo wystawiona na działanie silnych promieni ultrafioletowych ze słońca, komórki skóry mogą zacząć obumierać, co wywołuje reakcję przeciwzapalną w organizmie, która pomaga leczyć i chronić skórę przed dalszymi uszkodzeniami. Lecznicze właściwości aloesu mogą być stosowane w celu złagodzenia natychmiastowego bólu lub dyskomfortu spowodowanego oparzeniami, a także w celu wsparcia i ewentualnego przyspieszenia ogólnego procesu gojenia.

Łagodzi i nawilża

Ze względu na suchy klimat, z którego pochodzi aloes, jego liście mają zdolność magazynowania ogromnych ilości wody, co zapobiega wysychaniu rośliny nawet w najbardziej intensywnych upałach i warunkach. Dzięki tej zdolności żel zawarty w liściach jest często wykorzystywany jako baza produktów farmaceutycznych przeznaczonych do nawilżania lub nawilżania skóry.

Wiele osób zapomina, że skóra jest organem i odgrywa niezwykle ważną rolę w zapewnieniu, że żadne szkodliwe toksyny, chemikalia, bakterie lub inne obce zanieczyszczenia nie dostaną się do organizmu. Jednak to, że nie masz żadnych ran bliznowatych, nie oznacza, że Twoja skóra nie potrzebuje stałego wsparcia, aby pomóc jej odeprzeć atak bakterii, z którymi ma do czynienia na co dzień.

Jeśli skóra nie jest odpowiednio nawilżona, poszczególne jej komórki mogą zacząć obumierać i łuszczyć się. Sucha skóra jest bardziej podatna na podrażnienia, co może powodować jej pękanie, łzawienie lub wysypkę. Używając żelu lub kremu na bazie aloesu, możesz zapewnić, że Twoja skóra pozostanie nawilżona i czysta przez cały czas, szczególnie na wrażliwych lub podatnych na podrażnienia obszarach, takich jak okolice twarzy i oczu.

Właściwości przeciwutleniające

Aloes jest fantastycznym źródłem witamin C i E, które są znane ze swojej zdolności do ochrony organizmu przed potencjalnymi uszkodzeniami powodowanymi przez wolne rodniki.

Wolne rodniki różnią się od innych cząsteczek tym, że mają nierówną liczbę elektronów. Elektrony są zwykle sparowane i odgrywają integralną rolę w zapewnianiu stabilności strukturalnej cząsteczek. Kiedy cząsteczki wolnych rodników wchodzą w interakcję z komórkami skóry, mogą próbować ukraść elektrony, aby utworzyć stabilną parę. Uszkodzenia spowodowane tym procesem, zwane stresem oksydacyjnym, mogą potencjalnie rozerwać lub wpłynąć na komórki skóry, co może przyczynić się do osłabienia układu odpornościowego.

Badanie przeprowadzone w 2003 roku w Chinach koncentrowało się na analizie właściwości przeciwutleniających różnych starzejących się próbek ekstraktu z aloesu w porównaniu z innymi związkami roślinnymi, takimi jak butylowany hydrotoluen (BHT), związek organiczny o właściwościach przeciwutleniających i α-tokoferol, składnik witaminy E. Badanie wykazało, że „wszystkie ekstrakty z aloesu wykazywały znaczącą aktywność przeciwutleniającą” i że „trzyletni ekstrakt wykazywał najsilniejszą aktywność zmiatania rodników”.

Dostępnych jest wiele różnych kremów aloesowych, które mogą pomóc chronić skórę przed wolnymi rodnikami. Aby jednak uzyskać najlepsze wyniki, warto rozważyć poszukiwanie konkretnych kremów, które zostały wzmocnione dodatkową witaminą E, co może pomóc poprawić skuteczność i skuteczność kremu lub żelu.

Leczenie wyprysków i trądziku

Trądzik to choroba skóry, która pojawia się, gdy pory na ciele zostają zatkane martwymi komórkami, toksynami i/lub bakteriami. W tych obszarach mogą wystąpić objawy, takie jak zaskórniki, zaskórniki, wypryski, a nawet tłusta skóra.

Ze względu na swoje właściwości przeciwdrobnoustrojowe, aloes jest często stosowany jako ziołowy środek na twarz, który pomaga leczyć wypryski i blizny, które mogą być wynikiem trądziku. Aloes jest bogatym naturalnym źródłem witaminy C, która może pomóc w tworzeniu kolagenu, ważnego białka występującego w skórze i innych tkankach łącznych. Kolagen pomaga zapewnić, że komórki skóry pozostają elastyczne, jędrne i silne, co, jeśli chcesz pomóc w walce z wypryskami i trądzikiem, może być korzystnym dodatkiem do rutynowej pielęgnacji skóry.

Eksperyment z 2004 roku skupiał się na badaniu wpływu żelu aloesowego i olejków eterycznych na trądzik. W badaniu wzięło udział 84 studentów z trądzikiem, którzy zostali podzieleni na siedem różnych grup, z których każda otrzymywała inny roztwór, który był stosowany dwa razy dziennie po umyciu rano i wieczorem. Liczba zmian była liczona na początku testu, a następnie codziennie przez cztery tygodnie badania.

Wyniki badania wykazały, że „skuteczność produktów Ocimum oil lotion wzrastała wraz ze wzrostem zawartości żelu aloesowego. Produkty zawierające nierozcieńczony lub 50% żel z aloesu były najbardziej aktywne i usuwały zmiany zapalne szybciej niż produkt standardowy”.

Działanie przeciwstarzeniowe

Ta ostatnia potencjalna korzyść, jaką może zapewnić aloes, wiąże się w dużej mierze z tą samą nauką, co poprzednio omawiany temat. Aloes może pomóc w promowaniu produkcji kolagenu, który pomaga utrzymać zdrową skórę. Bez wystarczającej ilości kolagenu skóra może zacząć wiotczeć, marszczyć się i szybciej starzeć.

Kremy, żele i suplementy diety z aloesem mogą być w stanie pomóc w walce z tymi różnymi problemami skórnymi ze względu na zróżnicowaną zawartość składników odżywczych. Jak już wspomnieliśmy, witamina C w szczególności odgrywa rolę w tworzeniu kolagenu, więc zwiększenie spożycia tego składnika odżywczego poprzez stosowanie lub spożywanie produktów lub suplementów z aloesu może być idealnym rozwiązaniem, które pomoże zwiększyć wysiłki przeciwstarzeniowe.

Na szczęście dostępnych jest wiele różnych produktów farmaceutycznych i kosmetycznych, które mogą pomóc. Szukając idealnego wyboru dla siebie, spróbuj znaleźć produkty bezalkoholowe z wysokim procentem ekstraktu z aloesu, ponieważ mogą one oferować lepsze wyniki.

Możesz również zsynchronizować te produkty ze swoją dietą, włączając do niej pokarmy takie jak pomidory, awokado i orzechy, aby zmaksymalizować spożycie korzystnych witamin, minerałów i składników odżywczych, które mogą dodatkowo wspierać wysiłki przeciwstarzeniowe z korzyścią dla Twojej skóry.

Końcowe przemyślenia

Z różnych korzyści, które omówiliśmy w tym artykule, powinno być jasne, że reputacja aloesu została ugruntowana przez wieki sprawdzonego stosowania. Ze względu na wiele składników odżywczych zawartych w aloesie, istnieją setki różnych zastosowań, z których wiele może być kolejnym doskonałym suplementem, który pomoże zrewolucjonizować codzienną rutynę pielęgnacji skóry. Teraz pozostaje tylko znaleźć idealny dla siebie i swojego zdrowia.

Treść:

• Żywność probiotyczna na zaparcia
• Suplementy probiotyczne na zaparcia
• Czy są jakieś skutki uboczne przyjmowania probiotyków?
• Jak długo trwa działanie probiotyków na zaparcia?
• Jakie są najlepsze probiotyki na zaparcia?
• Alternatywne metody leczenia zaparć

Jeśli zapytasz przypadkową osobę na ulicy o rozwiązanie problemu zaparć, jedną z najczęstszych odpowiedzi będzie prawdopodobnie spożywanie większej ilości błonnika. Oczywiście błonnik może pomóc w ułatwieniu przechodzenia pokarmu przez układ trawienny, ale naukowcy wiedzą również, że może on również wpływać na przyjazne bakterie w jelitach. Jak ujął to jeden z naukowców: „interakcja między błonnikiem a mikrobiotą ludzkiego jelita grubego wydaje się odgrywać główną rolę w wywoływaniu korzystnych efektów”.

Jako interesujący dodatek do tej koncepcji, naukowcy zauważyli również, że niektóre szczepy bakterii były znacznie mniej rozpowszechnione u osób z zaparciami w porównaniu z grupą kontrolną. Sugeruje to więc, że bakterie jelitowe mogą mieć wpływ na zaparcia.

Nie powinno zatem dziwić, że coraz więcej osób pyta, czy zmiany w mikrobiocie jelitowej mogą mieć wpływ na przypadki zaparć. Co równie ważne, czy probiotyki - suplementy diety zawierające dodatkowe dawki przyjaznych bakterii - mogą przyczynić się do lepszego trawienia?

Żywność probiotyczna na zaparcia

Chociaż dla wielu z nas słowo „probiotyki” kojarzy się z suplementami diety, istnieje również szereg produktów spożywczych, które naturalnie zawierają przyjazne bakterie. Są one często alternatywnie określane jako „sfermentowana żywność” - bakterie są wykorzystywane w ich produkcji. Świetne przykłady obejmują standardowy jogurt, kefir (sfermentowane mleko), ser i kiszoną kapustę. Kilka z tych produktów zostało przebadanych pod kątem ich wpływu na trawienie, więc przyjrzyjmy się niektórym z bardziej interesujących badań naukowych przeprowadzonych w ostatnich latach...

W jednym z badań, osoby cierpiące na zaparcia zostały włączone do badania, przy czym połowa grupy otrzymywała 500 ml napoju kefirowego dziennie, podczas gdy inni otrzymywali niesfermentowane placebo. Po zaledwie czterech tygodniach leczenia eksperyment zakończono i porównano wyniki. Analiza wpisów w dzienniku wykazała znaczny wzrost „częstotliwości oddawania stolca”, co wskazuje na bardzo wyraźną poprawę ich stanu.

W innym badaniu, przeprowadzonym na znacznie większej grupie badanych, przez 14 dni podawano im albo 2 jogurty probiotyczne dziennie, albo deser bez probiotyków. Pomimo krótszego okresu czasu, w którym bakterie miały możliwość ekspresji, wyniki wykazały niewielką, ale znaczącą poprawę zarówno w zakresie regularności wypróżnień, jak i uczucia dyskomfortu.

Co ciekawe, dodatkowe badania próbowały porównać jogurty naturalnie zawierające bakterie trawienne z tymi samymi jogurtami, które zostały dodatkowo wzbogacone o dodatkowe bakterie. Wzbogacona wersja zasadniczo zapewnia większe „uderzenie” bakterii.

Opierając się na wcześniejszych badaniach, być może nie jest zaskakujące, że obie modyfikacje doprowadziły do poprawy funkcji trawiennych. Co jednak ciekawsze, poprawa u osób, które przyjmowały jogurt z suplementami była jeszcze wyraźniejsza, co sugeruje efekt „zależny od dawki”.

Wreszcie, w badaniu przeprowadzonym w Brazylii, osobom cierpiącym na zaparcia podawano jeden z dwóch rodzajów sera; jeden zawierał korzystne bakterie, a drugi nie. Ochotnicy spożywali 30 g sera przez 30 dni, podczas których każdy uczestnik był proszony o prowadzenie dziennika swoich doświadczeń. Zgodnie z wcześniejszymi badaniami stwierdzono, że ser wzbogacony bakteriami promował „korzystny wpływ na objawy”.

Z pewnością, zgodnie z powyższymi badaniami, wydaje się, że żywność bogata w określone korzystne bakterie może poprawić objawy zaparć, ale co z samymi suplementami probiotycznymi?

Suplementy probiotyczne na zaparcia

Inne badania w mniejszym stopniu opierały się na żywności, która naturalnie zawiera tak zwane przyjazne bakterie, ale zamiast tego celowo dodawały dodatkowe bakterie do obojętnej żywności. Alternatywnie, probiotyki przyjmowano w postaci tabletek lub kapsułek.

Zaparcia mogą występować zwłaszcza w czasie ciąży i mogą prowadzić do znacznych trudności. Niestety, wiele tradycyjnych metod leczenia nie jest uważanych za bezpieczne dla kobiet noszących dzieci, więc wzrosło zainteresowanie tym, czy probiotyki mogą stanowić skuteczne, ale bezpieczne rozwiązanie.

W jednym z badań wzięło udział 20 kobiet w ciąży cierpiących na uporczywe zaparcia. Grupa aktywnie leczona otrzymywała komercyjny suplement probiotyczny dostępny bez recepty, podczas gdy pozostałe uczestniczki otrzymywały podobnie wyglądające placebo. Chociaż obie grupy doświadczyły co najmniej niewielkiej poprawy podczas leczenia, kobiety, które otrzymały suplement probiotyczny, zgłosiły znacznie większą poprawę. Aby wymienić tylko kilka: ból brzucha zmniejszył się o 40%, podczas gdy uczucie zaparcia zmniejszyło się z 90% do 45%, czyli o 50%.

Dzieci stanowią kolejną grupę, u której zaparcia mogą być powszechne. Również w tym przypadku probiotyki mogą stanowić bezpieczną alternatywę dla bardziej tradycyjnych leków i mogą być podawane w żywności lub formach atrakcyjnych dla dzieci.

Grupa osób cierpiących na zaparcia w wieku od 4 do 16 lat otrzymywała codzienną dawkę probiotyku w proszku przez cztery tygodnie. Wybrany suplement zawierał dużą różnorodność bakterii uważanych za korzystne dla trawienia, w tym różne szczepy bifidobakterii i pałeczek kwasu mlekowego.

Znaczącą poprawę zaobserwowano w ciągu zaledwie kilku tygodni leczenia. Dane wykazały zmniejszenie ogólnych objawów, z poprawą konsystencji stolca i bólu brzucha, zgodnie z wcześniejszymi eksperymentami. Eksperci stwierdzili, że „mieszanina probiotyków ma pozytywny wpływ na objawy zaparć”.

Ostrożność w danych

Do tej pory dokonaliśmy przeglądu wyników tylko kilku z wielu dotychczasowych badań, które analizowały związek między probiotykami a zaparciami. Szczerze mówiąc, przedstawione informacje malują naprawdę bardzo pozytywny obraz. Byłoby jednak niedbalstwem z naszej strony, gdybyśmy nie zwrócili uwagi czytelnika na kilka zastrzeżeń.

Po pierwsze, wiele przeprowadzonych badań - zarówno z pozytywnymi, jak i negatywnymi wynikami - obejmowało bardzo niewielu badanych. W wielu eksperymentach wzięło udział tylko 20 lub 30 ochotników, więc wyniki należy traktować z przymrużeniem oka. Aby udzielić ostatecznej odpowiedzi na to pytanie, potrzebne byłyby znacznie większe badania.

Ponadto Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności nie zatwierdził jeszcze oświadczenia zdrowotnego, że probiotyki pomagają w zaparciach. Uważa się, że dotychczasowe dowody, choć obiecujące, są dalekie od rozstrzygających.

Wreszcie, ważne jest, aby podkreślić, że nasza mikrobiota jelitowa może się znacznie różnić w zależności od osoby, w zależności od różnych czynników stylu życia. Dlatego bardzo ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że jeden szczep bakterii może przynieść korzyści niektórym osobom, ale nie innym. Z tego powodu wiele z najbardziej niezwykłych wyników wykorzystało „koktajl” szczepów, o których wiadomo, że aktywnie uczestniczą w trawieniu. Dla każdego, kto rozważa przyjmowanie probiotyków na problemy trawienne, podobny suplement o „szerokim spektrum” prawdopodobnie przyniesie najbardziej imponujące rezultaty.

Czy istnieją jakieś skutki uboczne przyjmowania probiotyków?

Przy kontrolowanym stosowaniu, większość osób doświadcza niewielkich lub żadnych skutków ubocznych podczas przyjmowania probiotyków. U niewielkiej liczby osób probiotyki mogą powodować łagodne krótkotrwałe skutki uboczne, takie jak rozstrój żołądka, biegunka, gazy i wzdęcia, zwłaszcza w ciągu pierwszych kilku dni.

Niektóre eksperymenty wykazały niekorzystne skutki u osób cierpiących na chorobę Leśniowskiego-Crohna, dlatego zaleca się, aby osoby cierpiące na chorobę Leśniowskiego-Crohna unikały przyjmowania probiotyków bez odpowiedniej porady lekarskiej.

Silny profil bezpieczeństwa żywności probiotycznej i suplementów diety jest kolejną atrakcyjną cechą ich stosowania. Dla osób cierpiących na zaparcia, które wahają się, krótki cykl przyjmowania probiotyków może być niedrogim i mało ryzykownym eksperymentem, aby sprawdzić, czy u Ciebie również wystąpi pozytywna poprawa.

Jak długo trwa działanie probiotyków na zaparcia?

Probiotyki można traktować jako dawkę „przyjaznych” bakterii. Oznacza to, że wkrótce po spożyciu suplementu probiotycznego lub żywności, poziom dobrych bakterii powinien zacząć wzrastać. Jednak ważne jest również, aby zdać sobie sprawę, jak szybko bakterie mogą się namnażać w optymalnych warunkach. Dlatego też, wraz ze wzrostem kolonii, wiele osób zgłasza stopniową poprawę swojego stanu zdrowia.

Błędem byłoby zatem zakładanie, że pojedyncza dawka probiotyków doprowadzi do niemal natychmiastowej poprawy dyskomfortu trawiennego. Być może najbardziej użyteczną rzeczą do zrobienia jest przyjrzenie się wynikom badań klinicznych, aby zobaczyć okres czasu, w którym wyniki się ujawniają. Chociaż mniejszość eksperymentów wykazała poprawę w ciągu zaledwie tygodnia, bardziej standardowe ramy czasowe wynoszą około czterech tygodni.

Sugeruje to, że chociaż istnieje możliwość, że poprawa będzie widoczna w ciągu zaledwie kilku dni, jeśli zaparcia nie poprawią się w krótkim czasie, zaleca się kontynuowanie leczenia przez około miesiąc, aby zobaczyć pełne efekty.

Jakie są najlepsze probiotyki na zaparcia?

Jak już wspomnieliśmy, każdy z nas ma nieco inny zakres bakterii w jelitach, więc wybór „najlepszych” probiotyków może być trudny. Jako ciekawostkę, przeanalizowaliśmy literaturę naukową i stwierdziliśmy, że następujące bakterie były najczęściej stosowane w badaniach, które wykazały pozytywne wyniki:

• Lactobacillus casei
• Lactobacillus plantarum
• Lactobacillus reuteri
• Lactobacillus rhamnosus
• Lactobacillus sporogenes
• Propionibacterium freudenreichii
• Bifidobacterium animalis
• Bifidobacterium bifidum
• Bifidobacterium breve
• Bifidobacterium infantis
• Bifidobacterium lactis
• Bifidobacterium longum

Lista ta jest być może dość onieśmielająca, ale wyniki te można podsumować dwoma powtarzającymi się tematami - głównie szczepami Lactobacillus i Bifidobacterium . Potwierdzają to badania badające różnice w bakteriach między osobami z zaparciami i bez nich. W jednym z takich artykułów stwierdzono, że „wykazano, żeBifidobacterium i Lactobacillus są znacznie mniej liczne u dorosłych pacjentów z zaparciami”

Tak więc, jeśli chodzi o wybór probiotyku, dane te sugerują, że rozsądnie byłoby wybrać opcję, która

• Zawiera wiele różnych szczepów bakterii.
• Najlepiej, jeśli zawiera Bifidobacterium lub Lactobacillus.

Alternatywne metody leczenia zaparć

Podsumowując, dowody na leczenie zaparć probiotykami są dość zachęcające (choć nie rozstrzygające) i oferują opłacalną i niskiego ryzyka opcję leczenia. Nie jest to jednak jedyne dostępne na rynku rozwiązanie oparte na suplementach.

Na przykład, naukowcy donoszą, że „inulina ma zależne od dawki działanie przeczyszczające”. Inulina jest drobno sproszkowanym suplementem wytwarzanym z cykorii, więc może stanowić naturalny dodatek do schematu suplementacji. Więcej informacji na temat inuliny można znaleźć tutaj.

Ponadto, jednym z najbardziej znanych suplementów diety na zaparcia jest cytrynian magnezu. Magnez działa poprzez pobieranie wody z reszty ciała do jelit. Kiedy tak się dzieje, stolec nie tylko przemieszcza się łatwiej, ale może wchłonąć tę wodę, dzięki czemu jest łatwiejszy i przyjemniejszy do przejścia. Aby uzyskać więcej informacji na temat magnezu na zaparcia, kliknij tutaj.

Wreszcie, jeśli zauważysz, że regularnie cierpisz na zaparcia, możesz rozważyć kilka innych prostych zmian w stylu życia i diecie.