Blog, Strona 22

Treść:

• Objawy spuchniętego kolana
• Wysięk lub obrzęk kolana?
• Co powoduje obrzęk kolana?
• Diagnoza obrzęku kolana
• Jak leczyć obrzęk kolana
• Podsumowanie

Obrzęk kolana, znany również jako wysięk kolanowy lub „woda na kolanie”, może być spowodowany uderzeniem w kolano, nadużywaniem lub podstawową infekcją lub chorobą. Aby ustalić przyczynę, lekarz może zlecić badania obrazowe lub wykonać artrocentezę. Jest to procedura, podczas której płyn jest usuwany z kolana za pomocą igły w celu sprawdzenia oznak krwi, infekcji lub innych nieprawidłowości.

Usunięcie płynu może również zmniejszyć ból i sztywność. Po zidentyfikowaniu przyczyny można wdrożyć leczenie. Może ono obejmować odpoczynek, unieruchomienie kolana, antybiotyki, leki przeciwbólowe, zastrzyki sterydowe i ewentualnie operację.

W tym artykule omówiono objawy i przyczyny obrzęku kolana, w tym sposoby diagnozowania i leczenia przyczyny.

Objawy spuchniętego kolana

Staw kolanowy otoczony jest torebką stawową. Torebka tworzy „przestrzeń stawową”, która zawiera niewielką ilość płynu smarującego (zwanego płynem maziowym), który ułatwia poruszanie kolanem. Niektóre schorzenia mogą powodować gromadzenie się tego płynu. W takim przypadku kolano może puchnąć, co prowadzi do wysięku w kolanie.

Wysięk w kolanie może mieć różne nasilenie i, w zależności od przyczyny, może obejmować

• ból kolana
• intensywny ból, gdy staw jest obciążony
• trudności w poruszaniu stawem
• uczucie ciężkości w kolanie
• uczucie, że kolano „przeskakuje” podczas chodzenia
• zniekształcenie stawu
• zaczerwienienie i ciepło stawu
• gorączka

W niektórych przypadkach płyn wyciekający z przestrzeni stawowej może tworzyć wypełniony płynem worek z tyłu kolana zwany torbielą Bakera (torbiel podkolanowa). Torbiel Bakera jest bezbolesna i często przypomina balon wypełniony wodą. Jeśli jednak torbiel się otworzy, może wystąpić ból, obrzęk i zasinienie.

Wysięk lub obrzęk kolana?

Obrzęk kolana nie zawsze jest spowodowany wysiękiem. Może być również spowodowany gromadzeniem się płynu poza przestrzenią stawową, co nazywa się obrzękiem. W przypadku obrzęku kolana obrzęk występuje głównie w tkankach miękkich kolana.

Obrzęk może wystąpić wraz z wysiękiem w kolanie, ponieważ stan zapalny w przestrzeni stawowej powoduje gromadzenie się płynu w tkankach pokrywających kolano, przez co skóra wygląda i jest twarda.

Obrzęk kolana może również wystąpić samoistnie, najczęściej gdy dotyczy kończyn dolnych. Stan ten, znany jako obrzęk obwodowy, jest głównie spowodowany chorobami, takimi jak niewydolność serca, wątroby lub nerek, które wpływają na krążenie i powodują gromadzenie się krwi i płynów w kończynach dolnych.

Obrzęk obwodowy może powodować obrzęk, ciepło i uczucie ciężkości, zwykle bez bólu. Zwykle dotyczy to obu kolan.

Co powoduje obrzęk kolana?

Przyczyny wysięku w kolanie można ogólnie podzielić na urazy, nadużywanie, infekcje, stany zapalne i nowotwory.

Kolano składa się z wielu różnych tkanek i struktur, w tym:

• Kości (trzy w każdym kolanie, w tym rzepka)
• Chrząstka (pokrywa stawy kostne, umożliwiając im łatwe poruszanie się)
• Ścięgna (które łączą kości i mięśnie)
• Więzadła (które łączą i wspierają stawy kostne)
• Bursa (wypełnione płynem worki, które chronią stawy)
• Błony maziowe (które wytwarzają płyn maziowy).

Wysięk w kolanie może wystąpić, gdy którakolwiek z tych struktur jest uszkodzona, zainfekowana lub chora.

Uraz

Uraz, taki jak uderzenie w kolano, zmiażdżenie, poważny upadek lub skręcenie kolana, może uszkodzić kolano i spowodować wysięk.

Przykłady obejmują:

• Naciągnięte lub zwichnięte kolano
• złamanie kolana, w tym złamanie rzepki
• Zerwane więzadło kolana obejmujące więzadło krzyżowe przednie (ACL), więzadło krzyżowe tylne (PCL), więzadło poboczne przyśrodkowe (MCL) lub więzadło poboczne boczne (LCL).
• rozdarcia ścięgien kolana, w tym rozdarcia ścięgna rzepki
• Rozerwanie chrząstki kolana, np. rozerwanie łąkotki
• Zwichnięcie kolana (gdy kości stawu kolanowego znajdują się poza miejscem)

Uraz spowodowany przeciążeniem

Urazy związane z nadużywaniem, znane również jako urazy związane z powtarzającym się użytkowaniem, to te, w których długotrwałe obciążenie stawu powoduje stan zapalny, ból i utratę ruchomości stawu. Urazy przeciążeniowe kolana są zwykle związane z uprawianiem sportów, takich jak bieganie lub zawody wymagające podnoszenia ciężarów lub kucania.

Przykłady obejmują:

• zapalenie ścięgna rzepki (zapalenie ścięgna, często określane jako „kolano skoczka”)
• zapalenie kaletki przedrzepkowej (zapalenie kaletki, znane również jako „kolano służącej”)
• Zespół rzepkowo-udowy (ból w przedniej części kolana, znany również jako „kolano biegacza”)
• Zespół Plica (zgrubienie lub fałdowanie więzadeł kolana i tkanki maziowej)

Infekcje

Infekcja kolana, często bakteryjna, może wystąpić, gdy zarazek dostanie się do organizmu przez uszkodzoną skórę (na przykład po otwartym złamaniu, operacji kolana lub zastrzyku w kolano). Może być również spowodowane infekcją ogólnoustrojową (całego ciała), w której zarazek przedostaje się do krwiobiegu i atakuje staw.

Najczęściej występują następujące infekcje:

• zapalenie tkanki łącznej (spowodowane miejscową infekcją bakteryjną skóry, która rozprzestrzenia się i atakuje otaczające tkanki)
• septyczne zapalenie stawów (spowodowane ogólnoustrojową infekcją bakteryjną, wirusową lub grzybiczą, która atakuje płyn maziowy i tkanki stawowe).

Stany zapalne

Wysięk w kolanie może być spowodowany stanami zapalnymi, które powodują przewlekłe (trwałe) lub ostre (nagłe, ciężkie) zapalenie. Zapalenie jest naturalną reakcją organizmu na uraz, infekcję lub chorobę i charakteryzuje się obrzękiem, zaczerwienieniem i bólem.

Wiele stanów zapalnych wpływających na kolano ma podłoże autoimmunologiczne, co oznacza, że układ odpornościowy omyłkowo atakuje normalne tkanki, wywołując stan zapalny. Inne stany powodują zapalenie kolana z powodu uszkodzenia stawu kolanowego, powodując tarcie kości o kość.

Przykłady obejmują:

• Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego (znana również jako „zużywające się zapalenie stawów”).
• reumatoidalne zapalenie stawów (autoimmunologiczne zapalenie stawów, które zwykle atakuje stawy po obu stronach ciała)
• dna moczanowa (rodzaj zapalenia stawów spowodowany tworzeniem się kryształów kwasu moczowego w przestrzeniach stawowych)
• Pseudodonna (stan naśladujący dnę spowodowany tworzeniem się złogów wapnia)
• Łuszczycowe zapalenie stawów (autoimmunologiczne zapalenie stawów, które często dotyka osoby z łuszczycą)
• Toczeń (ogólnoustrojowa choroba autoimmunologiczna, która często atakuje stawy)

Nowotwory

Istnieją pewne guzy, łagodne (nienowotworowe) i złośliwe (nowotworowe), które mogą wpływać na kolano lub otaczające struktury i powodować wysięk.

Należą do nich

• Enchondroma (łagodny guz kości, który atakuje głównie chrząstkę)
• Chondroblastoma (łagodny, ale agresywny guz atakujący chrząstkę, szczególnie u dzieci)
• Chondromyxoid fibroma (agresywny, łagodny nowotwór kości charakteryzujący się obrzękiem stawu)
• Kostniakomięsak (rzadki rodzaj raka kości, który powstaje głównie w okolicy kolan)
• Mięsak maziówkowy (rzadki rodzaj raka błon maziowych, występujący głównie w pobliżu kolan).

Diagnoza obrzęku kolana

Pierwszym krokiem w leczeniu wysięku jest ustalenie jego przyczyny. Lekarz najpierw przeanalizuje historię medyczną pacjenta, w tym wszelkie niedawne wypadki lub urazy w przeszłości, i przeprowadzi badanie fizykalne.

Badanie fizykalne może ujawnić wiele na temat przyczyny. Na przykład, jeśli występuje obrzęk stawu kolanowego, panewka stawu kolanowego będzie zwykle dobrze ograniczona i łatwa do wyczucia pod skórą (chociaż może wydawać się wypchnięta). Gdy obrzęk dotyczy tkanek miękkich nadkłykciowych, rzepka może być ukryta pod obrzękiem.

Można również wykonać „uniesienie wyprostowanej nogi”, w którym pacjent siada na stole do badania i prostuje nogę tak daleko, jak to możliwe. Zakres ruchu kolana (lub jego brak) może wskazywać, czy jest to ostry uraz, czy inny mechanizm chorobowy.

Na podstawie wyników badania fizykalnego lekarz może zlecić różne testy i procedury, w tym

• Aspiracja stawu: Znana również jako artrocenteza, polega na wprowadzeniu igły do przestrzeni stawowej w celu pobrania próbki płynu maziowego. Ocena płynu może ujawnić oznaki infekcji, stanu zapalnego, krwi lub kryształów kwasu moczowego.
• Badania obrazowe: Zwykle obejmuje to badanie rentgenowskie lub tomografię komputerową (CT) kolana, w którym wiele zdjęć rentgenowskich jest zszywanych w celu utworzenia trójwymiarowego obrazu wewnętrznej struktury kolana.

Jak leczyć obrzęk kolana

Leczenie obrzęku kolana różni się w zależności od przyczyny, niezależnie od tego, czy jest to uraz, infekcja, choroba zapalna czy nowotwór.

Protokół RICE

Obrzęk kolana spowodowany ostrym urazem lub zaostrzeniem jest zwykle leczony protokołem RICE. RICE to akronim oznaczający

• Odpoczynek: obejmuje unikanie niepotrzebnego chodzenia i forsownych czynności.
• Przykładanie lodu: obejmuje oblodzenie kolana za pomocą okładu z lodu lub zimnego okładu.
• Kompresja: obejmuje zastosowanie bandaża uciskowego w celu zmniejszenia bólu i obrzęku kolana.
• Uniesienie: zmniejszenie bólu i obrzęku poprzez uniesienie nogi powyżej serca.

Jeśli uraz jest poważny, konieczna może być orteza kolana i pomoc w poruszaniu się, taka jak kule. Fizjoterapia może być zalecana w celu przywrócenia siły i zakresu ruchu po urazie, złamaniu lub okresie długotrwałego unieruchomienia.

Interwencja chirurgiczna

Operacja w celu pełnego przywrócenia funkcji kolana po złamaniu lub zerwaniu ścięgna lub więzadła kolana. Operacja może mieć dwie formy:

• Operacja otwarta: W tym przypadku kolano jest wprowadzane przez duże nacięcie w skórze. W przypadku złamań złożonych fragmenty kości są repozycjonowane (redukowane) do ich normalnej pozycji za pomocą płytek i śrub oraz bezpiecznie mocowane za pomocą wewnętrznego lub zewnętrznego mocowania.
• Artroskopia stawu kolanowego: Jest to minimalnie inwazyjna procedura, która wykorzystuje małe nacięcia „dziurki od klucza” i specjalistyczne wąskie narzędzia, aby uzyskać dostęp do stawu kolanowego. Może być stosowana w przypadku różnych schorzeń, od choroby zwyrodnieniowej stawów i zerwania ACL po usunięcie (resekcję) guzów nowotworowych i nienowotworowych.

Podsumowanie

Wysięk w kolanie, znany również jako „woda w kolanie”, to obrzęk kolana spowodowany urazem, nadużywaniem, infekcjami, chorobami zapalnymi lub autoimmunologicznymi oraz guzami nowotworowymi lub nienowotworowymi. Można go zdiagnozować na podstawie badania fizykalnego, badań obrazowych i aspiracji stawu. Leczenie opiera się na wynikach badań laboratoryjnych i obrazowych.

Treść:

• Czym są probiotyki?
• Jakie są oznaki, że potrzebujesz probiotyków?
• Kto nie powinien przyjmować probiotyków?
• Jak probiotyki wpływają na zdrowie kobiet?
• Co dzieje się z organizmem po rozpoczęciu przyjmowania probiotyków?
• Czy należy przyjmować probiotyki codziennie?
• Podsumowanie

Jeśli jesteś zaznajomiony z probiotykami, twoją pierwszą myślą może być to, że są one dobre dla zdrowia jelit. I tak, wykazano, że probiotyki pomagają w przypadku wzdęć, bólu brzucha, zaparć i biegunki. Ale w rzeczywistości istnieje o wiele więcej korzyści płynących z probiotyków, o których możesz nawet nie wiedzieć.

Na przykład, czy wiesz, że probiotyki mogą pomóc w zapobieganiu infekcjom dróg moczowych? Albo, że problemy skórne takie jak trądzik, egzema i łuszczyca zostały wyeliminowane przy pomocy probiotyków? Istnieje również związek między zdrowiem jelit a energią, więc wiele osób sięga po probiotyki, aby pomóc sobie z uczuciem zmęczenia o drugiej po południu i dodać sobie trochę energii.

W tym poście przyjrzymy się 5 niezwykłym zaletom probiotyków dla kobiet.

Czym są probiotyki?

Probiotyki to żywe mikroorganizmy, które pomagają zasiedlić jelita korzystnymi bakteriami (nie wszystkie bakterie są złe, jak mogłoby się wydawać!). Pomyśl o probiotykach jako o „dobrych facetach”, którzy wspierają nie tylko zdrowie jelit, ale także zdrowie w ogóle, ponieważ stan jelit często odzwierciedla ogólny stan zdrowia.

Probiotyki można uzyskać z pełnowartościowej żywności, takiej jak jogurt (upewnij się tylko, że zawiera żywe lub aktywne kultury), kombucha, kefir, kimchi i kiszona kapusta, by wymienić tylko kilka. Suplementy probiotyczne są również świetną opcją na zwiększenie liczby zdrowych bakterii w jelitach.

Jakie są oznaki, że potrzebujesz probiotyków?

Ponieważ zdrowie jelit wpływa na ogólny stan zdrowia, przyjmowanie wystarczającej ilości probiotyków jest zdecydowanie ważne. Mogą one być szczególnie korzystne, jeśli

• doświadczasz rozstroju żołądka i innych problemów, takich jak wzdęcia, wzdęcia, zaparcia i biegunka
• cierpisz na schorzenia związane z układem pokarmowym, takie jak niedrożność jelit, IBS, SIBO, IBD lub celiakia
• masz częste infekcje dróg moczowych lub infekcje bakteryjne i drożdżakowe pochwy
• zmagasz się z problemami skórnymi, takimi jak trądzik, egzema i łuszczyca
• odczuwasz ciągłe zmęczenie i brak energii
• doświadczasz zmian nastroju lub cierpisz na problemy psychologiczne, takie jak lęk lub depresja
• często chorujesz i masz trudności z powrotem do zdrowia (co wskazuje na osłabiony układ odpornościowy).

Kto nie powinien przyjmować probiotyków?

Przyjmowanie probiotyków jest zazwyczaj bezpieczne dla większości ludzi. Jeśli jednak rozważasz przyjmowanie probiotyków, istnieje kilka sytuacji, które warto omówić z lekarzem, ponieważ ich przyjmowanie może przynieść więcej szkody niż pożytku. W tych konkretnych przypadkach probiotyki są przeciwwskazane (co oznacza, że ich przyjmowanie może kolidować z obecną chorobą lub problemem zdrowotnym).

• Jesteś w ostatnim trymestrze ciąży
• Masz obniżoną odporność, ponieważ obecnie przechodzisz chemioterapię, radioterapię lub inne leczenie raka, jesteś nosicielem wirusa HIV lub przyjmujesz pewne leki, które osłabiają układ odpornościowy.
• Niedawno przeszłaś operację
• przebywasz obecnie na oddziale intensywnej terapii

Podsumowując, probiotyki są świetną opcją dla tych, którzy chcą poprawić zdrowie swoich jelit. Jeśli jednak którakolwiek z powyższych okoliczności dotyczy Ciebie, lepiej skonsultować się z lekarzem i uzyskać ubezpieczenie, niż żałować, prawda?

Jak probiotyki wpływają na zdrowie kobiet?

A teraz odpowiedź na pytanie: Jakie są korzyści z przyjmowania probiotyków? Zanurzmy się w 5 kluczowych zaletach probiotyków dla kobiet.

1. Zapobieganie infekcjom dróg moczowych i drożdżycy

Czy wiesz, że około 50-60% kobiet doświadczy co najmniej jednej infekcji dróg moczowych w ciągu swojego życia? Dobrą wiadomością jest to, że wykazano, iż probiotyki zmniejszają prawdopodobieństwo wystąpienia infekcji dróg moczowych i zapewniają ulgę w przypadku wystąpienia objawów niepożądanych. Badania wykazały, że kobiety bardziej podatne na infekcje dróg moczowych mają mniej bakterii Lactobacillus (złoty standard szczepów bakteryjnych, które można uzyskać dzięki probiotykom) w swoim mikrobiomie pochwy i moczu niż osoby zdrowe.

Jeśli chodzi o radzenie sobie z infekcjami drożdżakowymi, probiotyki działają w celu przywrócenia równowagi mikrobiomu pochwy poprzez niszczenie szkodliwych bakterii. L. rhamnosus i L. acidophilus są znane jako szczególnie skuteczne w zabijaniu złych bakterii i pomaganiu w ponownym zasiedleniu pochwy zdrowymi bakteriami.

Mikrobiom pochwy odgrywa ważną rolę, jeśli chodzi o bezpieczną i zdrową ciążę. Ponadto początkowe drobnoustroje przewodu pokarmowego dziecka pochodzą od jego matki z kanału rodnego.

2. Czystsza i zdrowiej wyglądająca skóra

Czy jest coś, co może wywołać większy niepokój, gdy patrzysz w lustro, niż skóra pełna trądziku? Jeśli większość porannej rutyny spędzasz na wyskakiwaniu pryszczy i wysuszaniu wyprysków, probiotyki mogą być Twoim wybawieniem. Jedną z głównych zalet probiotyków dla kobiet jest ich pozytywny wpływ na radzenie sobie z problemami skórnymi, takimi jak trądzik, egzema i łuszczyca.

Istnieje coś, co nazywa się osią jelita-skóra, która - jak to brzmi - wyjaśnia wpływ zdrowia jelit na zdrowie skóry. Krótko mówiąc, słabe zdrowie jelit może prowadzić do dysbiozy jelit (braku równowagi jelitowej) i stanów zapalnych, które objawiają się na skórze trądzikiem, egzemą, łuszczycą, trądzikiem różowatym itp. Według jednego z badań, nawet 54% osób z trądzikiem ma również dysbiozę jelit.

Na szczęście probiotyki stanowią doskonałą pomoc w usuwaniu trądziku. Zmniejszają stan zapalny, przywracają równowagę w jelitach i poprawiają przepuszczalność jelit (zwaną nieszczelnym jelitem), co może prowadzić do czystszej, zdrowiej wyglądającej skóry. W jednym z 12-tygodniowych badań uczestnicy przyjmujący suplement probiotyczny zmniejszyli częstość występowania trądziku o 32%.

3. Są dobre dla kontroli wagi

Czy Twoim celem jest utrata wagi? Badania pokazują, że utrzymanie zdrowej wagi może być jedną z głównych zalet probiotyków dla kobiet i mężczyzn.

Jedno z badań przeprowadzonych na 125 osobach z nadwagą dotyczyło wpływu suplementów probiotycznych na utratę wagi. Uczestników podzielono na dwie grupy. Obie grupy stosowały dietę odchudzającą, ale jedna grupa otrzymywała dwa razy dziennie suplement probiotyczny Lactobacillus rhamnosus, podczas gdy druga grupa otrzymywała placebo. W ciągu 12 tygodni kobiety przyjmujące suplement probiotyczny straciły na wadze o ponad 40% więcej niż grupa placebo.

Ponadto kobiety, które otrzymywały suplement probiotyczny nadal traciły na wadze podczas późniejszej fazy podtrzymującej. Porównując utratę masy ciała w ciągu 24 tygodni, w których uczestnicy byli obserwowani, kobiety, które przyjmowały suplement probiotyczny, ostatecznie straciły na wadze ponad 50%.

Czy istnieje siła napędowa stojąca za tymi odkryciami? Badania wykazały, że grupa przyjmująca suplement probiotyczny miała wyższy poziom leptyny, która jest hormonem hamującym apetyt.

4. Probiotyki korzystnie wpływają na jelita

Spośród wszystkich różnych korzyści płynących z probiotyków dla kobiet, prawdopodobnie słyszałaś o tym najczęściej. Mianowicie, że są one dobre dla jelit i poprawiają zdrowie układu trawiennego. Ale jak dokładnie probiotyki to robią?

Zwiększają liczbę pożytecznych bakterii w jelitach, jednocześnie eliminując szkodliwe bakterie, wzmacniając wyściółkę jelit i zmniejszając stan zapalny. Wszystko to przyczynia się do zdrowego trawienia, łagodząc objawy, takie jak wzdęcia, rozstrój żołądka i gazy, a także zapewniając ulgę w chorobach jelit, takich jak IBS, IBD, SIBO i nieszczelne jelita.

Wiele osób przyjmuje również probiotyki na zaparcia i biegunkę. Jeśli cierpisz na przerażającą biegunkę podróżnych, to wiesz, że najbliższa toaleta nigdy nie jest wystarczająco blisko!

5. Probiotyki zwiększają płodność

Probiotyki poprawiają płodność, pomagając utrzymać optymalne zdrowie jelit i mikrobiomu pochwy. Na przykład endometrioza i choroba zapalna miednicy mniejszej (PID), dwie choroby skupione wokół stanu zapalnego, mogą utrudniać kobietom zajście w ciążę. Jak wspomnieliśmy wcześniej, wykazano, że probiotyki zmniejszają stan zapalny. Mikrobiom wpływa również na poziom estrogenów, co może wpływać zarówno na płodność, jak i regularność miesiączek.

Co dzieje się z organizmem po rozpoczęciu przyjmowania probiotyków?

Chociaż wiele osób nie doświadcza żadnych skutków ubocznych podczas przyjmowania probiotyków, mogą wystąpić pewne krótkotrwałe, łagodne skutki, które obejmują

• Zaparcia
• Biegunka
• Wzdęcia Wzdęcia
• rozstrój żołądka

Gdy organizm przyzwyczai się do przyjmowania probiotyków, skutki uboczne powinny ustąpić w ciągu kilku tygodni. Po zakończeniu okresu adaptacji oznaki działania probiotyków obejmują takie rzeczy, jak mniejszy dyskomfort w jamie brzusznej, wzdęcia, zaparcia, lepsze trawienie i lepszy sen.

Czy należy przyjmować probiotyki codziennie?

Tak! Pomyśl o probiotykach jak o ćwiczeniach. Im bardziej konsekwentnie ćwiczysz, tym lepsze będą Twoje wyniki. Aby uzyskać najlepsze wyniki, należy przyjmować je codziennie. Gdy staną się one częścią codziennej rutyny, wtedy będziesz mógł czerpać z nich najwięcej korzyści.

Podsumowanie

Co można powiedzieć o tym, że probiotyki mają całkiem interesujące korzyści dla kobiet? Jak widać, probiotyki są nie tylko świetne do poprawy zdrowia jelit i wspomagania trawienia, ale mają też inne niesamowite korzyści - od zapobiegania infekcjom dróg moczowych i usuwania problemów skórnych po pomoc w odchudzaniu i zwiększaniu płodności.

Po przeprowadzeniu szeroko zakrojonych badań analizujących profile jelitowe niektórych z najzdrowszych i najsprawniejszych ludzi na świecie (w tym elitarnych zawodowych sportowców), opracowaliśmy probiotyki Nella, które nie tylko pomagają osiągnąć optymalne zdrowie jelit i trawienie, ale także zwiększają poziom energii, poprawiają sen, poprawiają regenerację podczas treningów i wiele więcej.

Treści:

• Czym są probiotyki?
• Jakie działanie mają probiotyki?
• Jakie są rodzaje probiotyków?
• Czy probiotyki są bezpieczne dla dzieci?
• Jakie są oznaki, że potrzebujesz probiotyków?
• Jak należy stosować probiotyki?

Probiotyczne suplementy diety stały się tak samo ważną częścią dobrego samopoczucia, jak suplementy witaminowe. Często można je zobaczyć obok siebie na półkach sklepowych. W miarę jak rodziny dbają o swoje zdrowie, coraz więcej osób włącza probiotyki do swojej codziennej diety, aby utrzymać złe bakterie w mikrobiomie jelitowym na dystans.

Podczas gdy probiotyki są popularne wśród wielu dorosłych ze względu na ich korzyści dla przewodu pokarmowego, pomysł podawania ich dzieciom jest stosunkowo nowy. Rodzice są świadomi tego, jak dobrze probiotyki wpływają na ich samopoczucie i wydaje się logiczne, że chcą, aby ich dzieci miały takie same korzyści zdrowotne.

Jeśli zastanawiasz się nad włączeniem probiotyków do programu odnowy biologicznej swojego dziecka, oto co musisz wiedzieć o tym, kiedy podawać dzieciom probiotyki i w jaki sposób mogą one wspierać organizm dziecka.

Czym są probiotyki?

Istnieją miliony bakterii. Niektóre z tych bakterii mogą powodować choroby lub infekcje i to właśnie te rodzaje bakterii należy utrzymywać w ryzach poprzez odpowiednią higienę i właściwą opiekę zdrowotną. To właśnie z ich powodu ważne jest, aby upewnić się, że dzieci wiedzą, jak prawidłowo myć ręce i zakrywać usta, gdy kaszlą lub kichają.

Probiotyki to zupełnie inna grupa bakterii. Probiotyki to bakterie, których potrzebuje ludzki organizm. Istnieją mikroby bakterii i innych drobnoustrojów, które pełnią ważne funkcje w organizmie. Probiotyki to dobre bakterie, które odgrywają rolę w utrzymaniu równowagi w organizmie człowieka, zwłaszcza w układzie pokarmowym.

Pojedyncza dawka probiotyków zawiera kilka miliardów CFU, czyli jednostek tworzących kolonie. Miliardy mogą wydawać się przesadą, ale organizm potrzebuje i wykorzystuje różnorodne zdrowe bakterie i mikroorganizmy w jelitach przez cały dzień.

Jak działają probiotyki?

Żywność, którą spożywa Twoja rodzina, jest pełna składników odżywczych, które Twój organizm prawie całkowicie wchłonął, zanim żywność stała się odpadem. Bakterie jelitowe są jednym z najcenniejszych uczestników tego procesu.

Twój organizm wykorzystuje dobre bakterie, aby pomóc w trawieniu pokarmu i utrzymaniu ruchu jelit. Probiotyki to żywe, aktywne bakterie, które pomagają w tym procesie. Wprowadzając więcej dobrych bakterii do jelit, można zwiększyć ich skuteczność.

Suplementy probiotyczne często zawierają również prebiotyki. Prebiotyki nie są żywymi i aktywnymi bakteriami. Bakterie już znajdujące się w jelitach będą działać i rozwijać się lepiej, gdy dasz im to, czego potrzebują, aby pozostać zdrowymi i aktywnymi. Prebiotyki są naturalnymi składnikami, które promują wzrost zdrowych bakterii, działając jako pokarm dla tych bakterii.

Razem te dwie substancje działają jak wymarzony zespół dla zdrowia jelit. Probiotyki wypełniają luki, podczas gdy prebiotyki zapewniają jelitom wsparcie, którego potrzebują, aby funkcjonować tak, jak powinny.

Jakie są rodzaje probiotyków?

Istnieją setki różnych szczepów probiotyków. Kiedy większość ludzi mówi o probiotykach, mają na myśli grupę probiotyków „lactobacillus”. Lactobacillus to zdrowe bakterie, które naturalnie występują w ludzkiej mikroflorze jelitowej. Probiotyki te rozkładają węglowodany w układzie trawiennym i przekształcają je w kwas mlekowy, czyli dokładnie to, co dzieje się, gdy organizm naturalnie przekształca żywność w energię.

Lactobacillus robią to samo, co zdrowy układ trawienny robiłby samodzielnie. Jeśli organizm nie rozkłada węglowodanów skutecznie w układzie trawiennym, może to prowadzić do zaparć, a w niektórych przypadkach może powodować biegunkę. Wprowadzenie większej ilości bakterii Lactobacillus do jelit może poprawić zdolność organizmu do trawienia pokarmu.

Czy probiotyki są bezpieczne dla dzieci?

Nie ma nic w probiotykach, co byłoby uważane za niebezpieczne dla większości zdrowych dzieci. Mimo to, przed wprowadzeniem nowych witamin, suplementów lub probiotyków do diety dziecka należy zawsze zapytać pediatrę.

W przypadku dzieci obowiązują te same zasady bezpieczeństwa, co w przypadku probiotyków dla dorosłych. Probiotyki mogą nie być odpowiednim wyborem dla dzieci z chorobami, które wpływają na ich układ odpornościowy, dzieci po operacjach, które wpłynęły na ich układ trawienny oraz dzieci z innymi rodzajami chorób przewlekłych. Dowiesz się tego dopiero po konsultacji z pediatrą. Zadzwoń do jego gabinetu lub wspomnij o probiotykach podczas następnego badania profilaktycznego dziecka.

Jakie są oznaki, że potrzebujesz probiotyków?

Podobnie jak w przypadku suplementów multiwitaminowych, nie każde dziecko skorzysta z probiotyków. Dzieci z dobrym zdrowiem układu trawiennego mogą polegać na własnym organizmie, aby wszystko działało sprawnie. Dzieci, które potrzebują nieco więcej pomocy, takie jak te z problemami ze wzdęciami lub słabym ogólnym zdrowiem jelit, mogą chcieć stosować probiotyki. Przed podaniem probiotyków należy zawsze skonsultować się z pediatrą dziecka, zwłaszcza jeśli dziecko ma problemy z jelitami lub przewodem pokarmowym, takie jak IBS (zespół jelita drażliwego) lub IBD (nieswoiste zapalenie jelit).

Dziecko niedawno przyjmowało antybiotyki

Czasami antybiotyki są niezbędne dla zdrowia dziecka. Antybiotyki zabijają bakterie odpowiedzialne za wywoływanie poważnych chorób lub infekcji, ale nie dyskryminują ich - antybiotyki nie są w stanie odróżnić bakterii, które pomagają dziecku, od tych, które mu szkodzą. Zabijają wszystkie bakterie, w tym pożyteczne bakterie w jelitach dziecka.

Problemy trawienne są częstym skutkiem ubocznym antybiotyków. Wiele osób uważa, że stosowanie suplementów probiotycznych po antybiotykach może pomóc organizmowi wrócić do normy znacznie szybciej. Ponieważ probiotyki uzupełniają i przywracają zdrowe bakterie jelitowe, pomagają utrzymać silnik trawienny organizmu w ruchu, gdy potrzebuje on dodatkowego impulsu.

Twoje dziecko cierpi na zaparcia

Zaparcia występują, gdy wypróżnienia są niepełne, trudne do opróżnienia lub rzadkie. To normalne, że dziecko nie wypróżnia się przez okres do trzech dni. Jeśli dziecko nie ma wzdęć ani nie odczuwa dyskomfortu w tym okresie, zwykle nie jest to oznaką, że coś jest nie tak. Jeśli dziecko nie wypróżnia się dłużej niż trzy dni i odczuwa dyskomfort, należy skontaktować się z pediatrą.

Wiele rzeczy może przyczyniać się do zaparć u dzieci. Chociaż probiotyki mogą być częścią rozwiązania, nie ujawnią one pierwotnej przyczyny zaparć. Probiotyki nie rozwiążą problemów, które mogą wynikać z diety ubogiej w błonnik, nietolerancji pokarmowych lub odwodnienia. Pediatra będzie musiał zbadać dziecko, zidentyfikować przyczynę i opracować plan, który zapobiegnie ponownemu wystąpieniu zaparć u dziecka.

Twoje dziecko cierpi na biegunkę

Biegunka charakteryzuje się częstymi, luźnymi wypróżnieniami. Biegunka może być bardzo ciężka u dzieci. Nieleczona może szybko doprowadzić do odwodnienia. Jeśli dziecko ma biegunkę, najlepiej skontaktować się z pediatrą. Jeśli dziecko ma gorączkę z biegunką i wymiotami, należy uznać sytuację za nagłą. Dbanie o nawodnienie dziecka i leczenie wszelkich chorób lub infekcji może również pomóc złagodzić biegunkę.

Jeśli dziecko od czasu do czasu cierpi na biegunkę, której nie towarzyszy gorączka lub infekcja, problem jest prawdopodobnie związany ze zdrowiem jelit. Pediatra może zbadać dziecko pod kątem takich schorzeń jak zespół jelita drażliwego. Ważne jest również, aby pediatra dowiedział się, czy biegunka jest związana z zespołem złego wchłaniania, czyli stanem, w którym dziecko może mieć trudności z wchłanianiem składników odżywczych z pożywienia.

Probiotyki mogą być użytecznym sposobem na poprawę zdrowia jelit u dzieci, które potrzebują niewielkiej pomocy w utrzymaniu zdrowego biomu jelitowego. Zapytaj pediatrę, czy probiotyki byłyby korzystne dla Twojego dziecka.

Jak należy stosować probiotyki?

Probiotyki działają w jelitach. Najlepiej jest stosować probiotyki podczas posiłków. Przyjmowanie probiotyków tuż przed posiłkiem może pomóc probiotykom zintegrować się z układem trawiennym dziecka. Najlepiej stosować probiotyki wraz z porannym posiłkiem. Probiotyki najlepiej łączyć ze śniadaniem, co daje im dużo czasu na działanie w ciągu dnia.

Probiotyki powinny być przyjmowane codziennie. Kluczem jest konsekwencja. Jeśli podasz swojemu dziecku tylko jeden lub dwa suplementy probiotyczne w miesiącu, jest mało prawdopodobne, aby przyniosły one jakikolwiek znaczący efekt. Probiotyki zaczynają działać szybko, ale pełny zakres ich korzyści będzie widoczny dopiero po 2-3 tygodniach. Po tym czasie codzienne stosowanie utrzymuje ich korzyści.

W niektórych przypadkach pediatra zaleci stosowanie probiotyków tylko przez krótki czas. Jeśli dziecko niedawno przyjmowało antybiotyki, pediatra może zasugerować przyjmowanie probiotyków przez około miesiąc. Zapytaj pediatrę, czy chcesz kontynuować podawanie dziecku probiotyków. Jeśli dziecko odnosi znaczące korzyści, pediatra prawdopodobnie wyrazi na to zgodę.

Treść:

• Oznaki, że probiotyki działają
• Jak długo utrzymują się efekty działania probiotyków?
• Dlaczego obecne probiotyki mogą nie działać lub ich działanie może trwać dłużej?
• Jak wybrać odpowiedni probiotyk
• Jak upewnić się, że probiotyki będą działać
• Objawy świadczące o tym, że probiotyki nie działają
• Co należy zrobić, jeśli probiotyki nie działają?

Probiotyki to dobre bakterie jelitowe, które pomagają wspierać zdrowy mikrobiom jelitowy. Pozytywne działanie probiotyków obejmuje zwalczanie złych bakterii, poprawę trawienia i regulację stolca, wspieranie układu odpornościowego i pomoc w odchudzaniu.

Jelita zawierają miliardy dobrych bakterii, które wspierają wiele ważnych funkcji w organizmie, w tym trawienie, wchłanianie składników odżywczych i układ odpornościowy. Ten świat dobrych bakterii nazywany jest mikrobiomem jelitowym.

Czynniki środowiskowe, takie jak dieta zawierająca nadmiernie przetworzoną żywność, niektóre leki i stres, mogą zakłócać ekosystem dobrych bakterii żyjących w jelitach. Kiedy ekosystem bakterii jelitowych zostaje zakłócony, mogą wystąpić takie stany, jak niestrawność, nieregularne stolce, nasilone choroby i alergie.

W ostatnich latach probiotyki stały się jednym z najpopularniejszych suplementów diety. Probiotyki to suplementy diety, które składają się z wielu dobrych bakterii żyjących w zdrowych jelitach, które mogą pomóc przywrócić równowagę i wzmocnić mikrobiom jelitowy.

Probiotyki mogą pomóc w poprawie trawienia, zdrowia jelit i ogólnego samopoczucia. Załóżmy więc, że zacząłeś przyjmować suplement probiotyczny - co naszym zdaniem powinien robić prawie każdy - skąd wiesz, czy probiotyk działa?

Oznaki, że probiotyki działają

Przyjmując wysokiej jakości suplement probiotyczny, możesz zauważyć kilka pozytywnych zmian w swoim organizmie, od lepszego trawienia i większej ilości energii po poprawę nastroju i czystszą skórę.

Często pierwszą i najbardziej zauważalną zmianą jest poprawa trawienia.

Bakterie probiotyczne przywracają równowagę flory jelitowej, co może szybko poprawić częstotliwość i regularność stolca oraz złagodzić wzdęcia lub wzdęcia. Z czasem pozytywne działanie bakterii probiotycznych rozszerzy się na inne obszary niż tylko poprawa trawienia.

Dobrze zbilansowany mikrobiom jelitowy wzmocni funkcję bariery jelitowej, która zapobiega przedostawaniu się do organizmu toksyn i patogenów, które najprawdopodobniej spożywasz codziennie w dzisiejszym świecie.

To z kolei zmniejsza obciążenie układu odpornościowego i wątroby, czyniąc cię mniej podatnym na choroby i zmniejszając stan zapalny w organizmie. Stan zapalny może objawiać się na wiele sposobów, w tym problemami skórnymi, mgłą mózgową, zmęczeniem i brakiem koncentracji. Dlatego też zmniejszenie stanu zapalnego i przywrócenie równowagi układu odpornościowego może przynieść szereg pozytywnych efektów. Przyjrzyjmy się niektórym z nich bardziej szczegółowo:

• Lepsze trawienie

Bakterie jelitowe odgrywają kluczową rolę w szybkim i dokładnym trawieniu pokarmu. Jeśli mikrobiom jelitowy nie jest zrównoważony, mogą wystąpić zaburzenia trawienia, takie jak gazy, wzdęcia i ból brzucha, szczególnie po jedzeniu.

Jednym z pierwszych pozytywnych efektów stosowania wysokiej jakości probiotyków jest poprawa trawienia i zmniejszenie objawów, takich jak wzdęcia, gazy i ból brzucha.

• Bardziej regularne wypróżnienia

Brak równowagi w składzie dobrych bakterii w jelitach może przyczyniać się do nieregularnych wypróżnień.

Na przykład częste biegunki mogą być oznaką obecności patogennych bakterii w jelitach. Wysokiej jakości probiotyk pomoże wprowadzić więcej dobrych bakterii do jelit, aby wyprzeć złe bakterie. W ten sposób probiotyki mogą zapobiegać luźnym stolcom i biegunce.

Z drugiej strony, zaparcia mogą być spowodowane niską produkcją śluzu lub niską ruchliwością mięśni jelit. Wiadomo, że niektóre szczepy bakterii probiotycznych zwiększają produkcję śluzu, co może regulować zaparcia.

• Zwiększona energia

Organizm czerpie energię ze składników odżywczych i mikroelementów zawartych w pożywieniu, a jelita odgrywają kluczową rolę we wchłanianiu tych składników odżywczych. Brak równowagi w mikrobiomie jelitowym może skutkować stanem zapalnym wyściółki jelit.

Zapalenie to uniemożliwia prawidłowe wchłanianie składników odżywczych, co może powodować niedobór kluczowych składników odżywczych, które dostarczają energii. Dlatego naprawa jelit i zmniejszenie stanu zapalnego w jelitach za pomocą wysokiej jakości suplementu probiotycznego może pomóc poprawić poziom energii.

Ponadto stan zapalny w jelitach może prowadzić do nieszczelności jelit, która jest stanem, w którym wyściółka jelita staje się przepuszczalna. W takim przypadku większe cząstki żywności i patogeny mogą dostać się do krwiobiegu, wywołując odpowiedź immunologiczną.

Jeśli układ odpornościowy jest stale w trybie walki, wpłynie to również na poziom energii. Wysokiej jakości suplement probiotyczny może pomóc przywrócić i utrzymać zdrową wyściółkę jelit, zmniejszając obciążenie układu odpornościowego.

• Lepszy nastrój

Jelita i mózg nieustannie komunikują się za pośrednictwem wielu komunikatów, w tym neuroprzekaźników. Nasze bakterie jelitowe mogą wpływać na sposób, w jaki organizm metabolizuje substancje chemiczne w mózgu. Co ciekawe, jelita produkują niektóre z tych samych neuroprzekaźników co mózg, w tym hormon szczęścia - serotoninę.

Brak równowagi w bakteriach jelitowych i stan zapalny w jelitach może zmniejszyć ilość produkowanej serotoniny, a tym samym negatywnie wpłynąć na nastrój. Ponadto wytwarzają one pewne substancje chemiczne, które, jak wykazano, zmniejszają lęk i depresję.

• Poprawa odporności

Jelita odgrywają kluczową rolę we wchłanianiu wszystkich ważnych składników odżywczych ze spożywanej żywności. Wiele z tych składników odżywczych jest ważnych dla wzmocnienia odporności, w tym witaminy z grupy B, cynk i witamina C. Jakikolwiek brak równowagi w mikrobiomie jelitowym może wpływać na proces wchłaniania składników odżywczych i funkcjonowanie odporności.

Jak wspomniano powyżej, brak równowagi w bakteriach jelitowych może prowadzić do stanu zapalnego w jelitach. Jeśli stan zapalny przekształci się w nieszczelne jelita, większe cząsteczki żywności i inne toksyny mogą dostać się do krwiobiegu i wywołać stałą odpowiedź immunologiczną. Przyjmowanie wysokiej jakości suplementów probiotycznych może pomóc przywrócić i utrzymać zdrową barierę jelitową, zapobiegając przedostawaniu się tych większych cząstek do krwiobiegu.

Wreszcie, niektóre bakterie probiotyczne pomagają zarządzać układem odpornościowym na dwa krytyczne sposoby, aby zapobiec wymknięciu się go spod kontroli.

Po pierwsze, wiadomo, że określone szczepy probiotyczne zwiększają produkcję IL-10 w organizmie, pomagając organizmowi radzić sobie ze stanem zapalnym. IL-10 jest przekaźnikiem układu odpornościowego, który chroni przed nadmiernymi procesami zapalnymi i chorobami autoimmunologicznymi.

Po drugie, inną immunomodulującą właściwością niektórych szczepów probiotycznych jest stymulacja wydzielania immunoglobuliny A (sIgA). SIgA to przeciwciało, które odgrywa kluczową rolę w funkcjonowaniu układu odpornościowego błon śluzowych. Jeśli organizm nie ma wystarczającej ilości sIgA, układ odpornościowy może być osłabiony, a ty możesz być bardziej podatny na infekcje i choroby.

• Niższy poziom lęku i lepsza reakcja na stres

Jelita i mózg nieustannie komunikują się ze sobą. Brak równowagi bakterii jelitowych często wiąże się ze zwiększonym niepokojem. Niektóre zaburzenia psychiczne, w tym choroba Alzheimera i depresja, są w rzeczywistości powiązane ze zmienionym mikrobiomem jelitowym.

Ponadto nieszczelne jelita są często związane ze stanem zapalnym w mózgu, co może również wpływać na nastrój i sposób reagowania na stresujące sytuacje.

• Utrata masy ciała

Kilka badań sugeruje, że skład mikrobiomu jelitowego jest związany z metabolizmem i masą ciała danej osoby. Chociaż badania są wciąż na wczesnym etapie i trwają, wykazano, że niektóre rodzaje bakterii są bardziej powszechne u osób szczupłych, podczas gdy inne rodzaje bakterii są bardziej powszechne u osób z nadwagą.

W zależności od tego, którego rodzaju bakterii masz więcej, może to wpływać na Twoją wagę. Ponadto, jeśli flora jelitowa jest niezrównoważona, istnieje możliwość rozwoju złych bakterii i innych patogenów, takich jak Candida Albicans.

Wiele z tych patogenów może wysyłać sygnały do mózgu, które pobudzają organizm do łaknienia cukru. Im więcej cukru spożywasz, tym lepiej te złe bakterie i inne patogeny rozwijają się i mogą rosnąć! Wysokiej jakości probiotyk może pomóc przywrócić równowagę różnorodności dobrych bakterii w jelitach, co z kolei może wpłynąć na metabolizm i rodzaj żywności, na którą masz ochotę. Aby dowiedzieć się więcej o probiotykach i odchudzaniu, zapoznaj się z naszym wpisem na blogu.

• Poprawa funkcji poznawczych

Kilka badań wykazało silny związek między zdrowiem jelit a zdrowiem poznawczym. Brak równowagi w bakteriach jelitowych często prowadzi do stanu zapalnego w jelitach.

Z czasem ten stan zapalny powoduje przepuszczalność bariery jelitowej (nieszczelne jelita). W rezultacie większe cząstki żywności, patogeny i toksyny mogą dostać się do krwiobiegu, a ostatecznie do mózgu, gdzie również wywołują stan zapalny.

Ten proces zapalny negatywnie wpływa na funkcje poznawcze. Suplementacja probiotykami może również poprawić funkcje poznawcze dzięki przywróceniu zdrowej bariery jelitowej.

• Mniejsze łaknienie cukru

Niektóre szkodliwe bakterie i inne patogeny, takie jak Candida Albicans, mogą oszukać organizm, by ten zaczął łaknąć cukru. Jest to korzystne dla patogenów, ponieważ cukier jest jednym z ich głównych źródeł pożywienia. Im więcej cukru spożywasz, tym szybciej mogą one rosnąć i rozmnażać się.

Przyjmowanie wysokiej jakości suplementu probiotycznego z wieloma gatunkami i szczepami poprawi różnorodność flory jelitowej i pozostawi patogenom mniej okazji do rozwoju. W rzeczywistości niektóre szczepy probiotyków mają właściwości zwalczające Candida albicans i inne patogeny.

Jak długo utrzymują się efekty działania probiotyków?

Krótka odpowiedź brzmi: Zależy to od konkretnego rezultatu, który chcesz osiągnąć, aktualnego stanu jelit i ogólnego stanu zdrowia oraz jakości przyjmowanego probiotyku.

Jeśli przyjmujesz wysokiej jakości, wielogatunkowy i wieloszczepowy suplement diety, możesz spodziewać się pierwszej poprawy i korzyści zdrowotnych wynikających z probiotyków w trawieniu w ciągu pierwszych 1-2 tygodni po rozpoczęciu przyjmowania probiotyków.

W zależności od wrażliwości, wiele osób odczuwa różnicę już po kilku dniach. Bardziej znaczące efekty probiotyków, takie jak poprawa nastroju, utrata masy ciała lub zmniejszenie stanu zapalnego bariery jelitowej, mogą wystąpić po 4 do 8 tygodniach.

Dlaczego obecne probiotyki mogą nie działać lub ich działanie może trwać dłużej

Nieprawidłowe przyjmowanie suplementu: Sprawdź instrukcje dotyczące przyjmowania suplementu, aby upewnić się, że przyjmujesz go prawidłowo.

Niewłaściwy szczep probiotyków: Różne szczepy bakterii specjalizują się w różnych funkcjach w jelitach i mogą mieć znacząco różny wpływ na organizm. Jeśli nie zauważysz poprawy zdrowia swojego przewodu pokarmowego, być może przyjmujesz probiotyk, który nie zawiera odpowiednich dla ciebie szczepów.

Wykwalifikowany lekarz z doświadczeniem w zakresie zdrowia jelit może udzielić porady medycznej i skierować cię do odpowiedniego probiotyku. Ponownie, zalecamy poszukiwanie probiotyku dostosowanego do Twoich potrzeb zdrowotnych w celu uzyskania optymalnych rezultatów.

Niewłaściwe przechowywanie: niektóre suplementy probiotyczne wymagają przechowywania w lodówce, aby zapewnić przetrwanie bakterii. Jeśli te probiotyki są pozostawione poza lodówką przez dłuższy czas lub są narażone na zbyt wysoką temperaturę, bakterie probiotyczne mogą umrzeć i nie będą już skuteczne.

Niska jakość produktu: Istnieje wiele probiotyków do wyboru i niestety konsumentowi trudno jest określić jakość produktu.

Jakość produktu opiera się na wielu czynnikach, ale głównymi, na które należy zwrócić uwagę, są nauka, na której oparte są produkty, proces produkcyjny, źródło i jakość szczepów bakteryjnych oraz skład samego produktu. Każdy z tych czynników może negatywnie wpłynąć na jakość produktu i sukces, jaki z nim odniesiesz.

Nieprawidłowe dawkowanie: Przyjmowanie niewłaściwej dawki może również wpływać na szybkość osiągania wyników. Szczegółowe informacje można znaleźć na etykiecie i w instrukcji stosowania.

Jak wybrać odpowiedni probiotyk

Szukając produktów probiotycznych, należy zwrócić uwagę na suplementy o następujących cechach

Probiotyk zawierający wiele gatunków i szczepów : Produkt powinien zawierać różne gatunki bakterii i wiele szczepów bakterii.

Zróżnicowane produkty dostosowane do Twoich potrzeb : Różne problemy trawienne wymagają różnych szczepów probiotycznych. Dlatego, aby uzyskać optymalne korzyści, staraj się szukać probiotyku, który jest dostosowany do konkretnych efektów zdrowotnych, które próbujesz osiągnąć.

Badania kliniczne: Probiotyk i jego twierdzenia powinny być poparte badaniami klinicznymi z użyciem produktu końcowego. Zapewni to, że kupujesz produkt, którego działanie zostało zbadane i udowodnione.

Ludzkie szczepy: tylko ludzkie szczepy bakterii mogą kolonizować jelita (tj. żyć i rozmnażać się w jelitach). Inne bakterie, takie jak te znajdujące się w sfermentowanej żywności, takiej jak jogurt i w probiotykach opartych na glebie, nie mogą kolonizować jelit i zwykle przechodzą przez organizm w ciągu kilku dni. Aby uzyskać długotrwałe pozytywne efekty, należy upewnić się, że mamy do czynienia z ludzkimi szczepami, które mogą kolonizować jelita.

Wolne od białek zwierzęcych, alergenów i wypełniaczy: zalecamy wybór probiotyku, który nie zawiera nabiału i innych białek zwierzęcych, glutenu, soi i drożdży, aby mieć pewność, że przyjmujesz czysty produkt.

Jak upewnić się, że probiotyki będą działać

Aby upewnić się, że probiotyk działa, upewnij się, że postępujesz zgodnie z zalecanymi instrukcjami stosowania na opakowaniu. W zależności od mechanizmu dostarczania, sposób przyjmowania probiotyku może się różnić. Na przykład, niektóre probiotyki mogą wymagać rozpuszczenia w płynie, podczas gdy inne mogą wymagać przyjmowania na czczo.

Niektóre leki, takie jak antybiotyki, mogą mieć negatywny wpływ na dobre bakterie w jelitach i w suplemencie probiotycznym, dlatego najlepiej jest przyjmować probiotyki oddzielnie od innych leków.

Sprawdź instrukcje na etykiecie produktu, aby upewnić się, że probiotyk jest prawidłowo przechowywany. Niewłaściwe przechowywanie może sprawić, że probiotyk będzie mniej skuteczny.

Na koniec należy sprawdzić datę ważności, aby upewnić się, że suplement probiotyczny nie jest przeterminowany.

Oznaki, że probiotyki nie działają

Brak poprawy: Jeśli nie zauważysz żadnej poprawy w trawieniu lub problemach trawiennych, prawdopodobnie nie jest to odpowiedni produkt dla Ciebie.

Jeśli probiotyk działa, powinieneś zauważyć poprawę trawienia w ciągu co najmniej czterech tygodni przyjmowania produktu.

Skutki uboczne: Niektóre osoby doświadczają niewielkich skutków ubocznych, takich jak łagodne wzdęcia, gazy lub częstsze stolce w ciągu pierwszych kilku dni przyjmowania nowego probiotyku.

Dzieje się tak, ponieważ organizm przyzwyczaja się do probiotyku i potencjalnie oczyszcza się ze szkodliwych substancji, takich jak patogeny. Jeśli jednak te skutki uboczne utrzymują się po pierwszym tygodniu przyjmowania probiotyku, należy przerwać przyjmowanie produktu i skonsultować się z lekarzem. W przypadku wystąpienia poważniejszych działań niepożądanych, takich jak reakcje alergiczne, zawroty głowy, obrzęk lub trudności w oddychaniu, należy przerwać przyjmowanie produktu i natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Co należy zrobić, jeśli probiotyki nie działają?

Przeczytaj etykietę: jeśli doświadczasz niewielkich skutków ubocznych, takich jak wzdęcia, nudności lub gazy, sprawdź składniki, aby zobaczyć, czy etykieta zawiera składniki, na które możesz być uczulony. Wiele probiotyków zawiera laktozę, która może podrażniać jelita, zwłaszcza u dorosłych. Jest to również ważne dla osób nietolerujących laktozy lub wegan.

Wypróbuj inną markę: Probiotyki różnią się znacznie pod względem jakości i składu. Być może probiotyki, które przyjmujesz, nie są wystarczająco silne lub nie zawierają określonych szczepów, które poprawiłyby Twój nastrój. Rozważ poszukanie wysokiej jakości probiotyku z wieloma gatunkami i szczepami, aby zaspokoić swoje potrzeby.

Poszukaj wykwalifikowanego lekarza: Jeśli wypróbowałeś już wiele probiotyków i żaden z nich nie działa, być może nadszedł czas, aby poszukać pracownika służby zdrowia, który ma doświadczenie w zakresie zdrowia jelit i może pomóc ci zidentyfikować przyczynę twoich objawów.

Treść:

• Czym jest grypa żołądkowa?
• Co to jest grypa żołądkowa?
• Jak wygląda początek grypy żołądkowej?
• Jakie są etapy grypy żołądkowej?
• Co powoduje grypę żołądkową?
• Jakie są możliwe powikłania grypy żołądkowej?
• Jak pozbyć się grypy żołądkowej?

Grypa żołądkowa, wirusowe zapalenie żołądka i jelit, to wirusowa infekcja układu pokarmowego. Powoduje objawy żołądkowo-jelitowe, takie jak wymioty i biegunka. Zwykle trwa krótko, ale może być bardzo zaraźliwa.

Co to jest grypa żołądkowa?

Grypa żołądkowa to infekcja wirusowa, która atakuje żołądek i jelita. Termin medyczny to wirusowe zapalenie żołądka i jelit. „Gastro” oznacza żołądek, a »enter« oznacza jelito cienkie. „Itis” oznacza stan zapalny, który jest zwykle spowodowany infekcją. A „wirusowe” oznacza, że infekcja została wywołana przez wirusa.

Grypa żołądkowa powoduje objawy żołądkowo-jelitowe, takie jak biegunka, skurcze brzucha i nudności. Można ją również nazwać „grypą żołądkową”. Grypa żołądkowa nie zawsze jest wywoływana przez wirusy - czasami są to bakterie lub pasożyty - ale w każdym przypadku objawy są podobne. Możesz nie być w stanie stwierdzić, czy Twoja bakteria jest wirusem, czy nie.

Dlaczego wirusowe zapalenie żołądka i jelit nazywane jest „grypą żołądkową”?

Grypa żołądkowa nie jest związana z „grypą”, która jest infekcją wirusową układu oddechowego. Te dwie choroby są wywoływane przez różne wirusy i wpływają na różne układy organizmu. Nie jest jasne, skąd wziął się przydomek „grypa żołądkowa” i dlaczego jest kojarzona z grypą, ale możemy spekulować.

Obie są powszechnymi infekcjami wirusowymi, które krążą w tym samym „sezonie grypowym”, więc ludzie mogą używać słowa „grypa” w prostym znaczeniu „jestem chory”. „Grypa żołądkowa” może być sposobem na powiedzenie »jestem chory i jest to grypa żołądkowa«. Chociaż grypa żołądkowa nie zawsze jest wirusem, prawdopodobnie nim jest, więc „grypa żołądkowa” jest dobrym przypuszczeniem.

Jak często występuje grypa żołądkowa?

Wirusowe zapalenie żołądka i jelit jest bardzo powszechne na całym świecie, ale trudno jest dokładnie oszacować, ile osób choruje na nie każdego roku. Jest ono wywoływane przez wiele różnych wirusów, a większość ludzi nie przechodzi testów klinicznych w tym kierunku. Eksperci szacują, że norowirus, który jest najczęstszą przyczyną, każdego roku zaraża 685 milionów ludzi.

Jakie są objawy grypy żołądkowej?

Najczęstszymi objawami grypy żołądkowej są

• Biegunka.
• Nudności i wymioty.
• Utrata apetytu.
• Ból brzucha i skurcze.

Objawy te wynikają ze stanu zapalnego w żołądku i jelitach (chociaż nazwa zapalenie żołądka i jelit odnosi się do żołądka i jelita cienkiego, stan zapalny może również rozprzestrzenić się na okrężnicę). Stan zapalny to aktywacja układu odpornościowego w celu zwalczania wirusa.

Jeśli infekcja jest cięższa lub jeśli układ odpornościowy reaguje na nią silniej, mogą wystąpić tak zwane objawy ogólnoustrojowe. Objawy te wynikają ze stanu zapalnego w innych układach organizmu poza układem pokarmowym. Jest to kolejny poziom odpowiedzi immunologicznej na wirusa.

Objawy ogólnoustrojowe mogą obejmować

• Gorączka.
• Dreszcze.
• Zmęczenie.
• Gorączka.
• Ból głowy.
• Obrzęk węzłów chłonnych.

Jak wygląda początek grypy żołądkowej?

Dla wielu osób objawy grypy żołądkowej wydają się pojawiać nagle i niespodziewanie. Pierwszego dnia mogą wystąpić kilkukrotne wymioty lub biegunka. Objawy pojawiają się od jednego do dwóch dni po kontakcie z wirusem. Na szczęście zwykle kończą się równie szybko i ustępują w ciągu jednego do dwóch dni.

Jakie są etapy grypy żołądkowej?

Etapy zakażenia grypą żołądkową są następujące:

• Narażenie. Najprawdopodobniej zarazisz się grypą żołądkową od kogoś w swoim otoczeniu, zwłaszcza w zamkniętym środowisku, takim jak szkoła, dom opieki lub statek wycieczkowy. Ponieważ wystąpienie objawów wymaga czasu, możesz dowiedzieć się o wybuchu epidemii później, po ekspozycji.
• Inkubacja. Po zarażeniu się wirusem zaczyna się on namnażać w organizmie. Jest to okres inkubacji. Objawy nie wystąpią, dopóki wirus nie powieli się na tyle, aby zaalarmować układ odpornościowy. Zwykle trwa to kilka dni, w zależności od wirusa.
• Ostra infekcja. Wirusowe zapalenie żołądka i jelit jest ostrą infekcją, co oznacza, że jest nagłe i tymczasowe. Gdy układ odpornościowy zarejestruje zagrożenie, aktywuje reakcję zapalną w celu wyeliminowania wirusa. To właśnie powoduje objawy choroby. Kiedy to nastąpi, objawy ustają.
• Powrót do zdrowia. Kiedy twój układ odpornościowy wygra walkę z wirusem, zauważysz, że objawy ustępują. Ostatecznie objawy ustąpią i poczujesz się lepiej. Jednak przez kilka dni możesz nadal wydalać wirusa ze stolcem, co oznacza, że nadal jesteś zaraźliwy.

Jak długo trwa grypa żołądkowa?

Grypa żołądkowa trwa zwykle tylko kilka dni, ale w ciężkich przypadkach może trwać nawet tydzień lub dwa. Osobom z osłabionym układem odpornościowym może być trudniej pokonać wirusa i może to potrwać dłużej.

Czy grypa żołądkowa jest zaraźliwa?

Tak, jest bardzo zaraźliwa. W przypadku zachorowania należy ograniczyć kontakt z innymi osobami. Jeśli mieszkasz z innymi ludźmi, pamiętaj o częstym myciu rąk i dezynfekcji wspólnych powierzchni, zwłaszcza w łazience.

Jak długo grypa żołądkowa jest zaraźliwa?

Jesteś najbardziej zaraźliwy podczas ostrej fazy infekcji (gdy masz objawy) i przez kilka dni po jej zakończeniu. Jednak możesz być w pewnym stopniu zaraźliwy nawet przez dwa tygodnie po wyzdrowieniu.

Co powoduje grypę żołądkową?

Wiele różnych wirusów może zainfekować układ pokarmowy i wywołać zapalenie żołądka i jelit.

Najczęstsze wirusy to:

• Norowirus. Jest to główna przyczyna grypy żołądkowej u dorosłych, odpowiadająca za około 50% przypadków na całym świecie. Jest on bardziej niż inne odporny na temperaturę i środki dezynfekujące.
• Rotawirus. Rotawirus jest główną przyczyną grypy żołądkowej u dzieci na całym świecie. Większość z nich zaraża się nim przed ukończeniem 3 roku życia, więc większość dorosłych jest na niego odporna. Obecnie dostępna jest szczepionka.
• Astrowirus. Astrowirusy atakują głównie dzieci w wieku poniżej 3 lat. Są one powszechnie rozprzestrzeniane przez ośrodki opieki dziennej. Mogą jednak również rozprzestrzeniać się w domach opieki.
• Adenowirusy. Adenowirusy częściej powodują infekcje dróg oddechowych, ale mogą powodować infekcje żołądkowo-jelitowe, jeśli zostaną przypadkowo połknięte. Zarażają osoby w każdym wieku.

Jak rozprzestrzenia się grypa żołądkowa?

Grypa żołądkowa zazwyczaj rozprzestrzenia się drogą fekalno-oralną. Wirus żyje w kale - i wymiocinach - zarażonych osób. Mikroskopijne ślady zakażonego kału lub wymiocin mogą pozostać na rękach lub powierzchniach. Ślady te mogą zostać przeniesione na żywność i wodę. Wirusem można zarazić się poprzez skażoną żywność lub wodę, lub dotykając zakażonej osoby lub powierzchni, a następnie dotykając ust.

Kto może zachorować na grypę żołądkową?

Każdy może zachorować na grypę żołądkową, ale niektóre osoby są bardziej narażone. Jeśli masz słabszy niż przeciętny układ odpornościowy, możesz być bardziej narażony na zakażenie lub poważniejszą infekcję.

Możesz mieć słabszy układ odpornościowy, jeśli cierpisz na przewlekłą chorobę, która wpływa na Twoją odporność lub przyjmujesz leki immunosupresyjne. Niemowlęta i osoby starsze są również bardziej podatne na infekcje.

Jakie są możliwe powikłania grypy żołądkowej?

U większości osób grypa żołądkowa przebiega bez komplikacji i samoistnie. Ustępuje samoistnie w krótkim czasie. Jednak osoby z osłabionym układem odpornościowym mogą mieć cięższą infekcję i są bardziej narażone na powikłania.

Najbardziej prawdopodobnym powikłaniem jest odwodnienie. Dzieje się tak, gdy tracisz zbyt dużo płynów i elektrolitów w wyniku biegunki lub wymiotów i nie możesz pić wystarczająco dużo lub pić wystarczająco szybko, aby je zastąpić.

Osoby z osłabionym układem odpornościowym (zwłaszcza dzieci) są bardziej narażone na odwodnienie i może to być dla nich szczególnie niebezpieczne. Należy zwracać uwagę na oznaki odwodnienia, takie jak

• Pragnienie.
• Brak moczu (oddawanie moczu) lub mocz o ciemnym zabarwieniu.
• Brak stolca lub twarde, suche stolce.
• Osłabienie lub zawroty głowy.
• Obolałe lub osłabione oczy.
• Płacz bez łez.
• Ból głowy związany z odwodnieniem.
• Suche usta i język.

Jak pozbyć się grypy żołądkowej?

Twój układ odpornościowy pozbywa się grypy żołądkowej poprzez własne naturalne procesy. Zajmuje mu to tylko kilka dni. Objawy, choć nieprzyjemne, są oznaką, że układ odpornościowy działa. Nie ma lekarstwa na grypę żołądkową. Antybiotyki nie działają na wirusy - są przeznaczone na infekcje bakteryjne.

Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, aby pomóc swojemu układowi odpornościowemu wykonać swoją pracę, jest pozostanie w domu i odpoczynek, nawodnienie i trochę jedzenia, jeśli możesz. Daj swojemu ciału energię potrzebną do walki z infekcją. Aby utrzymać nawodnienie, pij małymi łykami przez cały dzień, zanim poczujesz pragnienie, lub ssij tacę z kostkami lodu.

Co pomaga szybciej ustąpić grypie żołądkowej?

Niektóre badania pokazują, że przyjmowanie probiotyków może pomóc w szybszym ustąpieniu grypy żołądkowej. Probiotyki to pomocne bakterie, które żyją w układzie pokarmowym. Posiadanie wystarczającej ilości pomocnych bakterii w jelitach jest częścią zdrowego układu odpornościowego. Zapytaj swojego lekarza, czy probiotyki mogą Ci pomóc.

Co należy jeść podczas grypy żołądkowej?

To, co jesz, nie poprawi grypy żołądkowej, ale może ją pogorszyć. Pokarmy o wysokiej zawartości tłuszczu, cukru, kofeiny lub produktów mlecznych mogą zwiększać prawdopodobieństwo wymiotów lub biegunki. Możesz mieć słaby apetyt lub odczuwać mdłości na samą myśl o jedzeniu. Skup się na pokarmach, które są lekkostrawne i dają szybki zastrzyk energii, takich jak lody popsicles z sokiem owocowym, buliony i krakersy solone. Sól może pomóc zastąpić elektrolity.

Treść:

• Czym jest infekcja dróg moczowych w ciąży?
• Jakie są różne rodzaje infekcji dróg moczowych?
• Jakie są objawy infekcji dróg moczowych podczas ciąży?
• Co powoduje infekcję dróg moczowych podczas ciąży?
• Jak diagnozuje się infekcję dróg moczowych podczas ciąży?
• Jakie jest leczenie infekcji dróg moczowych w czasie ciąży?
• Jak mogę zapobiec infekcji dróg moczowych w czasie ciąży?
• Inne często zadawane pytania

Infekcja dróg moczowych (ZUM) w czasie ciąży jest bardzo powszechna. Objawy obejmują bolesne oddawanie moczu, mętny mocz i potrzebę częstego oddawania moczu. Lekarz może przepisać antybiotyk w celu bezpiecznego leczenia ZUM w czasie ciąży.

Co to jest infekcja dróg moczowych podczas ciąży?

Zakażenie układu moczowego (ZUM) podczas ciąży to infekcja układu moczowego, która występuje podczas ciąży. Układ moczowy obejmuje:

• Cewkę moczową.
• Pęcherz moczowy.
• moczowód.
• Nerki.

Układ ten zwykle działa poprzez filtrowanie odpadów i nadmiaru wody z organizmu w postaci moczu - bez zanieczyszczeń. Dopóki mocz znajduje się wewnątrz, zwykle nie ma w nim bakterii. Jednak na zewnątrz ciała znajduje się wiele bakterii. Jeśli przedostaną się one do układu moczowego, może dojść do infekcji.

Ciąża zwiększa ryzyko infekcji dróg moczowych. Podczas ciąży - zwłaszcza w tygodniach od 6 do 24 - układ moczowy zmienia się wraz ze wzrostem macicy. Zwiększona waga i nacisk macicy na pęcherz mogą blokować odpływ moczu, tworząc idealne środowisko dla bakterii. Ciąża osłabia również układ odpornościowy, który jest naturalną obroną organizmu przed chorobami. Może to zwiększać ryzyko infekcji, w tym infekcji dróg moczowych.

Jakie są rodzaje infekcji dróg moczowych?

Istnieje kilka różnych rodzajów infekcji dróg moczowych, które mogą wpływać na układ moczowy:

• Bezobjawowa bakteriuria (ASB) jest zwykle wywoływana przez bakterie, które znajdowały się w organizmie przed zajściem w ciążę. Ponieważ nie daje ona żadnych objawów, pracownicy służby zdrowia zwykle przeprowadzają badania przesiewowe w kierunku ASB poprzez badanie moczu podczas pierwszej wizyty prenatalnej.
• Zapalenie cewki moczowej odnosi się do cewki moczowej, która odprowadza mocz z organizmu.
• Zapalenie pęcherza moczowego odnosi się do pęcherza moczowego, który zatrzymuje mocz.
• Odmiedniczkowe zapalenie nerek wpływa na nerki.

Jakie są objawy infekcji dróg moczowych podczas ciąży?

Najczęstsze oznaki i objawy infekcji dróg moczowych w czasie ciąży obejmują:

• Ból podczas oddawania moczu (bolesne oddawanie moczu).
• Krew w moczu.
• Nieprawidłowy kolor moczu (mętny wygląd) o silnym zapachu.
• Nietrzymanie moczu (wyciek moczu).
• Zwiększona i pilna potrzeba oddania moczu.
• Ból podczas stosunku płciowego.

Mniej powszechne objawy zakażenia dróg moczowych podczas ciąży obejmują:

• Gorączka (temperatura powyżej 100 stopni Fahrenheita lub 37,77 stopni Celsjusza).
• Dreszcze.
• Zmiany psychiczne lub dezorientacja.
• Wymioty.
• Ból w boku (bok).

Chociaż objawy te występują rzadziej, należy zgłosić je lekarzowi.

Co powoduje infekcję dróg moczowych podczas ciąży?

Ten sam organizm, który powoduje zakażenie dróg moczowych u osób niebędących w ciąży, jest najczęstszą przyczyną zakażenia dróg moczowych w czasie ciąży: bakteria coli (E. coli). Powoduje on od 80% do 90% zakażeń układu moczowego w czasie ciąży. E. coli jest powszechnie spotykana w stolcu i może łatwo przedostać się do cewki moczowej.

Podcieranie się od tyłu do przodu (a nie od przodu do tyłu) może spowodować przedostanie się bakterii E. coli do cewki moczowej.

Inne rodzaje bakterii, które powodują infekcje dróg moczowych obejmują:

• Proteus mirabilis.
• Klebsiella pneumoniae.
• Streptococcus grupy B.
• Staphylococcus saprophyticus.

Jak diagnozuje się infekcję dróg moczowych podczas ciąży?

Aby zdiagnozować zakażenie układu moczowego w czasie ciąży, lekarz może wykonać dwa testy. W przypadku obu testów oddajesz mocz do kubka, a następnie pracownik służby zdrowia analizuje go:

• Analiza moczu: Ten test sprawdza mocz pod kątem obecności białych krwinek, czerwonych krwinek i bakterii. Ilość białych i czerwonych krwinek może wskazywać na infekcję.
• Posiew moczu: ten test wykrywa rodzaj bakterii w moczu. Znajomość rodzaju bakterii powodujących infekcję pomoże lekarzowi ustalić najlepsze leczenie.

Jakie jest leczenie infekcji dróg moczowych podczas ciąży?

Zapalenie dróg moczowych wymaga antybiotyków. Lekarz przepisze antybiotyk, który jest bezpieczny i skuteczny - zarówno dla Ciebie, jak i dla rozwijającego się płodu. Prawdopodobnie będziesz przyjmować antybiotyki przez co najmniej trzy do siedmiu dni.

Czy potrzebuję lekarza, aby leczyć infekcję dróg moczowych w czasie ciąży?

Tak. Potrzebujesz recepty na antybiotyki od lekarza.

Czy mogę leczyć infekcję dróg moczowych w domu podczas ciąży?

Nie ma domowych metod leczenia, które gwarantowałyby wyleczenie ZUM. Infekcje dróg moczowych mogą przekształcić się w poważne infekcje nerek. Dlatego jeśli podejrzewasz, że masz infekcję dróg moczowych w czasie ciąży, skontaktuj się z lekarzem.

Jak szybko po leczeniu ZUM poczuję się lepiej?

W przypadku przyjmowania leków zgodnie z zaleceniami objawy powinny zacząć ustępować do trzeciego dnia. (Należy jednak upewnić się, że cała recepta została zrealizowana zgodnie z zaleceniami lekarza). Jeśli tak się nie stanie, należy skontaktować się z lekarzem.

Jak mogę zapobiec infekcji dróg moczowych podczas ciąży?

Wiele kobiet w ciąży zapada na infekcje dróg moczowych, nawet jeśli wszystko robią prawidłowo. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia ZUM w czasie ciąży, należy przestrzegać poniższych najlepszych praktyk:

Należy:

• Pij dużo płynów (sześć do ośmiu szklanek dziennie), zwłaszcza wody i niesłodzonego soku żurawinowego.
• Oddawaj mocz przed i po stosunku.
• Oddawaj mocz przy pierwszych oznakach parcia na mocz i całkowicie opróżnij pęcherz.
• Przed zażyciem witamin prenatalnych i suplementów diety porozmawiaj ze swoim lekarzem na temat tego, co jest dla Ciebie odpowiednie. Ogólnie rzecz biorąc, należy jednak przyjmować co najmniej 250-500 miligramów witaminy C, 25 000-50 000 IU betakarotenu i 30-50 miligramów cynku każdego dnia, aby zapobiec infekcjom dróg moczowych.
• Podcieraj się od przodu do tyłu i utrzymuj okolice narządów płciowych w czystości i suchości.
• Codziennie zmieniaj bieliznę i noś bawełnianą bieliznę lub bieliznę z bawełnianym kroczem.

Nie wybieraj:

• Moczyć się w wannie dłużej niż 30 minut i nie częściej niż dwa razy dziennie.
• Zbyt często nosić obcisłych spodni, legginsów lub pończoch.
• Nie używaj ostrych mydeł (zawierających perfumy lub o wysokim pH), produktów pod prysznic lub sprayów do higieny kobiecej.

Inne często zadawane pytania

Jak częste są infekcje dróg moczowych podczas ciąży?

Infekcje dróg moczowych w czasie ciąży są bardzo częste. Nawet 8% osób może mieć infekcję dróg moczowych w czasie ciąży.

Czy infekcja dróg moczowych w czasie ciąży może zaszkodzić płodowi?

Zapalenie cewki moczowej w czasie ciąży zwykle nie wpływa na płód. Jeśli jednak bakterie przeniosą się do nerek, infekcja dróg moczowych może przekształcić się w poważniejszą infekcję nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek). Infekcje nerek czasami powodują przedwczesny poród i/lub niską masę urodzeniową dziecka.

Czy infekcja dróg moczowych może spowodować poronienie?

Nie. Infekcja dróg moczowych nie może spowodować poronienia. Jednak powikłania wynikające z nieleczonej infekcji dróg moczowych mogą, dlatego ważne jest, aby poddać się leczeniu, jeśli masz infekcję dróg moczowych.

Treść:

• Czym jest zakażenie układu moczowego u dzieci?
• Jakie są objawy infekcji dróg moczowych u dzieci?
• Co powoduje zakażenie dróg moczowych u dzieci?
• Jakie są czynniki ryzyka zakażenia układu moczowego u dzieci?
• Jakie są powikłania zakażenia układu moczowego u dzieci?
• Jak diagnozuje się zakażenie układu moczowego u dzieci?
• Jak leczy się zakażenie układu moczowego u dzieci?
• Czy można zapobiegać infekcjom dróg moczowych u dzieci?

Zakażenie układu moczowego (ZUM) to powszechna, krótkotrwała infekcja, która atakuje nerki, pęcherz moczowy, moczowody i cewkę moczową dziecka, niemowlęcia lub małego dziecka. Powoduje ból i dyskomfort, zwłaszcza podczas oddawania moczu. Nieleczona może prowadzić do powikłań. Antybiotyki i płyny pomagają usunąć infekcję.

Czym jest infekcja dróg moczowych u dzieci?

ZUM to infekcja dróg moczowych. Układ moczowy usuwa z organizmu dziecka nadmiar płynów i odpadów. Bakterie (zarazki) dostają się do dróg moczowych najczęściej przez skórę wokół odbytu i narządów płciowych. Powoduje to objawy obejmujące gorączkę, drażliwość i bolesne oddawanie moczu. Infekcje dróg moczowych mogą również występować u dorosłych.

Infekcje dróg moczowych u dzieci czasami pozostają niezauważone, ponieważ może nie być oczywiste, kiedy dziecko ma infekcję, zwłaszcza jeśli jest zbyt małe, aby wyrazić objawy. Infekcje dróg moczowych należy leczyć natychmiast, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji i uszkodzeniu nerek.

Co to jest infekcja dróg moczowych?

Układ moczowy dziecka obejmuje nerki, moczowody (przewody łączące nerki z pęcherzem), pęcherz i cewkę moczową (połączenie ze światem zewnętrznym). Nerki filtrują krew i wytwarzają mocz. Mocz przemieszcza się przez moczowody do pęcherza moczowego, gdzie jest magazynowany. Następnie mocz przechodzi przez cewkę moczową i wydostaje się z organizmu.

Jakie są rodzaje infekcji dróg moczowych u dzieci?

Istnieją dwa rodzaje ZUM w zależności od miejsca zakażenia w układzie moczowym dziecka:

• Dolne ZUM: zakażenie pęcherza moczowego (zapalenie pęcherza moczowego).
• ZUM górnych dróg moczowych: zakażenie jednej lub obu nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek).

Jak często występują infekcje dróg moczowych u dzieci?

Infekcje dróg moczowych u dzieci są powszechne. Badania szacują, że w wieku 6 lat około 2% chłopców i 8% dziewczynek ma co najmniej jedną infekcję dróg moczowych.

Jakie są objawy infekcji dróg moczowych u dzieci?

Oznaki i objawy ZUM u niemowląt, dzieci i małych dzieci mogą obejmować:

• Gorączka.
• Ból lub uczucie pełności w jamie brzusznej.
• Mocz o silnym zapachu.
• Utrata masy ciała.
• Drażliwość.
• Wymioty.
• Słabe odżywianie.
• Zmęczenie.
• Żółtaczka.
• Biegunka.

Oznaki i objawy zakażenia dróg moczowych u starszych dzieci mogą obejmować:

• Częstą, pilną potrzebę oddania moczu. Pomimo nagłej potrzeby, wydostaje się tylko niewielka ilość moczu.
• Oddawanie moczu w ciągu dnia i/lub nocy (po zakończeniu nauki korzystania z nocnika).
• Bolesne lub utrudnione oddawanie moczu (bolesne oddawanie moczu).
• Nieprzyjemne uczucie nad kością łonową.
• Śmierdzący mocz.
• Krew w moczu.
• Nudności i/lub wymioty.
• Gorączka i dreszcze.
• Ból pleców lub boku (pod żebrami).
• Zmęczenie.

Czy objawy zakażenia układu moczowego są takie same u chłopców i dziewczynek?

Tak, objawy mogą być takie same zarówno u chłopców, jak i u dziewczynek. Dzieci z żeńskimi narządami płciowymi mogą być bardziej narażone na wystąpienie ZUM, ponieważ cewka moczowa lub rurka wychodząca z pęcherza moczowego w ich ciele jest krótsza niż u chłopców i dzieci AMAB.

Czy ZUM u dzieci jest oznaką problemów z pęcherzem lub nerkami?

Niekoniecznie. Większość dzieci, u których występuje ZUM, nie ma innych problemów z układem moczowym.

Co powoduje zapalenie dróg moczowych u dzieci?

Bakterie powodują infekcje dróg moczowych. Organizmy te żyją w jelitach, układzie rozrodczym i na skórze dziecka. Do najczęstszych bakterii należą

• Escherichia coli (E. coli).
• Klebsiella (bakterie z rodzaju Klebsiella).
• Proteus.
• Enterobacter (bakteria).
• Citrobacter (bakteria).
• Staphylococcus saprophyticus.
• Enterococcus.

Normalny mocz jest sterylny; nie zawiera bakterii ani innych organizmów zakaźnych. Składa się z płynów, soli i produktów odpadowych. Zakażenie występuje, gdy mikroorganizmy przyczepiają się do otworu cewki moczowej (wydrążonej rurki, która odprowadza mocz z pęcherza moczowego na zewnątrz ciała). Mikroorganizmy zaczynają się tam namnażać. Większość infekcji wywołują bakterie Escherichia coli (E.coli), które normalnie żyją w przewodzie pokarmowym i w kale. E. coli wpływa na około 85% infekcji dróg moczowych u dzieci.

Czy pieluszki i chusteczki dla niemowląt powodują infekcje dróg moczowych u dzieci?

Badania sugerują, że superchłonne pieluchy mogą być czynnikiem ryzyka ZUM u niemowląt lub dzieci z AFAB. Ponadto same chusteczki dla niemowląt nie powodują ZUM u niemowląt; raczej kierunek użycia chusteczki może przyczynić się do infekcji. Wycieranie od przodu do tyłu może pomóc w zapobieganiu ZUM u niemowląt. Wycieranie od tyłu do przodu lub od odbytu w kierunku cewki moczowej powoduje przenoszenie bakterii, które normalnie żyją wokół odbytu, do cewki moczowej, gdzie bakterie nie powinny żyć.

Czy infekcje dróg moczowych u dzieci są zaraźliwe?

Nie. Infekcje dróg moczowych nie są zaraźliwe i nie mogą być przenoszone na Ciebie ani inne osoby.

Jakie są czynniki ryzyka wystąpienia infekcji dróg moczowych u dzieci?

Czynniki ryzyka infekcji dróg moczowych u niemowląt, małych dzieci i dzieci obejmują:

• Podcieranie się od tyłu do przodu, co zanieczyszcza cewkę moczową.
• Częste noszenie superchłonnych pieluch.
• Osłabiony układ odpornościowy.
• Długotrwałe stosowanie antybiotyków.
• Przeszczep narządów.
• Wrodzone (obecne przy urodzeniu) nieprawidłowości układu moczowego.
• Nienaruszony napletek, u chłopców i dzieci AMAB.

Jakie są powikłania zakażenia układu moczowego u dzieci?

Powikłania zakażenia układu moczowego u dzieci obejmują:

• Nawracające infekcje.
• Infekcje nerek.
• Sepsa.
• Niepowodzenia w rozwoju.
• Słaby wzrost.
• Niezdolność do przybierania na wadze.

Około 3% dzieci, u których wystąpiło zakażenie dróg moczowych, może mieć w przyszłości problemy z nerkami, w tym blizny. Powikłania bliznowacenia nerek obejmują:

• Nadciśnienie tętnicze.
• Przewlekła niewydolność nerek.
• Toksemia w czasie ciąży.

Jak diagnozuje się zakażenie układu moczowego u dzieci?

Lekarz zdiagnozuje ZUM u dziecka po przeprowadzeniu badania fizykalnego i testów. Podczas badania dziecka lekarz przeprowadzi szczegółowy wywiad medyczny i może zadać następujące pytania:

• Jakie objawy występują u dziecka?
• Od jak dawna u dziecka występują te objawy?
• Czy u dziecka występowały w przeszłości powikłania ze strony układu moczowego?
• Czy w rodzinie dziecka występowały choroby układu moczowego?
• Jakie leki przyjmuje dziecko?

Jakie badania diagnozują zapalenie dróg moczowych u dzieci?

Badania diagnozujące zapalenie dróg moczowych u dzieci obejmują:

• Analizę moczu lub posiew moczu.
• Badania obrazowe układu moczowego dziecka.
• Badania krwi w celu wykrycia infekcji lub zmian w funkcjonowaniu nerek.

Jak leczy się zakażenie dróg moczowych u dzieci?

Antybiotyki leczą zapalenie dróg moczowych u dzieci.

Lekarz może podać dziecku antybiotyki przyjmowane doustnie zgodnie z zaleceniami lub przez igłę do żył dziecka (dożylnie). Lekarz może również przepisać leki przeciwgorączkowe i/lub przeciwbólowe oraz zalecić dziecku picie dużej ilości płynów.

Kto leczy infekcje dróg moczowych u dzieci?

Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej (PCP) prawdopodobnie będzie w stanie wyleczyć ZUM u dziecka. Jeśli wystąpią jakiekolwiek powikłania, lekarz pierwszego kontaktu może skierować dziecko do urologa lub nefrologa, którzy są pracownikami służby zdrowia specjalizującymi się w drogach moczowych.

Czy mogę leczyć infekcję dróg moczowych mojego dziecka w domu?

Twoje dziecko potrzebuje antybiotyków, aby infekcja dróg moczowych ustąpiła, więc musi udać się do lekarza. Należy postępować zgodnie z instrukcjami na opakowaniu i upewnić się, że dziecko całkowicie zakończyło kurację antybiotykową, nawet jeśli poczuje się lepiej.

W domu możesz upewnić się, że dziecko pije dużo płynów, aby zapobiec odwodnieniu. Jeśli dziecko ma nudności, może nie chcieć jeść regularnych posiłków. Spróbuj jeść kilka małych, mdłych posiłków w ciągu dnia zamiast trzech dużych posiłków. Jeśli dziecko nie jest w stanie jeść i pić, należy skontaktować się z lekarzem.

Czy sok żurawinowy leczy zapalenie pęcherza moczowego u dzieci?

Istnieją pewne dowody naukowe na to, że sok żurawinowy może pomóc w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego. Jednak dowody wskazują, że pomaga on przede wszystkim kobietom lub osobom z AFAB z nawracającymi infekcjami dróg moczowych, a nie dzieciom. Picie płynów pomaga w leczeniu zapalenia pęcherza moczowego za pomocą antybiotyków, więc duża ilość wody lub innych napojów może być bardzo pomocna.

Czy można zapobiegać infekcjom dróg moczowych u dzieci?

Nawet przy najlepszej higienie i konserwacji nie można zapobiec wszystkim infekcjom dróg moczowych u dzieci. Możesz pomóc dziecku zmniejszyć ryzyko wystąpienia ZUM poprzez:

• Nauczenie go podcierania się od przodu do tyłu.
• Zachęcanie dziecka do częstszego oddawania moczu, jeśli jest nauczone korzystania z nocnika. Upewnianie się, że za każdym razem całkowicie opróżnia pęcherz.
• Noszenie bawełnianej bielizny, która zapewnia lepszą cyrkulację powietrza.
• Upewnienie się, że dziecko pije dużo płynów i pozostaje nawodnione.

Lekarz prowadzący dziecko może udzielić innych wskazówek, które pomogą dziecku zapobiec przyszłym infekcjom.

Treść:

• Czym jest torbielowatość nerek?
• Jakie są niektóre genetyczne torbielowate choroby nerek?
• Jakie są niegenetyczne torbielowate choroby nerek?
• Kto jest narażony na ryzyko zachorowania na torbielowatość nerek?
• Co powoduje torbielowatość nerek?
• Jakie są objawy torbielowatości nerek?
• Jakie są powikłania torbielowatości nerek?
• Jak diagnozuje się torbielowatość nerek?
• Jak leczy się torbielowatość nerek?
• Jak mogę zapobiegać torbielowatości nerek?
• Wnioski

Torbielowatość nerek powoduje powstawanie torbieli (woreczków z płynem) w nerkach lub wokół nich. Istnieje wiele rodzajów torbielowatości nerek. Niektóre są wynikiem nieprawidłowych genów, inne rozpoczynają się podczas rozwoju płodowego lub w wyniku niewydolności nerek. Na torbielowatość nerek mogą cierpieć zarówno dorośli, jak i dzieci. Leczenie zazwyczaj obejmuje przyjmowanie leków, dializy lub chirurgiczny przeszczep nerki.

W torbielowatości nerek woreczki wypełnione płynem w nerce lub wokół niej uniemożliwiają jej prawidłowe funkcjonowanie.

Co to jest torbielowatość nerek?

Torbielowatość nerek (CKD) odnosi się do grupy chorób, które powodują powstawanie torbieli (wypełnionych płynem woreczków) w nerce lub wokół niej. Torbiele nerek mogą uniemożliwiać nerkom filtrowanie wody i odpadów z krwi. Torbielowata choroba nerek może prowadzić do niewydolności nerek.

Czy istnieją różne rodzaje torbielowatej choroby nerek?

Istnieje kilka rodzajów torbielowatości nerek. Niektóre z nich są wynikiem mutacji (zmian) w określonych genach, które są zwykle dziedziczone (przekazywane z rodziców na dzieci). Inne mogą rozwinąć się w ciągu życia danej osoby lub mogą być wrodzone (obecne przy urodzeniu). Torbiele mogą również pojawić się w nerkach w późniejszym okresie życia.

Jakie są niektóre genetyczne torbielowate choroby nerek?

Genetyczne torbielowate choroby nerek obejmują:

• Wielotorbielowatość nerek (PKD): Autosomalna dominująca wielotorbielowatość nerek (ADPKD) jest najczęstszą postacią torbielowatości nerek u dorosłych. Zazwyczaj diagnozuje się ją między 30. a 50. rokiem życia. Wiek zachorowania wynosi od 50 do 50 lat. Innym rodzajem PKD jest autosomalna recesywna wielotorbielowatość nerek (ARPKD). Jest ona spowodowana nieprawidłowym rozwojem nerek w łonie matki lub wkrótce po urodzeniu. ARPKD występuje rzadko.
• Kłębuszkowa choroba nerek (GCKD): GCKD powoduje torbiele i powiększenie przestrzeni w nerce w pobliżu dróg moczowych. Występuje bardzo rzadko, ale może dotyczyć zarówno niemowląt, jak i dorosłych.
• Torbielowatość rdzeniasta nerek (MCKD): MCKD powoduje powstawanie torbieli w korowo-rdzeniowej (wewnętrznej) części nerki. Prowadzi to do zapalenia i bliznowacenia przewodów, które pomagają nerkom filtrować odpady.
• Nefronoftyza: Choroba ta jest bardzo podobna do MCKD, ale dotyka niemowlęta, dzieci i młodzież. Zwykle prowadzi do niewydolności nerek przed osiągnięciem dorosłości.

Jakie są niegenetyczne torbielowate choroby nerek?

Niegenetyczne torbielowate choroby nerek obejmują:

• Proste torbiele nerek: torbiele te są stosunkowo powszechne i zwykle dotykają osoby starsze. Nie mają tendencji do powiększania się ani zakłócania czynności nerek. W rzadkich przypadkach torbiele mogą być złośliwe (nowotworowe) i prowadzić do raka nerki.
• Nabyta torbielowatość nerek: choroba ta powoduje, że torbiele rozwijają się z czasem w wyniku przewlekłej choroby nerek lub niewydolności nerek. Zwykle dotyka dorosłych lub dzieci poddawanych dializom.
• Wielotorbielowatość dysplastyczna nerek: dysplazja nerek jest powszechną chorobą, która występuje, gdy jedna lub obie nerki nie rozwijają się prawidłowo w łonie matki. Cysty zastępują prawidłową tkankę nerkową.
• Nerka gąbczasta rdzeniasta: Torbiele tworzą się w najbardziej wewnętrznej części nerki. Blokują one przewody filtrujące mocz. Występuje rzadko.

Kto jest narażony na torbielowatość nerek?

Czynniki ryzyka torbielowatości nerek różnią się znacznie w zależności od typu choroby. Ogólnie rzecz biorąc, prawdopodobieństwo zachorowania jest większe, jeśli

• jesteś starszy.
• Masz przewlekłą chorobę nerek lub niewydolność nerek.
• Masz nieprawidłowy gen.

Jak często występuje torbielowatość nerek?

Niektóre torbielowate choroby nerek występują bardzo często. Na przykład torbiele proste nerek występują u około 1 na 10 osób. Jednak inne formy choroby są bardzo rzadkie.

Co powoduje torbielowatość nerek?

Torbielowate choroby nerek mogą być wynikiem mutacji genetycznych. Mogą też rozwijać się z czasem w wyniku choroby, wad wrodzonych lub wieku. Same torbiele powstają, gdy fragmenty nerki oddzielają się od dróg rodnych. Nerki mają tysiące maleńkich rurek, które oczyszczają krew i uwalniają mocz do pęcherza moczowego.

Jakie są objawy torbielowatości nerek?

Różne torbielowate choroby nerek mają różne objawy. Do najczęstszych z nich należą

• Ból pleców lub boku (ból w plecach lub boku).
• Pęknięcie torbieli lub krwawienie.
• Trudności w oddawaniu moczu lub brak produkcji moczu.
• Powiększenie nerek (częstsze w PKD) lub masy nerek.
• Bóle głowy.
• Krwiomocz (krew w moczu).
• Wysokie ciśnienie krwi.
• Infekcje nerek.
• Kamienie nerkowe.

Jakie są powikłania torbielowatości nerek?

Najczęstsze powikłania różnych torbielowatych chorób nerek obejmują:

• Niewydolność nerek.
• Problemy z zastawkami serca (częściej występujące w PKD).
• Torbiele wątroby i trzustki (częściej występujące w PKD).
• Problemy ze wzrostem i rozwojem u niemowląt.

Jak diagnozuje się torbielowatość nerek?

Lekarz oceni objawy i historię medyczną pacjenta. Może wykonać jedno lub więcej z poniższych badań obrazowych w celu sprawdzenia torbieli nerek:

• USG nerek lub USG prenatalne.
• tomografia komputerowa.
• REZONANS MAGNETYCZNY.
• Badania krwi i moczu mogą również dostarczyć lekarzowi ważnych informacji o tym, jak dobrze nerki pracują i filtrują krew.

Jak leczy się torbielowatość nerek?

Proste torbiele nerek, które nie powodują objawów, mogą nie wymagać leczenia. Lekarz może monitorować torbiele i wykonywać badania ultrasonograficzne, aby upewnić się, że nie rosną ani nie powiększają się. Jeśli torbiele powodują objawy, lekarz może je osuszyć lub usunąć.

Leczenie bardziej skomplikowanych postaci torbielowatości nerek może obejmować:

• Dializę, która jest procedurą oczyszczania krwi, gdy nerki zawodzą.
• Przeszczep nerki dla osób, których nerki są niewydolne.
• Leki i zmiany stylu życia w celu kontrolowania ciśnienia krwi.

Jak mogę zapobiec torbielowatości nerek?

Nie ma sposobu na zapobieganie torbielowatości nerek. Jednak rozmowa z lekarzem, gdy zauważysz pierwsze objawy, może pomóc spowolnić postęp niektórych postaci torbielowatości nerek.

Wnioski

Torbielowatość nerek opisuje grupę zaburzeń, które powodują powstawanie torbieli w nerkach lub wokół nich. Niektórzy ludzie dziedziczą CKD poprzez nieprawidłowe geny; u innych CKD rozwija się z czasem. Czasami torbiele nerek są nieszkodliwe. Jednak niektóre formy torbielowatości nerek (takie jak wielotorbielowatość nerek) mogą uniemożliwiać prawidłową pracę nerek, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Osoby cierpiące na CKD mogą potrzebować leków w celu opanowania powikłań, takich jak wysokie ciśnienie krwi, dializy lub przeszczep nerki.

Treść:

• Czym jest przeszczep nerki?
• Szczegóły procedury
• Jakie są korzyści z przeszczepu nerki?
• Jakie są zagrożenia związane z przeszczepem nerki?
• Jaki jest czas rekonwalescencji po przeszczepie nerki?
• Czy istnieją pokarmy, których powinienem unikać po przeszczepie nerki?

Przeszczep nerki to zabieg polegający na wszczepieniu do organizmu nowej nerki od dawcy. Zwykle wykonuje się go w celu leczenia niewydolności nerek. Po podłączeniu nowa nerka zaczyna wykonywać pracę niewydolnego narządu. Przeszczep

Podczas przeszczepu nerka dawcy jest umieszczana w dolnej części brzucha. Twoja własna nerka nie jest usuwana, chyba że powoduje problemy.

Co to jest przeszczep nerki?

Przeszczep nerki to operacja polegająca na pobraniu zdrowej nerki od dawcy i umieszczeniu jej u osoby, której nerki nie pracują już prawidłowo.

Skąd pochodzi moja nowa nerka?

Nerki do przeszczepu mogą pochodzić od żywych lub zmarłych dawców narządów. Członkowie najbliższej rodziny, małżonkowie i przyjaciele mogą kwalifikować się do oddania nerki. Nerki od zmarłych dawców pochodzą od osób, które zdecydowały się oddać swoje narządy po śmierci.

Potencjalni dawcy nerek są dokładnie sprawdzani, aby upewnić się, że pasują do siebie. Pomaga to zapobiegać powikłaniom.

Dlaczego przeszczepia się nerki?

Przeszczepy nerek są wykonywane, aby pomóc osobom z przewlekłą chorobą nerek lub schyłkową niewydolnością nerek. Gdy nerki nie są już w stanie prawidłowo filtrować odpadów, konieczna będzie dializa (która wykorzystuje maszynę do usuwania odpadów z krwiobiegu) lub przeszczep nerki.

Szczegóły procedury

Jakie są wymagania dotyczące przeszczepu nerki?

Każdy szpital ma własne kryteria przyjmowania osób do przeszczepu nerki. Ogólnie jednak kandydaci powinni mieć

• Schyłkową niewydolność nerek i być poddawani dializom.
• Przewlekłą chorobę nerek w późnym stadium, która zbliża się do konieczności dializy.
• Oczekiwana długość życia wynosząca co najmniej pięć lat.
• Pełne zrozumienie instrukcji i opieki pooperacyjnej.

Jaki jest najlepszy wiek do przeszczepu nerki?

Chociaż większość biorców przeszczepu nerki jest w wieku od 45 do 65 lat, tak naprawdę nie ma górnej granicy wieku. Jednakże, aby zapewnić najlepsze wyniki, lekarz będzie prawdopodobnie szukał dawcy, który jest zbliżony do wieku pacjenta.

Ile przeszczepów nerki może przejść dana osoba?

W niektórych przypadkach ludzie mogą przejść dwa, a nawet trzy lub cztery przeszczepy nerki w ciągu swojego życia. Lekarz poinformuje Cię, czy w Twoim przypadku jest to możliwe.

Co dyskwalifikuje do przeszczepu nerki?

Przeszczepy nerek są zatwierdzane indywidualnie dla każdego przypadku. Istnieją jednak pewne ogólne czynniki, które mogą sprawić, że dana osoba nie kwalifikuje się do przeszczepu nerki, takie jak

• Poważny stan chorobowy, który czyni operację niebezpieczną.
• Nawracające (powracające) infekcje.
• Krótka oczekiwana długość życia.
• Nadużywanie narkotyków lub alkoholu.

Niezależnie od sytuacji, lekarz może określić, czy przeszczep nerki jest bezpieczną opcją leczenia.

Co dzieje się podczas zabiegu przeszczepu nerki?

Przeszczep nerki polega na wszczepieniu zdrowej nerki do organizmu, gdzie może ona pełnić wszystkie funkcje, których nie może pełnić niewydolna nerka.

Nowa nerka jest umieszczana w prawym lub lewym podbrzuszu, gdzie jest chirurgicznie łączona z pobliskimi naczyniami krwionośnymi. Umieszczenie nerki w tej pozycji umożliwia jej łatwe połączenie z naczyniami krwionośnymi i pęcherzem moczowym. Żyła i tętnica nowej nerki są połączone z żyłą i tętnicą. Moczowód nowej nerki jest połączony z pęcherzem moczowym, aby umożliwić wydalanie moczu z organizmu.

Co stanie się z moją starą nerką?

W większości przypadków chirurg zachowa chorą nerkę w ciele pacjenta. Istnieją jednak trzy warunki, które mogą wymagać usunięcia starej nerki:

• Infekcja, która może rozprzestrzenić się na nową przeszczepioną nerkę.
• Niekontrolowane wysokie ciśnienie krwi spowodowane przez pierwotną nerkę.
• Refluks lub cofanie się moczu (siku) do nerek.

Jak długo trwa operacja przeszczepu nerki?

Operacja przeszczepu nerki trwa średnio od dwóch do czterech godzin.

Co dzieje się po przeszczepie nerki?

Większość osób spędza około trzech dni w szpitalu po przeszczepie nerki. Dzięki temu zespół medyczny może uważnie monitorować pacjenta i upewnić się, że dobrze dochodzi do siebie.

Nowa przeszczepiona nerka może zacząć działać od razu. Możesz też potrzebować dializy tymczasowo, dopóki nie zacznie działać. Może to potrwać kilka dni lub tygodni.

Konieczne będzie również rozpoczęcie przyjmowania leków, aby układ odpornościowy nie odrzucił nowej przeszczepionej nerki.

Jak będzie wyglądać moja blizna po przeszczepie nerki?

Blizna będzie miała około 2 do 5 cm długości, po prawej lub lewej stronie podbrzusza.

Jak długo trwa przeszczep nerki?

Czas potrzebny na przeszczep nerki może się różnić w zależności od osoby. Ogólnie rzecz biorąc, nerka oddana przez żywą osobę będzie trwać dłużej niż nerka oddana przez osobę zmarłą. Średnio jednak przeszczepione nerki żyją około 10 lat.

Jakie są korzyści z przeszczepu nerki?

Udany przeszczep nerki daje więcej siły, wytrzymałości i energii. Po przeszczepie powinieneś być w stanie powrócić do bardziej normalnego stylu życia i mieć większą kontrolę nad swoim codziennym życiem. Pacjent może bez ograniczeń przyjmować pokarmy i płyny.

Jeśli pacjent został skierowany na dializy przed przeszczepem, będzie miał większą swobodę, ponieważ nie będzie związany harmonogramem dializ.

Niedokrwistość, częsty problem w przypadku niewydolności nerek, może zostać skorygowana po przeszczepie. Jeśli cierpisz na nadciśnienie (wysokie ciśnienie krwi), po przeszczepie możesz przyjmować mniej leków na nadciśnienie.

Jakie są zagrożenia związane z przeszczepem nerki?

Ryzyko związane z przeszczepem nerki jest takie samo, jak w przypadku każdego zabiegu chirurgicznego. Istnieje ryzyko krwawienia, infekcji lub problemów z oddychaniem. Mogą również wystąpić pewne skutki uboczne leków i możesz być bardziej podatny na infekcje, ponieważ leki przyjmowane po przeszczepie zmniejszają zdolność organizmu do zwalczania infekcji.

Odrzucenie przeszczepionej nerki

Ponieważ organizm rozpoznaje nową nerkę jako ciało obce, zwykle próbuje się jej pozbyć lub ją „odrzucić”. Pacjent otrzyma jednak leki zapobiegające odrzuceniu.

Dzięki wieloletniemu doświadczeniu, badaniom i ulepszonym lekom zapobiegającym odrzuceniu, przeszczepy nerek są bardzo udane, a po transplantacji występuje niewiele powikłań.

Czy przeszczep nerki jest lepszy niż dializa?

Chociaż obie opcje mają swoje wady i zalety, przeszczep nerki jest często preferowanym sposobem leczenia przewlekłej choroby nerek. Wynika to z faktu, że dializy przez całe życie mogą być uciążliwe. Przeszczep nerki oferuje większości ludzi lepszą jakość życia, a badania pokazują, że osoby poddane udanemu przeszczepowi nerki żyją średnio dłużej w porównaniu z osobami dializowanymi.

Jaki jest czas rekonwalescencji po przeszczepie nerki?

Czas rekonwalescencji po przeszczepie nerki wynosi średnio około sześciu tygodni. Jednak czas ten jest inny dla każdego. Zależy on od ogólnego stanu zdrowia i innych czynników.

Co mogę zrobić, aby zadbać o siebie podczas rekonwalescencji?

Ważne jest, aby dokładnie przestrzegać wszystkich instrukcji udzielonych przez lekarza. Oto kilka ogólnych wskazówek:

• Przez co najmniej sześć do ośmiu tygodni po operacji należy unikać podnoszenia ciężkich przedmiotów i forsownej pracy fizycznej. Ważne jest, aby nie podnosić niczego cięższego niż 20 kg przez dwa do trzech miesięcy i nic cięższego niż 40 kg przez cztery do sześciu miesięcy od daty operacji.
• Unikaj prowadzenia samochodu przez co najmniej sześć tygodni po operacji. Zaplanuj z wyprzedzeniem, aby w tym czasie mógł Ci pomóc przyjaciel lub członek rodziny. Zawsze zapinaj pasy bezpieczeństwa podczas jazdy.
• Ćwiczenia. Lekarz zaleci rozpoczęcie od ćwiczeń rozciągających i spacerów. Inne doskonałe ćwiczenia obejmują jogging, piesze wycieczki, jazdę na rowerze, tenis, golf, pływanie i aerobik. Wszystkie te ćwiczenia pomogą Ci odzyskać siły i możesz rozpocząć je stopniowo po zagojeniu się nacięcia.
• Należyunikać sportów kontaktowych, ponieważ mogą one spowodować uszkodzenie przeszczepionej nerki. W razie wątpliwości dotyczących jakiejkolwiek aktywności należy porozmawiać z lekarzem.

Czy są pokarmy, których powinienem unikać po przeszczepie nerki?

Jeśli chodzi o spożywane pokarmy i napoje, istnieje kilka rad, których należy przestrzegać:

• Utrzymuj nawodnienie. Jednym z kluczy do pomyślnego powrotu do zdrowia jest dobre nawodnienie. Powinieneś pić dużo wody - zwykle 2 litry (około 68 uncji) - dziennie. Dobrym pomysłem jest również ograniczenie kofeiny. Jest ona słabym diuretykiem i przyczynia się do odwodnienia.
• Nie jedz surowych lub niedogotowanych potraw. Przy osłabionym układzie odpornościowym spożywanie surowych lub niedogotowanych pokarmów - zwłaszcza niedogotowanego mięsa lub niedogotowanych jaj - w dowolnym momencie po przeszczepie naraża cię na ryzyko poważnej choroby.
• Uwzględnienie w diecie wystarczającej ilości białka. Ważne jest, aby stosować zbilansowaną dietę z kilkoma specjalnymi środkami ostrożności. Białko jest szczególnie pomocne, ponieważ pomaga budować mięśnie i odzyskać utraconą wagę. Lekarz prowadzący lub dietetyk może pomóc ustalić, ile białka potrzebujesz. Możliwe jest przesadzenie, ale zwykle można uniknąć tego problemu, unikając suplementów białkowych.
• Unikaj grejpfrutów i soku grejpfrutowego. Owoce te mogą wywoływać silną reakcję z lekami hamującymi układ odpornościowy.
• Nie przyjmuj niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
• Unikaj niektórych suplementów witaminowych i ziołowych. Dziurawiec zwyczajny, schizandra i niektóre herbaty ziołowe oraz inne naturalne suplementy wchodzą w interakcje z lekami po przeszczepie. Przed zażyciem tych suplementów należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym, aby upewnić się, że ich przyjmowanie jest bezpieczne.

Jak długo może żyć osoba po przeszczepie nerki?

Osoby po przeszczepie nerki mogą żyć wiele lat. Nerka od żywego dawcy żyje średnio od 12 do 20 lat, a nerka od zmarłego dawcy od 8 do 12 lat. Niektóre osoby otrzymują więcej niż jeden przeszczep nerki w ciągu swojego życia.

Czy z przeszczepioną nerką można prowadzić normalne życie?

Tak. Wiele osób prowadzi zdrowe i pełne życie po przeszczepie nerki. Obecnie roczny wskaźnik przeżycia po przeszczepie nerki wynosi 95%. Średni wskaźnik przeżycia od trzech do pięciu lat wynosi 90%. Oznacza to, że 9 na 10 osób, które otrzymały przeszczep nerki, będzie żyło przez pięć lat po operacji.

Wskaźnik przeżywalności jest szacowany. Nie można powiedzieć, jak pacjent zareaguje na leczenie ani jak długo będzie żył. Aby dowiedzieć się więcej o wskaźnikach przeżywalności po przeszczepie nerki, skontaktuj się ze swoim lekarzem.

Kiedy mogę wrócić do pracy po przeszczepie nerki?

Wielu pacjentów po przeszczepie nerki może wrócić do pracy w ciągu kilku miesięcy po udanej operacji. Jednak na czas powrotu do pracy mogą mieć wpływ różne aspekty procesu rekonwalescencji.

Powrót do pracy należy omówić z chirurgiem. Gdy nadejdzie ten czas, lekarz wystawi ci pismo o powrocie do pracy. Poinformuje on pracodawcę o terminie rozpoczęcia pracy i ewentualnych ograniczeniach.

Treść:

• Co to jest infekcja nerek ?
• Jakie są oznaki i objawy infekcji nerek?
• Co powoduje infekcję nerek?
• Jak można zarazić się infekcją nerek?
• Jakie są czynniki ryzyka infekcji nerek?
• Jakie są powikłania infekcji nerek?
• Jak diagnozuje się infekcję nerek?
• Jak leczy się infekcję nerek?
• Czy można zapobiegać infekcjom nerek?
• Czego mogę się spodziewać w przypadku infekcji nerek?
• Wnioski

Infekcje nerek to rodzaj zakażenia dróg moczowych, które zwykle przenosi się z pęcherza moczowego do nerek. Najczęstszą przyczyną są bakterie. Objawy obejmują gorączkę, trudności w oddawaniu moczu, ból w dolnej części pleców i ból podczas oddawania moczu. Infekcje nerek leczy się antybiotykami.

W przypadku infekcji nerek istnieje większe prawdopodobieństwo, że nagle poczujesz się źle, dostaniesz gorączki lub poczujesz ból w dolnej części pleców lub boku niż w przypadku infekcji dolnych dróg moczowych.

Co to jest zakażenie nerek?

Infekcja nerek (odmiedniczkowe zapalenie nerek) jest rodzajem infekcji dróg moczowych (ZUM). Bakterie powodują je, gdy przemieszczają się z innej części ciała, takiej jak pęcherz, do jednej lub obu nerek.

Infekcje nerek mogą być poważniejsze niż infekcje dolnych dróg moczowych. Jeśli masz objawy infekcji nerek, skontaktuj się z lekarzem.

Jak odróżnić infekcję nerek od infekcji dróg moczowych?

Infekcja nerek jest rodzajem infekcji dróg moczowych (ZUM). Jednakże, gdy ludzie mówią „ZUM”, często mają na myśli infekcję dolnych dróg moczowych lub infekcję pęcherza moczowego lub cewki moczowej. Infekcja dolnych dróg moczowych i infekcja nerek mogą mieć podobne objawy, ale w przypadku infekcji nerek bardziej prawdopodobne jest, że nagle poczujesz się źle, dostaniesz gorączki lub poczujesz ból w dolnej części pleców lub boku.

Jakie są oznaki i objawy infekcji nerek?

Objawy infekcji nerek obejmują:

• Gorączka.
• Dreszcze.
• Ból w dolnej części pleców lub boku.
• Ból podczas oddawania moczu.
• Krwawy lub mętny mocz (krwiomocz lub ropomocz), który może mieć nieprzyjemny zapach.
• Nagła lub częsta potrzeba oddania moczu.

Co powoduje infekcje nerek?

Najczęstszą przyczyną infekcji nerek są infekcje bakteryjne. Mogą być one również wywoływane przez wirusy, ale zdarza się to rzadko u zdrowych osób. Niektóre rodzaje bakterii powodujących infekcje nerek obejmują:

• E. coli.
• Proteus mirabilis.
• Enterobacter.
• Staphylococcus.

Jak może dojść do infekcji nerek?

Nerki produkują mocz (siusiu), aby pozbyć się odpadów. Mocz przemieszcza się przez rurki (moczowody) do pęcherza moczowego (woreczka, który przechowuje mocz do czasu pójścia do toalety). Stamtąd mocz przemieszcza się przez inną rurkę (cewkę moczową) i opuszcza ciało. Zazwyczaj wraz z nim usuwane są wszelkie bakterie i inne zarazki.

Czasami bakterie mogą przemieszczać się w górę ciała i infekować części układu moczowego, w tym cewkę moczową, pęcherz moczowy (zapalenie pęcherza moczowego) lub moczowody. Stamtąd mogą przenieść się do jednej lub obu nerek i spowodować infekcję nerek. Bakterie, które dostaną się do krwi z innej części ciała, również mogą zainfekować nerki.

Jakie są czynniki ryzyka infekcji nerek?

Czynniki ryzyka infekcji nerek obejmują:

• Zatory. Wszystko, co uniemożliwia opróżnianie moczu z dróg moczowych, może umożliwić rozwój bakterii i powrót do nerek. Obejmuje to kamienie nerkowe, powiększoną prostatę i wypadanie macicy. Ucisk na pęcherz podczas ciąży również może zwiększać ryzyko.
• Odpływ pęcherzowo-moczowodowy - jest to stan, w którym mocz przemieszcza się w niewłaściwą stronę i powraca z pęcherza moczowego.
• Choroby, które zwiększają ryzyko infekcji. Należą do nich cukrzyca, HIV i przyjmowanie leków immunosupresyjnych.
• Twoja anatomia. Kobiety i osoby, które zostały przypisane do płci żeńskiej przy urodzeniu oraz osoby, które nie mają penisa, mają krótszą cewkę moczową, co ułatwia bakteriom przemieszczanie się do pęcherza i nerek.

Jakie są powikłania infekcji nerek?

Czasami infekcje nerek mogą prowadzić do zagrażających życiu powikłań, szczególnie u osób z osłabionym układem odpornościowym lub innymi podstawowymi problemami zdrowotnymi. Należą do nich

• Odmiedniczkowe zapalenie nerek. Jest to stan, w którym bakterie zaczynają niszczyć części nerek i wytwarzać gazy. Najczęściej występuje u osób z cukrzycą.
• Martwica brodawek nerkowych. Jest to stan, w którym nerki ulegają uszkodzeniu.

Jak diagnozuje się infekcję nerek?

Lekarz zdiagnozuje infekcję nerek, badając objawy i mocz pod kątem oznak infekcji (analiza moczu). Może również zbadać krew i wykonać zdjęcia nerek za pomocą tomografii komputerowej lub USG nerek.

Jak rozpoznać infekcję nerek?

Tylko lekarz może zdiagnozować infekcję nerek. Jeśli masz objawy infekcji dróg moczowych z gorączką i bólem w boku, możesz mieć infekcję nerek.

Jak leczy się infekcję nerek?

Pracownicy służby zdrowia leczą infekcje nerek antybiotykami. Antybiotyki należy przyjmować przez co najmniej 14 dni. Jeśli jesteś bardzo chory lub jeśli Twój stan nie poprawia się po antybiotykach, może być konieczne leczenie w szpitalu lub dłuższe przyjmowanie antybiotyków.

Jak szybko po leczeniu infekcji nerek poczuję się lepiej?

Powinieneś zacząć czuć się lepiej w ciągu dwóch do trzech dni od rozpoczęcia przyjmowania antybiotyków. U niektórych osób może to potrwać dłużej. Nawet jeśli poczujesz się lepiej, musisz dokończyć przyjmowanie przepisanych antybiotyków.

Czy można zapobiec infekcjom nerek?

Infekcje nerek często zaczynają się od infekcji pęcherza moczowego. Zapobieganie infekcjom dolnych dróg moczowych jest pierwszym krokiem w zapobieganiu infekcjom nerek. Sposoby zapobiegania infekcjom we wszystkich częściach układu moczowego obejmują:

• Pij dużo płynów. Porozmawiaj ze swoim lekarzem na temat zalecanej przez niego ilości wody i innych płynów wypijanych każdego dnia.
• Całkowite opróżnianie pęcherza. Przetrzymywanie moczu może pomóc w rozwoju bakterii.
• Oddawaj mocz przed i po stosunku. Pomoże to usunąć wszelkie bakterie znajdujące się w drogach moczowych.
• Utrzymuj odpowiednią higienę. Regularne branie prysznica i zmienianie mokrej lub przepoconej bielizny może pomóc w zapobieganiu przedostawaniu się bakterii do organizmu. Po zrobieniu kupy wytrzyj się od przodu do tyłu. Pomoże to wypchnąć bakterie znajdujące się w kale z dala od otworów w ciele.

Czego mogę się spodziewać w przypadku infekcji nerek?

Rokowanie w przypadku infekcji nerek jest zazwyczaj dobre. Leczenie szpitalne może być konieczne, jeśli:

• Jesteś bardzo chory lub masz infekcje w innych miejscach ciała.
• Występuje choroba podstawowa, taka jak osłabienie układu odpornościowego.
• Infekcja nie ustępuje po leczeniu.

Jak długo trwa infekcja nerek?

Dzięki leczeniu, możesz poczuć się lepiej po infekcji nerek w ciągu kilku dni (chociaż musisz zakończyć leczenie antybiotykami). Jeśli jednak infekcja jest trudniejsza do wyleczenia, może to potrwać kilka tygodni.

Czy infekcja nerek może ustąpić samoistnie?

U niektórych osób infekcja dolnych dróg moczowych może ustąpić samoistnie, ale nieleczone infekcje nerek mogą prowadzić do poważnych powikłań. Jeśli masz objawy infekcji nerek, porozmawiaj ze swoim lekarzem.

Co mogę zrobić w domu w przypadku infekcji nerek?

Picie dużej ilości wody oraz unikanie alkoholu i kofeiny może pomóc nerkom w walce z infekcją. Nie należy jednak próbować leczyć infekcji nerek domowymi sposobami. Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza dotyczącymi przyjmowania przepisanych leków i dbania o siebie w domu.

Podsumowanie

Infekcje nerek rzadko są poważne, jeśli są leczone na czas. Utrzymywanie dobrej higieny i całkowite opróżnianie pęcherza może pomóc w zapobieganiu infekcji dróg moczowych, która może przenieść się do nerek. Jeśli masz chorobę podstawową, która zwiększa prawdopodobieństwo infekcji, porozmawiaj z lekarzem o zapobieganiu infekcjom.